Λοιπόν, εγώ δε θα κάνω κριτική στο Μελισσανίδη για το θέμα του σέντερ φορ, γιατί απλά έχει δίκιο. Αυτό, εννοείται, δεν αλλάζει την άποψή μου γι αυτόν: ό,τι ήταν να πω, το έχω πει σε επτά χιλιάδες λέξεις, στο blog του Στήβεν. Και δεν αλλάζω ούτε κόμμα.
Στο συγκεκριμένο όμως έχει απόλυτο δίκιο: ο τρόπος να φτιάξεις ομάδα ΔΕΝ είναι με μεταγραφές αεροδρομίου. Το λάθος του, αν θέλετε, είναι ότι αυτά δε μας τα έλεγε παλιά. Οι ίδιοι δημοσιογράφοι που σήμερα τα υποστηρίζουν, έγραφαν τότε ότι το «σχέδιο Κιντή», που έλεγε ακριβώς αυτά, θα κάνει την ΑΕΚ μικρή. Κάλλιο αργά όμως, παρά ποτέ.
Ποια ήταν η πιο σημαντική μεταγραφή αεροδρομίου στην ΑΕΚ; Ο Ριβάλντο, έτσι; Γνώμη μου λοιπόν είναι ότι ο Ριβάλντο ήταν μία κακή μεταγραφή, όχι μόνο για την ΑΕΚ του 2007 αλλά ακόμη και για τον Ολυμπιακό του 2004. Κι αυτά τα έλεγα και το 2007.
Ο Ριβάλντο δεν κρίνεται βέβαια στο ελληνικό πρωτάθλημα: αυτό το είχε ο Κόκκαλης στο ντουλάπι του σπιτιού του και το έβγαζε για την απονομή, χωρίς να έχουν σημασία παίκτες και προπονητές. Ούτε τα στατιστικά του Ρίμπο απέναντι σε ομάδες επιπέδου Λεβαδειακού έχουν νόημα—αυτές ο Ολυμπιακός θα τις κέρδιζε έτσι κι αλλιώς, με τη διαιτησία ή χωρίς.
Να δούμε τα στατιστικά του στο Τσάμπιονς Λιγκ, εκεί που παίζεται μπάλα; Σε 18 συμμετοχές, 3 γκολ, 2 ασίστ.
Τα γκολ: ένα στημένο με τη Λίβερπουλ στο 3-1 το 2004. Ένα με τη Ρόζενμποργκ το 2005 στο 1-1 (στο ματς που έμεινε ο Ολυμπιακός τέταρτος, από το sport-fm τότε “Ριβάλντο: Αν δεν πετύχαινε το εξαιρετικό γκολ στο 25’, δεν θα ήταν παράλογο να πούμε πως δεν αγωνιζόταν στο ματς. Ήταν αρκετά κουρασμένος“) και το νικητήριο γκολ με τη Ρεάλ την ίδια χρονιά σε ένα ματς ουσιαστικά φιλικό (χωρίς βαθμολογική σημασία).
Ασίστ δύο, και οι δύο το 2006. Η μία με τη Ρόμα (εκτέλεση κόρνερ) και η άλλη με τη Σαχτιάρ, τελευταία αγωνιστική (ο Ολυμπιακός τέταρτος, όπως και την προηγούμενη σεζόν). Δηλαδή, στις δύο από τις τρεις χρονιές με Ρίμπο, ο Ολυμπιακός τέταρτος (παρότι το 2005/2006 έπαιζε και ο Γιάγια Τουρέ).
Αξίζουν αυτά τα τρία γκολ και οι δύο ασίστ (κυρίως σε αδιάφορα ματς) το να έχεις ένα τύπο στο κέντρο να μαρκάρει με τα μάτια σε όλα τα ματς; Τα αποτελέσματα λένε όχι.
Ο Κόκκαλης τον διώχνει και παίρνει τον Γκαλέτι. Θυμίζω ότι στη φιέστα του 2007 για το τρίτο συνεχόμενο πρωτάθλημα ο Κόκκαλης αποδοκιμάστηκε έντονα. Αποτέλεσμα: τρία γκολ ο Γκαλέτι στην πρώτη σεζόν στο Champions League, ενώ ο Ολυμπιακός περνάει στους δεκάξι, παίρνοντας την πρώτη εκτός έδρας νίκη μετά από 31 προσπάθειες και δέκα χρόνια.
Και παίρνει τον Ρίμπο η ΑΕΚ. Ρίχνει βέβαια τέσσερα στο Θρύλο σε ένα αδιάφορο βαθμολογικά ματς και χάνει (λόγω του οικονομικού βάρους του συμβολαίου του Ριβάλντο): Στέφανο Σορεντίνο (παίζει ακόμη βασικός στη Serie A), Βαγγέλη Μόρα (ακόμη παίζει Serie A και Εθνική), Βλάνταν Ίβιτς (πέντε γεμάτες σεζόν με ΠΑΟΚ και Άρη), Περπαρίμ Χετεμάι (ακόμη παίζει Serie A κι έπαιζε και με την Εθνική Φινλανδίας χθες) και τέλος Βασίλη Λάκη (πες μικρό το κακό, 31 ήταν, αλλά έκανε δύο γεμάτες σεζόν με ΠΑΟΚ). Επίσης, ελέω Ρίμπο, ο Κονέ παίρνει εκείνη τη χρονιά μόλις 163 λεπτά συμμετοχής, με αποτέλεσμα την επόμενη σεζόν να δοθεί στον Ηρακλή ως ελεύθερος (ακόμη παίζει Serie A και Εθνική). Έχασες, δηλαδή, τέσσερις παίκτες που ακόμη παίζουν Serie A και τον Βλάνταν. Άσε που, μην παίρνοντας το Ρίμπο αλλά κρατώντας αυτούς τους παίκτες, θα είχες ίσως λεφτά και για καμία μεταγραφή της προκοπής. Άσε που σου κάνει τα αποδυτήρια μπάχαλο ένας παίκτης που μαρκάρει με τα μάτια, αλλά παίρνει τη φανέλα βασικού σπίτι του.
Μπορεί να μην ξέρω πώς χτίζονται οι ομάδες, αλλά ξέρω σίγουρα πώς δε χτίζονται: παίρνοντας τέτοιους παίκτες-κράχτες, που βασίζονται στο ότι ο οπαδός κατά βάση δεν ξέρει μπάλα και γουστάρει τακουνάκια, διαλύοντας ταυτόχρονα τον κορμό της ομάδας. Σκεφτείτε να είχε κρατήσει η ΑΕΚ αυτούς τους παίκτες και να έπαιζαν μερικά χρόνια ακόμη μαζί: έτσι γίνεσαι ομάδα.
Δείτε τον Εσιέν: αν δεν είχε πάρει τον Εσιέν με τα προβλήματα ο Παναθηναϊκός (γιατί μόνο αν είχε προβλήματα θα ερχόταν παίκτης επιπέδου Εσιέν στον Παναθηναϊκό) κι είχε πάρει με τα ίδια λεφτά τρεις «κανονικούς» παίκτες, θα είχε αποκλειστεί από αυτούς τους απίθανους;
Τα Μπαόκια, πάντως, δε φαίνεται να μασάνε—και μπράβο τους: sύμφωνα με το Γκολ, “η άφιξη του Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ στη Θεσσαλονίκη έφερε επιπλέον 150 εισιτήρια διαρκείας στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Αυτός ήταν ο αριθμός των καρτών που διατέθηκαν την ημέρα της υποδοχής του Βούλγαρου επιθετικού στην Τούμπα“.
Άριστα πράττει ο Τίγρης που δεν κάνει μεταγραφές αεροδρομίου. Εκεί δεν μπορεί να τον ψέξει κανείς. Το κακό είναι ότι οι δύο επικεφαλής των ακαδημιών έφυγαν, ο ένας μετά από ενάμισι χρόνο κι άλλος μετά από δύο. Από αυτούς που ξεκίνησαν με την Ξάνθη, μόνο δύο είναι στην ομάδα από την πρώτη χρονιά στη Γ’ Εθνική. Η ΑΕΚ έκανε δέκα μεταγραφές φέτος και δεκαπέντε πέρσι. Αλλά δε θυμάμαι κάποιον να διαμαρτύρεται γι αυτό τότε.
Εγώ πάντως χάρηκα ειλικρινά που δεν ενέδωσε στις πιέσεις οπαδών (αθώες) και δημοσιογράφων (όχι υποχρεωτικά αθώες). Πάντα τέτοια.
