Oι συνεργαζόμενοι και συναλλασόμενοι με τους Γερμανούς “δημοκρατικοί”,συνέλαβαν τους “φασίστες-κρυφοναζί” οι οποίοι παρ’όλα ταύτα αντιτίθενται στην Γερμανική επέλαση και αποκαλούν τους συνεργαζόμενους ως “προδότες”,ενώ οι πρωτοι τους αποκαλούν “φιλοναζιστές”.
Οι κρατούντες τις σβάστικες,οι εραστές του Χιτλερισμού,δίνουν αγώνα από τις φυλακές στις οποίες τους έριξαν οι επί δεκαετίες συνεργάτες της Γερμανίας,προκειμένου να προστατεύσουν το κοινωνικό σύνολο από την εξάπλωση της φασιστικής λαίλαπας.
Τι δεν καταλαβαίνεις; Βλέπεις καμιά τρύπα;
Βεβαίως. Οι τρύπες είναι στα υφάσματα.
Εαν κάποιος φορά κοστούμι,εν καιρώ μη-κανονικού-πολέμου και “συναλλάσεται με το άλλο μέρος,θερείται συνομιλητής,συνδετίμων.
Εαν-εν καιρό “κανονικού” πολέμου- φορά στρατιωτική στολή,τότε σε περίπτωση συνεργίας του με τον “εχθρό”,θεωρείται “προδότης”, ή “συνεργάτης του εχθρού”.
Απ΄την άλλη, όποιος σε καιρό μη “κανονικού” αλλά οικονομικού πολέμου,όπως σήμερα καλή ώρα,εμποδίζει τις συνομιλίες ή υποσκάπτει την ποιότητα την σχέσεων με την χώρα που υπό πολεμικές συνθήκες θεωρείται “εχθρός”, αλλά εν καιρώ “ειρήνης” θερείται “εταίρος”,τότε ο “υποσκάπτων” λέγεται,ονομάζεται “μειοδότης”.
Πότε ο “αγωνιστής” μετατρέπεται αυτόματα σε “μειοδότη”,και πότε ο “πατριώτης” σε “δοσίλογο”;
Την διαφορά,δεν την κάνουν ΟΥΤΕ οι προθέσεις, ΟΥΤΕ οι “γνωριμίες”, ΟΥΤΕ οι συναλλαγές,ΟΥΤΕ τα “πάρε-δώσε”,τα οποία αυτά, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ,ΑΠΑΡΑΛΛΑΚΤΑ,είτε εν καιρω “ειρήνης”,έιτε εν καιρώ “πολέμου”.
Την διαφορά την κάνει ο ράφτης.
Οταν στον οικονομικό πόλεμο πας με στρατιωτικές στολές παραλλαγής δεν έχεις καμιά ελπίδα απέναντι στα σιδερωμένα κοστούμια.
Οπως και αντιθετα,τα κοστούμια δεν έχουν ελπίδα απέναντι στις στολές εν καιρώ πολέμου με κανονικά όπλα και όχι με φακέλους και lap-top όπως “καλή ώρα” συμβαίνει στις μέρες μας.
Αρα η μοίρα των στρατόπληκτων “Κασιδιάριδων”,σε ένα πόλεμο καθαρά κοστουμάτο, ήταν προδιαγεγραμένη.
Αυτό που θα πρέπει να αναζητησει κανείς,είναι το: εάν η έκφραση της καταρακτωδους βλακείας των “Μπαρμπαρούσιδων” και των “Κασιδιάριδων”, ήτο αυθαίρετος,ήτο αυθόρμητος,ήτο αναπόφευκτο γέννημμα των επιλογών των σημερινών συνεργατών και συνομιλητών των Γερμανών,ή ήτο εσκεμένη και προσχεδιασμένη διοχέτευση του “φιλογερμανισμού” εις τα κνόδαλα της Χρυσής Αβγής,ώστε έτσι οι προνομιακοί συνεργάτες των Γερμανών να μη φαίνονται σαν τέτοιοι,αλλά τον “μουτζούρη” του φιλογερμανού και του φασίστα να τον πάρει ο Μιχαλολιάκος και η πολύ “έξυπνη” παρέα του.
Αν δεν τους καταλογίζει κανείς απέραντη ηλιθιότητα-τουλάχιστον στις “κεφαλές” της οργάνωσης της πλάκας,-τότε μπορεί άνετα να σκεφτεί ότι πρόκειται για πρακτοράτζες.
Ωστε να έχομεν το σημερινό παράδοξο: Οι παραδοσιακοί, οι με οικογενειακούς δεσμούς συνεργάτες των Γερμανών ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ,είτε “πολέμου”,είτε “ειρήνης”,να μπορούν να έχουν θέση ιεροεξεταστού και να καίνε στην πυρά τους τεχνιτά βαλθέντες και απόλυτα βλήτα,τους Χρυσαυγήτες,ώστε όχι μόνο να μη προκαλείται σε μεγάλο βαθμό η κοιμισμένη ετσι κι’αλλιώς κοινωνία,αλλά να καμώνονται τους υπερασπιστές της, οι ίδιοι που επί 70 συναπτά έτη,ανταλλάσουν χρήματα,όπλα,πληροφορίες,κατασκόπους,βαλίτσες,σχέδια,εταιρείες, κλπ με τους “παραδοσιακούς” μας Συνεργάτες. Οι οποίοι πλέον ονομάζονται “Ετάιροι”.
Χώρια που με αυτόν τον “ξαφνικό πόλεμο” τον blitzgreek (με όποιον “δάσκαλο” καθήσεις…)που εξαπέλυσαν οι κοινοβουλευτικοί διώκτες του φασισμού,ένανατι των ηλιθίων χρυσαυγητών, εξέθεσαν και έστησαν στον τοίχο της απολογίας και τους 500.000 ψηφοφόρους της,αποκαλώντας τους “σιωπηρα” και εμέσως πλην σαφώς σαν μίνιμουμ ηλίθιους και μάξιμουμ “σταγονίδια”.
Και θα πρέπει να επανεξετάσουν τα φρονήματά τους οι άτακτοι και απρόσεκτοι καλπολάγνοι Ελληνες.
Πως λέγονται αυτοί που ψήφησαν μια “εγκληματική οργάννωση”; Χα!
Ο Μιχελάκης, ο Βορίδης, ο Αδωνις, ο Πάγκαλος, ο Βενιζέλος, ο Σαμαράς,η Ντόρα, ο Παπουτσής,θα σε βάλουν στη θέση σου,μικρέ άτακτε.Λιποτάκτη της “δημοκρατίας”.
Ο “δοσιλογισμός”, η “προδοσία”, η “συνεργασία με τον εχθρό”,είναι απόλυτα σχετικές έννοιες όπως βλέπωμεν.
Το παράσημο από την κρεμάλα,απέχουν όσο ο κώλος από το μουνί.
Η λέξεις,δεν είκαι καλές οι κακές. Οι προθέσεις τις “ντύνουν”.
Αν τα μέτρα είναι σωστά και αν η παραγγελία είναι ακριβής,το ένδυμα θα είναι της ανάλογης περίστασης και θα “σωθείς”. Διαφορετικά,τη γάμισες.
Το παν είναι να έχεις καλό ράφτη.