Ζούμε την εποχή του παραλόγου. Κοιτάμε μόνο αυτό που μας δείχνουνε, και δεν δεχόμαστε να έχουμε προσωπική κρίση και άποψη.
Οι εποχές έχουν αλλάξει. Κάποιοι μας θέλουν να πιστεύουμε πως “επιστρέφουμε” σε εποχές Ψυχρού Πολέμου και πως σύντομα θα γίνει το “μεγάλο μπουμ” μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής για τα συμφέροντα των δυο στην Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή. Μπορεί και να ειναι αλήθεια. Θα δείξει. Προσωπικά πάντως πιστεύω πως τόσο ο Πούτιν όσο κι ο Ομπάμα δεν ειναι οι τυχαίοι πολιτικοί που δεν θα βάλουν την δική τους προσωπική πινελιά στο κάδρο της Παγκόσμιας Ιστορίας.
Ας γυρίσουμε λίγα χρόνια πίσω. Είτε χρησιμοποιήσουμε είτε όχι προφητείες του Νοστράδαμου (για τον σχιστομάτη λαό…), εύκολα μπορεί να δει κανείς τις 2 τουλάχιστον χώρες – οικονομίες που μαζεύανε το ρευστό. Η Κίνα και η Γερμανία. Δυο χώρες που λόγω ιστορίας είναι ανεξέλεγκτες. Αν πήγαινε κάποιος να “χτυπήσει” στα ίσα τις δυο αυτές οικονομίες, πχ το 2007, θα έτρωγε τα μούτρα του. Τι γίνεται όμως σήμερα, 6 χρόνια μετά; Νομίζει κανείς πως εντός του 2014 η Γερμανία και η Κίνα δεν θα έχουν πρόβλημα στις οικονομίες τους; Μια Κίνα που μπορεί να έχει [ακόμη] θετικό ρυθμό ανάπτυξης, αλλά για πόσο ακόμη; Οταν η παγκόσμια ζήτηση στο 90% των προϊόντων ακολουθεί ελεύθερη πτώση, η Κίνα τι θα παράξει, ή μάλλον τι αντιγράψει;
Αντίστοιχα η Γερμανία, με πιο ποιοτικά χαρακτηριστικά, πότε έκανε το “λάθος” και δεν άκουσε τους Αμερικάνους; Πότε έγινε το “μπέρδεμα” και κατέβηκαν από το τραίνο των Ηωνμένων Πολιτειών της Αμερικής; Εν ολίγοις, πότε δείξανε αλαζονεία απέναντι στους ευεργέτες τους; (μην ξεχνάμε πως τόσο η Γερμανία όσο και η Ιαπωνία) χτίστηκαν με τα εμπορικά πλεονάσματα της Αμερικής την δεκαετία του ’50.
Εν κατακλείδι, προσωπική μου εκτίμηση είναι πως η ουσιαστική “μάχη” θα παιχτεί όχι με τις συμμαχικές δυνάμεις Ρωσίας – ΗΠΑ, και όχι μεταξύ τους. Αν φτάσουμε σε παγκόσμια σύρραξη ποτέ, και δεν γίνει το ΜΑΤ σε πολιτικο-διπλωματικό επίπεδο, θα είναι το ΝΑΤΟ με την Ρωσία, απέναντι στην [ανερχόμενη] Κίνα. Οι συγκυρίες βολεύουν. Με πρόσχημα την τρομοκρατία, την Αραβική Άνοιξη, τα μεγάλα λόγια του Βορεο Κορεάτη κτλ οι δυο μεγαλύτεροι στόλοι του κόσμου έχουν πατήσει για τα καλά στα στρατηγικότερα σημεία του πλανήτη, γύρω από την Κίνα. Η μοιρασιά έχει γίνει. Η Ελλάδα μας θα αποτελέσει το “σταυροδρόμι” της Ειρήνης, όχι γιατί μας αγαπούνε, όχι γιατί μας σέβονται, όχι γιατι μας φοβούνται, αλλά γιατί ακόμη [τουλάχιστον] μας σώνει η Ορθοδοξία (κατ επέκταση η Ρωσική Εκκλησία) και το γεγονός πως διαχρονικά καθόμασταν στα αυγά μας και δεν προκαλούσαμε επεκτατικά κανέναν. Τώρα αν αναρωτιέται κανείς γιατί τραβάμε αυτά που τραβάμε τα τελευταία χρόνια, η απάντηση ειναι μία: “Αν δεν τα είχαμε τραβήξει, θα ήταν το πρώτο κύμα “προσφυγιάς” που θα λάμβανε χώρα με Porsche, Audi, Mercedes και Ferrari.”._