Υ.Γ. Αποφάσισα να ανοίξω τα αρχεία του Foreign Office: στο επόμενο, πώς και γιατί έφυγε ο Σάντος από την ΑΕΚ και γιατί δεν ήρθε ο Βαλβέρδε ως αντικαταστάτης του. Δεν έχω κάτι άλλο προφανές να γράψω από την τότε εποχή—εξάλλου στην ομάδα του 2004 ήμουν μέχρι τον Απρίλη του 2005 και μετά για δυο-τρεις μήνες την άνοιξη-καλοκαίρι του 2006, αλλά αν κάποιος έχει απορίες για ο,τιδήποτε έγινε τότε (που δεν αφορά ανθρώπους που είναι και σήμερα αναμεμειγμένοι στην ΑΕΚ), ας το γράψει σε σχόλιο.
Γιωργο καλησπερα. Δεν νομιζω ΟΥΔΕΙΣ να ζητησε μεταγραφη αεροδρομιου. Ουτε να ζητησε Ριβαλντους. Αυτα ηταν αλλοπροσαλες πολιτικες του κοντου, που οπως καλα γνωριζεις, δεν ειχε μεν χρεη αλλα μια χαρα τα ειχε μεταθεσει για τον επομενο. Δηλαδη η ΠΑΕ δεν χρωσταγε τη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ αλλα μια χαρα χρωσταγε τα μαλιοκεφαλα της κανωντας την ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΗ, εξ ου και η καψα να ‘πωληθει’ αμεσα- δηλαδη να ριξουμε τη πατατα στον επομενο, εξ ου και η ‘αποχωρηση’ με την ουρα στα σκελια επειδη λεει γιουχαρε ο κοσμος ενα γκολ του Μαιστοροβιτς. Αμα η διοικηση μιας εταιρειας ποδοσφαιρικης με ισολογισμους δεκαδων εκκ ευρω, αποχωρουσε καθε φορα που ο κοσμος γιουχαρε, τοτε επρεπε να παραιτουνται ολες οι διοικησεις/ΔΣ 2 φορες την εβδομαδα..
Ενα νορμαλ σεντερ φορ με ενα νορμαλ συμβολαιο 2-3-5 κατοσταρικα ζητησε ο κοσμος που να ξερει να βαζει τη μπαλλα μεσα. Ενα Μπλανκο που ειχε στοιχησει 250 αν θυμαμαι, οχι ενα Γκουντι του εκκομυριου.
Που κανονικα ΑΝ θες να εχεις παραγωγικη επιθεση πρωταθλητισμου και να χτυπησεις την εξοδο στο CH.L, χρειαζεσαι ενα παικτη των 20 γκολ να σου καθαριζει τις Ξανθες και τους Ατρομητους στη κακη σου μερα με τις 2-3-5 τελικες που θα κανεις. Να γραφει δηλαδη τη 1-2.
Τελος ΑΛΛΟΙ μας ενημερωναν για ΛΟΥΚΑΣ (δεν ειναι σεντερ φορ) 6 μηνες με ταξιδια στη Βραζιλια, αλλοι μιλαγαν για Ιμπισεβιρς, δεν νομιζω ο μεσος οπαδος ξαφνικα να απιτησε ενα παικτη 2 εκκ που δεν τον ξερει καν, αλλοι εφτασαν να μιλανε εστω για καποιον Λαφερτυ του 500αρικου και αμα.
Να το πω πιο απλα και μη κολλαμε στο ονομα: Ενα Γκεκα εστω με 200-300 απο μια ομαδα που να εχει κανει 2 σαιζον με Μ.Ο 10-15 γκολ ζητησαμε, οχι το Ζλαταν..
Και αυτο επειδη ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΟ ΛΕΓΑΝΕ επι μηνες και φανηκε και στο γηπεδο απο τα φιλικα μεχρι τα επισημα οτι κανουμε (οταν κανουμε) ενα ματσο τελικες και απο παστελι τιποτα…
Και κατι τελευταιο: Αν οι ομαδες χτιζωνται τοτε γιατι αγορασαμε 10 φετος μονο? Γιατι μεσα σε 9 μηνες (ενεκα Σουηδου) ΑΓΟΡΑΣΑΜΕ (καλα τροπος του λεγειν) Γιοχανσον, Μπαροχα, Γκαλο, Σιμοες, Βαργκας, Αρθρο, Τζιμπούρ, Ντίντακ, Βασιλαντωνόπουλο, Μπουανανότε ΟΛΟΙ ΒΑΣΙΚΟΙ ή ακομη και τον Ανδριόπουλο?
Δηλαδη αγοραζεις 8 ΒΑΣΙΚΟΥΣ, 2-3-4 αναπληρωματικους και σε πιανει ο πονος του χτισιματος στον 9ο βασικο και 12-13ο συνολικα?
Πλακα κανουμε?
ΥΓ Ας αφησουμε τα πλανα και τις ακαδημιες. Πονεμενη ιστορια, ας πουμε μονο οτι εκει που ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ οτι χτιζεις, δηλαδη στους μικρους οπως σωστα ειπες: οι δύο επικεφαλής των ακαδημιών έφυγαν..
KANENA ΠΛΑΝΟ δεν υπαρχει, το εγραφα και προχτες: Βαζαμε τον Πεταυρακη μεχρι και με την Σεβιλλη και λιγες μερες μετα τον δωσαμε στον Αρη!! Τωρα πως ενα παικτη που τον προοριζεις για ξουτ μετα απο λιγες μερες, τον βαζεις να παιξει στο μοναδικο φιλικο εντος με τη Σεβιλλη 10 μερες πριν ξεκινησεις τις επισημες υποχρωσεις σου αυτο αδυνατω να το κατανοησω!
Το μονο πλανο που υπαρχει ειναι να τη βγαλουμε οσο πιο ΤΣΑΜΠΕ γινεται. Εκει συμφωνω απολυτα
Προς Γιώργο Κιντή : Γειά σου, καλώς ήρθες ( αν ) ξανά. Δυό χρόνια γράφω εδώ, αλλά τάχω πει και προσωπικά, οτι χάσαμε τα δυό χρόνια στις κάτω κατηγορίες χωρίς να υπάρχει κορμός. Άρα δεν υπήρξε χτίσιμο, όπως τσαμπουνάνε τώρα. Τα έχουν διαβάσει όλοι εδώ μέσα. Επίσης, οτι έτσι όπως είναι το ρόστερ τώρα, χωρίς τον μαλάκα τον Τζιμπούρ και μ΄ένα τρακοσάρι ακόμα – που ήταν να δοθεί – ο Ιμπίσεβιτς θα έπαιζε εδώ. Αυτό δείχνει ακόμα, ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΚΙΣΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΌ ( λέμε και καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα ) που δήθεν γινόταν.
Είναι τοις πάσι γνωστό οτι άνθρωποι σαν τον Μελισσανίδη ΔΕΝ σχεδιάζουν διότι δεν μπορούν τα αγρίμια , οι τύποι που πορεύονται δια του ενστίκτου και της όσφρησης, οι κλασσικοί οπορτουνίστες, να σχεδιάσουν. Είναι σαν τους μαθητές με τα σκονάκια. Μπορεί στον ίδιο χρόνο του να κάνουν το σκονάκι να είχαν μάθει το μάθημα, όμως οι άνθρωποι αυτοί απλά δεν θέλανε να διαβάσουν.
Προς The Snitch: Κοίτα, δε διαφωνώ με αυτά που λες. Απλώς το φετινό πρωτάθλημα έχει μια ιδιομορφία: θα παιχτεί ουσιαστικά σε έξι (με τους άλλους τρεις «μεγάλους»), ή το πολύ σε δέκα ματς (και με Αστέρα, Ατρόμητο). Ο λόγος είναι βέβαια ότι οι υπόλοιπες ομάδες είναι πια καφενεία, απ’ όπου οι μεγάλοι, εύκολα ή δύσκολα, θα περάσουν.
Όταν ένα τρόπαιο παίζεται σε λίγα ματς, τότε έχουν πλεονέκτημα οι ομάδες με ψυχολογία (σκέψου, ας πούμε, τι θα γινόταν αν το Euro του 2004 είχε τη μορφή πρωταθλήματος). Οι παίκτες της ΑΕΚ αυτή τη στιγμή έχουν εξαιρετική ψυχολογία, γιατί δεν έχουν καμία πίεση: αν δεν πάει καλά η ομάδα, θα φταίει για τύπο και κόσμο ο Τίγρης –κι όχι αδίκως. Αυτό δίνει τεράστιο πλεονέκτημα: αν δεν κερδίσει ο Ολυμπιακός την ΑΕΚ θα αρχίσουν οι κορνέδες. Το ίδιο ισχύει σε κάποιο βαθμό και για Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Τα πόδια των αντιπάλων στα μεταξύ μας ματς θα είναι βαριά.
