Πραγματικά ανάμεσα στον μαυρούκο και τον Γκαγκεμπίτη, υπάρχει άβυσσος.
Μια χαψια τον έκανε τον βραβευένο με όσκαρ από τη Σουδική ακαδημία μαύρο ηθοποιάκο.
“ναι μεν αλλά θα δούμε και θα το κοιτάξουμε ισως ναι ισως όχι…” έλεγε και ξέλεγε ο Ομπάμιας
Πάει στην Πετρούπολη και του αμολάει ο άλλος τις ρουκέτες. “μπαμ και κάτω το μάμπρο”
Ασε τον άλλον τον Κάμερον. Τον ξευτύλισε “ένα μικρό νησί είναι η Αγγλία, όπου οι Ρώσοι ολιγάρχες παλεύουν για την Τσέλσυ”
Η Αλήθεια ήταν αυτή.
Σιβηρική τίγρης, όχι μαλακίες.
Ανεξάρτητα από το αν είναι η όχι-και σίγουρα είναι- ένας μιλημένος και ευνοημένος αρχηγός κράτους, τον Βλαδίμηρο τον πάω με χίλια.
Γιατί έχει “κάκαλα”. Εχει καρύδια. Σε κοιτάει στα μάτια και σε μπουμπουνίζει κανονικά.
Και σέβεται την χώρα του,προσπαθώντας να αποσπάσει-σε αυτόν τον παγκόσμιο ορυμαγδό- όσο περισσότερα γίνεται.
Η τουλάχιστον, δεν την γαμάει,δεν την κρεμάει,δεν την εκθέτει.