Λυσιστράτη στην δικαιοσύνη.
Τόσα άχρηστα κορμιά “κόσμησαν” τις έδρες. Με χιλιόμετρα άπειρα σε δίκες ατελέιωτες (ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ),με βιογραφικά βαριά σαν τα αρχίδια του τσολιά, με παρελθόν και αυτό βαρύ (κακό αυτο). Μα ουδέν έβρισκαν.
Φυσικά και ξέρουμε γιατί,αφού πάμπολοι είναι είτε οι ίδιοι είτε γόνοι,είτε οι σπρωγμένοι των πρωτων, όπου προέρχονται από την Γερμανική κατοχή και την 7ετία. Τους ευνούχισε η “Δημοκρατία” και κράτησαν την έδρα.Βαστάζοι των Γερμανών,της Βασιλείας,της επαχθούς 7ετίας και τώρα της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας.
Παντός καιρού. Σαν τα “σούπερ-πούμα”.
Τι να κάμουν λοιπόν οι ολιγιστοι; Κάμψεις. Αυτό.
Σκανδαλώδεις υποθέσεις που θα έκαναν και μάγο φυλής Αφρικανικής να αναφωνήσει “ημαρτον”, ετούτοι οι δυο-κυρίως- αλλά και άλλοι εισαγγελείς και λοιποί ονομαστοί βαθμοφόροι,ουδέν έβλεπον.Αποδεικνύοντας έτσι,ότι μαζί με την δικαιοσύνη ειναι τυφλοί και οι ΣανιδοΖορμπάδες.
Τους μετακινούσαν από θέση σε θέση και από πόστο σε πόστο,σαν πατσαβούρες. Ουδέν μεμπτόν βρήκαν, ποτέ. Τίποτε δεν εκόμισαν. ΟΥΔΕΝ.
Με παρουσιαστικό σκληρό και οι δύο. Ναι βέβαια. “πω-πω” λες. Παναγια μου. Και όμως.Πιστοί υπάλληλοι του σάπιου πολιτικού συστήματος-έτσι καταφάνηκε τουλάχιστον-αφού τα σμιγμένα φρύδια και τα αυστηρά υφάκια,τα ξεχνούσαν όταν έπαιρναν τις εντολές να “θαψουν” τις υποθέσεις που τους πετουσαν στα μούτρα οι πολιτικοί προιστάμενοί τους. Δούλες. Υπηρέτριες. Ουτε μαύροι σε φυτείες τέτοια υπακοή. Και αυτοί που και που εναντιώνονταν στο αφεντικό. Ετουτοι οι μασκαράδες,ΠΟΤΕ. Τα ΄φεραν όλα εις “πέρας”.
Η πρώτη φράση που άκουσαν όταν ήρθαν στον κόσμο είναι “απαλλακτικό βούλευμα”.Στον πάτο τους η υπόθεση. Στον πάτο των γραφείων τους εννοώ.Μη παρεξηγηθώ. Στο κώλο τους,θα έβαζαν τα χαρτιά; Χάθηκαν οι ψωλές;
Παρέλαβαν σαν καυτές πατάτες βροντερές υποθέσεις όπου τα πάντα έζεχναν από τον Εβρο ως την Κρήτη και με προφανέστατους πρωταγωνιστές όσο και με απίστευτο όγκο αποδεικτικών στοιχείων.
Και όμως,αυτοί οι “μάγοι” της Θέμιδος μετέτρεπαν τα στοιχεία σε “στοιχειά”. Σε φαντασματα. Ουδεν επαρκές ανέβρισκαν, μηδέ κινητρα και διαδρομές έβλεπαν των υποθέσεων,παρόλο που αυτές έμοιαζαν με την Αττική οδό.
Ο “Αννας” και ο “Καιάφας”.
Στραβώνονταν οι ακαμάτηδες και πραγματικοί εμπλεκόμενοι σε σιωπηλές σε αλά ομερτά διαδρομές,μέσα από τις οποίες εξαργύρωναν μια άκοπη δημοσιοτητα,μια άδοξη επικαιροποίηση των υποθέσεων,οι οποίες μετά πολλά,έπαιρναν το δρόμο της λησμονιάς στα γραφεία τους. Στο πάνω ραφι οι ζαρτιέρες και στο από κάτω τα “εξοπλιστικά”, οι “υποκλοπές”, το “Βατοπέδι”, η “Ζιμενς”,τα “ομόλογα” κλπ-κλπ.
Τίποτα δεν έγλεπαν. Γιατί ήταν διατεταγμένοι να μη δουν.
Και δυο κυρίες,τους έβαλαν στα τακούνια τους και τους περπατάνε στη Ευελπίδων,σα γυφτάκια. Ετσι τους κατάντησαν.Ετσι μοιαζουν αυτοί οι βαρείς και ασήκωτοι εισαγγελείς, μπροστά σε δυο γυναίκες.
Τους έσβυσαν δυο κραγιόν.
Προσέξτε. Δεν λέω ότι “άναψε πράσινο φως” για πλήρες ξεκουκούλωμα και πολύ περισσότερο δεν ισχυριζομαι ότι ακόμα και τώρα δεν έχει τον έλεγχο η πολιτική κουζίνα-και κυρίως η εξωτερική κουζίνα- στα των Ευελπίδων. Κάθε άλλο.
