Θα έχετε ακούσει ή δει την πέριφημη ταινία του Ντε Σίκα.
Τρομερό ματς στο “Σούπερ Κύπελο” με την Μπάγερν- η οποία μοιάζει με την Μπαρτσελώνα όλο και περισσότερο (μέχρι και τα κόρνερ με πάσα γίνονται) απέναντι στην-γνωστής “πάστας” Τσέλσυ και σε έναν καταπληκτικό Τσεχ, που έπιανε τις κάλτσες του.
Με φάσεις εκατέρωθεν-με διαφορετική “πηγη” και έμπνευση- και χιτσκοκικό φινάλε όπως λένε και οι “είδικοί της μπάλας”, κάτι στρουμπουλοί δηλαδή που δεν έχουν παιξει ούτε σε αλάνα,αλλά κατά έναν νεοελληνικό τρόπο έγιναν σπορτκάστερς και “αναλυτές”.
Ξύσε τα αρχίδια σου με μια σπάτουλα.
Ολίγον μονότερμα είδαμε βέβαια,αλλά την πλάστιγγα την έγειρε λίγο το κλωτσίδι.
Κατά την διάρκεια του αγώνος, είχαμε το γνωστό τροπάριο. Η αντίπαλη ομάδα του Μουρίνιο να χάνει τις ευκαιρίες και η ομάδα του Μουρίνιο να βάζει το γκολ-ο οποίος χρειάστικε να επιστρατεύσει το γνωστό και πολυ “δημοφιλές” “προπονητικό” κόλπο,από το 60′ και μετά: ΤΟ κλωτσίδι.
Στα πέναλτυ λοιπόν-δηλαδή στην τύχη- πήρε το “τρόπαιο” η Μπάγερν.
Δεν υπάρχει άλλη ευκαιρία μετά τα πέναλτυ για κλωτσίδι. Οτι κλωτσίδι δώσεις μέχρι την παράταση. Μετά πια, στον επόμενο αγώνα.Αλλη ομάδα, άλλο κλωτσίδι.
Απέτυχε στις λεπτομέριες ο “κλέφτης ποδηλάτων” Ζοζέ,αφου στην τελευταία φάση πριν το σφύριγμα της λήξης της παράτασης ισοφαρίσθει. Πάνω στο κλωτσίδι,κατά λαθος κάποιος Τσελσινός κλώτσισε και την ζάντα του κλεμένου ποδηλάτου και έτσι αυτό αχρηστεύθει.
Οπως και να έχει,ευχαριστήθηκαν αι τηλε-θεαταί του αγώνος ένα πολύ ωραίο τρίωρο.
Ας είναι καλά πάντα “η άλλη ομάδα”. Ευχαριστούμε την -κάθε φορά- αντίπαλη ομάδα του Μουρίνιο, που λιγάκι βλέπουμε κάτι.
Ποδοσφαιρικά εννοώ. Τακτικά, εντάξει, είναι η χαρά των “κόουτς”. Εμένα πάντως- που πάντα έγραφα στα αρχίδια μου τους προπονητές, είτε σαν ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής, είτε ακόμα και τώρα ως θεατής, μου είναι αδιάφορο.Αφού τα ματς,τα κερδίζουν ή τα χάνουν ΜΟΝΟ οι παίκτες. Ο προπονητής απλά πάει κάθε 1η του μηνός στην τράπεζα και πληρώνεται.
Είναι σαν να πηγαίνεις σινεμά,και αντι να απολαμβάνεις την σκηνή,να αναρωτιέσαι σκουντώντας τον διπλανό σου: Με τι φίλτρο άραγε γύρισε την σκηνή ο “μαέστρος” και των πόσων mm κάμερα χρησιμοποίησε.
ΣΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ. ΑΣΕ ΜΑΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΑΚΙ.
Εκτός και αν κάποιος είναι άρρωστος σαν τον Αλέφαντο η τον Γεωργίου ( ο οποίος θα πρέπει να μας πει το εξής: Αφού πιστεύει ότι “όποιος προπονητής κρατάει μπλοκάκι είναι για πέταμα” γιατί εξαιρεί τον Μουρίνιο; Ασφαλώς για πέταμα δεν είναι, μη λέμε και μαλακίες. Αρα μάλλον είναι για πέταμα ο Γεωργίου.)
Και το άσχημο είναι ότι από αύριο θα το ρίξουμε πάλι στο παξιμαδότυρο της Λίγδας του Βαγγέλα.
Υ.Γ1 Ρε Δέλλα, αυτών των παικτών που είδαμε,στο “Σούπερ Καπ”, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΙΑ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ; ΠΩΣ ΒΓΑΖΟΥΝ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝ; Πως τρέχουν; Πως αντέχουν; Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε εδώ πέρα;
Υ.Γ2 Παιζουμε με την Καλλιθέα σήμερον. Δεν πιστεύω να έχουμε τίποτα φάπες πάλι.
Δεν θα αντέξω ξανά.
Μεγαααααλη μπάλα ο special πάλι. Εβαλε το τρόλεϊ μπροστα στο τέρμα και έπαιζε με τον Τσεχ να κρατάει 5-6 απο το πουθενα..
Το σύστημα 1-10-0-0
Δεν ξέρω αν πραγματικα υπάρχει μεγαλύτερος ΚΑΡΑΓΚΙΌΖΗΣ απο αυτόν το τύπο που κουναγε σαν παρτσιακλο τα χέρια πάνω κάτω στο β της παράτασης δίνοντας οδηγίες που μπροστα τους ο Αλέξανδρος μοιάζει Λιπι.
Μιλάμε για ΤΟ ΝΟΎΜΕΡΟ
Κάποια στιγμη θα πρέπει να τελειώνουμε με το μαλακά επιτέλους, ας βάλουν ένα κανόνα ότι άμα κανείς 10 λεπτα να περάσεις τη σέντρα αυτόματα χρεώνεται γκολ.
Κάτι να γίνει. Δεν υπό φέρεται αυτο το πράγμα
Μοιάζει η ελλαδα του 2004 ομαδαρα μπροστα σε αυτή την ΑΗΔΙΑ κάθε φορα
ΕΛΕΟΣ ΡΕ ΝΟΎΜΕΡΟ
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ
Επίσης μια απορία για τον Γεωργίου πάλι.
Γιατί σιχτιρίζει τους “Μπασινάδες” και τους “Καραγκούνιδες” της ομάδας του Γιούρο του 2004,όταν ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ Ο ΜΟΥΡΙΝΙΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ-ΚΑΤ’ΑΝΑΛΟΓΙΑΝ- ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΟΜΑΔΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ,ΑΠΟΖΗΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ;
ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΕΣΑΝΕ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΛΕΦΤΗ; Τωρα τι βλέπει δηλαδή; Δεν βλέπει “Μπασινάδες” που κοστίζουν 10 φορές παραπάνω από τον κανονικό Μπασινά;
Μάλλον ποδοσφαιρικά είναι ευρολιγούρης.
Σαν τα καμάκια του 80′ που προτιμούσαν τις τουρίστριες αντι για τις ντόπιες. Λες και εκείνες έχουν το μουνί στη μασχάλη.
Αντε,αλλοπρόσαλλοι.
Πολύ ωραία ανάλυση Χρηστο.