Το παρακάτω είναι από “κιτρινόμαυρο” blog, και δείχνει την …απόσταση που μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στις διαπιστώσεις. Δεν έχει σημασία ποιο είναι αυτό,αφού εκείνο που θέλω να καταδείξω δεν είναι τίποτα άλλο από το ότι τα μάτια του καθενός είναι διαφορετικά.
Αλλος βλέπει σαν λαγός και άλλος σαν κουκουβάγια.
Οτι δηλαδή δύο άνθρωποι ενώ βλέπουν το ίδιο πράγμα, στο τέλος φτάνουν σε διαφορετικά,ή καμιά φορά, σε αντίθετα συμπεράσματα.
Η άισθηση περί “καλού” και “κακού” ποιοτικά,είναι διαμετρικά αντίθετη. Κάτι σαν τη μουσική,ή το σινεμά. Αλλος βάζει 2 και άλλος 9.
“Πλατέλλας και Ράμα έθελξαν με την εξαιρετική τους εμφάνιση το απόγευμα της Κυριακής στο ΟΑΚΑ και άφησαν πολλές υποσχέσεις για ακόμη καλύτερη συνέχεια. Οι δύο ακραίοι επιθετικοί της Ένωσης απέδειξαν αυτό που ακούγαμε, αλλά δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε σε επίσημο ματς. Ότι πρόκειται δηλαδή για δύο παίκτες οι οποίοι είναι ικανοί να ανεβάσουν κατακόρυφα επίπεδο την ομάδα.
Η αριστερή και η δεξιά πλευρά της ΑΕΚ με αυτούς τους δύο, μπορεί να προκαλέσει ρήγματα σε οποιαδήποτε άμυνα, πόσω μάλλον σε ομάδες σαν κι αυτές που έχει να αντιμετωπίσει η Ένωση στη Γ’ Εθνική. Είναι που, εκτός από ουσιαστικοί, μπορούν να παράγουν και θέαμα, κάνοντας την κιτρινόμαυρη αρμάδα ελκυστική στο μάτι. Αυτό που ζητά εν ολίγοις ο κόσμος φέτος για να ξεχνά την πίκρα του. Θέαμα”!
Τα συμπεράσματα ολόδικά σας.
Το “καλό” και το “κακό” είναι σχετικές έννοιες.
Αν η ΑΕΚ είχε απέναντί της ομάδα της Α κατηγορίας,θα μιλάγαμε για σούπερ απόδοση.
Οταν όμως έχει απέναντί της ερασιτέχνες άπειρους,παιδιά δηλαδή που κάνουν το κέφι τους και παίζουν σε αλάνες και χωματα,τότε αυτή η εικόνα αποκτά διαφορετική βαθμολόγηση.
Αυτό λέμε εδώ πέρα.
“Γκρινιάζουμε”; Μπορεί.
Γιατί την ΑΕΚ παρακολουθούμε. Την ΑΕΚ βλέπουμε. Οχι την Κωλοπετινίτσα. Ακόμα και αυτή η ΑΕΚ με αυτό το-ελειπέστατο και φτωχό σε ποιότητα-ρόστερ, απέχει χιλιόμετρα από τις ομάδες με τις οποίες …τυγχάνει φέτος να βρισκόμαστε στην ίδια κατηγορία.
Μη λέμε και μαλακίες. Οσο μέτριος και αν είναι ο Ανάκογλου, όσο και να μη βρίσκει φόρμα ο Ράμα (αν υπάρχει φόρμα να τον περιμένει) όσο και αν είναι μεγάλος ηλικιακά ο Γεωργέας, όσο και αν ψιλοβαριέται που και που ο Κορδέρο,η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στους μεν και στα παιδιά που μαζέυονται από τις δουλειές τους για να παίξουν μπάλα,είναι χαώδης.
Και αυτή πρέπει να φαίνεται στο γήπεδο.
Εκτός και αν και οι ίδιοι, οι περισσότεροι, είναι ερασιτέχνες,οπότε να μας το πούνε για να ξέρουμε τι να περιμένουμε.
Αν δηλαδή μετά από κάθε αγωνα ο Γροντής κάνει τον σερβιτόρο στη Πλάκα,ή αν πριν από κάθε αγώνα ο Μπρέσεβιτς δουλεύει σε γιαπί για 30 ευρώ. Να μας το πούνε να ξέρουμε.
Δεν περιμένει κανείς να παίξει σαν …Μπαρτσελώνα η ΑΕΚ. Ασε που δεν έχει κανένα νόημα να παριστάνεις την Μπαρτσελώνα στην Γ κατηγορία και να βάζεις 10 γκολ. Δεν προσθέτει κάτι στο πρεστίζ της ΑΕΚ αυτό.
Η εικόνα όμως η αγωνιστική, ΔΕΝ είναι αυτή που θα έπρεπε να είναι. Αν αποκτηθεί στο άμεσο μέλλον,εντάξει.
Θα “σκάσουμε”.
Αλλά αυτή η ΑΕΚ,ΕΤΣΙ όπως παίζει,απέναντι-υπενθυμίζω- σε ΜΗ επαγγελματίες,είναι τουλάχιστον απογοητευτική.
Τι να κάνουμε; Την “Ωρα” και το “365”; Που όταν δεν υπάρχει ομάδα εκθειάζουν τον κόσμο, όταν δεν υπάρχει κόσμος εκθειάζουν την ομάδα και όταν δεν υπάρχει ούτε ομάδα ούτε κοσμος στο γήπεδο,εκθειάζουν το Μελισσανίδη; Και όταν δεν υπήρχε Μελισσανίδης εκθείαζαν την…Σαμπαχτσί και τον Κοζώνη;
Υπερβολές και αηδίες. Τζάμπα και πονηρό χάιδεμα στα αυτιά και στα μάτια;
Χίλιες φορές να “γκρινιάζεις” για το κάτι καλύτερο, παρά να γλύφεις το μέτριο.
Η ψωλή, η κοντή ψωλή,όσο και να γλύφεται,κοντή ψωλή παραμένει.
Πως αλλιώς να το πούμε δηλαδή;
Connect
