Δευτέρα σήμερα κι όχι Τρίτη για τον απόηχο του παιχνιδιού. Ναι, αλλά παίξαμε Σάββατο, οπότε σήμερα είναι η κατάληλη μέρα για τα γέλια. Γιατί γέλια; Διότι την επομένη του αγώνα, άλλα λένε οι συντελεστές και οι υπεύθυνοι σε σχέση με την μεθεπόμενη. Είναι σαν τις αθλητικές εφημερίδες. Τα πρωτοσέλιδα είναι για το καλό της τσέπης τους, εωώ οι μέσα αράδες είναι για το καλό της ομάδας. Τα πολύ μικρά γράμματα, επίσης στις μέσα σελίδες, είναι για το καλό του κόσμου. Που καταλήγει πάντα, σκεπτόμενος.
Και η μνήμη με πάει πολλά χρόνια πίσω. Όταν η ΑΕΚ είχε προπονητή τον Γεωργιάδη, πρόεδρο τον Ζαφειρόπουλο και γενικό αρχηγό τον Γιάννο τον Χρυσοβιτσιάνο. Κι επρόκειτο να παίξουμε με την δαφνοστεφανωμένη στο ΟΑΚΑ. Τότε στον αντίπαλο έπαιζε ο Σέστιτς, για τους πιο παλιούς. Ένα τρομερό εξτρέμ για όσο είχε δυνάμεις. Τότε λοιπόν, με είχε πάρει ο Γιάννος να κάτσω στον πάγκο της ομάδας για να δω από άλλη γωνία το παιχνίδι. Ο Γιάννος πάντα είχε τρέλα με τις γωνίες.
Ξεκινάει λοιπόν το παιχνίδι και στο πρώτο εικοσάλεπτο ( 2-2 είχε έρθει το παιχνίδι με φήμες οτι τα έστηνε τα παιχνίδια ο Ζήτα κι ο Νταϊφάς ) , ο Σέστιτς είχε μοιράσει μπόλικες σακούλες εμετού στον μπακ μας, – ειλικρινά μου διαφεύγει το όνομα. Οι υπόλοιποι, μη ποδοσφαιράνθρωποι σε σχέση με τον προπονητή στον πάγκο, να τρέμουμε. Οπότε γυρνάει ο Γεωργιάδης και λέει :
– Γιάννη, σου είχα πει οτι θα έχουμε πρόβλημα από τα αριστερά. Βλέπεις; Δικαιώνομαι.
Και σηκώνεται ο Γιάννος και του άπαντάει :
– Και τι μου το λες ρε μαλάκα; Να κάνω τι; Δεν ξέρεις οτι από κει παίζει ο Αιμοβούλγαρος; Όλη την εβδομάδα τι έκανες; Σκεφτόσουν τι να μου πεις; Να μπω να παίξω εγώ; Εσύ ρε είσαι ο προπονητής.
Ε, λοιπόν αυτο μου θύμισε η ατάκα του Δέλλα προς τα παικτάκια μας: ” Τόσο καιρό σας είχα προειδοποιήσει…” Φυσικά κανείς δεν έχει αντιληφθεί τι ήταν αυτή η προειδοποίηση και σε ποιούς απευθυνόταν ακριβώς. Δηλαδή, ποιά γραμμή έφταιξε για την ισοπαλία και γι’ αυτόν τον περίφημο στόχο των 28 νικών. ΕΓΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΣΗΜΑ ΧΕΙΛΗ. Επιπέδου Βρεττάκου ή έστω του άλλου που ήταν και στην ΚΥΠ κι άρα λογικά ξέρει πολλά καντάρια μπάλα. Αυτόν τον στόχο τον βάλανε κάποιοι δημοσιογράφοι που ξέρουν τόση μπάλα όσο εγώ να καλομαγειρέψω μπουργέτο ( εκπληκτική τοπική συνταγή στο Αίγιο, άμα ποτέ σας βγάλει ο δρόμος δοκιμάστε το ).
