ΤΑ ΧΑΣΑΠΟΣΚΥΛΑ

Ποιος θα το περίμενε ότι θα ερχόταν εποχή όπου θα κάθεσαι ήρεμος να ακούς καθημερινά για την “πρόοδό” σου σαν χώρα,από το εξωτερικό.Να σου λένε από ξένες πρωτεύουσες τι πρέπει και τι όχι και να ακούς σε Γερμανικά και Σουηδικά πόσες μέρες σου απομένουν,τι τιμωρία και τι ανταμοιβή σε περιμένει αν κάνεις το’να ή το άλλο. Μιλάμε για αλλαγή,όχι μαλακίες. Ποια “αλλαγή” του Αντρέα και αηδίες.
Ξευτιλίστικαν-και ξεσκεπάστικαν ασφαλώς- όλα.

Ωραία χρόνια τότενες. Οταν δεν έπαιρνες άυξηση σου δειχνανε παρελάσεις, και όταν δεν σου δείχνανε παρελάσεις με τα κλεμένα των Ακιδων, σου δίνανε απανωτές αυξήσεις.
Τώρα; Τώρα γάματα, με κεφαλαία γράμματα. Ουτε αυξήσεις, ούτε σημαιάκια. Εδω σε θέλω κάβουρα. Γυμνός απ’το καβούκι της ψευτομαγκιας των δανεικών της δήθεν ανάπτυξης και της βαλκανομαγκιάς του “ανεξάρτητου” και “αυτοδυναμου” Ελληναρά.

Κοίτα τις πρωθυπουργάρες και τις υπουργάρες,πως κλείνουν γόνυ στους υπαλλήλους τους. Πως κρέμονται απ’το στομα τους και πως απολογούνται στον πρώτο που έχει διαβατήριο Γερμανικό,ή Ολλανδικό. Σε όποιον έχει ταμπελάκι στο πέτο, του λένε το χρέος,πως διέφυγε, πόσα χρειάζονται, ‘πως θα τα επιστρέψουν. Εδώ τις προάλλες ο ΓΑΠ απολογουνταν σε έναν θυρωρό,σε ξενοδοχείο στις Βρυξέλες. Ειδε γαλόνια,καπέλα,διάβασε και ένα όνομα “Straumlrshklum” που έγραφε το ταμπελάκι στο πέτο του θυρωρού και ο μαλάκας-αν έχεις τον θεό σου- είχε πέσει στα γόνατα,μπρος στον υπάλληλο του ξενοδοχέιου και του ζητούσε συγχώρεση και-τί άλλο-δανεικά. Μη βιάζεστε να γονατίσετε ρε. Εχει και πιο μέσα κόσμο. Στο βάθος.

Η ψευτομαγκιά,σταμάτησε στον χοντροκαραμανλή το 2004. Από τον Αντρέα,μέχρι και τον ράθυμο της Ραφήνας, όλοι τους “γαμάγανε” γαιδούρα στον ανήφορο.Με το στόμα και με δανεικά ασφαλώς. Κορδωμένοι και επηρμένοι μπρος στις κάμερες,πασάρανε μια Ελλάδα όλο δόξα και χάρη. Ολοι τους έχοντας πλήρη γνώση και συνάισθηση του που πάμε. Στα παπάρια τους όμως. Εσύ πληρώνεις και κλαις τώρα. Αυτοί όλοι είναι εξασφαλισμενοι και σαν περιουσία και σαν όνομα.
Η πρώτη χώρα με αλήτη λαό και καθαρούς πολιτικούς είμαστε. Μια χούφτα ηρωικοί πολιτικοί,προσπαθούν να κανουν ζάφτι 10 εκατομμύρια κλεφτες και τεμπελόσκυλα.Αυτό είναι το μήνυμα το “Ευρωπαικό”.
“εμεις τα λεφτά και την ασυλία,εσύ το χρέος το κλάμα και τη ρετσινιά. Μοιρασμενα πράγματα”.

Γι’αυτό και καθόλου δεν τους νοιάζει που σέρνονται με τις καμπαρντίνες τους σαν τα σκουλίκια εκεί στις Βρυξέλες και στα Βερολίνα. Δεν τους νοιάζει. Η φυσικη τους θέση και στάση είναι αυτή. ΕΣΥ μεγάλε ψηφοφόρε, ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΕΥΤΥΛΑ ΠΟΥ ΖΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟ ΑΚΟΜΑ; Και ανέστιος,και χρεωμένος, και καθυβριζόμένος και υπόλογος και άμοιρος;

Οι πολιτικάντιδες,είναι εκπαιδευμένοι στο κλωτσοσκούφι. Δεν τους βέπεις με τι ετοιμοτητα υποδέχονται τους υπαλλήλους τους, και με τι αδημονία σκύβουν το κεφάλι στις υποδείξεις; Πόσο έτοιμοι,σαν από καιρό είναι,να μεταμορφωθούν από δασκάλοι σου, που σου υποδείκνυαν με αυστηρό βλέμα το πως να γίνεις “καλός Ελληνας” κλέβοντας τα πάντα, σήμερα αίφνης και με άνεση Οσκαρικού ηθοποιού σκύβουν όλοι τους,σαν να έιναι οι τελευταίες υπηρέτριες των ανακτόρων. Σα δουλικά έτοιμα για απολογία και κλωτσίδι. Ετοιμοι για τιμωρίες νέες, για ΄νεες μειώσεις χαρακτήρα, για νέες προσβολές και νέες υποδείξεις.
Σαν να είναι γενημένοι στην Αφρική το καιρό της δουλείας.
Ο ορισμός του πολιτικάντη.
Κάποτε, ο Μαξ Νορντάου είχε γράψει,΄οτι για να πετύχεις και να “καταξιωθείς”-ότι και αν σημαινει αυτό- κοινωνικά αλλά και οικονομικά, θα πρέπει,στην κοινωνική ιεραρχία να στέκεσαι κατά τέτοιον τρόπο ώστε οι “από πάνω” όταν σε βλέπουν να σε λυπούνται και οι “από κάτω” να σε φοβούνται. Αν χαλάσεις την “σειρά”,απέτυχες.
Δες τους. Οι “Βενιζέλοι”. Οι μικροί Γκαίμπελς. Εδώ σου κουνάνε το δάχτυλο κάτω απ’τη μυτη,σε κοπανάνε στις πλατείες και το χαίρονται και όταν περάσουν τα σύνορα,όταν μπουν σε αεροπλάνο μεταμορφώνονται σε Χάιντυ και τους κοπανάει περιπαικτικά φάπες ο Γιούνκερ μπρος στις κάμερες. Σκυλάκια καναπέως. Δουλάρες του κερατά.

Εβλεπα πάλι σήμερα το καινάρι μας,τον Σαμαρά. Πήγε να δει την ερωμένη του,εκεί στη Γερμανία.
Ολόκληρος πρωθυπουργός-λέμε τώρα- να στέκεται σαν μαθητής με το ντοσιέ στα χέρια και είναι να τον λυπάσαι.Απέναντι σε μια πλύστρα,σε μια αγράμματη Σταλινικιά πατσαβούρα, δύο μέτρα μαλάκας να κάθεται κλαρίνο. Ο μπουχέσας.
Στέκεται ο μαλάκας περιχαρής και περιμένει την επόμενη καλή ή κακή λέξη. Δεν έχει σημασία. Εντολή να είναι και ότι να’ναι. Μαθημένος υπηρέτης. Και η χαρά του δεν περιγράφεται όταν ακούει κάτι οπως “τα πάτε καλά,μπορείτε και καλύτερα” και λοιπές τέτοιες μαλακίες που λέγονται στα επίσημα μικρόφωνα.
“Βλέπουμε φως στο βάθος του τούνελ,πια” είπε. Ο μηχανοδηγός. Ενώ μέχρι πριν λίγο καιρό μας έκανε τον καπετάνιο,λέγοντας “περνάμε τους κάβους”. Μα πόσες σπουδές έχει κάνει αυτό το παιδί;
“θα τα κάνουμε όλα. οτι έχουμε πει. Δεν θα παρεκλεινουμε. Οτι έχουμε συμφωνήσει. Ντον’τ γουόρι” διαβεβαίωσε το Γερμανικό κουφάρι.
Σάλια. Γλίτσες. Σαλιγκαροδουλιές. Το “όχι” δεν το ξέρει. Οχι ένα μεγάλο “Οχι”. Εντάξει. Αλλά ούτε ένα απλό “θα δούμε”. Η “ίσως”. Η “θα το σκεφτώ”. Μπα. Τίποτα ο πούστης. “Γιαβόλ”. Και Ζικλόν να του δώσει,άυτος θα πει “ναι”.
Στο επόμενο πλάνο νομίζεις ότι θα τον δεις στη γωνία με το ένα πόδι,η δεμένο πισθάγκωνα σε καμιά αποθήκη,να κυλιέται στα κάτουρα,ενώ τον πατάνε με μπότες.
Ο Ολίγιστος. Ο Ελάχιστος. Ο Ερπων.

