Σάββατο προς Κυριακή, δύο το πρωί, στα λουτρά του Πόζαρ στην Αριδαία. Είχα μια ομιλία στην Κοζάνη Κυριακή μεσημέρι κι είπα ν’ ανέβω με το αυτοκίνητο. Την Παρασκευή το βράδυ είχα πάει σπίτι του Ψαριανού—ο οποίος φτιάχνει μόνος του κάτι απίστευτα τσίπουρα με γεύσεις φρούτων (φράουλα, καρυδάκι, φραγκοστάφυλο κ.λπ.)—θα μπορούσε να το κάνει κι επαγγελματικά αυτό. Μου λέει, έρχομαι κι εγώ, για βόλτα.
Στη διαδρομή, του καρφώνεται να πάμε στα λουτρά του Πόζαρ. Νόμιζα ότι είναι σχετικά κοντά στην Κοζάνη, τελικά είναι πάνω από 110 χιλόμετρα. Η μόνη ώρα που υπάρχει διαθέσιμη εσωτερική πισίνα είναι στις 2 το πρωί. Φτάνουμε στην Κοζάνη, επιμένει να φύγουμε κατευθείαν για Πόζαρ. Φθάνουμε κατά τις 12:30 το βράδυ, έχουν κλείσει τα πάντα και δεν έχει ούτε να φάμε.
Γκρινιάζω, είμαι πτώμα, θέλω να φύγουμε. Επιμένει και δύο παρά τέταρτο μπαίνουμε στη ρεσεψιόν των λουτρών. Πιάνουμε την κουβέντα με το ρεσεψιονίστ, περί ανέμων και υδάτων (κυριολεκτικά ως προς το δεύτερο). Πετάγεται ένας τύπος που είναι εκεί με την κοπέλα του και λέει «είναι χαρά μας να υποδεχόμαστε ΑΕΚτζήδες στην Αριδαία». Λέω, θα γνώρισε τον Ψαριανό. Συνεχίζει «και τον κ. Ψαριανό, και τον κ. Κιντή, που γράφει στο blog του Στήβεν. Δε γράφετε πολύ συχνά βέβαια. Τον Στήβεν τον διαβάζω χρόνια». Επάγγελμα, πυροσβέστης από την Αριδαία.
Τα λουτρά εξαιρετικά, αξίζει αν βρεθείτε εκεί πάνω.
Προς Γιώργο: Τελικά ο μόνος που δεν ήταν κύριος, ήμουν εγώ. χαχαχαχα
Ρε συ Γιωργο, εσυ που παρακολουθεις στενα ολα τα ζητηματα περι ΑΕΚ και ειδικα τα των δικαστηριων, πως σου ξεφυγε και δεν ποσταρες τιποτα για την αθωωση των Αδαμιδη, Νοτια και Κοσματου για την υποθεση του ΙΚΑ που εκδικαστηκε στις 8/10; Τυχαιο;