ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ

             Επέτειος λοιπόν,  και η Ελλάδα θέλοντας και μη γιορτάζει. Τι γιορτάζει; Ανάθεμα κι αν ξέρει. Τα μικρά παιδιά ακόμα μπερδεύουν πού λέχτηκε το ” όχι ” , λόγω κλειστών σχολείων. Οι ψηφοφόροι της χρυσής αυγής που χαιρετούν ναζιστικά, έχουν ένα μπέρδεμα φυσιολογικό μεταξύ εθνικισμού και Χίτλερ. Μπέρδεμα που τόχουν και οι συνιστώσες του Σύριζα – ρούχα πράσινα που πλύθηκαν με άλλα κι έχουν γίνει ροζ – που καταδικάζουν την βία από όπου κι αν προέρχεται ( πολύ εύστοχο το χθεσινό του Χρήστου ). 

              Το μόνο σίγουρο είναι οτι ξαναέφθασε η ημερομηνία της άρνησης, που προκάλεσε μετά, τις γνωστές αλυσιδωτές αντιδράσεις. Οι έξι εβδομάδες που καθυστέρησαν εδώ οι Γερμανοί ( είπα Γερμανοί κι όχι Ναζί, ελπίζω να είμαι κατανοητός ) και μετά τον ήπιαν στη Ρωσία. Επίσης σίγουρο είναι οτι το ” όχι “, το είπε ο Μεταξάς στους Ιταλούς, που είχαν μπλέξει κι αυτοί με τον τότε Μπερλουσκόνι. Άλλη δουλειά δεν είχαν από το να αφήσουν τα καμάκια και να τρέχουν στα βουνά.

              Κι εδώ έχει πλάκα αυτή κολεγιά που φυσικά οφείλεται στην κατοπινή στάση των Εβραίων. Και πιο συγκεκριμένα στην αλλαγή της στάσης τους απέναντι στην Γερμανία. Ξαφνικά οι Γερμανοί που κάνανε ό,τι τραβούσε η όρεξη τους σε ανώμαλη θυριοδεία, αθωώθηκαν και φταίξανε οι Ναζιστές μόνο. Κύρια ο αρχηγός τους και η κλάκα του. Έτσι αθωώθηκαν και οι Ιταλοί, αφού για τα πάντα έφταιγε ο Μπενίτο. Καλά μέχρι εδώ;

               Αφού λοιπόν για τα πάντα φταίει ( με την καλή ή την κακή έννοια ) ο αρχηγός, εμείς εδώ οι διάδοχοι του πνεύματος των αρχαίων ( πλάκα κάνω ε; ) , γιατί σώνει και καλά να θέλουμε να λέμε ή να προβληματιζόμαστε καφενειακά για το ποιός είπε το όχι; Ή οτι το είπε ο Μεταξάς  κάτω από την πίεση του λαού μας. Γιατί; Να το απαντήσω : Διότι δεν πρέπει να υπάρχει παγκόσμια, πιο μαλάκας λαός από τον ελληνικό. Και υπό αυτήν την έννοια, θεωρώ χρήσιμη την ύπαρξη της εθνικής επετείου.

             Μην βαράτε ακόμα. Συνεχίστε ήρεμα να διαβάζετε ή πάρτε τα ένθετα των φυλλάδων κι ακούστε Βέμπο. Γιατί το είπα εν πλήρη συνειδήσει το από πάνω; Διότι βρήκαμε τον γερμανικό και τον ιταλικό λαό ( δεν ασχολούμαι με τους κίτρινους αφού αυτοί ζουν μόνο για μια ραδιενέργεια ), που η μαλακία της ιστορίας λέει οτι γίνανε υποχείρια των αρχηγών τους. Ταυτόχρονα όμως βρήκαμε και τον ελληνικό λαό, που δεν χειραγωγήθηκε από τον αρχηγό του αλλά κατώρθωσε και τον έβαλε από κάτω του, την ώρα που κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου ( περί την πέμπτην πρωϊνή ήρθε ο Μοροζίνι ) αλλά μερικούς μήνες πριν στέναζε κάτω από την φασιστική μπότα του Μεταξά. Αυτά δεν λέει η ιστορία;

               Αυτά και τίποτε περισσότερο ή λιγότερο για όποιον ξέρει να διαβάζει τις μαλακίες και να αποκρύπτει την αλήθεια. Η οποία είναι οτι ο Έλληνας ΔΕΝ γιορτάζει ένα ουσιαστικό γεγονός – που στάνταρ είναι η απελευθέρωση από τους Γερμανούς – αλλά μια φράση που έφερε πέντε χρόνια κατοχής. Γιατί το κάνει αυτό; Μα διότι δεν πέτυχε καμία απελευθέρωση ο ίδιος αλλά οι συμμαχικές δυνάμεις. Οπότε τα παίζει τα εργαλεία του θεωρώντας οτι με το όχι του Μεταξά κατόπιν της λαϊκής πίεσης, είναι σαν να κέρδισε ο ίδιος τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Τώρα βαρέστε σύντροφοι λαδέμποροι, τοκογλύφοι. χαφιέδες και λοιπές συμπαθείς κατηγορίες αγωνιστών.