Αν έπρεπε να στοιχηματίσω, θα έλεγα ότι η ΑΕΚ γενικά θα πάει καλά, και θα μείνει στη διεκδίκηση του τίτλου μέχρι τέλος. Δε θα είναι, δηλαδή, περίπατος για τον Ολυμπιακό, ο οποίος επίσης είναι κέντρο διερχομένων (πιο ποιοτικών μεν, με μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση δε). Προβλέπω δηλαδή ότι ο τίτλος φέτος θα κριθεί στο παρασκήνιο—εκεί που, ως τώρα τουλάχιστον, δε βλέπω χαΐρι.
Το αστείο είναι ότι ο Τίγρης κατά τη γνώμη μου κάνει εξαιρετική δουλειά σε τομείς που, αν ρωτούσες τον ίδιο, θα σου έλεγε μάλλον ότι δεν είναι το δυνατό του σημείο (διαχείριση ψυχολογίας ομάδας), αλλά δεν έχει αποτέλεσμα σε αυτά που διαφήμιζε ως ατού του: μεταγραφές αεροδρομίου και δύναμη στο παρασκήνιο.
Προσωπικά πάντως το πρωτάθλημα το παρακολουθώ από μακριά κι από περιέργεια και μόνο.
Συμφωνώ. Αρκεί βεβαια σε ματς δεύτερης ταχύτητας οπως προχτές να μη πετάς πόντους. Οκ λογικά και οι άλλοι θα κανουν γκέλες οπως εμεις προχτές.
Απλα λεω οτι αυτα τα ματς πρέπει να τα καθαρίζεις αν θες να έχεις ελπίδα γι το καλο εισιτήριο του Europa γιατι μη κοροϊδευόμαστε γι εκει παμε. Ακομη και δεύτεροι να βγούμε ΔΕΝ μπορούμε να περάσουμε συο γύρους προκριματικά champions μη λέμε πράγματα που δεν γινωνται. Οχι μονο εμεις αλλα καμμια ελληνική ομάδα, αν σκεφτείς οτι στο δεύτερο γύρο θα πέσεις με θηρίο.
Όποτε λεω οτι τι να το κανω αν μεθαύριο κερδίσω στο ταψί και χάνω δυο πόντους απο τη Ξάνθη. Καθαρά μαθηματικά ως μάζεμα πόντων μιλαω.
Έξ αλλου οπως ξέρεις ο πρίγκιπας της σφαλιάρας ακομη και στις κούπες της ντουλάπας που όραμα ειπες, στα ντέρμπι απο φάπα σε φάπα παει μια ζωη
Ο Σορεντίνο έφυγε λόγω της γυναίκας του μετά από ένα χρόνο πίεσης για να του δοθεί μεταγραφή. Ο Μόρας έφυγε επειδή δεν έπαιζε ποτέ. Το συμβόλαιο του ήταν τσάμπα. Ο Χετεμάι έφυγε ένα χρόνο μετά τον Ριβάλντο. Ο Ιβιτς λόγω της γνωστής κόντρας με τον Φερέρ που έφαγε πρώτα τον αδελφό του. Ο Λάκης δεν θυμόταν κανείς ότι ήταν στην ΑΕΚ το 6-7. Ο δε Κονέ αφέθηκε μετα από εισήγηση του Δωνη αφού είχε κάνει προετοιμασία και δεν έψησε τον Γιώργο που είναι προπονηταρας αλλά κάνει και καμιά μαλακία πότε πότε. Αν του είχαν κρατήσει τον Ριβάλντο θα είχε καλύτερη τύχη. Γιώργο γιατί έφυγε τόσο γρήγορα ο Δώνης; Μπορούσε να φτιάξει ομάδα.
Αν δεν κανω λαθος, το παιχνιδι με τον ΟΣΦΠ ηταν σημαντικο διοτι αν δεν κερδιζαμε, δε θα χρειαζοταν ο Βαλνερ και με τη λογικη αυτη κανενα παιχνιδι δεν ηταν σημαντικο αφου ετσι κι αλλιως θα το επαιρνε ο γαυρος. Επισης δεν ευθυνεται η μεταγραφη Ριβαλντο για τους παιχτες που ανεφερες. Ο Σορεντινο ηταν φευγατος, δεν κρατιοταν, γκρινιαζε καιρο και αυτος και η γυναικα του. Ο Μορας αν δεν κανω λαθος εφυγε μια χρονια πριν ερθει ο Ριβαλντο. Οι γεματες σεζον του Ιβιτς σε εκεινον τον Παοκ και τον Αρη δε λενε τιποτα και πραγματικα δεν νομιζω οτι εγινε αισθητη η απουσια του. Δεν ειπαμε δηλαδη”αν ειχαμε τωρα τον Ιβιτς…..”. Για τον Λακη εκεινη της περιοδου ειδικα, ας μη μιλησω. Εκεινη τη χρονια λοιπον με Ριμπο, πηραμε πρωταθλημα με την καλυτερη επιθεση και τις περισσοτερες νικες. Οχι μονο λογω του Ριμπο αλλα και με τη συμβολη του κυριως στις εκτελεσεις στημενων, σε ασιστ και στην ψυχολογια. Τελος θεωρω οτι ομαδα ειτε χτιζεις σε 3 χρονια ειτε αγοραζεις σε ενα καλοκαιρι. Μιλαω για ομαδα, οχι για πρωταθλημα για το οποιο χρειαζεσαι παρασκηνιο ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Στην περιπτωση μας αφου να αγορασει σε ενα καλοκαιρι δεν θελει, ειναι επιτακτικη αναγκη το πρωταθλημα (αρα το παρασκηνιο) για να εχεις μετα την ηρεμια να χτισεις σε τρια χρονια μια ομαδα που θα παιζει και μπαλα. Αν δεν μπορει ουτε το παρασκηνιο, ε τοτε ας αναλαβει ο Ντεμης να πουλησει και συναισθημα.
Ας μην επικεντρωθούμε στην παρουσία του Ριβάντο στην ΑΕΚ—ένα θέμα στο οποίο είμαστε όλοι συναισθηματικά φορτισμένοι με τον ένα ή άλλο τρόπο. Υπάρχουν κι άλλα, προφανή κατά τη γνώμη μου, επιχειρήματα για το αν βοήθησε ή έβλαψε την ΑΕΚ η μεταγραφή του Ριβάλντο, αλλά ο στόχος της συζήτησης δεν είναι να επισημάνουμε τυχόν σωστές ενέργειες ή λάθη του Ντέμη. Οπότε ας συνεχίσουμε τη συζήτηση για το αν έβλαψε ή ωφέλησε η παρουσία του Ριβάλντο τον Ολυμπιακό—εκεί δεν έχει κανείς μας συναισθηματική φόρτιση.
Παρέθεσα κάποια στατιστικά από την παρουσία του (νεώτερου τότε) Ριβάλντο στον Ολυμπιακό που, κατά τη γνώμη μου πάντα, αποδεικνύουν ότι η κατά κοινή παραδοχή καλύτερη μεταγραφή αεροδρομίου στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου ήταν μούφα (την αφορμή μου την έδωσε ένα πρόσφατο άρθρο του Καίσαρη στο οποίο αναφέρει: «Αποτέλεσμα; Ο Ριβάλντο να βγάλει μάτια. Έπαιξε μπάλα υψηλού επιπέδου και για τρία χρόνια μάλιστα» http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=10560&subid=2&pubid=130150469) κι είχε αποτέλεσμα μια ομάδα που της έκανε πλάκα κάποια Ρόζενμποργκ (παρά το ότι έπαιζε τότε και ο Γιάγια Τουρέ, ο παίκτης που έκανε τη μεγαλύτερη ίσως καριέρα από όσους έπαιξαν ποτέ σε ελληνική ομάδα).
Συμφωνούμε τουλάχιστον σ’ αυτό, ότι ο Ριβάλντο δε βοήθησε τον Ολυμπιακό, ότι ήταν μια μεταγραφή που, από αυστηρά ποδοσφαιρικής άποψης (ας αφήσουμε στην άκρη τα νομικά προβλήματα του Κόκκαλη τότε και το ότι έπρεπε να εμφανίζεται ως λαοπρόβλητος ηγέτης) ήταν λάθος; Αν δε συμφωνήσουμε σ’ αυτό, προφανώς θα διαφωνήσουμε και στο αν ο Ριβάλντο ήταν καλή ή κακή μεταγραφή για την ΑΕΚ.
Τέλος, για τη «μουρμούρα» της γυναίκας του Σορεντίνο: δε θα ήθελα να επεκταθώ στο θέμα. Απλώς να σημειώσω ότι, το γεγονός ότι το έγραφαν αυτό οι εφημερίδες τότε, δε σημαίνει ότι ήταν υποχρεωτικά αλήθεια.
