Τα αστέρια που είδε ο γαύρος,μετά τα αστέρια του C.L. με αντίπαλο τα παιδάκια του Αλαφούζου,ήταν ένα σκληρό,πραγματικά ταπεινωτικό χαστούκι, που όντως πονεσε πολύ,κατά ομολογία και των ίδιων των εξωφυλλων στις κόκκινες φυλλάδες.
Ηταν χαστούκα εξάστερη,γιατί βρήκε τον Ολυμπιακό στο καλύτερο σημείο από πλευράς mood. Το καλύτερο τα τελευταία χρόνια.
Συμφωνώ απεριόριστα με τον Snitch” ¨οτι αυτή η ευμάρια,η άνεση και το ποδοβολητό του Ολυμπιακού,δεν ήταν αποκλειστικά έργο δουλειας και προγραμματισμού,αλλά έργο απίστευτης κωλοφαρδίας (στην Ευρώπη) και απόλυτης παραγκοποίησης (εντός Ελλάδος)
Με δυο σοβαρούς αντιπάλους έπαιξε,6 ματς,με παο και Ατρόμητο και δεν κέρδισε ουδέν.
Οπως και να έχει όμως,αυτό το 0-3 σε τέτοιους καιρούς, πραγματικά ήχησε σαν κανονιά φρεγάτας.
Ηταν χαστούκα,γιατί προήλθε όχι απλά από τον “αιώνιο” κλασσικό αντίπαλο,αλλά από τον από ιδρύσεώς του στη χειρότερη στροφή της ιστορίας του. Από έναν βάζελο “ερασιτέχνη”, “άρπα-κόλα”, “που χρωστά στης Μιχαλούς”, απαρτίζοντας 11άδες από παίκτες-παρτάλια στη χειρότερη, η αψητους στην καλύτερη. Με προπονητή αλά Δέλλα (στην εμπείρία εννοώ) και διοίκηση αλά Αδαμιδη (στις δυνατότητες εννοώ). Και όμως φίλε μου. Ο μεν στα-φαινομενικά-καλύτερά του και ο δε στα επίσης φαινομενικά χειρότερά του,συναντήθηκαν και ο δε άστραψε ένα χαστούκι στον φαφλατά,αμετροεπή,αλαζόνα μεν, που του έφυγε το τσερβέλο.
Βουβάθηκαν οι χάπιες, οι Σάββες, οι Μωραληδες, οι Βρέτζοι, οι Καραπαπάδες. Φυσικά οι “Τσουκαλάδες” κρύφτηκαν εντελώς.
Αυτή η χαστούκα λοιπόν,αυτή η κατραπακιά,ήταν ένα “πρόγευμα”, ένας προιδεασμός,,τόσο για τον Ολυμπιακό και κατ’επέκταση για τους Ολυμπιακούς, όσο και για τους “αντιολυμπιακούς”,δηλαδή για το υπόλοιπο 60% της κοινωνίας.
Το γιατί ο κόσμος χάιρεται όταν χάνει ο Ολυμπιακός,ας το ψάξουν ανάμεσα στις κοιλιές τους οι Καραπαπάδες και οι Βρέτζοι. Πως να το βρούν όμως,αφού δεν το βρήκε-δεν ασχολήθηκε- καν ο “θείος”, ο Γκαγκάτσης,ο Σπάθας ή ο “κοκκαλιάρης”.
Πως να κοιταχτείς στον καθρέφτη και να πεις “πως έγινα έτσι ρε πούστη μου”; Δύσκολο πολύ.
Το “κατόρθωμα” λοιπον,-γιατί περί κατορθώματος πρόκειται- να σε μισούν όλοι οι υπόλοιποι που δεν σε ακολουθούν οπαδικά,είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο,το οποίο θα δυσκολευτεί να το συναντήσει κανείς ακόμα και σε υποσαχάρια πρωταθλήματα.
Στην χειρότερη περίπτωση συναντάμε το “ούτε κρύο ούτε ζέστη”, όταν η αντίπαλή ομάδα φτάνει σε έναν στόχο, ο οποίος ήτο στόχος της δικής μας ομάδας.