Και τι δημοσιογράφοι; Κάποιοι που βλέπουν τον Δέλλα σαν μελλοντικό προπονηταρά ( δεν το αποκλείω, παρόλο που τόχω αποκλεισμένο ) και το ρόστερ μας οτι άνετα θα κατακτούσε την τρίτη θέση στην φετινή λίγδα. Δεν λέω οτι είναι εγκάθετοι και βαλτοί κι οτι προσφέρουν κάποια υπηρεσία. ΟΧΙ, ΡΗΤΑ. Απλά λέω οτι είναι τυφλοί κι άχετοι με το αντικείμενο μπάλα κι οτι δεν έχουν καταλάβει οτι η μπάλα πρέπει νάναι φουσκωμένη με αέρα κι όχι το μυαλό τους. Όπως λέω και το άλλο : Οτι η πλειοψηφία της διοικούσας επιτροπής, είναι ακόμ ακαι σήμερα σταγονίδια του Αδαμίδη. Ήρεμα όμως, ψύχραιμα και σιγά σιγά. Όλα θα γίνουν.
Διότι η πλάκα με τον Δέλλα συνεχίστηκε : ” Πρέπει να βελτιωθούμε και να μάθουμε να κάνουμε τη μισή ευκαιρία γκολ…” Πού είναι η πλάκα; Μα οτι γύρισε ο δίσκος ανάποδα . Πριν μια εβδομάδα, ήμασταν στα εύκολα γκολ δια του πέναλτυ κι οτι σημασία έχει η ομάδα να κάνει ευκαιρίες και το γκολ θα έρθει. Που είχε έρθει. Προχθές που δεν ήρθε, είτε με ανικανότητα είτε με διαιτησία, ο προπονητής δεν στάθηκε στο πρόβλημα του σκοραρίσματος, αλλά στο πρόβλημα δημιουργίας ευκαιριών. Γι’ αυτό εξ άλλου ζήτησε το μισό. Κάνω κάποιο λάθος; Κι αν κάνω, τι με νοιάζει; Εγώ είμαι ο προπονητής ή επιβουλεύομαι κανά σαλέ στην Αράχωβα;
Φυσικά δεν μπλέξαμε ακόμα, παρόλο που στην συνάντηση του Σαββάτου είπαμε μπόλικα. Μια χαρά ήρθε το άλλο παιχνίδι την επόμενη και ΜΙΑ ΧΑΡΑ Η ΕΠΟ ΔΕΧΤΗΚΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΗΛΥΣΙΑΚΟΥ ( Ιλισιακός είναι η σωστή γραφή, αλλά τώρα τρέχα γύρευε με τους αγράμματους που ίδρυσαν την ομάδα ) ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΚΙ ΕΙΠΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ : Πώς έγινε αυτό; Άστο αδερφέ. Ψιλά γράμματα είναι αυτά. Λες η ΕΠΟ να αντιμετωπίζει αλλιώς το πρωτάθλημα εδώ κάτω κι αλλιώς το κύπελλο; Πιθανώς να ξέρει ο Αλεξίου, οπότε οι ερωτήσεις σας στην επίσημη ιστοσελίδα της κόρης της μάνας. ΕΓΩ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ.
Πού μπλέξαμε; Μα στο οτι ο υπερφύαλος – ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΤΕΝΙΣ ΜΕΤΑ, έχω και τον αντίπαλο του για όποιον αμφιβάλει – θέλει την χωριάτικη σαλάτα να την παρουσιάζει σε Έλληνες, σαν Κινέζικη σπεσιαλιτέ. Γιατί; Μα διότι το μυαλό του, δεν το έχει στο ποδόσφαιρο. Οι μίζες κόπηκαν σε αυτήν την κατηγορία. Οπότε με το ζόρι να είναι μπακ αυτά τα βλαμμένα που παίζουν τις θέσεις, με το ζόρι να είναι αμυντικό χαφ άρα και στόπερ ο Ρόβας και με το ζόρι να υπάρχει ιτς μπροστά αλλά και Ντακόλ που σε κάποια κατηγορία πρέπει να δικαιωθεί.