Επίσης: “Ο Ιβιτς λόγω της γνωστής κόντρας με τον Φερέρ που έφαγε πρώτα τον αδελφό του.” Δεν ισχύει. Αυτά τα ξέρω από πρώτο χέρι. Ήμουν παρών.
Διαφωνω, θεωρω οτι ο Ριβαλντο προσεφερε και αγωνιστικα και σε θεμα πρεστιζ στο εξωτερικο και οικονομικα τον Ολυμπιακο και την ΑΕΚ αν και σε εμας εαν ειχε διαχειριστει καλυτερα το κεφαλαιο Ριβαλντο τα οφελη θα ηταν πολυ μεγαλυτερα. Δε φταιει ο Ριβαλντο αν τυπωθηκαν και μας εμειναν οι φανελες του. Τελος παντων το θεμα ειναι τωρα τι γινεται. Εαν δεν ελεγχεις το παρασκηνιο και εαν δεν σκοπευεις να βαλεις λεφτα να φερει παικτες αποδεδηγμενης αξιας ωστε να φτιαξεις ομαδα συντομα (σε 1-2 χρονια, με δεδομενο οτι εχουν περασει ηδη 2 χρονια που η ομαδα δεν βλεπεται), τοτε νομιζω οτι το εργο τελειωσε πριν το δουμε. Ή νομιζεις οτι θα τους πληρωνω για πολλα χρονια για να βλεπω Πλατελα και Μπαρμποσα με την ελπιδα οτι ΙΣΩΣ μια μερα να φτιαξουν ομαδα. Τελευταια χρονια φετος. Και ξερεις αυτο που ειπε ο Δηματος”η ομαδα θα κινειται με βαση τα εσοδα της” δεν εχει τελειωμο. Λιγα εσοδα, χειροτερη ομαδα, χειροτερη πορεια, λιγοτερα διαρκειας, λιγοτεροι χορηγοι οποτε την επομενη χρονια ακομα πιο λιγα εσοδα, ακομα χειροτερη ομαδα, ακομα πιο λιγα εσοδα και ουτω καθεξης. Αυτα μας τα λεγε ο Ντεμης αλλα ηταν ο πρωτοπορος, δευτερη φορα δεν τη παταμε. Για εμενα αν δεν μπορεσει να ελεγξει το παρασκηνιο και με δεδομενο οτι να βαλει λεφτα δε σκοπευει, τοτε δεν υπαρχει καμια ελπιδα.
Δηλαδή αληθεύει ότι τον έφαγε ο Ντέμης; Πες μου αν θέλεις και κάτι για τον Γιώργο Δώνη.
Προς: J. Patikas
Κοίτα, είπαμε να το δούμε αυστηρά αγωνιστικά κι όχι από άποψη πρεστίζ (το οποίο κατά τη γνώμη μου κερδίζεται με τα αποτελέσματα και μόνο). Αγωνιστικά λοιπόν και σε επίπεδο Champions League, θεωρείς ότι αν έλεγαν σε έναν οποιονδήποτε σοβαρό προπονητή, θα σου φέρουμε έναν παίκτη ο οποίος στις επόμενες τρεις σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ θα έχει τα στατιστικά που προαναφέραμε αλλά θα μαρκάρει με τα μάτια, θα έλεγε ναι; Απόψεις είναι αυτές, αλλά δυσκολεύομαι να το πιστέψω.
Ως προς το τώρα τι γίνεται: το παρασκήνιο είναι, όντως, πολύ σημαντικό. Προσωπικά πάντως, με αφήνει παγερά αδιάφορο αν στο παρασκήνιο θα επικρατήσει ο χοντρός, ο πρώην συνέταιρός του ή ο πρώην κολλητός του (το Σαββίδη δεν τον βλέπω να ασχολείται ιδιαίτερα με το παρασκήνιο, αλλά μπορεί και να το κάνει χωρίς να φαίνεται).
Τα πράγματα όμως στο παρασκήνιο ίσως δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται. Γνώμη μου είναι ότι ο Μαρινάκης θα πάψει να υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο σε λίγους μήνες. Το θεωρώ απίθανο να μην παραπεμφθεί για τα δεύτερα στημένα—αυτό θα γίνει λογικά μέχρι το τέλος του χρόνου. Θα πρέπει τότε εκ του νόμου να πουλήσει. Ναι, ξέρω τι θα πεις, θα βρει κάποιο «παρένθετο πρόσωπο». Δεν είναι περίεργο όμως που ο Ολυμπιακός κυνήγησε το Μελισσανίδη για το θέμα του «παρένθετου προσώπου», ενώ το μόνο που είχε φαινομενικά να κερδίσει ήταν η μη συμμετοχή της ΑΕΚ στο κουπόνι του στοιχήματος—κι ενώ ήξερε ότι, σχεδόν μαθηματικά, σε λίγους μήνες θα βρεθεί στην ίδια θέση ο Μαρινάκης;
Πιστεύω ότι υπάρχει μία σειρά ενδείξεων που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το Μαρινάκη τον κυνηγάει κάποιος πολύ πιο ισχυρός και ευφυής—ήδη από το 2012, που ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις κι όχι, δεν είναι ο Πατέρας. Εκτιμώ ότι αυτός που τον κυνηγάει θα αναλάβει τις τύχες του Ολυμπιακού από τη στιγμή που ο Μαρινάκης θα αποτελέσει παρελθόν κι ότι είναι ήδη ενεργά αναμεμειγμένος στο παρασκήνιο—η σκηνοθεσία της ιστορίας ΕΕΑ-Μελισσανίδη δεν ταιριάζει καθόλου στο στυλ του χοντρού, ο οποίος είναι πιο «μπρούτος», όπως έχουμε δει επανειλημμένα.
Κατά τη γνώμη μου συνεπώς η ΑΕΚ θα έχει να αντιμετωπίσει στο παρασκήνιο έναν πολύ ισχυρό παίκτη, που κάνει κινήσεις με προοπτική ετών—σε αντίθεση με το Μελισσανίδη που, όπως λέει κι ο Στήβεν, λειτουργεί σχεδόν αποκλειστικά με το ένστικτο. Από την άλλη μεριά όλως, είναι πολύ δύσκολο σ’ αυτό το περιβάλλον ένας διαιτητής να κάνει εγκλήματα, ειδικά στα «μεγάλα» ματς. Με όσα έχουν γίνει, φοβούνται πια οι διαιτητές να κάνουν τους καμικάζι.
Προβλέπω, συνεπώς, ότι η ΑΕΚ θα αντιμετωπίζει μια σχετικά εχθρική διαιτησία στα «μικρά» ματς και μια αρκετά δίκαιη στα ντέρμπι. Αν πάρει τα μικρά ματς, στα ντέρμπι θεωρώ ότι θα τα πάει καλά—γιατί οι παίκτες έχουν ψυχολογικό πλεονέκτημα, όπως έγραψα πιο πάνω. Και μάλλον τα μικρά ματς, με επιστροφή Μάνταλου, Μπουονανότε, κάποια παιχνίδια του Τζιμπούρ κ.λπ., εύκολα ή δύσκολα θα τα πάρει. Οπότε, σε αντίθεση με τη γενική απαισιοδοξία, θεωρώ ότι αυτή η ΑΕΚ θα χτυπήσει τίτλο—με την υποσημείωση όμως ότι πιστεύω ότι το θέμα Μελισσανίδη/ΕΕΑ έχει παραφυάδες και μπορεί να λειτουργήσει στο μέλλον ως νέα υπόθεση Βάλνερ.
Όμως, κατά τη γνώμη μου, ένα πρωτάθλημα δε λύνει κανένα πρόβλημα—και για να αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, η φράση «ένα πρωτάθλημα είναι μια εφήμερη χαρά» είναι δική μου, την οποία επανέλαβε δημόσια ο Ντέμης. Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό είναι σωστό: με την έννοια ότι δεν αρκεί ένα πρωτάθλημα, αλλά χρειάζεσαι πολλά πρωταθλήματα για να αλλάξεις επίπεδο ως ομάδα (και να το διατηρήσεις). Με αυτή ακριβώς την έννοια το είπε κι ο Ντέμης τότε, αλλά βέβαια συνέφερε ορισμένους να το παρερμηνεύσουν.
