“Εν καιρώ ειρήνης τα παιδιά θάβουν τους γονείς τους και εν καιρώ πολέμου,οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους”
Εν καιρώ δικτατορίας τα “παιδιά” συλλάμβάνουν τους “γονείς” τους και εν καιρώ δημοκρατίας οι “γονείς” συλλαμβάνουν τα “παιδιά” τους.
Ωραίο παιχνίδι.Το παιζαμε παιδιά. Λέγεται “Αμπάριζα”.
Η αρρώστια ονομαζεται δικομματισμός,τα συμπτώματα ονομάζονται “χρυσαβγίτικα” και ασθενής είναι η δημοκρατία.
“Εχωμεν-παντοτε-ασθενή επί της κλήνης”.Ποτέ δεν μένει κενό το κρεβάτι. Μόνο βάρδιες αλλάζουν οι “προιστάμενες”.
Και φυσικά,η δόση του αναισθητικού. Αλλο με και άλλο άνευ.
Και τώρα τι θα γίνει; Ποιος θα περνά τη γιαγιά στο απέναντι πεζοδρόμιο για να πάει στο ΑΤΜ με ασφάλεια,τώρα που κρατείται ο Παναγιώταρος; Ο Δένδιας;
Είναι απλό.Σταματά να παίρνει σύνταξη η γιαγιά και έτσι δεν συντρέχει λόγος να περνά το δρόμο. Χα!Για όλα φροντίζει η κυβέρνηση, η Νομιμη παρακαλώ κυβέρνηση και δίχως εκγληματικές αρχές στα καταστατικά και τις αρχές της.
Οι κυβερνήσεις,αφήνουν τα εγκλήματα στους άλλους.
9 (εννέα) παρακάλώ σελίδες είναι το πόρισμα του κυρίου εισαγγελέα για την εγκληματική δράση της Χ.Α.
Εγώ να κλέψω μια φρατζόλα,5-6 σελίδες θα τις έχω. Και ολόκληρη χρυση αβγη με 9 σελίδες;
Εδώ ένα τέυχος του “Τιραμόλα”,έχει 40 σελίδες και ολόκληρη “εγκληματική οργάνωση” τώρα,έχει 9; …Τέλος πάντων.
Μετά από μήνες κοπιώδους εργασίας,διάβασαν το καταστατικό και τις αρχές του κόμματος και είδαν ότι υπάρχει σύσταση συμμορίας,εγκληματικής οργάνωσης.”Μα Δεν τις διάβασαν όταν εξελέγει 3ο κόμμα η Χρυσή Αβγή”; Μικρέ ανόητε δημοκρατόπληκτε. Δεν πρόκαναν. Εδώ δεν διάβασαν τα Μνημόνια,τα καταστατικά του Μπαρμπαρούση θα κοίταγαν; Η δημοκρατία εκτός του ότι δεν έχει αδιέξοδα,είναι και βραδύγλωσση. Οπότε πήγε αργά και σταθερά,για να μη γίνει κάποιο λάθος. Διάβαζαν αργά και καθαρά.
Οπως αναγιγνώσκεται το ευαγγέλιο από τον παπα την Κυριακή στην εκκλησιά.Ετσι,τους πήρε 13 μήνες για να δουν ότι αυτό που ψήφισαν μισό εκατομμύριο απηυδησμένοι και νευριασμένοι συμπολίτες μας,είναι μια σκάλα μόνο πιο κάτω από Σικελική Συμμορία. Στην πραγματικότητα βέβαια,πρόκειται για ένα ανομοιογενές συνοθύλευμα τεμπέλιδων κατσαπλιάδων.Μια “παρέα” της “παραλιακής”. Τι γίνεται εκεί; Οι “μπράβοι” ρίχνουν δυναμίτες και κατόπιν έρχεται η αστυνομία για την προστασία του καταστηματάρχου. Και πρεπει έτσι αυτός να πληρώνει ΚΑΙ τους μεν ΚΑΙ τους δε.Οι οποίοι είναι ένα και το αυτό.
Αν θες να έχεις μαγαζί. Αν δεν σου γουστάρει,τράβα πάρε 50 πρόβατα και κάνε τον τσοπάνο.
Τα ίδια και εδώ. “Τσακώνονται” οι συμμορίες για πάρτυ σου,μεγάλε. Ποιος την χάρη σου!
Και πρεπει να προστατευτούν και να επιστρέψουν τα απολωλά πρόβατα της δημοκρατίας, αυτοί οι 500 χιλιάδες,αλλά και οι υπόλοιποι που ψήφησαν τους άλλους συμμορίτες,που η μόνη διαφορά με τους ερασιτέχνες “Σικελούς”,είναι ότι έχουν την δύναμη της υπογραφής. Καμιά άλλη.
Κρίσιμο συμβούλιο σήμερον.Υπουργοί.Ναι,βέβαια. Μεταξύ αυτών και ο Βορίδης.Χρυσαυγίτης από τα σπάργανα.”είχα απόσταση 8 μήνες από τον Μιχαλολιάκο στην χρυσή αβγή” είπε. Οτι δηλαδή “όταν είμουν εκεί εγώ,δεν ήταν αυτός, και όταν ήρθε αυτός,εγώ δεν ήμουν εκεί”.
Κατά τους Στωικούς φιλοσόφους,αυτή είναι και η αρχή του μη φόβου του θανάτου. Αφου,κατ’αυτούς: “όταν είσαι παρόν,αυτός δεν υπάρχει και όταν θα είναι παρόν αυτός,θα έχεις πάψει να υπάρχεις. Αρα,είναι ηλίθιο να φοβάσαι τον θάνατο.”
Αρα, κατ’επέκταση,είναι ηλίθιο να φοβάσαι τη βαριοπούλα του Βορίδη,αφού αυτός είναι πια στον δικομματισμό και άρα δεν θα μπρούσε ποτέ να είναι και “εδώ” και εκεί” ταυτόχρονα.
“Τι θα γίνει τώρα”; Τι να γίνει; Οπως σε “έσωσαν” από την χρεωκοπία ξαναδανείζοντάς σε τα διπλά από όσα είχες πάρει, έτσι θα σε “σώσουν” και από τον “φασισμό”,δινοντάς σου τόση “δημοκρατία”, που θα σου έρθει ο ουρανός σφοντίλι.
Και κερατάς και δαρμένος; Ναι,βέβαια.Οπως σου πρέπει.
Η “δημοκρατία”, για να γίνεται αντιληπτή η χρησιμότητά της,θα πρέπει να μπαίνει σε κινδύνους. Αλλιώς θα θεωρείται αυτονόητη και δεδομένη. Πράγμα επικίνδυνο και ολισθοφόρο.
Ευτυχώς που από γενιά σε γενιά τα “παιδιά”, μας υπενθυμίζουν πόσο απαραίτητοι είναι οι “γονείς”.
Connect
