Γυρίζω πίσω στο χρόνο, και τί να δώ!

 

Γυρίζω πίσω περίπου δεκαπέντε χρόνια και διαβάζω τα κείμενα ενός νέου (πιο νέου από εμένα πάντως, σε κάθε περίπτωση!) ανθρώπου που αναφερόταν στην αξία των στιγμὠν στο χρόνο. Επειδή λοιπόν είναι προφανές οτι εγώ ήμουν αυτός ο «πιο νέος πάντως, σε κάθε περίπτωση», ανακαλύπτω σήμερα μικρές φλούδες αληθινής αξίας ζωής σε ανύποπτα κείμενά μου. Κι ακόμα, συνειδητοποιώ ότι παρά την όποια εξέλιξή μου αυτά τα χρόνια, βαθειά μέσα μου παραμένω ο ίδιος, ακόμη κι αν έκλεισα ορισμένες στρόφιγγες (π.χ. την ανατρεπτική αυτοσαρκαστική αίσθηση του χιούμορ) για να αποφύγω τη θυμηδία των έφηβων γιών μου που με θεωρούν απομεινάρι της εποχής των δεινοσαύρων (ωραία χρόνια!). Η αλήθεια βέβαια είναι οτι αυτό το διάστημα συνέβησαν και σε εμένα, όπως συμβαίνουν σε όλους τους ανθρώπους, πράγματα σκληρά που άλλαξαν οριστικά την πορεία της ζωής μου, ψυχοφθόρα και συγχρόνως ψυχωφελή. Αλλά σε τελική ανάλυση, αυτός που είχε γράψει διηγήματα, ο λίγο πιο σκληρός κι αδίστακτος, που δεν είχε ιδέα τί τον περίμενε στις επόμενες στροφές της ζωής του… εγώ ήμουν.

 

Επιλέγω να δημοσιεύσω ένα ιδιαίτερο διήγημα με sci-fi απόχρωση, τις «Στιγμές… χαμένες για πάντα» που το αγαπώ πολύ και, η αλήθεια είναι, λίγοι από τους αναγνώστες το ξεχώρισαν. Δεν ξέρω αν με κολακεύει που μερικά από τα γεγονότα που αναφέρονται στο διήγημα φαίνονται σήμερα (μόλις λιγότερο από είκοσι χρόνια αργότερα) πιο «κοντινά στη σύγχρονη ζωή» ή αν με τρομάζει… Ανερυθρίαστα, αναφίβολα, αναπότρεπτα, ο ήρωας του διηγήματος Αλέξανδρος Χ.Α. 523695215 είναι ένας πολύ δικός μου άνθρωπος.

 

Εισαγωγή (Δημοσιευμένη)

 

Στιγμές στο χρόνο.

 

Αυτό είναι το μόνο ολοκληρωτικά δικό μας πράγμα σ’ αυτή την ζωή, που κανείς δεν μπορεί να μας πάρει, αν εμείς δεν του το επιτρέψουμε.

 

Οι ιστορίες του βιβλίου, είναι στιγμές από το παρελθόν, όπως το έχω καταγράψει μέσα από παιδικές και νεανικές μνήμες, το παρόν όπως το ψηλαφώ με μια ρομαντική διάθεση και το μέλλον, όπως φοβάμαι ότι θα είναι.

 

Αυτές οι ιστορίες ντύθηκαν με χρώματα και εικόνες από κόσμους μακρινούς, που όμως βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας και διαποτίστηκαν από το άρωμα και τη γεύση της ζωής, στοιχεία τόσο οικεία σε όλους αλλά, συγχρόνως, τόσο ανεξιχνίαστα στους παραδοσιακούς μελετητές.

 

Εισαγωγή (Αδημοσίευτη, για κάποιον -άγνωστο-λόγο δεν επελέγη)

 

Με τις οκτώ ιστορίες του βιβλίου ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ, κλείνω έναν κύκλο εσωτερικής αναζήτησης και, χωρίς να έχω δώσει ολοκληρωμένες απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα που είχα (αυτό δα έλειπε!), νοιώθω οτι μπορώ με τα μάτια της ψυχής μου να διακρίνω το φως στα σημάδια της ζωής, χωρίς να απαξιώνω τη χρησιμότητα του σκοταδιού. Κι ακόμα, καταλαβαίνω πόσο πολύτιμες είναι οι στιγμές στο χρόνο που έχω ζήσει και αισθάνομαι πλούσιος και τυχερός.

 

Κι αν κάποιες στιγμές μέσα στα δύο βιβλία μου παρασύρθηκα από συναισθηματισμό και τον μετέφερα στα κείμενα χωρίς να τα κάνω να σας αφορούν, ζητώ συγγνώμη. Όχι οτι μετανοιώνω πάντως ….

 

Αυτές οι ιστορίες είναι μικρά κομμάτια του εαυτού μου που ντύθηκαν με χρώματα και εικόνες από κόσμους μακρινούς που βρίσκονται τόσο κοντά μας. Δεν αναπτύσσονται σε βάθος, γιατί νομίζω οτι κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται σε έναν αναγνώστη που μπορεί να ιχνηλατίσει τα μηνύματα και μετά, αφού τα αξιολογήσει, να τα αφήσει να χαθούν ή να τα κρατήσει.

Το διήγημα υπάρχει ολόκληρο στο http://stonchrono.blogspot.gr/