Το παιχνίδι δεν το είδα και δυστυχώς δεν είχα και κάποιον φίλο για να ενημερώνει έστω μέσω τηλεφώνου. Επομένως η οιαδήποτε κριτική μου, θα ήταν άστοχη κι εντελώς ψεύτικη.
Τα μόνα που κατανοώ ήταν οτι στο πρώτο μέρος είχαμε μια ανούσια κατοχή μπάλας και δεν κάναμε ευκαρίες. Στο δεύτερο μέρος μάλλον ανέβασαν και οι δυό ομάδες την απόδοση τους, με ευτυχή κατάληξη για μας.
Και μάλιστα με ανατροπή του σκορ, που είναι σημαντικό για τους παίκτες μας αφού την πέτυχαν εκτός έδρας και κόντρα σε ομάδα που μέχρι τώρα δείχνει αξιόμαχη. Και κόντρα στον Κολιτσιδάκη, που βάσει του αριθμού των κίτρινων καρτών που χρεώθηκε η ομάδα του αλλά κι εμείς, μάλλον το πήγαινε για νίκη. Μου άρεσε που ο συγκεκριμένος τύπος κάθισε στο παγωτό.
Οπότε τα καλά νέα ήρθαν μαζί με την επανακατάκτηση της πρώτης θέσης κι ενώ εξακολουθούμε να έχουμε παιχνίδι λιγότερο. Αλλά και η νίκη, πέραν των βαθμών, είναι και μια νίκη ψυχολογίας εν όψει της Κυριακής με τον τελικό κυπέλλου αλλά και για το ευτυχές κλείσιμο της χρονιάς την επόμενη εβδομάδα.
Λάθη, σωστά, καλύτεροι ή χειρότεροι είναι αδύνατον να καταγραφούν σε αυτόν τον χώρο. Το μόνο που αξίζει να πω, είναι οτι η αντίδραση της ομάδας μάλλον ήταν η δέουσα αφού δεν διάβασα τίποτα για διορθωτικές κινήσεις από τον πάγκο. Ένας πάγκος που μοιάζει να έκανε τις πιο σωστές επιλογές για σήμερα, οπότε πιστώνεται κι αυτός την απαραίτητη νίκη.
Τι μένει να πούμε ; Οτι τον προσεχή μήνα, πρέπει να αποκτηθούν δυό καλά χαφ – επιπέδου δεύτερης κατηγορίας – για να πάρει μπρος και το θέαμα μαζί με το παιχνίδι κυριαρχίας που η ομάδα πρέπει να αρχίζει να βγάζει. Κι έτσι να γίνει και μια μίνι μαγιά, για του χρόνου.
Άλλη φλυαρία δεν απαιτείται αφού μου λείπουν τα στοιχεία. Γκρίνια για γκολ που φάγαμε ξανά, δεν χρειάζεται. Μέρος του παιχνιδιού είναι κι αυτό και μπορεί να ήταν τυχαίο. Συγχαρητήρια λοιπόν σε όλους τους δικούς μας αλλά και στον αντίπαλο, που δεν φοβήθηκε και πήγε για την νίκη. Νομίζω οτι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, σήμερα ανέβηκε επίπεδο.
Φίλε Στήβεν είσαι απρόβλεπτος στις κριτικές σου. Ή μάλλον, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, είσαι συνεπής στο να μην χτυπάς τον άλλον όταν είναι πεσμένος…Είμαι σίγουρος πως στην επόμενη νίκη (γιατί το χθεσινό σαν ήττα ήταν) θα αρχίσεις να (ξανα)-χώνεις 🙂
Όταν χάνουμε λοιπόν θα διαβάζω Snitch και Τρύπα, να εκτονώνομαι, και εσένα στις ψόφιες νίκες, όπου θα τα χώνεις, και θα διαφοροποιείσαι (δεν ξέρω αν αυτό είναι επακόλουθο, ή αυτοσκοπός 😉
Για να μην παρεξηγηθώ, εκτιμώ την πένα σου !
Προς Μάνο : Φίλε μου, εγώ την ερασιτεχνική δημοσιογραφία μου την έμαθα από τον Φίλαθλο, όπου ο Καραγιαννίδης έκανε δημοσιογράφους ΚΑΤΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΡΕΜΑΛΙΑ. Αναφερομαι στις βαρειές πέννες της εφημερίδας : Μπαζίνα, Γεωργίου και Καίσαρη. Φυσικά όλοι αυτοί προχώρησαν και πίστεψαν οτι είναι δημοσιογράφοι, με τα γνωστά συνεπακόλουθα που τα έχει περιγράψει η ψυχιατρική επιστήμη.
Δεν είμαι καθόλου απρόβλεπτος, αφού δεν είμαι κωλοτούμπας. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΩΡΟ. Για τον προπονητή μας τα έχω πει και πλέον μέχρι και το 365 άρχισε τα περίεργα. ΟΠΩΣ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ, ΟΤΙ Η ΑΕΚ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΟΥ. ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΝΤΟΛΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ.
Από εκεί και πέρα, φυσικά τι να χτυπήσω κάποιον που είναι ερασιτέχνης αλλά δεν δείχνει και τον ζήλο του σε αυτό που είναι το χόμπυ του; ΘΆΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΧΑΝΩ ΤΗΝ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ Ο ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΙΣΤΑΝΑΣ.