ΠΟΥΛΙΑ.

Οι επιλεκτικές ευαισθησίες και οι υποκριτικές κατ’επέκταση απόψεις.

Ενοχλήθηκαν κάποιοι για τη χρήση ζωντανού πουλιού στο γήπεδο και επίσης κάποιοι άλλοι- που μάλλον είναι οι ίδιοι-,με το ψεύτικο μεταλλικο πουλί έξω από το γήπεδο.
Με τα δικά μας πουλιά μόνο δεν καταπιάστηκαν. Μπορεί κάποιος να έχει δώσει το όνομα wild eagle στον πουτσο του,δεν μπορεί; (Μια σηκωμένη πουτσα,σημαίνει ένας άντρας με τις ορμόνες στα όρια και άρα ένας επικίνδυνος δυνητικα άνθρωπος).
Τέλος πάντων.

Και είναι επιλεκτική και άρα υποκριτική η θέση αυτή διότι δεν λαμβάνει υπόψη της μια “μικρή λεπτομέρεια”: Σε καθεστώς αιχμαλωσίας ζουν εκατομμύρια κατοικίδια σε σπίτια.Η όχι; Ήρθε ο σκύλος ένα πρωί,σου χτύπησε την πόρτα και σου είπε να συγκατοικισετε,με την συμφωνία ότι εσύ θα βάζεις τα έξοδα του σπιτιού και εκείνος θα σου γαβγίζει για να αποθαρρύνει επίδοξους ληστές και ότι θα σε γλύφει στη μούρη οπότε νιώθεις εσύ την ανάγκη να αγαπηθεις; Όχι.
Είπες: “θέλετε κύριε Αζορ να μείνουμε μαζί”; Όχι.
Εσύ πήγες ο ίδιος,και τον βουτήξες χωρίς να τον ρωτήσεις και τον μαντρωσες σε δικό σου χώρο δίχως να λάβεις τη γνώμη του και φυσικα-κυριως-στερωντας του το φυσικό του περιβάλλον. Εκεί δηλαδή που θα έπρεπε να ζει. Για να κάνεις εσύ την καβλατζα σου. Το ίδιο και για όλα τα υπόλοιπα. Γάτες,χάμστερ,πουλιά σε κλουβιά,ψάρια σε ενυδρεία,κλπ. Ως και ερπετά.

(Το να σέρνεις ένα ζώο στο δρόμο με λουρί,είναι αυτό που δεν μπορείς να κάνεις σε κάποιον ανθρωπο-σκλαβο. Είναι ένα ένστικτο κτήσης και χειριστικης συμπεριφοράς που έχει τις απαρχές της στα καταβαθα της ιστορίας. Απλά δεν μπορείς πλέον να σερνεις ανθρώπους από το λουρί,οπότε περιορίζεσαι στο σκύλο. Δεν βαριέσαι ρε μεγάλε. Από ολότελα καλή και η Παναγιωταινα).

Αυτό είναι αγάπη για τα ζώα,ενδιαφερον και προστασία;
Να γελάσουμε τώρα η αργότερα;

Όσο για το άλλο,το μεταλλικό πουλι που “εγείρει τα πάθη και τις εξάρσεις και δημιουργεί και προβλήματα “ειδικά αυτές τις μέρες με τους γείτονες Τούρκους να προκαλούν” και “πρέπει να αποσυρθεί από τη δημόσια θέα”,ενοχλεί κι αυτο.
Θα έλεγα κατ’επέκταση να αποσυρθούν από τη δημόσια θέα γλυπτά και αγάλματα που αναπαριστούν ήρωες του παρελθόντος που με άγριες διαθέσεις και…επιθετική στάση,κρατώντας σπαθί, δορυ η άλλα αιχμηρα αντικείμενα και κραδαίνοντας ασπίδες τρομάζουν τους περαστικούς.

Προκαλούν ψυχολογικό μπουλιγκ στους ήρεμους και λιγοψυχους και φυσικά υποδαυλίζουν τις σχέσεις με άλλους λαούς οι οποίοι αντιμετωπίστηκαν όχι με τον δέοντα σεβασμό και δίχως την ανάλογη φιλοξενία (δια την οποίαν είμαστε διάσημοι,ειδικά ως σερβιτόροι τρίτων) καθώς κατά την πάροδο των αιώνων αυτοί εξέδραμαν προς δυσμάς δια να συσφιχτουν άι σχέσεις μας,όπως Τούρκοι, Πέρσες,Γερμανοι κλπ.

Ξεκινειστε από το άγαλμα του Μ Αλεξάνδρου, κατόπιν σε αυτό του Λεωνίδα φτάστε μέχρι την Αλαμάνα και ξηλωστε και αυτό του Διάκου και τέλος πάντων, ότι υπάρχει και φαίνεται επιθετικό και προκαλεί. Ακόμα και αυτό της θεάς Αθηνάς στην Πανεπιστημίου είναι λιγάκι εξοργιστικο,είναι αλήθεια. Γιατί μωρη κρατάς δόρυ και όχι σερβιετα;
Είναι και αυτό μια άποψη. Γιατί όχι;

Αφού άλλωστε “πάνω από όλα είναι η Φύση και η υγεία”. Γιατί κύριε καταστρέφεις την υγεία σου κάνοντας απεργία πείνας διεκδικώντας κάτι; Και γιατί γενικότερα,ως λαός πας και βάζεις σε περιπέτειες τη σωματική ακεραιότητα τόσων και τόσων,κάνοντας αντίσταση,αντί κάτσεις εκεί με τον εισβολέα -επισκεπτη,να τα βρείτε,να ζήσετε αρμονικά,δίχως να έχουμε χιλιάδες, αμέτρητους τραυματίες,ανάπηρους,σκοτωμενους κλπ;
Γιατί μας βάζεις σε μπελάδες γαμω το στανιό μου μέσα; Κάτσε στα αυγά σου.
Είναι κι αυτό μια άποψη.

Για να μη πούμε για τον πολεμικό χώρο,τον Πυρρίχιο,-απορω πως τους ξεφυγε-ο οποίος είναι ένα απολίτιστο απολίθωμα του παρελθόντος το οποίο προφανώς και αυτός το δίχως άλλο προκαλεί τα πάθη,εγείρει εντάσεις και προκαλεί τους γείτονες και οδηγεί τους νέους μας εις την βαρβαρότητα του κοινωνικού χουλιγκανισμού.
Χόρεψτε ένα τσιφτετέλι,να σας χαρεί και ο Αγάς απέναντι.
Είναι κι αυτό μια άποψη.

Όπως μια άποψη είναι και η εξής: Μπορείτε να πάτε να γαμηθειτε με Φυσικά η αφύσικα μεσα, χυδαίοι υποκριτές.
Προτεινω λαστιχένια πουλιά.
Κοινώς, λαστιχοπουτσες.

Connect

Κατηγορία άρθρου Άρθρο. Βάλτε Bookmark το μόνιμο σύνδεσμο.

4 Responses to ΠΟΥΛΙΑ.

  1. Ο/Η Αγησίλαος λέει:

    Οπως πάντα:Φορμαρισμένος στο έπακρον…Πρέπει να έκανες καλή προετοιμασία το θέρος…

  2. Ο/Η Πίσσα και πούπουλα λέει:

    Γεια σου φιλτατε. Ελπίζω όλα καλά.

  3. Ο/Η Από το Πριγκηπατο λέει:

    Πιστεύεις ότι τους πείραξε ο αετός ? ειλικρινά τώρα.Υπάρχει νορμάλ άνθρωπος που θα έκατσε να έγραφε τέτοιες μαλακιες?
    Αλλά εδώ,μιλάμε για καλοτεχνιτες με πτυχίο.Ευγενείς άνθρωποι,με ολίγη από σνομπ και ακαταλαβίστικα έργα ,τα περισσότερα. Του σαλονιού που δεν αντέχουν το αλώνι,οπότε θελούμε την ησυχία μας και ας ποζαρουμε καποτε γιατον αγα στο καναπέ την ώρα που είμαστε στα τέσσερα και μας γαμαει ο καραφλοσαπιοκοιλιας. Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας ΚΑΙ αυτοί…..

