Οπως έλεγε και ο Μαρξ. Η νίκη θα έρθει μέσα από απανωτές ήττες.
Και τα απανωτά λάθη,τα οποία γίνονται οδηγός για το μέλλον.
Aλλαζε συνεχώς τους τρεις πίσω από τον Ντακόλ. Πιατέλας,Γροντής και Πόποβιτς. Δοκιμάσθησαν όλαι αι συνταγαί και παραλλαγαί.Και αφού δεν υπηρξε βελτίωση,το αμέσως επόμενο που θα σκεφτόταν κάθε λογικός άνθρωπος είναι τό ότι δεν έφταιγε κανείς από τους τρεις που ήτο γύρω από τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ κυνηγό Ντακόλ,αλλά έφταιγε ο ίδιος ο Ντακόλ.
Τι πιο λογικό και αναμενόμενο. Δια της μεθόδου της εις ατόπου απαγωγής λοιπόν, ο αφοσιωμένος επιστήμων Δέλλας Γραναζης,έφτασε εις το συμπέρασμα ότι πρέπει να αλλάξει η έτερη συστατική ουσία η οποία επιρεάζει τα μιτοχόνδρια και αναστέλουν τις γεννετικές λειτουργίες τους με αποτέλεσμα να έχομεν τερατογεννέσεις.
Οπερ και εγένετω. Με την άρση της δραστικής ουσίας “Ντακόλ” και της αντικαταστάσεώς της με την προσφάτως ανακαλυφθήσα “Μπρεσεβιτσιέν” έφτασε στον κύριο στόχο που ήταν να καταπολεμηθεί ο ιός “πουλμανίαση” ο οποίος έχει καθυποβάλει εδώ εξ’αρχής της θεραπείας από τον Σεπτέμβρη τον οργανισμό του δικεφάλου.
11 περιφερειακά μικρόβια φράσουν την είσοδο εις τα βλαστοκύτταρα με αποτέλεσμα να έχομεν ανάσχεση της ομαλής ανάπτυξης άκρων,ποδών και χειρών, με αποτέλεσμα ο ασθενής ναι κείται αδύναμος εις το χόρτο,ανήμπορος.
Σήμερα λοιπόν,εδώθει άλλη μια μάχη και εκατεδείχθει άλλη μια περίφανη νίκη ενάντια στην “πουλμανίαση” και στην “ντιλιβερίτιδα”. (poulmaniasis choriatofthorum)
Ο αγώνας δεν σταματά ποτέ. Θα συνεχίσει η επιστημονική κοινότητα που είναι επιφορτισμένη με αυτό το έργο να εργάζεται εις άριστας συνθήκας τας οποίας παρέχει ο μέγας ευεργέτης και μέλος των “γιατρων του κόσμου” κος Μελισσανίδης, τη αγαστή συνέργεια του εμπειρότατου ιατρού κυρίου Ντενμπορωναμιλήσοβιτς, εκ Σερβίας.