Οι “κρίσεις”,οικονομικές-κοινωνικές, είναι απαραίτητες.Είναι η προυπόθεση για κονόμα και έλεγχο. Αν δεν υπάρχουν,πρέπει να δημιουργούνται.Αν δεν υπάρχουν οι ομάδες για να τις στήσεις,πρέπει να φτιάξεις δικές σου.Τι Ψωμιάδης είσαι;
Κρίσεις-Αυτοεκπληρούμενες “προφητείες”.Σαν να βάζεις στοίχημα με τον μιλημένο σέντερ-φορ και τον τερματοφύλακα. Σίγουρα λεφτά.
Υψηλή πολιτικοστρατιωτική ανάλυση,δεν γίνεται,αφού τις κρυφές παραμέτρους και τα σχέδια αυτών που κρατούν τα κράτη-πιόνια,σαν την Ουκρανία,δεν τα ξεύρουμε.
Υπάρχουν ομως μερικές ενδείξεις,ώστε να δούμε ότι αυτό που συμβάινει στην Ουκρανία και ειδικότερα στην Κριμαία,είναι άλλο ένα καλο (ή κακό)παιγμένο σενάριο τρόμου ανάμεσα σε ήδη συμφωνημένα μέρη.
Και απλά για να περάσει το σχέδιο πρέπει να “κατασκευστούν” αδιέξοδα, κρίσεις (μη κάνετε συνειρμούς) να ηχήσουν τα τύμπανα του πολέμου, να φτάσουμε στο “παρά τρίχα” του παγκόσμιου ολέθρου και άλλες τρίχες κατσαρές που πασάρονται,ώστε οι ίδιοι που προκαλούν τα κατά τόπους δεινά,να παρουσιάζονται κατόπιν ως ώριμοι συζητητές και νουνεχείς πλανητάρχες (ανατολής και δύσης) όπου έσωσαν για μια ακόμα φορά τον κοσμο με τις ανάλογες παρατρεχάμενες επιπτώσεις βέβαια για τις χώρες-“Ουκρανίες”, ή “Ελλάδες”.
Μια τέτοια είμαστε και μεις και έχουμε γείρει στην αγκάλη της μαμάς Αμερικής,μετά από την σύμφωνη γνώμη ΚΑΙ της Ρωσσίας,από την εποχή του Στάλιν και τα υπόλοιπα που ακούτε περί “απογοήτευσης του Κρεμλίνου για την στάση της Ελλάδος” είναι μαλακίες. Θέατρο.
Εστείλαμε λοιπόν και μεις,σε αυτό το θέατρο που καλούμαστε ως “μπουλούκι”,τον προεδρεύοντα ΥΠ-ΕΞ Βενιζέλο στην Μαριούπολη της Ουκρανίας,την πόλη της Παναγίας όπως μαρτυρά και το όνομά της,προκειμένου να ισοροπίσει αυτός ο ελέφαντας πάνω από το “γκράν-κάνυον” μεταξύ Δύσης-Ανατολής.
Ο Τίποτας πήγε για το τίποτα στο πουθενά για να δει τον Καθόλου και τον Ανύπαρκτο.
Αι ηγέται τα συμφωνημένα τα παρουσιάζουν σαν “αμφιλεγόμενα” και έρχονται αίφνης κάτι Βενιζέλοι του τοπικού ΠΑΣΟΚ του 3%,κάποιοι που δεν εκπροσωπούν ούτε τον εαυτό τους δηλαδή και κάνουν συστάσεις και καλούν τα δυο μέρη σε διάλογο….
Τρομερή εικόνα. Τσακώνονται-έχουν στήσει ένα καβγά δηλαδή- τα βουβάλια,και γύρω τους κάτι τσαλαπετινοί,κάτι ασβοί παρακαλούν για “ψυχραιμία” τα δύο μέρη. Ξεκαρδιστικά πράγματα.
Τα δε-και αυτά- Αμερικανόφιλα Ελληνικά ΜΜΕ,δεν βγάζουν άχνα για την Ναζιστική Ααακροδεξιά που πήρε τα ηνία (μερος του έργου που λέμε) στην Ουκρανία και μιλούν απλά για “ανατροπή του καθεστώτος Γιανουκόβιτς”. “Καθεστώς”. Εκλεγμένο. Και το ανέτρεψαν ποιοι κατα τους “Πρετεντέριδες”; Μα, οι “επαναστάτες” Ουκρανοί.