Και δεν αφορά μόνο τον Καλαματιανιανό σαμαρά. Σάμπως ο ΓΑΠ ο συμαθητής και συμαλάκας τι ήταν; Η ο Τραπεζίτης;Η οι κουστωδίες που κουβαλάνε μαζί τους όταν πάνε να δώσουν λόγοι, οι δοσίλογοι στα αφεντικά τους εκεί στις Βρυξέλες. Κάτι Χατζιδάκιδες,κάτι Παναγιωτόπουλοι, κάτι Στουρνάρες. Κάτι μούρες γλοιώδεις. Χεσμένοι και εκ των προτέρων απολογούμενοι. Γλύφουν μέχρι και παπούτσια, μέχρι και βρακιά,αρκεί να φαίνονται σαν αντιπρόσωποι του κλεφτικού και τεμπέλικου Εθνους των Βαλκανίων. Δεν τους νοιάζει. Δεν γαμιέται.
Δικό τους δημιούργημα είναι το χάλι το κοινωνικό και το οικονομικό,αλλά στις δηλώσεις των, εκατέρωθεν,και αφεντικών και των ιδίων των υπαλλήλων τους που παριστάνουν και τους πρωθυπουργούς, βγάινει αβίαστα το συμπέρασμα ότι για όλα φταίει το άτιμο το DNA και εκεινοι επωμίζονται την βρώμικοι δουλειά να μας καθαρίσουν.

Δικαιολογίες, ματσακωνιές, ψέματα, λαδιές, υποκλέψιές,γλυψίματα,γελάκια,αστειάκια. Τα πάντα σκαρφίζονται για να πάρουν άλλη μια δόση. Αλλη μια ανάσα. Αλλη μια ευκαιρία να επιστρέψουν πίσω,στους εδώ “χαλασμένους” και στους “στα σκατά χωμένους” πολίτες για να τους πουν τα νέα: “πολεμίσαμε,προσπαθήσαμε νυχθημερόν” “δεν κοιμηθήκαμε,αλλά τους πείσαμε.”
Για ποιο πράγμα; Ε, τι σημασία έχει; Φτάνει που τους έπεισαν. Οχι οι δουλοΣαμαράδες τους ξένους. Οχι. Αλλα οι “γαμιάδες” Σαμαράδες τους εδώ τυφλούς υπηκόους. Και χαλασμένοι, και δαρμένοι,και χρεωμενοι και καθυβριζόμενοι ολημερής από την Αυστραλία ως το Βόρειο Πόλο,αλλά η δόση,δόση.
Αντε πάλι,λαέ,πως τα κατάφερες. Με τέτοιους συμμπατριώτες,τι να τους κάνεις τους αλλοδαπούς. Ανοίγουν οι πόρτες από τις λιμουζίνες εκει στις Βρυξέλες και στα Βερολινα, και πετιώνται έξω κάτι δούλοι. Κάτι υπηρέτριες.
Αν στην Αρχαία Ελλάδα είχαν τέτοιους εκπροσώπους και απεσταλμενους,σήμερα η Περσία θα ήταν μέχρι την Πορτογαλία.

Πάει και το εθνικό ψέμα της “ανεξαρτησίας”. Της και καλά “ελευθερης Ελλάδας. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΘΕΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΔΡΑΜΑ. Ουδεν κακόν αμιγές καλού. Τέρμα στο παραμύθι της χώρας-μπάστακας των Βαλκανίων και της μεγάλης δύναμης της Μεσσογείου.
Αντε γιατί πολύ μας τα πρίξατε τόσα χρόνια.
40 χρονια ταχύρυθμα στην εθελοδουλέια ήταν τα προηγούμενα. Και όχι “μεταπολιτευτικά”.
Καμάρωσε νεοέλληνα τα “κτήσματά” σου.Σα άπροικες νύφες,ψάχνουν για γαμπρό. Αν τους δεις να σερβίρουν σε τίποτα κωλόμπαρα,’η να τους κρεμάνε ντενεκέδια,μη παραξενευτείς. Αν δεις τον Χατζιδάκη να παριστάνει το στόχο και να παίζουν βελάκια σε καμιά άιθουσα, μη σου κάνει εντύπωση. Ούτε και να παραξενευτείς,’αν δεις τον πρωθυπουργό σου καταμεσής του συμβουλίου να κάνει στριπ-τιζ.Η τον Πάγκαλο να τρώει τα σκατά του με ευαρέσκεια, ένω τον “τραβά” το BBC.Tα κάνουν με χαρά,πίστεψέ με.

Αυτοί είναι οι πολιτικάντιδες που χειροκρόταγες με δέος κάτω απ’τα μπαλκόνια για χρόνια,μέχρι πριν λίγο. Δεν είναι άλλοι. Οι ίδιοι είναι. Πάγκαλοι,Βενιζέλοι και λοιποί.Δώσ’τους δουλειές να κάνουν. Δώς τους εντολές και πάρτους την ψυχή.
Τους αρέσει να είναι υπό έλεγχο. Το έχουν δηλώσει άλλωστε.
Στάζει η κακομοιριά, η ορφάνια, η ξενοδουλεία, η λαχτάρα για εξυπηρέτηση και για χατήρια. Μαυρομιχαλαίοι,Μιαούλιδες,Νικηταράδες και Μακρυγιάννηδες. Ολοι τους. Τίποτα δεν άλλαξε από τότε. Μόνο ο νταβατζής.

Post By Πίσσα και πούπουλα (845 Posts)

Connect