Για το αν είναι εφήμερη χαρά ένα πρωτάθλημα, δεν έχουμε παρά να δούμε πόσο βοήθησαν τον Παναθηναϊκό τα πρωταθλήματα του 2004 και του 2010. Όπως δεν απέτρεψε την κατάρρευση του πολυμετοχικού το χρήμα του Τσάμπιονς Λιγκ του 2010-11 (αντίθετα, την επιτάχυνε), έτσι και δε θα αλλάξει τη μοίρα της ΑΕΚ κανένα (μοναδικό) πρωτάθλημα. Αυτό που θα αλλάξει τη μοίρα της ΑΕΚ είναι να δημιουργήσει τις δομές και τη νοοτροπία που θα επιτρέπουν στην ομάδα, αν δεν πάρει το πρωτάθλημα φέτος (το 2004-5, ας πούμε), να το πάρει του χρόνου. Αφού τις δομές δεν τις βλέπω να χτίζονται (κι ούτε ανέμενα από έναν άνθρωπο που λειτουργεί με το ένστικτο να χτίσει δομές), το αν θα πάρει τον τίτλο φέτος ή όχι, είναι κατά τη γνώμη μου ήσσονος σημασίας.
Έχεις δίκιο ότι «αυτό που είπε ο Δημάτος, η ομάδα θα κινείται με βάση τα έσοδά της, δεν έχει τελειωμό». Κι ευτυχώς που δεν έχει. Τελειωμό έχει αυτό που έκανε ο πολυμετοχικός—κάποια στιγμή τελειώνει το χρήμα, κι ας είναι και πιο ισχυροί οι μέτοχοι κι απ’ τον Αμπράμοβιτς. Έχεις άδικο όμως σ’ αυτό που λες ότι «λίγα έσοδα, χειρότερη ομάδα, χειρότερη πορεία, λιγότερα διαρκείας, λιγότεροι χορηγοί οπότε την επομένη χρονιά ακόμα πιο λίγα έσοδα, ακόμα χειρότερη ομάδα, ακόμα πιο λίγα έσοδα και ούτω καθεξής». Τι απ’ αυτά έγινε το 2004;
Όσο για το «αυτά μας τα ‘λεγε ο Ντέμης αλλά ήταν ο πρωτοπόρος», θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι αυτά τα έλεγα κατά βάση εγώ (το τι αγώνα έδωσα για να μην παίξει η ΑΕΚ στη Ριζούπολη το 2004 δε λέγεται), τα ενστερνίστηκε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα ο Ντέμης και μετά, ενώ συνέχιζε να λέει ότι τα πιστεύει, δεν τα εφάρμοζε, ήδη από την πρώτη χρονιά (για αυτό και παραιτήθηκα, το πρωί πριν το ΟΦΗ-ΑΕΚ με το γκολ του Λύμπε).
Αυτά δεν τα λέω μόνο εγώ—τα είπε πρόσφατα κι ο Κατσουράνης, τον οποίο μόνο εμπαθή με τον Ντέμη δεν μπορείς να τον πεις, όταν ρωτήθηκε «τι πιστεύει [ότι] δεν πήγε καλά στο τέλος στο εγχείρημα του Νικολαΐδη;». Απάντησε λοιπόν «Έγιναν διοικητικά λάθη απ’ όλους. Και από τον Ντέμη με την ομάδα του. Για μένα, το μεγαλύτερο λάθος [που] έγινε, ήταν η αλλαγή σχεδιασμού μετά από τη σεζόν 2004-05, όταν και φτάσαμε μία ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Πήγαν σε πλάνο με πιο έτοιμους ποδοσφαιριστές. Δεν έπρεπε να γίνει, κατά τη γνώμη μου. Έπρεπε να συνεχίσει με νεαρούς και εξελίξιμους. Αντιθέτως, αγοράστηκαν παίκτες έτοιμοι. Βοήθησαν τα παιδιά αυτά, αλλά έπρεπε να συνεχιστεί το προηγούμενο πλάνο». http://www.contra.gr/Longread/synenteyksh-katsoyranh-sto-contra-gr.3643125.html Το ερώτημα γιατί ο Ντέμης άλλαξε σχεδιασμό είναι βέβαια το πιο ενδιαφέρον—νομίζω έχει να κάνει αποκλειστικά με το χαρακτήρα του, αλλά αυτό ίσως να το εξετάσουμε αναλυτικά κάποια άλλη φορά.
Ειρήσθω εν παρόδω, όσον αφορά τον Κατσουράνη: κατά τη γνώμη πρόκειται για τεράστιο παίκτη (κατά τύχη δεν πήγε στην Τσέλσι) και πανέξυπνο παιδί—πώς κατάφερε, μπλέκοντας με τους δημοσιογράφους, να τον βρίζουν οι πάντες, δεν μπορώ να το εξηγήσω. Από ανασφάλεια, από προσπάθεια να κάνει περισσότερα από όσα του αναλογούσαν; Δεν ξέρω αλλά είναι κρίμα, γιατί θα μπορούσε να είναι τεράστιο κεφάλαιο και για το ελληνικό ποδόσφαιρο και για την ΑΕΚ. Η ευφυΐα του δε συγκρίνεται με κανενός άλλου ποδοσφαιριστή που να ξέρω (και ξέρω πολλούς).
Α, και ως προς το Βάλνερ: ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι η ΑΕΚ θα την έχανε την υπόθεση στο CAS, όπως κι έγινε. Αυτό το ήξεραν οι πάντες, και στην ΑΕΚ, ασχέτως αν έβγαιναν άλλα στις εφημερίδες.
Προς: Τζορτζ
Το Δώνη δεν τον γνώρισα, δεν έχω άποψη, παρά μόνο από τα κουτσομπολιά που ακούω, αλλά δεν είναι σωστό να σχηματίζει κανείς άποψη με βάση κουτσομπολιά.
Ως προς τον Ίβιτς, θα μπορούσα να σου πω ότι τότε του κάναμε απλά μια πρόταση να μην πάρει μεγάλη αύξηση την τρίτη χρονιά (μπορεί να του είπαμε και να μείνει στα ίδια ή να πάρει μια μείωση τύπου 10%, δε θυμάμαι ακριβώς) με αντάλλαγμα να πάρει ποσοστό από τη μεταπώληση παικτών—και με στόχο να τον κάνουμε να πιστέψει στο πλάνο που, εκείνη τη χρονιά, θα ξαναστήναμε υποτίθεται από την αρχή. Ο Ίλια απλά δε δέχτηκε—πρέπει ακόμη να βαράει το κεφάλι του στον τοίχο, γιατί θα είχε βγάλει πολύ περισσότερα έτσι, από όσα ζητούσε. Πολύ περισσότερα όμως, ίσως και πέντε φορές, μπορεί και παραπάνω.
Η αλήθεια είναι ότι ο Ίλια δεν το πίστεψε ποτέ το πρότζεκτ με τους νέους παίκτες, γι αυτό είχαμε και κάτι Τζωρτζόπουλους, Κόντηδες κ.λπ. Αυτό όμως αποσπασματικά δε λέει τίποτε. Κάποια στιγμή θα κάτσω να γράψω πώς από το Σάντος δεν πήγαμε στο Βαλβέρδε και φτάσαμε στο Φερέρ. Είναι διάφορα απίστευτα που συνέβησαν εκείνο το καλοκαίρι κι έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όποιον αναρωτιέται πώς κατέληξε έτσι αυτή η προσπάθεια—νομίζω τότε ήταν η τελευταία ευκαιρία να γυρίσει το πράγμα. Ξέρω ότι θα τα γράψω και θα με λένε πάλι εμπαθή, αλλά έχουν περάσει εννιά χρόνια, κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν ανακατεύεται αυτή τη στιγμή στα της ΑΕΚ και τέλος, είναι απλή παράθεση γεγονότων που κανείς νομίζω δε θα αμφισβητήσει.
Περίεργο αυτό με τον Ιβιτς. Γιατί δεν έφυγε πριν την τρίτη χρονιά αλλά στη μέση της και προς το τέλος όταν είχε αρχίσει ο δεύτερος γύρος.
Προς: Τζορτζ
Σωστός είσαι. Όμως, αυτά έγιναν όπως σου τα λέω προς το τέλος της δεύτερης χρονιάς. Είχε τότε αποφασιστεί η λύση της συνεργασίας, χωρίς αμφιβολία, με την ανακοίνωση να μετατίθεται σε εύθετο χρόνο–πιθανώς λόγω (νέας) αλλαγής στρατηγικής, με Φερέρ κ.λπ. να έμεινε κι ο Ίλια. Αλλά τότε είχα ήδη αποχωρήσει (πριν έρθει ο Φερέρ), οπότε δεν ξέρω τι και πώς.
