Φτάσαμε και σε αυτήν την φράση τελικά. Που το ” δημοκρατική ” δεν είναι συντακτικά όπως φαίνεται. Δηλαδή δεν είναι ο ορατός επιθετικός προσδιορισμός του ουσιαστικού. Εξ άλλου η ” ευαισθησία ” δεν χρειάζεται κάποιους προσδιορισμούς. Από μόνη της τα λέει όλα. Είναι σύνθετη η πουτάνα η λέξη. Είναι ευ και αίσθημα. Κάτι καλό δηλαδή. Και ειδικά και γενικά. Αλλά στην Ελλάδα πλέον που ψηφίζει η καφρίλα για να διοικήσει η ακόμα μεγαλύτερη καφριλοξεφτίλα, πλέον ακούστηκε κι αυτή η φράση. Που τα έφερε ανάποδα τα πράματα. Δηλαδή το ουσιαστικό να προσδιορίσει το επίθετο. Ευαισθησία για την δημοκρατία, εν άλλοις. Χοντρή τρομπιά.
Να διατηρήσουμε τις όποιες ευαισθησίες μας για κάποιο πολίτευμα που διαμορφώνεται στους δρόμους αλλά υποστηρίζεται από άριστους όσο αναφορά το ήθος. Και βεβαιότατα υποστηρίζεται αλλά και υπερψηφίζεται από όλους εκείνους, που έχουν στοιχειώδη αλλά και θεμελιώδη παιδεία. Αυτά δεν λένε τα θεωρητικά;
Οπότε οι πολιτικοί μας, που προτρέπουν προς αυτήν την κατεύθυνση του πολιτεύματος που δεν έχει κι αδιέξοδα κιόλας, ήθελα νάξερα τι κάνουν για την παιδεία. Τι κάνουν για την υγεία, την δημόσια ασφάλεια ή την εργασία που θα φέρει κάποιο εισόδημα. Γιατί μιλάω για αυτά; Διότι αν δεν τα έχεις αυτά, πού νάχεις μυαλό για να πας να μορφωθείς και μετά να το παίζεις ή και να είσαι δημοκράτης; Όταν θα απολαμβάνεις το σκατό σου σαν παξιμάδι, θάχεις κι ευαισθησίες για δικαιώματα των διπλανών σου;
Θα μου πείτε βέβαια, οτι οι κατοχικές και οι μετακατοχικές γενιές κατώρθωσαν δουλεύοντας πολύ, να μορφώσουν τα παιδιά τους. Δεν είπα κάτι διαφορετικό και συμφωνώ απολύτως. Οι γενιές όμως αυτές μείνανε ξύλα απελέκυτα και στην ουσία φέρανε και την δικατορία μας. Άρα πού μυαλό για ευαισθησίες ; Χώρια που συγκυριακά χρονικά, όσοι μπορούσαν και βλέπανε, βρίσκονταν στον πάτο του βαρελιού και το μόνο που έμενε ήταν μια ανάπτυξη. Να ξαναγινόταν πόλεμος; Να πολεμούσε ποιός με ποιόν; Υποχρεωτική ανηφόρα λοιπόν στον βωμό της ειρήνης. ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΕΛΕΧΘΗ ΠΟΤΕ.
Οπότε σήμερα, τι έχουμε; Ακριβώς την ανάστροφη πορεία. Ένα σπηράλ θανάτου με συνεχή πορεία προς τα κάτω. Προς την οικονομική εξαθλίωση των πάντων με στόχο τον πεινασμένο και τον φοβισμένο, να μην μπορεί να κάνει πόλεμο αλλά ούτε κι εσωτερική επανάσταση ( ψυχικά μιλάω ). Άφραγκος, απαίδευτος κι άρρωστος, τι να κάνει ο άλλος; Του τραβάς και καμιά τρομοκρατική επίθεση και δένεις το γλυκό. Τον κάνεις πολίτη με δημοκρατικές ευαισθησίες επιπέδου αρχαίας Αθήνας. Δεν γυρνάμε πλέον στην δεκαετία του 50. Γυρνάμε πολύ πιο πίσω.
Και δεν είναι πολύ παλιά όταν πήγαινα με τον πατέρα μου στο γήπεδο της ΑΕΚ. Τέσεσρις στο αυτοκίνητο και περπάτημα μετά, από όποιο αυτοσχέδιο κι αυτοβαφτιζόμενο σαν τέτοιο, πάρκινγκ βρίσκαμε. Ένα αυτοκίνητο ήταν πάντα παρκαρισμένο στο πεζοδρόμιο του γηπέδου στην οδό Καπαδοκίας. Κι ήταν το αξιοθέατο πριν και μετά το παιχνίδι. Το αυτοκίνητο του προέδρου. Μιλάω για το 76, μην νομίζετε οτι είμαι μαθουσάλας. Τι ήταν αυτό; Μια άσπρη Τζάγκουαρ του Μπάρλου. Γαμώ τις πολυτέλειες για την τότε εποχή.