                Στην σιγουράτζα όμως του όχι, πραγματικά δεν είναι δυνατόν να μην σταθείς προσοχή σε όλα εκείνα τα παιδιά που σκοτώθηκαν στο μέτωπο ή ζήσανε σαν ανάπηροι πολέμου ή ανέβηκαν κι οργανώθηκαν σε αντιστασιακά τάγματα. Η κουβέντα του Τσώρτσιλ είναι αρκετή : ” Δεν θα ξαναπούμε οτι οι Έλληνες πολέμησαν σαν ήρωες. Θα λέμε οτι οι ήρωες πολέμησαν σαν Έλληνες. ” Κι από αυτήν την μεριά αξίζει η μέρα της εθνικής επετείου σαν διδαχή αιρετική στους νεότερους.

                  Διδαχή για την σημερινή μετάλλαξη. Της κυβέρνησης μας που λέει στους Προτεστάντες εργοδότες της πάντα ναι. Βλέπετε κάποια διαφορά Σαμαρά- Βενιζέλου με Μεταξά; Την ώρα μάλιστα που ο Μεταξάς με ένα απλό ναι, θάχε σώσει την χώρα που είχε τους πιο πολλούς νεκρούς αναλογικά σε αυτόν τον παγκόσμιο πόλεμο. Άλλα άστε τον Μεταξά διότι σήμερα έχουν αρχίσει και ξεπερνιούνται οι παντελονάτοι. Οι σημερινοί ηγέτες δεν ακούν την πίεση του σημερινού λαού για τις αποφάσεις τους; Μόνο το 40 ο λαός επέβαλε πίεση στην ηγεσία; Ή μήπως ήταν άλλος λαός τότε; Θα συνεχίσουμε να λέμε μαλακίες ; Ελπίζω πώς όχι.

                 Μια μετάλλαξη λοιπόν σήμερα, που εξαντλείται σε καμιά μπούρδα του Σαρλ ( ” οι Έλληνες πάντα ξεπερνούσαν τις κρίσεις ” – απλά σήμερα δεν υπάρχουν σύμμαχοι, λέω εγώ ) ή στη μανία του Αβραμόπουλου να γίνει παρέλαση με τανκς. Φυσικά από κοντά κι ο μπουχέσας του 4% αλλά και τα ματ που οφείλουν να αποκλείσουν την περιοχή της παρέλασης  για τον απλό κόσμο και την εθνική επέτειο να την κάνουν κλειστή δεξίωση για πουλημένους πολιτικούς και επιλεγμένους προσκεκλημένους προσκυνημένους στα μνημόνια. Την εθνική επέτειο. ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ. Ή μήπως όχι τελικά; Πάλι εγώ θα απαντήσω;

               Προτιμώ να προχωρήσω στην πάγια θέση μου για κατάργηση των παρελάσεων, παρά να ανοίξω διάλογο με πολιτικούς που αν δεν έρθει κάποια εξωγήϊνη βοήθεια, έχουν υπογράψει την υποταγή της χώρας μέχρι το 2040. Υποθέτω θα έχετε διαβάσει τα σχετικά οικονομικά στοιχεία. Επίσης προτιμώ να σκέφτομαι παρά να διαβάζω αρλούμπες για την παγκόσμια συγκίνηση για την μικρή Μαρία, την ώρα που η παράνομη παιδική εργασία βρίσκεται κοντά στο 70%. Και σίγουρα προτιμώ να τιμώ την εθνική επέτειο με τον δικό μου τρόπο.

                                                                                           ΖΗΤΩ ΤΟ ΟΧΙ.  

                                                                                           ΖΗΤΩ Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.

                                                                                            ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ .

                                              ΤΙΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΝ ΠΟΥ ΔΩΣΑΝΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΕΙΤΕ ΣΑΝ  ΑΘΩΟΙ   ΑΜΜΑΧΟΙ ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΧΩΡΙΩΝ ΣΑΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ( ΚΙ ΟΧΙ ΝΑΖΙΣΤΙΚΑ ) ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ  ΣΕ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.

                      Το αν θα βγουν τα πιλάφια να παρελάσουν ή θα βγουν και κονσερβοκούτια με μπόμπες, μου είναι παντελώς άσχετο με την εθνική επέτειο. Θα είχε ίσως κάποια σημασία αν στους δρόμους βγαίνανε τα τότε άρματα ή οι φωτογραφίες των ηρώων. ΤΟ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΟΠΛΙΚΑ ΑΠΟΧΤΉΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΙΖΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, μου φέρνει πάλι στο μυαλό τον λαό που σίγουρα είναι παρών και φυσικά δεν κάνει τίποτα.

                       Σωστά. Και τι να κάνει; Αφού οι ηγέτες του δεν έχουν αρχίδια. Είδατε που φταίνε άλλοι πάλι; Εγώ συμφωνώ. Κι αυτό εξ άλλου είπα: ΓΙΑ ΤΟ ΟΧΙ ΕΦΤΑΙΓΕ ΑΠΛΑ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ.

                                                                             Α  Ε   Ρ    Α