Βρε πουτάνα δημοκρατία,πόσα ρούχα φοράς, που δεν βλέπουμε το κορμάκι σου;
Στους “αυθόρμητους” αυτους “επαναστάτες” λοιπόν εκεί στην Ουκρανιά που “ανέτρεψαν” δίχως εκλογές έναν εκλεγμένο πρωθυπουργό και εν τούτοις αυτό παρουσιάζεται σαν αντίθετο,συμμετέχει και η άρτι αποφυλακισθείσα πρώην πρόεδρος της “Πορτοκαλί-αν θυμάστε-επανάστασης” του 2004 κυρία Γιούλια Τιμοσένκο,ένα θηλυκό λαμόγιο κάργα φιλοΠουτινικό που έκανε καλές δουλειές με τον κοντό το διάστημα 2004-2007. Η ίδια αυτή λοιπον,σήμερα,΄τωρα που μιλάμε, είναι εκ των βασικών υποστηρικτών και προβεβλημένων μελών της σημερινής “επαναστατικής” ακροδεξιάς τάσης η οποία ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι έγινε η αφορμή για να μπουκάρει ο Ρωσσικός στρατός στην Κριμαια και κατέπέκταση στην Ουκρανία και έτσι η νεοσύστατη αυτή χώρα να μη προκάνει να συμπληρώσει καν 30 χρόνια ανεξαρτησίας.
Η ίδια λοιπόν που έκανε δουλειές σαν πρόεδρος της Ουκρανίας (τοποθετημένη εκει με τις ευλογίες του Πούτιν) είναι αυτή που τώρα βρίσκεται “ενάντια” στις Ρωσσικές βλέψεις και κατεπέκτασην απέναντι στον Πουτιν! Ποιος τα χάφτει αυτά; Ούτε μωρά παιδιά. Κατανοητό λοιπόν το θεατράκι του διχοτομισμού που βλέπουμε,μιας χωρας έτσι κι’αλλιώς κάργα Ρωσσικής και μάλιστα γεννέτειρα του Ρωσσικού έθνους. Τι Ομπάμα και τι Μπάιντεν και μαλακίες.Σα να κάνει παράπονα ο Λαβρόφ για την συμπεριφορά της Ουάσιγκντον στο ακρωτήριο Κανάβεραλ. Ρε άντε γαμήσου μαυρούκο,που θα σε ρωτήσουμε κι’όλας.
Οπως κουμαντάρεις την B.P. στο Μεξικό και δεν μου πέφτει λόγος,άσε και γω να δω τι θα κάνω με τους αγωγούς εδώ στην Αζοφική,στη μαυρη και στις λοιπές θάλασσες και μη μπερδεύεσαι στα ποδάρια μου.. Σωστός. Μοιρασμένα πράγματα.
Σε ανάλογη θέση με αυτήν της Ουκρανίας, μπορούμε μάνι-μάνι να βρούμε δυο χώρες. Ελλάδα και Τουρκία. Στην Τουρκία συντρέχουν οι πολιτικοί-κοινωνικοί λόγοι για να γίνει μια “Ουκρανία” και μάλιστα όχι απλά διχοτομημένη,αλλά πολυδιασπασμένη.Και οι οικονομικοί,αφού το “οικονομικό θαύμα” της Τουρκίας,κράτησε ούτε 10 χρόνια. Μη γελάτε.
Ο -προσφάτως ανανήψας Τουρκοοθωμανός-Ερντογάν,έπαθε εγκεφαλικό και από νεοτεριστής,ευρωπαιστής,΄μετετράπει σε σκληρό Σουλτάνο που απαγορεύει τα πάρτυ,το ίντερνετ,τα δημόσια φιλιά και τα μπλου-τζιν.Τρελάθηκε; Οχι. Ρόλο παίζει. (φυσικά,είπαμε,ότι οι πολιτικοί είναι μεν οι χειρότεροι ηθοποιοί,αλλά είναι και οι πιο σημαντικοί)
Η κοινωνία της Τουρκίας,πάνω που πίστεψε ότι τραβά κατά την Ευρώπη,την φρενάρει ό ίδιος ο εμπνευστής της ιδέας αυτής! Τρομερες ομοιότητες με την Τιμοσένκο και ο Ταγίπ. Μόνο που αυτός που δεν βγηκε από την φυλακή,αλλά από τα χειρουργεία.
Στην Ελλάδα πάλι,θα μπορούσαν να συντρέξουν οι κοινωνικοί λόγοι,αλλά ευτυχώς,δεν συντρέχουν. Συντρέχουν όμως οι οικονομικοί λόγοι, οι οποίοι θα μπορούσαν να “υποστηρίξουν” ένα ακροδεξιό πραξικόπημα και κατόπιν μια “Αμερικάνικη λύση-βοήθεια-στήριξη κλπ.” Δηλαδη μια μεταστροφή πολιτική με Αμερικανικό δάκτυλο,αφού αυτό είναι οι κατα τόπους “δικτατορίες” και κατόπιν “μεταπολιτέυσεις” που “παθαίνουν” κράτη-επαρχίες όπως η Ελλάδα καλή ώρα.
Δεν αρκούν όμως οι οικονομικοί λόγοι. Στην Ελλάδα, η φτώχια μας ενώνει! Τι παράξενος λαός.