(φυσικά εξαιρούνται οι τοπικιστικές έχθρες και οι αντιπαλότητες έως εσχάτων που υπάρχουν μεταξύ συγκεκριμένων ομάδων, όπως π.χ. Ατλ. Μαδρίτης και Ρεαλ Μαδρίτης, η μεταξύ της δεύτερης και της Μπαρτσελώνα. Η στον θρησκευτικού τύπου ανταγωνισμό μεταξύ Σέλτικ-Ρέιντζερς , ή Ματσεστερ Σίτυ. Μαν. Γιουνάιτεντ, που ειναι ανάλογο του Ισπανικου πρωτευουσιάνικου “εμφυλίου” κλπ. Εκει,σε αυτές τις περιπτώσεις το φαινόμενο της έχθρας, της θεωρίας “να ψοφίσει η κατσίκα του γείτονα”,είναι και κατανοητο και αναμενόμενο,στον βαθμό που συμβαίνει. Ουδεν παράξενο.
Αλλά θα ήταν παράξενο πραγματικά αν μαθάιναμε ότι π.χ όλοι η μη οπαδοί της Ρεαλ στην Ισπανία,είναι “αντιρεαλικοί”, η όλοι οι μη οπαδοί της “Μπάρτσα” είναι “αντιμπαρτσικοί”,ή όλοι οι μη οπαδοί της Αγγλίας της Μαν. Γιουνάιτεντ είναι “αντιτσιχλικοί”,ή όλοι η μη οπαδοί της Σέλτικ στη Σκωτία είναι “ΑντιΣελτικοί”.
Οχι. Δεν μπορεί να συμβεί αυτό στην -σχεδόν- ολότητά του, στην απολυτότητα,στον τρομακτικό βαθμο που συμβαίνει εδώ στην Ελλάδα,με τον έδω και χρόνια πρωτοπορο Ολυμπιακό.
Φυσικά,αν ρωτήσεις βαμένο γαύρο,γιατί συμβαίνει αυτό,θα σου πει πολύ απλά “οι δευτερότριτοι, οι από κάτω,πάντα μισούν τον πρώτο που είναι και καλύτερος.”
Φυσικά είναι σαν να ρωτάς έναν τρελό γιατί δεν είναι λογικός. Τι απάντηση περιμένεις; Θα δεχθεί καν ότι είναι τρελός;
Αρα,από κει,δεν υπάρχει ελπις.
Οδηγούμαστε στο ασφαλέστατο συμπέρασμα, ότι το φαινόμενο του “αντιολυμπιακού” έιναι δημιούργημα του ίδιου του Ολυμπιακού.
Οταν εκατομμύρια άνθρωποι,ετερόκλητοι,άσχετοι μεταξύ τους,από διάφορα “στρώματα”, με τελέιως διαφορετικές απόψεις για την ζωή,για το ποδόσφαιρο,για το φαί,για τις γυνάικες κλπ, άπαντες σχεδόν, συμφωνούν σε ένα πράγμα: Ο Ολυμπιακός,είναι ένα σίχαμα. Η για να το πούμε πιο σωστά,για να μη παρεξηγηθούμε, ΕΦΤΑΣΕ,ΚΑΤΗΝΤΗΣΕ, να είναι ένα σιχαμα. Ενα αντιπαθέστατο δημιούργημα,που κάθε του “ατύχημα”, κάθε του “αστοχία”, κάθε του “αποτυχία” είναι μια “νίκη”μια αφορμή ανεξιχνιαστης και αδιόρατης ικανοποίησης για όλους τους υπολοίπους, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΤΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟΙ ΕΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ,ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ,ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ,
ΟΠΑΔΙΚΑ, ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ,ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΛΠ. “Τρομερό κατόρθωμα”της τελευταίας σχεδόν 20ετίας.
Οδηγούνται σχεδόν όλοι όσοι δεν έχουν κόκκινο κασκολ στα σπίτια τους,με μια φυσικότητα στη γέννηση του αισθήματος της απέχθειας προς οτιδήποτε έρχεται από την ομάδα του Πειραιά.Κατι συμβάινει.
