Δεν υπάρχει φαντασία; Πάλι τα ίδια.”Τρομοκρατική” επίθεση. Σφάιρες πάνω απ’το Μπρόντγουέι.
Δεν το υπόβάθμησαν το γεγονότο αυτό, οι υπάλληλοι της Μέρκελ Σαμαράς,Τούρκογλου κλπ. Οχι. Το υπερτόνισαν και το μεγένθυναν. Ούτε ένα εργάκι της προκοπής δεν μπορούν να γυρίσουν; Και ένας με κοτσίδα τριγυρίζει τα κανάλια και παριστάνει τον μάρτυρα. Ατρόμητος.
Βαριόμαστε.
Ζήτησαν συγνώμες,απολογήθηκαν,μπήκαν-και άρα όλοι μας- από μόνοι τους στη γωνία αναμένοντας την τιμωρία.
Αλλα οι Γερμανοί είναι μεγαλόψυχοι. “δεν πειράζει. Σας έχουμε εμπιστοσύνη”.
Ούτε στο Δελφινάριο δεν τα βλέπουμε αυτά. Το εισητήριο που πληρώνουμε μέσω Στουρνάρα,είναι λίγο “αλμυρό”,αλλά εδώ και λίγο καιρό βαριόμαστε.Τα ίδια…τα ίδια…
Βαριέμαι…
Εδικάσθει-ωσεί παρών- ο βλάκας ανεψιός. “Καταπέλτης” ο εισαγγελέας, που εξάντλησε την αυστηρότητα της δικαιοσύνης πάνω σε ένα καθυστερημένο κληρονόμο. Και έτσι πήρε το αίμα της πίσω για την χρόνια σιωπή της αφού τα μνημόνια περνάνε με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και οι δικαστές φοράνε καλτσοδέτες στις γιορτές της δημοκρατίας. Το αυτό και οι κωλογλύφτες των καναλιών που πιάσανε τον βλάκα ανεψιό με το λουκάνικο στο στόμα και εξαντλούν τις λέξεις και τους χαρακτηρισμούς τους, τους,λέξεις τις οποίες ξεχνάνε όταν πρέπει να κάνουν την αγιογραφία του κάθε μεγαλοστελέχους κόμματος η εταιρίας, από τους οποίους τα αφεντικά των πάιρνουν τις μίζες και τις “αναθετημένες” δουλειές..
Τα ίδια…τα ίδια. Βαριέμαι.
Οι εφορίες μοιάζουν με Νορβηγικά γαριδάδικα. Φουλ.Σαν τσαμπιά οι φορολογούμενοι.Τίγκαραν τα κτήρια.Από τον 4ο όροφο μέχρι το δρόμο,γεμάτα γαρίδες. Απο πρωίας. Εθελοντικά προσέρχονται σωριδόν.Μιλιούνια. Οσο τους χτυπάς και τους βρίζεις, όσο περισσότερο τους προσβάλεις και τους τσιτώνεις,τόσο περισσότερο εκείνοι στριμώχνονται στα κτήρια του Αφέντη τους.
Μιλάμε για ιδρυματισμό.
Σαρδέλες έτοιμες για άνοιγμα,πάστωμα και κονσερβοποίηση. Ιδιες εικόνες,και ακόμα περισσότερο “κολακευτικές” από τα προηγούμενα χρόνια. Οσο με πληγώνεις,τόσο με πορώνεις. Καταντάει κουραστικό. Ακόμα και η απέραντη βλακεία, μόνο στην αρχή προκαλεί έκπληξη και ενδιαφέρον. Μετά,κοιμάσαι. Δεν μπορεις να βλέπεις άλλο.
Βαριέμαι.Πως βαριέμαι…
Αναμένουμε και τα διαγγέλματα των δούλων. Πρωθυπουργού, Προέδου της “δημοκρατίας”, Αρχιεπισκόπου κλπ. Τα γνωστά.
“χρόνια πολλά σε σας. Χρόνια πολλά και καλά για μας”.
“ο λαός μας δεν αντέχει άλλο. Βγαίνουμε απ’το τούνελ,περνάμε τον κάβο,έχουμε αλληλεγγύη,κάνει θυσίες ο λαός,έρχεται η ανάπτυξη τέλη του 14” (όλα στα τέλη “έρχονται” αν το έχετε καταλάβει,ώστε να πιάνει και τον μεθεπόμενο χρόνο. Τι νομίζεις ότι είναι η ανάπτυξη; Σαν το Ρίζο, 1.50; Σαν το Φασούλα είναι. Που να χωρέσει όρθια σε ένα έτος μέσα;)
Τα λοιπά γνωστά: “κάντε υπομονή μαλάκες και φυτέψτε και το γεράνι στο γκαζοντενεκέ.”
Από την εποχή του Τρικούπη.Τα ίδια και τα ίδια.
Βαριέμαι…βαριέμαι…