Κυριε Κιντη, θα συμφωνειτε οτι η αποτυχια των χειρισμων και του πλανου Ντεμη, δεν αποδυκνει την ορθοτητα και την επιτυχια που θα ειχε το δικο σας πλανο. Επισης θεωρω οτι το πλανο του Ντεμη δεν απετυχε διοτι αλλαξε τακτικη και απο νεους φθηνους παικτες πηγε σε ακριβους φτασμενους. Απετυχε πρωτον λογω αδυναμιας ελεγχου του παρασκηνιου και δευτερον διοτι λογω απροθυμιας να βαλουν/ βαζουν πολλα λεφτα οι μετοχοι, πηγε σε αποκτηση μετριων παικτων ειτε φτασμενων ειτε πιτσιρικαδων. Η μηπως νομιζετε στην εποχη των μανατζαραιων οτι οι πιτσιρικαδες με πραγματικες πιθανοτητες ειναι φθηνοι; Εμεις τοτε με το περιορισμενο μπατζετ παιρναμε Κυριακηδη και ο Ντεμης δηλωνε οτι δεν μπαινουμε σε πληστηριασμο για τον Τοροσιδη.
Γιωργο Κιντη και J.Patikas, μαλλον ανευ αντικειμενου η διαφωνια σας γιατι ουσιαστικα τον σχεδιο του Ντεμη δεν απετυχε. Και για να το αποδειξω παραθετω δυο αναμφισβητητα γεγονοτα (εκτος αν ο σιγουρα πιο μεσα στα πραγματα Γιωργος Κιντης τα αμφισβητει):
1) Δεν γινεται τον Μαϊο – Ιουνιο του 2008 να ερχεται ο Τιγρης μετα της Πολλης Ομαδος του και να προτεινει να ριξει 70 μυρια σε μια ΠΑΕ αν πραγματι ηταν καταστραμμενη και
2) Δεν γινεται, αν ηταν πραγματι καταστραμμενη, ενα μηνα πριν την εκδηλωση ενδιαφεροντος της ομαδας Τιγρη, σε ΔΣ της ΠΑΕ (ή συγκεντρωση των μετοχων, δεν θυμαμαι ακριβως) οι αμετοχοι -πλην Νασου Θανοπουλου- να απορριπτουν προταση του Ντεμη να μπει πωλητηριο στην ΠΑΕ.
Το αρχικο πλανο λοιπον για μια ΠΑΕ ξεχρεωμενη και αυτοσυντηρητη πραγματι εγκαταλειφθηκε. Ομως σαν αντισταθμισμα, το καλοκαιρι το 2008 η ΑΕΚ ειχε μια πολυ μεγαλυτερη του τοτε ανοιγματος της δυναμικη, που αποδεικνυεται εκ των πραγματων (προταση Τιγρη και αρνηση μετοχων). Ακριβως γιατι ο Ντεμης εγκατελειψε το αρχικο πλανο και κινηθηκε οπως ακριβως απαιτουσαν τα δεδομενα της (τοτε, το τονιζω) εποχης.
Γιατι ηρθε η καταστροφη; Για τον ιδιο λογο που ηρθε για ολες τις μεγαλες ΠΑΕ: Λογω της κρισης του Σεπτεμβρη του 2008, που αλλαξε τον κοσμο και εκανε τους ιδιοκτητες τους να λακισουν και τα χρεη τους δυσβασταχτα…
Μονο που για τους αλλους βρεθηκαν ανθρωποι που δεν ειδαν τις Μεγαλες Ιστορικες Ομαδες σαν ανωνυμες εταιριες της σειρας και τις γλυτωσαν. Ο χοντρος στον γαυρο, ο Αλαφουζος τον βαζελο και ο Σαββιδης τον παοκ, αλλος πολυ και αλλος περισσοτερο, τα εσκασαν, οταν οι κκ Αμετοχοι και ο Τιγρης τσακωνονταν πως ποιος θα πληρωσει τα λιγοτερα. Και αποφασισαν τελικα να την βγαλουν τζαμπα.
Γεια σου Γιωργο.
Ετσι οπως παει ο ‘σαγιοναρας με το κοτερο’, μαλλον θα δικαιωθεις’ τοτε’πριν καν ερθει που μας ελεγες πως ,οπως θα ερθει ετσι και θα φυγει και πως δεν θα αντεξει.
Αν τον σεις σε καμια πλατεια, ησε κανενα λιμανι σε καποιο νησι, εξηγησε του πως δεν θελαμε εμεις μεταγγραφη φορ ΑΛΛΑ Ι ΙΔΙΑ Η ΟΜΑΔΑ ΕΔΕΙΧΝΕ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ. Κανεις δεν μιλησε για ‘αεροδρομια’.
Φυσικα μακαρι να δικαιωθει πληρως’αφου αυτο αναποφευκτα θα σημαινει πως η ΑΕΚ παει πολυ καλα. Ποιος δεν το θελει;
Αλλα αλλο αυτο και αλλο να ταζεις τρομερες εισοδους με τανκ και τελικα να παριστανεις τον Ιησου πανω στο γαιδουρακι, στο δρομο για την Ιερουσαλημ.
Του πεσαν τα δοντια, μυλα δεν αλλαξε.
Και ποιος αλλαζει θα μου πεις…
Προς Kostis: Αγωνιστικά απετυχε σίγουρα. Μηδέν (0) τίτλοι.
@ Kostis
To οτι εγινε? μια προταση (στις εφημεριδες) δεν νομιζω οτι λεει κατι.
Αν θες να μπεις σε μια εταιρεια στην επομενη ΑΜΚ μπαινεις. Ποσο δε αν οι υπαρχωντες μετοχοι δεν συμμετεχουν, αρα με το ποσο που διαθετεις εξασφαλιζεις κατα πολυ μεγαλυτερο ποσοστο απο το 50%. Μεχρι που τη παιρνεις ολη, αλλα αυτο σημαινει οτι παιρνεις και τα χρεη.
Οπως αλλωστε πολλες φορες ειπε ο ιδιος: εγω δεν πληρωνω χρεη αλλων.
Στο πραγματικο κοσμο και οχι στον επικοινωνιακο, τετοιες προτασεις γινωνται πισω απο κλειστες πορτες οπως και συμφωνουνται.
Δηλαδη πας με ενα LC υπερ ΠΑΕ ΑΕΚ και εκει απλα και ομορφα κλεινει το θεμα.
Αλλιως στην επομενη ΑΜΚ δεν ειχε κανενα νοημα να ζητα συμμαχους, εβαζε τα 70 και την επαιρνε πακετο ολη.
Αν κατι σου λεει για τη ‘προταση’ ειναι οτι οι υποχρεωσεις ΟΠΩΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ, ηταν πολυ μεγαλυτερες των 70, εξ ου και το βαλτε να βαλω.
Με λιγα λογια το καταστημα για να ειναι βιωσιμο ηθελε 100+.
Φυσικα και δεν ηταν και φυσικα οι μεν λακισαν, ο δε περιμενε να τη στειλει στη Γ και να τη παρει τσαμπα.
Φυσικα και απποριφθηκε η ‘προταση’ μιας και ουδεις βαζει τα λεφτα του για να τα μοιραστει με νεο αφεντικο (ηθελε και το managment), αν ειναι να βαλει καποιος λεφτα κραταει το καταστημα μονος του.
Τελος φυσικα και το πλανο Ντεμη ΑΠΕΤΥΧΕ ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ μιας και ξεκινησε με 17 διακανονισμενα και εφτασε εκει που εφτασε.
Ισως να φταινε οι 85 μεταγραφες. Ισως οι 80,000 φανελλες που χαθηκαν, ισως τα συμβολαια που σε μια νυχτα υπερδιπλασιαζωνταν..
Ξερω εγω? Αυτο που ξερω ειναι οτι τα 17 εγιναν… 50-60-70 (επισημα 34) σε 4 χρονια μεσα, την ωρα που και ch.l επαιξες και διαρκειας πουλησες και τηλεοπτικα εισεπραξες και και και και
Που πηγαν τα λεφτα οεο?
Μαλλον εκει που πηγαν τα βιβλια ΔΥΟ ΧΡΗΣΕΩΝ και τα εψαχναν 2-3 χρονια να τα βρουν!!!
Γιωργο Κιντη, στο θεμα της χρησιμοτητας η μη των μεταγραφων αεροδρομιου κανεις παραδοχες που αμφισβητω, εκτος πια κι’αν με τον ορο εννοεις μονο τις εκτος ποδοσφαιρικης λογικης μεταγραφες, που αυτη του Ριβαλντο απο μονη της δεν ηταν τετοια. Αφηνω κατα μερος οτι θεωρεις επουσιωδεις αλλους παραγοντες που τις επιβαλλουν σε μια Μεγαλη Ομαδα (οπως ας πουμε την ψυχικη αναταση που προκαλουν στους (υπαρχοντες αλλα και υποψηφιους) οπαδους (αφου ουσιαστικα οι ΠΑΕ εμπορευονται συναισθημα) και επικεντρωνομαι απολυτα στο αγωνιστικο και ειδικα στον Ριβαλντο:
Κατ’αρχας η αγωνιστικη αποτυχια, μιας (εστω και της μεγαλυτερης) μεταγραφης αεροδρομιου δεν σημαινει οτι αποδεικνυεται η αποτυχια ολων των μεταγραφων αεροδρομιου. Αν για χι ψι λογους απετυχε ο Ριβαλντο, απλα απετυχε ο Ριβαλντο. Ακομα ομως και να απετυχε, επειδη μιλαμε για ποδοσφαιρο, μπορει να ειναι αποκλειστικα υπευθυνος για την αποτυχια του, μπορει ομως αυτη να οφειλεται σε ενα σωρο λογους ανεξαρτητους απ’αυτον.