Κάτι συμβαίνει και κυρίως δεν ευθύνονται οι δέκτες. Αλλά οι “πομποί”. Πάντα,για ότι “τραγούδι” παίζει,φτάινε οι πομποί.
Η Ελλάδα έχει ανατολικού τύπου οικονομία,και διοίκηση. Αλλά δεν έχει,δεν μπορεί να δεχθεί ανατολικού τύπου προτυπα.
Προσέξτε τη διαφορά. Αλλο ο μικρόκοσμος της πολιτικης και της οικονομιας των ολιγαρχών, που έχουν επιβάλει έναν μπούσουλα ανατολικογερμανικού τύπου (ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΣΤΕ ΟΤΙ ΑΠΑΝΤΕΣ,ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ,ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΣΣΙΑ,ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΜΠΛΟΚ ΓΕΝΙΚΑ.ΕΙΤΕ ΓΕΝΗΘΗΚΑΝ ΕΚΕΙ,ΕΙΤΕ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΕΚΕΙ,ΕΙΤΕ ΔΙΕΦΥΓΑΝ ΕΚΕΙ,ΕΙΤΕ ΣΠΟΥΔΑΣΑΝ ΕΚΕΙ,ΕΙΤΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑΝ ΕΚΕΙ,ΕΙΤΕ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ,ΕΚΑΝΑΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙ.)και άλλο η κοινωνία που αυτές τις εφαρμογές δεν μπορεί να τις ακολουθήσει,λόγω ιδιοσυγκρασίας.
Αυτό, δεν μπορεί να λειτουργήσει μέσα σε μια κοινωνία, η οποία έχει μια έμφυτη απέχθεια προς τον “υποχρεωτισμό”,τον “ολοκληρωτισμό” και λατρεύει την απόλυτη ελευθερία,δηλαδή την μπουρδελοποίηση.Ξέρει να επιβιώνει με τον ακριβώς ανάποδο τρόπο με τον οποίον επιβίωναν οι σύντροφοι του Κόκκαλη και ο ίδιος στο Βερολίνο ή την Δρέσδη και υποχρεωναν και ολοκληρο τον άμοιρο τον πλυθησμό να ζει έτσι.
Εδώ ο νεοέλληνας έχει “ανατραφεί” ανάποδα από αυτό το μοντέλο.
Οχι με την υποχρέωση σε “σειρά”, σε στοίχους,αλλά μέσα από το χάος,μέσα από τις δαιδαλώδεις διαδρομές,από ατομικές εξάρσεις και εμπνεύσεις.Με επινοήσεις και αυθαιρεσίες.Ιδία βουλίσει.
Δεν του έδειξαν,δεν του επέβαλαν την συστηματική την μεθοδική καν δουλειά,πόσο δε μάλλον να του επιβληθή η “υποχρεωτική” γραμμή.
Για τον απλούστατο λόγο, ο Ελληνας,αν πάρει στα σοβαρά έναν ρόλο,αν κάνει focus και αν δωθεί σε αυτό,τότε “χαιρετίσματα”.
Το πιο πιθανό είναι σε λίγα χρόνια να έχει εκείνος τα σκηπτρα και οι σημερινοί εντολείς του να μετατραπούν σε σκλαβοπάζαρο.
Δεν πάμε παρακάτω σε αυτό προς το παρόν, σημασία έχει ότι του Καραγκίοζη,δεν πρέπει να του δείχνεις οργανόγραμμα και σχέδια,αλλά ούτε και να τον υποχρεώνεις να σε λιβανίζει. Ασ΄τον ελέυθερο. Δεν θα καταφέρει ποτέ τίποτα.
(γι’αυτό και δεν εφαρμόστηκε κάποιο “Σοβιετικό” σύστημα εδώ. Ουτε για αστείο. Η μπουρδελοποίηση φέρνει τα ίδια αποτελέσματα,απλά από την άλλη πόρτα)…
(η συνέχεια αύριο)
Connect
