Γι αυτούς που παίρνουν πολύ σοβαρά τον εαυτό τους
Δεν είστε αυτό που νομίζετε οτι είστε. Τουλάχιστον όχι για εμένα. Είστε απλώς μια προβολή του πνεύματός μου. Τίποτα το σπουδαίο, δηλαδή. Ανθρώπινη, απατηλή, επίπλαστη. Αυτό είστε μόνο.
Δεν είστε η πραγματικότητα (και σίγουρα ούτε η αλήθεια!), είστε μόνο αυτό που αντιλαμβάνομαι. Σημειώστε δε οτι, όσο περνάει ο καιρός, οι πύλες της αντίληψής μου σιγά-σιγά κλείνουν από την αναπότρεπτη υλική φθορά, γι’αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι λαθεμένες. Αυτό που φθάνει αγκομαχώντας στο θυμικό μου και είστε «εσείς», δεν είναι παρά μια πραγματικότητα ή ακόμη καλύτερα μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικές, ημιτελείς, λανθασμένες και, σε κάθε περίπτωση, προκατειλημμένες, προδιαγραφές της ζωής που έχω ο ίδιος ορίσει ως αληθινές, αποδεκτές και, κατά συνέπεια, ισχύουσες. Εν κατακλείδι, τίποτα το σοβαρό, έτσι δεν είναι;
Σ.Σ. Προφανώς το αυτόν ισχύει και αντίστροφα για τους απέναντί μου…
