Χαχαχα. Επάνοδος και για μένα. Να μην ρίξουμε και καμιά βουτιά; Άλλος πάει Θάσο, άλλος Κάσο, αλλά εγώ στην ιδιαίτερη πατρίδα μου. Το Σιράκο. Για κοπιάστε κι από εδώ, μικροαστάρες που θέλετε θάλασσα για βουτιές. Άραχθος μωρά μου και τα μυαλά στα κάγκελα. Τρεχούμενο νερό κι ηρεμία μέσα στα βουνά. Όχι στα τιρκουάζ νερά δίπλα στα σκάφη και τα κάτουρα των Μαρινάκηδων.
Που την κόσμισε την κατάσταση εκεί κάτω στην Σχοινούσα λίαν προσφάτως. Δεν το διαβάσατε; Λογικό δεν είναι; Το έγραψε κανείς; Λέτε να μην το έμαθαν;
Είχε δύσκολο καλοκαίρι ο πρόεδρας φέτος. Μπλέχτηκε με τον Καλπίνη τον σιδερά, μετά με τον πιανίστα και εσχάτως με τον μηχανικό της Ιωνίας οδού. Ηρακλειδεύς ο άνθρωπος από το Τσοτίλι αλλά η παρέα του μπαόκια. Και την πλήρωσε λόγω ένος Καστοριανού.
Τον πιάνει από το αφτί ο μπράβος και του συστήνει προσοχή. Και σε πέντε λεπτά ο δικός μου που δεν μασάει – παλιός αριστερός, δίμετρος – έρχεται φόρα μόστρα με τον Βαγγέλα. Και του λέει τα κουβεντάκια του. Φυσικά σε τρία λεπτά βρέθηκε ακινητοποιημένος στο πάτωμα, αλλά αλλού είναι το θέμα μου.
Η ασφάλεια του πρόεδρου, τι έκανε; Έτσι τον φυλάνε; Φήμες οτι ανοίξανε θέσεις εργασίας είναι αδύνατον να διαψευστούν από εμένα.