Οσο Θεος ειναι οποιος συνδιαζει μεταγραφες αεροδρομιου με ποδοσφαιρικη λογικη αλλο τοσο οποιος κανει μεταγραφες αεροδρομιου μονο για το ονορε η την κονομα ειναι ΗλιΘεος και αν εννοουσες αυτο εχεις δικιο. Στα μετα τον μπαγεβιτς χρονια ο θρυλος το τερματισε, καταργησε καθε εννοια ποδοσφαιρικης λογικης.
Δεν γινεται να επιδιωκεις ευρωπαϊκη πορεια και αντι να φτιαχνεις μια ομαδα σκληρη και οξυδερκη αμυντικα, συμπαγη στο κεντρο και με ταχυτητα στην επιθεση να επιλεγεις να παιζεις με Ανατολακηδες και Κωστουλες στην αμυνα και δυο αργοκουρουνες στον αξονα, ειτε αυτοι ειναι ο Τουρε και ο Ριβαλντο ειτε ο Ριβαλντο και ο Ζιοβανι, που ειδικα αυτοι επαιζαν ακριβως στην ιδια θεση. Πραγμα μαλιστα που εκανε για δευτερη φορα ο γαυρος μετα την ταυτοχρονη αποκτηση Ζαχοβιτς και Ζιοβανι. Απ’οτι επρεπε να κανει ακριβως το αντιθετο δηλαδη. Αυτο ηταν ποδοσφαιρικος μαζοχισμος!!!
Ο γαυρος του Λεμονη (μαλιστα, του Λεμονη!!!) με τον Γκαλετι δεν πετυχε επειδη ελειπε ο Ριβαλντο αλλα γιατι ειχε ρεντα και, για πρωτη φορα ισως στην ευρωπη, ποδοσφαιρικη λογικη!!! Στην ομαδα αυτην οι συντριπτικα περισσοτεροι προπονητες θα εδιναν θεση στον Ριβαλντο κι’ας μην μαρκαρε γιατι παντα ο παικτης που κανει την διαφορα αλλα δεν μαρκαρει χωραει! Οχι στα 36 του ισως, στα 32 του που ηρθε σαν μεταγραφη αεροδρομιου ομως σιγουρα ναι. Μαλιστα με τετοιους παικτες επρεπε να τον πλαισιωσει απο την πρωτη στιγμη που τον πηρε, με παικτες που θα καλυπταν τις αδυναμιες του και θα αξιοποιουσαν τα προτερηματα του.
Για την παρουσια του στην ΑΕΚ νομιζω πως δεν εχω να πω πολλα. Οτι μετα το 2004 (αλλα και μετα το 1994 θα μπορουσε να πει κανεις) οτι καλυτερο εχει να θυμαται ο Αεκτζης ειναι το κλεμμενο και η τεσσαρα αρκει. Ηταν εφημερη χαρα; Ναι, συμφωνω, η ομαδα του 2008 ηταν μια απο τις πιο ανορθοδοξες ΑΕΚ ολων των εποχων, ειχε τον πιο αργο αξονα της Ευρωπης και καμια προοπτικη. Στοχευε μονο να εκμεταλευτει την ολικη ανανεωση του ολυμπιακου και να παρει την κουπα.
Ομως, οσο κι’αν το αντιθετο ειναι παρηγορια στον αρρωστο, μεγαλη ομαδα χωρις εφημερες χαρες δεν υπαρχει και ηταν πολλα τα 15 (τοτε) χρονια. Ειδικα για μια ομαδα που αντλει απο την ιδια δεξαμενη που αντλουν οι γαυροβαζελοι, που δεκαπεντε χρονια χεζονταν στους τιτλους. Και που πλεον εχει υπερσκελιστει απο τον ΠΑΟΚ, που οσο θα παιρνει Μπεμπατοφ και η ΑΕΚ Κρισαντους, θα παιζει μονος του. Δυστυχως.
@J.PATIKAS
Ασφαλως απετυχε σε συγκομιδη τιτλων αλλα εγω τουλαχιστον δεν περιμενα κατι παραπανω αφου ουτε με κουραδες βαφονται αβγα ουτε μπορεις να παρεις τιτλους κοντρα στις παραγκες. Εδω Βαρδινογιαννης και Κοκκαλης εκαναν τεσσερα χρονια για να παρουν κουπα και μαλιστα αφου ειχαν ριξει χρημα χοντρο και ελεγξαν και το παρασκηνιο. Παρολα αυτα ομως η ομαδα-εκτρωμα του 2007-8 που φτιαχτηκε με σκοπο μονο να παρει την κουπα, χωρις την πουστια της επο μαλλον θα τα ειχε καταφερει.
@The Snich
Πλανο Κιντη υπηρχε (το ειπε και εδω ο ανθρωπος) και οχι πλανο Νικολαϊδη, απλα ο Νικολαϊδης το ασπαστηκε στην αρχη, το χρεωθηκε σαν ο ηγετης και μετα το εγκατελειψε. Αυτο δεν απετυχε, απλα δεν εφαρμοστηκε.
Προσωπικα πιστευω πως την εποχη εκεινην δεν θα ειχε πετυχει γιατι η ΑΕΚ δεν θα μπορουσε να βρει τοσο καλους “τεσσερις καλους” που απαιτουσε το πλανο για να στηριξουν μια ομαδα που θα στηριζοταν σε νεους και ετσι η ΑΕΚ, μετα την πρωτη χρονια, θα ειχε καθοδικη πορεια και ο κοσμος θα την εγκατελειπε. Αλλα αυτο δεν ειναι της παρουσης. Αλλωστε θα εγραφα σχεδον τα ιδια που γραφει ο J.PATIKAS.
Απ’εκει και περα λοιπον ο Ντεμης δεν κινειται βασει συγκεκριμενου σχεδιου αλλα αυτοσχεδιαζει προσαρμοζομενος διαρκως στα δεδομενα με δυο οδηγους: Να συγκρατησει η να αυξησει τον χρηματοδοτη κοσμο και, βλεποντας την προοδο της ΑΕΚ και την επερχομενη ανανεωση του γαυρου, να κτυπησει επιτελους την κουπα που θελαμε ολοι και ειχαμε την ψευδαισθηση οτι μπορουμε να παρουμε.
Ετσι καταχρηστικα ειπα οτι το σχεδιο Νικολαϊδη δεν απετυχε, αφου δεν υπηρχε σχεδιο! Εννοουσα οτι σε καμια περιπτωση η ΑΕΚ του 2008 δεν ηταν καταστραμμενη, καθε αλλο. Την καταστρεψε το γεγονος οτι μετα τον Σεπτεμβρη του 2008 οι Τιγραιοι λακισαν και οι μετοχοι σταματησαν να πληρωνουν αυτα που ειχαν υποσχεθει αφου ολοι ασχοληθηκαν αποκλειστικα με τα βαπορια τους. Απλα πραγματα.
Για τα περι χαμενων εκατομμυριων δεν θα ανοιξω κουβεντα και μαλιστα παροντος του Κιντη, αυτος μπορει καλυτερα να πει αν υπαρχουν εκατομμυρια που δεν υπηρχαν γραμμενα και φαγωθηκαν αλλα δεν τα ζηταει κανεις. Θα πω μονο (και ο Γιωργος μπορει να το επαληθευσει η να το διαψευσει) οτι 17 διακανονισμενα δεν υπαρχουν. Το 2005 υπαρχει χρεος 22 μυριων + 5 προς τους μετοχους (αν εχω καταλαβει καλα) εκ των οποιων τα 18 ειναι προς ποδοσφαιριστες ψωμιαδη, αρα (λογω πιεσης της uefa) αποδοτεα σε λιγες και μεγαλες δοσεις και οχι κωτσοβολου. Πιθανοτατα αυτος ηταν ο βασικος λογος που, παρα τα εσοδα, υπηρχε απο την αρχη προβλημα ρευστοτητας.
Συγγνώμη για την εξαφάνιση, αλλά έπεσε δουλειά.