Οπότε αντί το αμυντικό χαφ να παίζει στην θέση του και ο Γεωργέας να καλύπτει την δεξιά μεριά μαζί με τον Πλατέλα – ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΕΚΡΑ ΦΥΣΙΣ – , να παρουσιάζουμε ενδεκάδα πειταματισμού κι ανάγκης απέναντι σε σωματεία που έχουν γνωστή τακτική πριν καν αρχίσει το παιχνίδι. Αλλά αν γινόντουσαν αυτά, όλοι δεν θα βλέπανε την γύμνια του σχεδιασμού; ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΤΕΛΙΚΑ, ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ; Ποιός έχει πάρει την ευθύνη κι έχει παρασύρει και τον Μελισσανίδη, που ευτυχώς άκουσε κι έκανε και τρεις μεταγραφές στο τέλος; Υπάρχει κάποιος; Εγώ λέω όχι κι απλά βλέπω τα σκατά να κυλάνε προς τα κάτω.
– Θέλω τεσσάρες σε κάθε παιχνίδι.
– Παίξτε για να πάρετε την ευκαιρία.
– Σας είχα προειδοποιήσει.
ΟΚ ΛΕΩ ΚΙ ΕΓΩ. ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ΠΑΙΚΤΑΚΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΦΤΑΙΤΕ ΕΣΕΙΣ.
Εν πάσει περιπτώσει, μην αγχώνεστε ακόμα. Όπως δήλωσε και ο παρανοϊκός Ιταλός, ” η ΑΕΚ φτειάχνει ομάδα με μέλλον. ” Μάλλον θα δουλέψει σε εταιρεία ταρίχευσης του εαυτού του και του Γεωργέα και τα λέει αυτά. ΚΑΘΟΤΙ ΟΛΟΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΟΔΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ. Και τώρα που σφίγγουν τα γάλατα χωρίς δεξί εξτρέμ και με τον Πόποβιτς μέσα παρέα με τον Ράμα, τον Ισπανό άλφα και ωμέγα και τον Ιταλό εν απουσία αξιόπιστου στόπερ. Τι; Ξέχασα τα σέντερ φορ; Να αλλάξουμε τον κανονισμό για να βολευτούν κάποιοι; Ή μήπως να βάλουν τον κώλο τους κάτω να δουλέψουν κάποιοι; ΠΟΥ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ. Οπότε βλέπω τον Τσιρίλο για πολύ ξεκούραστο όταν θα ξαναπαίξει. Και βλέπω κι άλλες προπονητικές νουθεσίες. Ειδικά όσο προπονούνται στα Σπάτα οι Σιαλμάδες και οι Πλάτσικες, κι όσο διαψεύδονται οι φήμες για Τσιώλη.
ΥΓ. Από μπασκετ είμαι άσχετος κι ούτε και με ενδιαφέρει και να μάθω. Όμως στην πρώτη μου φορά που με πήγε ο πατέρας μου το 68 στο Καλλιμάρμαρο, θυμάμαι την εμβληματική φυσιογνωμία του Αμερικάνου, που πιο πολύ μου είχε κάνει εντύπωση σαν επίθετο. Οπότε θεωρώ οτι η σιωπή μου, ταιριάζει σαν δύναμη στο πένθος της οικογένειας του αλλά και σε όλη την κιτρινόμαυρη φατρία. Να άρχιζα γράφω διθυράμβους για τον παίκτη ή τον άνθρωπο, θα ήταν προσβολή στην προσφορά του αφού θα ήταν υπερβολές χωρίς κάποια βάση. Γράφω μόνο όταν ξέρω κάτι.