Εκεί πάμε με καθηματική ακρίβεια. Κι ο κύβος έχει ριχτεί, κατά την γνώμη μου, στα ανώτατα κλιμάκια των σχεδιαστών του κόσμου. Ποιά είναι η βαρειά σας βιομηχανία κύριε Έλληνα πρωθυπουργέ; Ο τουρισμός δεν είναι; Προφανέστατα. Πόσο όμως τον έχετε αναπτυγμένο με χειμώνα κανά τρίμην, με ηλιοφάνεια κανά δεκάμηνο και με έδαφος καθαρό για να βγάλει ο,τι θέλετε; Τίποτα δεν έχετε κάνει κι άρα πρέπει να βοηθήσουμε για την ανάπτυξη της συγκεκριμένης βιομηχανίας σας.
Τι σημαίνει αυτό; Καμία βιομηχανία να μην υπάρχει στα εδάφη μας. Άντε να δεχθούμε μερικές βιοτεχνίες για τυποποίηση φαγητών. Κάντε όλους τους Έλληνες γκαρσόνια ή ταβερνιάρηδες ή ξενοδοχοϋπαλλήλους ή ό,τι άλλο θέλετε για την υποστήριξη της τουριστικής βιομηχανίας. ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΕΟΚ . Ε, αυτό πάει να γίνει με τους βόρειους να παράγουν και μετά να έρχονται για φαγητό, ξάπλα και βίζιτα στην ψωροκώσταινα.
Τους επιστήμονες τι να τους κάνουμε; Γαμάμε όλη την τριτοβάθμια εκπαίδευση και βγάζουμε τους απαραίτητους γιατρούς που θα περιθάλψουν σε έκτακτη ανάγκη κανά τουρίστα, κανά δικηγόρο για κανά βιασμό, και κανά μαλάκα ιστορικό ή αρχαιολόγο για να δείχνει τα αρχαία που αποτελούν αναπόσπαστο περιστατικό διασκέδασης για τον ξένο γαμιά που θέλει μεταξύ γαμησιού και μπάνιου, να ενημερωθεί για καμιά κολώνα. Τυχαία είναι όλα τα ΑΕΙ κλειστά; Τυχαία είναι η μείωση των τιμών των φαρμάκων μας ( η πιο ανθηρή βιομηχανία μας είναι αυτή μετά τον τουρισμό ) σε επίπεδο 140 % ;
Τίποτα δεν είναι τυχαίο για μένα και φυσικά δεν είμαι σε καμία συνωμοσιολογία ταγμένος. Μένω στο πολύ απλό που είχε πει ο Γάλλος ιστορικός και πολιτικός Francois – Pierre – Guillaume Guizot ( 1787 – 1874 – Γκιζώ στα βλάχικα ) : ” Οι Δυνάμεις επέτρεψαν στην Ελλάδα να ξαναγεννηθεί με τον όρο όμως οτι θα ήταν τόσο μικρή και αδύνατη ώστε να μην μπορέσει να μεγαλώσει ούτε σχεδόν να ζήσει. ”
Βέβαια η αριστερά που σήμερα εκφράζεται από τον Σύριζα ( αριστερά της δεξιάς καπιταλιστικής – κάτι σαν Ανδρουλάκης όταν μπορούσε κι έστριβε ) , έχει εκπαιδευθεί στην Αμερική και φυσικά ψάχνει να τυπώσει νόμισμα για να ορθοποδήσουν ξανά τα λαμόγια. Που σπρώχνουν την δυστυχία στις επόμενες γενιές. Πάντα με δημοκρατική ευαισθησία. Να έχουν κυβερνήτη τα γκαρσόνια, οι αμαθείς απόφοιτοι των ηλεκτρονικών παιχνιδιών και οι γνήσιοι μισητές της προσπάθειας μέσω της οποίας υφίσταται και κάποια παιδεία.
Γιατί μιλάω για τον Τσίπρα κι όλα τα χθεσινά λαμόγια του πασοκ που ανέβασαν την δημοτικότητα του ; Διότι αν μιλήσω για τον αποστάτη Σαμαρά ( αλήθεια ο Τσ’ιπρας δεν υμνεί σήμερα πιθανή αποστασία; ) και την δεξαμενούλα του της χρυσής τάδε, μπορεί και να θεωρηθώ οτι δεν έχω δημοκρατικές ευαισθησίες. Που τουλάχιστον έχω για τα νέα παιδιά : Να γίνουν ό,τι γουστάρουν στην χώρα τους κι όχι γκαρσόνια με το ζόρι εδώ, ή πετυχημένοι μετανάστες.
Αν αυτό που λέω παραβιάζει τις δημοκρατικές ανησυχίες του Τατσόπουλου, του Μουλόπουλου, του Κασιδιάρη, της Παπαρήγα , του Καμένου ή του Μάρκου Μπότσαρη, τότε ναι, είμαι υπέρ μιας ιδιότυπης χούντας των λεπρών που θα φτειάξουν μια καινούργια Σπιναλόγκα και θα φέρνουν στην εκάστοτε διοίκηση όποιον έχει αρχίδια να κάνει επίσκεψη εκεί. ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ.
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ.