Χρειάζονται και κοινωνικές εκρήξεις,ώστε να υπάρξει χρεία κάποιου “Παπαδόπουλου” και κατόπιν φυσικά κάποιου “Εθνάρχη”. (αυτοί πάντα έρχονται απέξω. Κάπου είναι,παίζουν γκολφ,πίνουν τσάι με βασιλείς και αναμένουν στο ακουστικο τους να τους πάρει το Στέιν Ντιπάρτμεντ να τους δώσει οδηγίες για το πως θα “σώσουν” την χώρα τους. Τρομερό θέατρο σας λέω. Δεν είμαστε οι μόνοι. Σε όλες τις “Ιουδάιες” έτσι κάνει η-κάθε- “Ρώμη”.
Το “ευχάριστο πρόβλημα” που έχουν οι επικυρίαρχοι με την Ελλάδα,είναι κάτι ανάλογο με τον “ευχάριστο πονοκέφαλο” που έχει ενας προπονητής όταν έχει όλοκληρο το ρόστερ στη διάθεσή του.
Ολες οι γνωστές τοπικές οικογένειες είναι διαθέσιμες και δεν ξέρουν ποια να πρωτοδιαλέξουν.
Σκοντάφτουν στα σκαλοπάτια των πρεσβειών για να τα ανέβουν και να τρέξουν πρώτοι να φιλήσουν τα ξένα χέρια, οι πολιτικάντιδές μας.
Τέτοια προσφορά,τέτοια εύχαρη βιασύνη, τέτοιος εθελοντισμός,ούτε στο “χαμόγελο του παιδιού” δεν υπάρχει. Ευγε!
Κοινωνικοί λόγοι λοιπόν,για “έκρηξη”,εδώ,δεν υπάρχουν. Οσο και να θέλουν τα παπαγαλάκια των πολιτικάντιδων,οι Τρεμομπαμπιδες να φουσκώσουν το τέρας της Χρυσης αυγής δεν είνα δυνατόν να έχει αποτέλεσμα,αφού ο νεοέλλην-σοφά πράτοντας- κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Δεν κουνιέται.
Δεν ξέρω τι τρόπος θα επινοηθεί,θα προκριθεί για μας. Θα βρεθεί κάτι.
Αλλά δεν πάιζει το να “γίνουμε Αργεντινή” όπως έλεγαν κάποιοι, η “να γίνουμε Ουκρανία” που ίσως φοβούνται κάποιοι άλλοι. Τρίχες.
Ποιες επαναστασεις Ουκρανικές και τι οδομαχίες και τι σφαίρες. Εδώ μιλάμε ότι στους Αθηναικούς δρόμους κυκλοφορούν μόνο κάτι σκυλιά που διέφυγαν από Πακιστανικό “πογκρόμ” και δεν έγιναν μεζές και κάτι σερνάμενοι άστεγοι. Ουδείς άλλος. Βιαστικά με μικρές πλαστικές σακούλες στα χέρια, από ” Lidl”,τρέχουν οι Αθηναίοι να κρυφτούν στα διαμερισματάκια τους,να χωθούν μέσα και να μη βλέπουν κανένα. Στάχτη και μπούρμπερη όλα.
Οι μισοί είναι κάτω απ΄τα όρια της φτώχιας, η ανεργία είναι κοντά στο 30% και όμως έξω υπάρχει μια υποδειγματική γαλήνη. Εως χαζομάρα.
Τρομερό είδος. Εν καιρώ ευμάριας γέμιζε τους δρόμους και κουνουσε σημαίες,τσακωνόταν,βρίζονταν,πλακώνονταν, και τώρα εν καιρώ κρίσης,φτώχιας,ένδειας,τον προσβάλουν,τον φτύνουν,τον γδύνουν κυριολεκτικά και μεταφορικά και αυτός έχει κλειστά πατζούρια.Αδιάφορος.
Οπως το 40 που όταν μπηκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα,συνάντησαν έρημη πόλη.Σφαλιστά παράθυρα.
Και αναρωτιέμαι: Ετσι δήλωναν τον πίκρα τους οι Αθηναίοι,Η ΤΗΝ ΣΙΩΠΗΡΗ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥΣ;
Ουδεν πρόβλημα λοιπόν και σήμερα.
Σίριαλς,dancing with the stars,η κουβέρτα στα πόδια,φακες,πατάτες τηγανιτές… και δεν γαμιούνται και οι πολιτικοί, και δεν γαμιούνται και στη Βουλή και δεν γαμιέται και η Ουκρανία μαζί με την Κριμαία και ολόκληρος ο πλανήτης.
Εδώ οδεύουμε προς την Ανοιξη και φουλ για καλοκαίρι μετα. Ηλιος. Σάρκες έξω. Φραπεδιά. Παραλία. Μπάνια. Τι λες ρε μαλάκα μου! Ποια επανάσταση και ποιες πλατείες. Πάνε αυτά. Λες να μη ξέρουμε εμείς από μόδες;
Τι και αν αλλάζουν τα σύνορα τριγύρω και οσονούπω και εδώ;
Στα παπάρια μας. Ερχεται ο Μάης. Οι εποχές κάνουν κύκλους.
Τα σύνορα, πείραξέ τα.
Μη πειράζεις τους κύκλους όμως. Εκει,θα σκοτωθούμε.
Connect