Να τα πάρουμε ένα-ένα:
Προς J.Patikas: Λες (αν θες να χρησιμοποιούμε ενικό) «θα συμφωνείτε ότι η αποτυχία των χειρισμών και του πλάνου Ντέμη, δεν αποδεικνύει την ορθότητα και την επιτυχία που θα είχε το δικό σας πλάνο». Σωστά—και απόδειξη η παταγώδης αποτυχία του δικού μου πλάνου στον Πανιώνιο. Η επιτυχία προϋποθέτει όχι μόνο σωστό πλάνο, αλλά και σωστή εφαρμογή. Καμιά φορά βέβαια η επιτυχία έρχεται κα χωρίς πλάνο—κάνοντας μόνο σωστή διαχείριση καταστάσεων, όπως έκανε ο Ρεχάγκελ το 2004, αλλά βέβαια κάτι τέτοιο είναι πολύ πιο δύσκολο σε ομάδα που έχει και θέμα οικονομικής διαχείρισης (οι εθνικές ομάδες δεν κάνουν μεταγραφές και οι παίκτες δεν πληρώνονται). Η αποτυχία του δικού μου πλάνου στον Πανιώνιο οφείλεται κατά τη γνώμη μου στα λάθη στην εφαρμογή, σε επίπεδο επιλογής προσώπων.
Το πλάνο Κιντή δε λέει κάτι άλλο από το προφανές: ότι ξοδεύεις όσα λεφτά έχεις. Αν οι άλλοι έχουν περισσότερα λεφτά από σένα (όπως συμβαίνει σήμερα και συνέβαινε και το 2004), είναι εξαιρετικά δύσκολο να τους ανταγωνιστείς αν έχεις την ίδια στρατηγική—απλά θα έχουν ακριβότερους και άρα κατά τεκμήριο καλύτερους παίκτες. Ακόμη κι αν βρεις τον καλύτερο τεχνικό διευθυντή ή προπονητή, θα σου τους πάρουν μετά από λίγο, γιατί θα πληρώνουν καλύτερα. Άρα, αν έχεις φιλοδοξίες, η μόνη λύση αν δεν έχεις περισσότερα χρήματα είναι να πας σε πιο νεανική ομάδα, να πάρεις ρίσκο με λίγα λόγια, γιατί όταν βάζεις έναν νέο παίκτη στην ενδεκάδα, προφανώς ξέρεις πολύ λιγότερα για το πώς θα ανταποκριθεί απ’ ότι όταν βάζεις έναν έμπειρο παίκτη. Ελπίζεις δε, ότι πουλώντας αυτούς τους νέους παίκτες μελλοντικά θα καλύψεις και το οικονομικό χάσμα με τις πλουσιότερες ομάδες.
Τα πλάνα δηλαδή μπορεί να είναι τρία: (1) ξοδεύουμε χωρίς να μας νοιάζει το αύριο, κάτι που είδαμε ότι οδηγεί στη Γ’ Εθνική (2) ξοδεύουμε όσα έχουμε έχοντας το ίδιο πλάνο με τους πλουσιότερους ανταγωνιστές μας, οπότε μάλλον θα την πιούμε και (3) ξοδεύουμε όσα έχουμε αλλά με διαφορετικό πλάνο. Κι επειδή οι άλλοι έχουν πλάνο «μεταγραφές αεροδρομίου», εμείς μπορούμε να έχουμε πλάνο «μεταγραφές ΚΤΕΛ». Δεν είναι πρωτόγνωρο αυτό το πλάνο: αυτό εφάρμοσε επιτυχημένα η Λυών, η Άρσεναλ τα πρώτα χρόνια, ο Άγιαξ παλιότερα.
Αν το σκεφτείτε ποιοι παίκτες της ΑΕΚ, από τους πολλούς που ήρθαν επί Ντέμη, έπαιξαν σε ψηλό επίπεδο (Παπασταθόπουλος, Μανωλάς, Πλιάτσικας, Κονέ, Ταχτσίδης, Χετεμάι, Σορεντίνο, Τόζερ) μόνο οι δύο τελευταίοι είχαν κάποιο κόστος, κι αυτό όχι υψηλό—οι υπόλοιποι έξι κόστισαν φραγκοδίφραγκα. Αν συγκρίνεις την ποδοσφαιρική αξία αυτών των παικτών με το κόστος τους και τη συγκρίνεις με το συνολικό κόστος και την προσοφορά των «ακριβών» μεταγραφών της ΑΕΚ, νομίζω το αποτέλεσμα θα δείξει τι τύπου παίκτες πρέπει να παίρνεις. Βασικά νέους και φτηνούς και να τους ενισχύεις με 3-4 έμπειρους και υψηλού κατά το δυνατόν επιπέδου παίκτες.
Για να επανέλθουμε στο Ριβάλντο: κατά τη γνώμη μου, ούτε πρωταθλήματα παίρνεις ούτε πρεστίζ κερδίζεις με τα αποφόρια των πλουσιότερων ανταγωνιστών σου. Γιατί ο Ριβάλντο ήταν ακριβώς αυτό: κάποιος που ο Κόκκαλης δεν ήθελε να κρατήσει στον Ολυμπιακό (και δικαιώθηκε πλήρως, όχι στην Ελλάδα που το πρωτάθλημα το παίρνει έτσι κι αλλιώς, αλλά στην Ευρώπη).
Αφήνω στην άκρη ότι ο Ριβάλντο δεν είναι μια προσωπικότητα που θα ήθελα στην ομάδα μου, όχι μόνο για τη φυγή του τελευταία στιγμή, αλλά και για τα μανατζεριλίκια (βλ. Ράμος), και για τις κωλοτούμπες (θυμάστε τα κλάματα στη συνέντευξη όταν έφευγε από τον Ολυμπιακό, τις δηλώσεις για κλεμμένα πρωταθλήματα μετά το 4-0, τη συγγνώμη μετά και την εξομολόγηση ότι είναι Ολυμπιακός, μπας και του πετάξει κανένα ξεροκόμματο ο Κόκκαλης—«Για τον Σωκράτη Κόκκαλη είπε: “Δεν έχω βρεθεί μαζί του. Αν τον έβρισκα τώρα σίγουρα θα του μιλούσα και θα του έδινα το χέρι μου. Ελπίζω να έκανε κι αυτός το ίδιο”»). Θυμίζω, τέλος, και το γελοίο «τραυματισμό» στο ματς με την Τουρκία.
Γενικά, το γεγονός ότι ο Ριβάλντο ως προσωπικότητα έχει θέματα, είναι αυταπόδεικτο: πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι ένας παίκτης αυτής της τεράστιας αξίας κατάντησε (γιατί θα συμφωνήσετε ότι για κατάντια πρόκειται) να παίζει στον Ολυμπιακό στα 32 του—δεδομένου και ότι έπαιζε σε μια ομάδα που, λόγω MilanLab, διατηρούσε τους παίκτες της σε πολύ υψηλό επίπεδο μέχρι πολύ αργότερα.
Για τα οικονομικά, είναι πολύ μεγάλη κουβέντα. Πάντως, το μόνο βέβαιο είναι ότι το τέλος της τρίτης χρονιάς, μετά και τα λεφτά του Champions League, η ΑΕΚ είχε, σύμφωνα με τον ισολογισμό της, ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς το Δημόσιο ύψους €814.300. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν ήταν θέμα εσόδων —εκείνη τη χρονιά η ΑΕΚ είχε έσοδα πάνω από €30 εκ. Ούτε βέβαια συνεισφοράς των μετόχων, οι οποίοι είχαν πει ότι θα βάλουν €5 εκ. και έβαλαν σχεδόν €50 εκ.
Για το τι έφταιξε, είναι μια μεγάλη κουβέντα. Κάποια στιγμή θα κάτσω να γράψω τη γνώμη μου. Ο βασικός λόγος όμως, πιστεύω είναι ότι ο Ντέμης είχε τέτοια λαχτάρα, ανάγκη θα έλεγα, να ικανοποιεί τους οπαδούς, να είναι χαρούμενοι, να εισπράττει αγάπη κι αναγνώριση, που έπαυε να υπακούει στη λογική του (παρότι είναι ευφυέστατος). Στο μεθεπόμενο, θα γράψω πώς και γιατί δεν ήρθε στην ΑΕΚ ο Βαλβέρδε μετά το Σάντος—αυτό μπορεί να είχε αλλάξει την πορεία της ΑΕΚ. Είναι πραγματικά απίστευτα αυτά που έγιναν εκείνο το καλοκαίρι και οδήγησαν στον πρόσληψη του Φερέρ—αν δεν τα είχα ζήσει ο ίδιος και μου τα διηγείτο κάποιος τρίτος, δε θα τα πίστευα. Θα γίνει αντιληπτό ίσως ότι ο Ντέμης συχνά λειτουργούσε με το ένστικτο και μόνο—κι αυτό κατά τη γνώμη μου ήταν η αιτία όλων των κακών.
Πάμε στο επόμενο.