Ασχετο όμως αυτό. Εδώ,άλλο πράγμα καταφαίνεται. Αποδεικνύεται,από την σαρωτική,ογκώδη,ουσιώδη και ενδελεχή προσπάθεια αυτών των δυό μόλις γυναικών σε μόλις 2-3 χρόνια, ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΡΕΜΠΕΣΚΕΔΕΣ ΟΙ ΣΑΝΙΔΟΖΟΡΜΠΑΔΕΣ, ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΤΟΝ ΠΛΗΡΗ ΕΛΕΓΧΟ,ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΚΒΙΑΣΙΜΟΙ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΚΕΡΑΙΑΣ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΤΗΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΦΥΣΙΚΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΚΤΟΣ ΒΟΥΛΗΣ.
ΚΑΙ ΑΡΑ ΜΗ ΕΝΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ.
Φυσικά, υπάρχει ο “κίνδυνος” οι δυο γυναίκες να πιστεψουν με τα πολλά, ότι όντως δημιουργείται κράτος δικαίου και ότι πλέον η αδέκαστη δικαιοσύνη πιάνει τόπο με τις-άοκνες είναι αλήθεια- προσπάθειές τους.
Φευ. Ανετα μπορεί να βρεθούν εκτός έδρας,έκτος φακέλων και εκτός ζωής άμα λάχει.
Το πόσο το έχουν πάρει ζεστά και πόσο επί μακρόν θα συνεχιστεί το ενοχλητικό γαιτανάκι των προσαγωγών,των ανακρίσεων,των προφυλακίσεων,των εγγυήσεων και των φυλακίσεων που ξεκίνησαν,δεν το ξέρω.
Προς το παρόν, η εντολή απ’έξω (και εννοούμε Αμερική) είναι: κάψτε τα όλα (εξαιρουμένων 2-3 ονομάτων ασφαλώς).
Αν κάποιος απορεί στο “μα πως γίνεται οι χρόνιοι συνεργάτες να αντιμετωπίζονται από ταις ΗΠΑ καθάυτόν τον σκαιόν τρόπον” η απάντηση είναι μια: ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ. ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΙ. Δεν έιναι συναισθηματικά δεμένη με κανένα λαμόγιο το οποίο χρησιμοποιεί για να κάνει την δουλειά της και άμα λάχει,αν δει ότι δεν της κάνει πια,άνετα του δένει το στόμα με μια προφυλάκιση, η με μια επικρέμουσα τιμωρία εις το διηνεκές “από την Ελληνική δικαιοσύνη” ασφαλώς.
Οπως κάνουν και οι εταιρείες. Δεν πα να δούλεψες,να ίδρωσες,να έδωσες την ζωή σου στο εργοστάσιο, η στο τάδε τμήμα της επιχείρησης. Οταν έρθει η ώρα και θεωρηθεί απαραίτητο,θα πεταχτείς απ΄το παράθυρο με συνοπτικές διαδικασίες. Και εσύ κάτσε να νομίζεις ότι η εργοδοσία σε αγάπησε για χρόνια και μετά σε πρόδωσε.
Δυό γυναίκες λοιπόν. Ποτέ,ακομα και με άνωθεν ελευθέρας,δεν θα μπορούσαν οι Σανιδοζορμπάδες να καταφέρουν αυτό που μόνες δυο γυνάικες έκαναν και κάνουν. Και εντολή να τους έδιναν οι προιστάμενοί τους, να τους έλεγαν “ψάξτε αυτό και εκείνο” αυτοί οι σκερβελέδες,αυτοι οι παντελώς άχρηστοι θα ήταν ακόμα στο “Α”. Στην αρχή. Και φυσικά δεν θα έφερναν τίποτα εις πέρας, γιατί απλά ΕΤΣΙ ΕΧΟΥΝ ΜΑΘΕΙ,ΕΤΣΙ ΕΧΟΥΝ “ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ” ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ. ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΣ ΣΕ ΚΟΝΤΡΑ ΡΟΛΟ; Γι αυτό και δεν επελέγησαν αυτοί για την δουλειά αυτή,την τωρινή.
Αυτοί είναι “νεκροθάφτες” υποθέσεων, όχι “ιατροδιακαστές” υποθέσεων, όπως είναι οι Ράικου-Παπανδρέου. Εκαστος στο ρόλο του.
Οι δυο γυναίκες όμως,κανένα πρόβλημα. Ακόμα και “μιλημένο” να έιναι το κυνηγιτό που βλέπουμε τους τελευταίους μήνες, όπως και να έχει, θέλει πολύ δουλειά, πολύ ξενύχτι, πολύ κουράγιο και γιατί όχι και μερικά αρχίδια, για να μπεις ανάμεσα στις “μυλοπετρες”.
Αρχίδια,τα οποία εκλείπουν παντελώς από τους άρρενες αυστηρούς το ύφος και μαλακούς το βάθος Σανιδοζορμπάδες. Τα σοβαρά ονόματα τους έμειναν. Φυσικά τα ράσσα δεν κάνουν τον παπά.
Δυο γυναίκες τους ξεβράκωσαν και τους έστησαν γυμνούς στην Αλεξάνδρας να τους φτύνουν όλοι.
Connect