  4. Ο/Η Πίσσα και πούπουλα λέει:

    Προς “Απο το Πριγκηπάτο”: Θα σου πώ. Τους ενοχλεί ο αετός,τόσο ως δημιούργημα (από καλλιτεχνικής άποψης) όσο και αυτό που συμβολίζει.
    Δηλαδή δεν τους “αντιπροσωπευει” ούτε ως “καλλιτέχνες”, ούτε ως ευαίσθητους πολίτες,
    Φυσικά,περι ορέξεως κολοκυθόπιτα.Ελευθερη φυσικά η έκφραση γνώμης. Αλλα το να ζητούν κατέβασμα,σημάινει απλά ότι είναι είναι μικρόψυχοι.
    Αν πρέπει να “κατέβει” ο αετός,τότε τί πρέπει να γίνει με τις ρόδες του Ζογκολόπουλου στην πλατεία Ομόνοιας; Να τις κατεβάσουμε,να τις βάλουμε σε ένα ξύλινο κάρο για να κουβαλάει σανό. Γιατί μιλάμε-προσωπική άποψη-για “μια μαλακία και μισή”. Αλλά ο.κ. Την ανέχομαι.

    Το αυτό πρέπει να κάνουν και οι τύποι οι οποίοι δεν ενοχλούνται με την καμία, με την απίστευτη ασχήμια των δημόσιων χώρων,αλλά βρήκαν χρονο,και όρεξη να ασχοληθούν με ενα έργο το οποίο πολύ απλά δεν μπορούν να φτιάξουν. Ούτε μπορούν αλλά και-κυρίως- ούτε και θα ήθελαν ποτέ. Είναι βλέπεις κόντρα “στα πιστευω” εκείνα τα αλαφροπάτητα της κουλτουροδιανόησης, η οποία ακροβατεί ανάμεσα στο νεοτεριστικά γελοίο και παραδοσιακά “αλλόκοτο”.

    Να πουν την γνώμη τους,μπράβο,αλλά παραπέρα,να βγάλουν το σκασμό και να μη ζητάνε “απομακρύνσεις από δημόσια θέα”, οι εκπρόσωποι του νεομεσαιωνισμού.

    Οi οποίοι λένε άνετα “οχι” π.χ. σε ένα άγαλμα με το οποίο μένεις έκθαμβος και χρειάζεται απίστευτο κόπο να φτιαχτεί,αλλά άνετα λένε “ουάου!” όταν βλέπουν σε μια έκθεση εργων τεχνης, έναν τσιμεντόλιθο,οπου στις τρίπες του έχει σκατα,έναν κάκτο κόκκινο να εχει φυτρώσει στη μια τρύπα και απέξω να γράφει με ροζ γράμματα “make peace”.
    Ξέρεις γιατί; Γιατί το πρώτο θα πρέπει να εχεις γνώσεις για να το φτιάξεις αλλά και για να το εξηγήσεις κατόπιν. Ενώ το άλλο, ο χεσμένος τσιμεντολιθος,δεν χρήζει εξήγησης. Αυτοσχεδιάζεις τάκα-τάκα και κατόπιν λες πέντε ακαταλαβίστικες μπούρδες ξύντας του μούσι σου και τέλος.
    Το κόλπο είναι απλό:Συνηθως ο δυσνόητος,μάλλον θα πρέπει να είναι και βαθειά σκεπτόμενος. Οπότε “βαφτίζουν” τη μπούρδα ως ευφυία και τέλος. Σάμπως θα τους καταλάβει κανείς;
    Γεμίσαμε Ηράκλειτους της πούτσας. Εικαστικοί του “τόσο,όσο”. Για γέλια.