-
Από το ταχυδρομείο μου κι αυτό το κείμενο. Με την υπογραφή Koreas.______________________________________________________________________________________________________Η μία ρίζα από την ορεινή ναυπακτία στην αττική, η άλλη από τις κυδωνιές – το αιβαλί, στημυτιλήνη, στον πειραιά , στην αγαπημένη κατερίνη, στα βουνά, στην αττική, στο χωνευτήρικι αυτή.Η Μάνα μου με ένα κάρο συγγενείς, με περιουσία, με χαρές, με γλέντια, με ιστορίες, μεθανάτους, με ταλαιπωρίες, με δεσμούς στην Πιερία, ποτέ δεν την έχω ακούσει να αποκαλείτον εαυτό της Μακεδόνισσα.– Μάνα, εμάς από που κρατά η σκούφια μας;– Εμείς είμαστε πρόσφυγες ματάκια μου.– Πρόσφυγες, αλλά από πού;– Από την Αιολική Γη, εκεί είναι η Πατρίδα μας. Διάβασε το Βενέζη, την περιγράφει τέλεια.Οι «Αιολείς» κατά το Βενέζη είναι άνθρωποι που κυριαρχούνται από το πάθος να δρουν καινα μη παρασιτούν στη ζωή τους. Χαρακτήρες οι οποίοι διακατέχονται από μια παιδικήαθωότητα που κινείται ανάμεσα στην πραγματικότητα και το παραμύθι, όπου αυτό πουκυριαρχεί είναι η αγάπη για τη φύση, τη ζωή και πάνω από όλα η αγάπη για την πατρίδα.Στη Μυτιλήνη έχω πάει μόνο δυο φορές, δεν έχουμε φίλους ούτε γνωστούς εκεί, ποτέ δεναποκτήσαμε περιουσία, ούτε κάποιο ιδιαίτερο δεσμό με το νησί. Παρόλα αυτά ότανγνωρίζομαι με κάποιον τη Μυτιλήνη αναφέρω ως Πατρίδα μου. Είναι η αφετηρία, ηαφορμή για να αρχίσει το ταξίδι προς τη γοητεία, προς τη γη των προγόνων.Ανοιξα την τηλεόραση σήμερα και τρόμαξα, είδα ένα μάτσο οπλισμένους αστακούς νακατεβαίνουν από το βαπόρι και να πετσοκόβουν απλούς καθημερινούς ανθρώπους,αγωνιστές της ζωής οι οποίοι δε θέλουν να τουρκέψει το νησί τους. Ενα νησί έσχατοελεύθερο κομμάτι της Αιολικής Γης, απομεινάρι τρισχιλιετής παρουσίας να μαρτυρά ένανκόσμο αιθέριο, αγγελικό κι αγνό τον κόσμο του Μικρασιατικού Ελληνισμού.Οι αστακοί σου λένε κάνουν τη δουλειά τους, οι «αναλυτές» αναλύουν από το πρωί έως τοβράδυ τις αναλύσεις που δημιουργούν τα αφεντικά και η βλακεία τους, οι παλιάτσοιπολιτικοί για άλλη μια φορά άλλα μας είπαν κι άλλα κάνουν, ο ένας διπλανός μαλάκας μαςκεντρίζει με την αρρωστημένη του καχυποψία «έλα μωρέ οι μυτιληνοί κονομάνε από τουςξένους», ο άλλος διπλανός μαλάκας «απορώ με εσένα, μια χαρά δεν είσαι, τι τρώγεσαι» κιεμείς χαμένοι, ανήμποροι, παλιάτσοι τον τρώμε για άλλη μια πολλοστή φορά.
-
Οσοι αισθάνονται ωραίοι, μάγκες, άξιοι να είναι καλά για τους άλλους τους παλιάτσους,τους χαμερπείς, τους αρλεκίνους ακολουθεί ο ποιητής:Γύριζε, μη σταθείς ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρηο ψεύτης είδωλο είναι εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγιαη Αλήθεια τόπο να σταθή για μια στιγμή δε θάβρη.Αλάργα. Νέκρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνειτο Νου, το Λόγο, την Καρδιά, τον Ψάλτη, τον Προφήτηκάθε σπαθί κάθε φτερό, κάθε χλωρό στεφάνιστη λάσπη. Σταύλος ο ναός, μπουντρούμι και το σπίτι.Από θαμπούς δερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους,κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.Χαρά στους χασομέρήδες! Χαρά στους Αρλεκίνους!Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.Δεν έχεις, Ολυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Οσσαραγιάδες έχεις, μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσικούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσατων Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοικαι Μαμμωνάδες βάρβαροι και χαύνοι λεβαντίνοιλύκοι, κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοικαι οι χαροκόποι αδιάντροποι, και πόρνη η Ρωμιοσύνη!Κωστής Παλαμάς
Κατηγορία άρθρου Άρθρο. Βάλτε Bookmark το μόνιμο σύνδεσμο.
μου το έστειλε φίλος βέρος πραγματικός δεξιός κι όχι ντεμέκ δεξιός. δε ξέρω αν αναφέρονται αλήθειες, ας μας πει κάποιος που ξέρει: