Η κυρια βγαινει απο το κομωτηριο ανανεωμενη. Αλλη μια παραλλαγη στο μαλλι και ετοιμη,με την ψευδαισθηση της αλλαγης και της ”ανανεωσης” να ορμηξει στην κοινωνια και στον κοσμο ωστε να εκπληξει τους παντες,τοσο με την ομορφια της οσο και με την εξυπναδα της. Αποδιδοντας ετσι στον εαυτο της,αλλη μια βραβευση και αλλη μια αυτοεπιβεβεωση για το ποσο απαραιτητη και ποσο πολυτιμη ειναι.
Ειδικα αυτες τις εκλογιμες μερες του Μαιου.
Το παρτι στο οποιο ειναι καλεσμενη,θα εχει υψηλους προσκεκλημενους,καθως και τους αναλογους υπηρετες. Πρετοιμαζεται για ωρες και ολη την ημερα το μονο που σκεφτεται ειναι το πως και το ποσο θα αρεσει.
Ο κος Δημαρχος,ειναι το διχως αλλο ενας καλος κριτης,αλλα και μια καλη ευκαιρια να ”πιαστουμε” απο την ”καλη”. οπως πιανεται ο κωτσος απο την στεκα.
Τα φωτα αναψαν κατα την δυση,οι καλεσμενοι αρχισαν να καταφτανουν στο Δημαρχειο,οπου δινουν κατα την εισοδο τα διαπιστευτηρια τους ”αμα τι εμφανησει”. Δεν ζητας ποτε ταυτοτητα απο εναν ”ενζενι”, η απο εναν ”τζακατο”…εστω απο καποια περσονα της τηλεορασης,η μελος καποιου γνωστου Δ.Σ. Γιατι υπαρχουν και αγνωστα Δ.Σ. εις τα οποια ασκοπα εισαι μελος και κανεις δεν σε ξερει ωστε να σου ανοιγει τις πορτες κατα το περασμα σου.
Γιατι το σημαντικο στη ζωη,το απαν,το επιστεγασμα,ειναι καποτε να καταφερεις να σου ανοιξει την πορτα καποιος υπηρετης,οχι γιατι αυτη ειναι η δουλεια του,αλλα γιατι σε αναγνωρισε σαν ”κατι”.
Τα πολλα ”κατι” λοιπον, καταφθανουν εις το προαυλιο του Δημαρχειου και με επιτηδευμενη αργοπορια-παρολη την πεινα και την αδυμονια τους για τα πιατα και τους φωτογραφους-καταδεικνυουν την υπερβολικη κουραση της ημερας απο τις ευθυνες και τα βαρια φορτια που οι θεοι εριξαν στις πλατες αυτων των ανυποφορα ταλαντουχων και τυχερων ανθρωπων,οπου η μοιρα τους ειναι να ξεχωριζουν,ακομα και οταν κανουν τα παντα για να το κρυψουν.
Το παρτυ δεν μπορει να περιμενει. Μια τελευταια ματια στον καθρεφτη,μεχρι την επομενη. Ολα ενταξει..
Τα φρεσκα αρωματα,οι πλυμενες σαρκες,τα καλογυαλισμενα υποδυματα,τα αστραφτερα κολιε στα λαιμα των κυριων,που σαν σκυλακια με ακριβα λουρακια σερνονται με χαρη αναμεσα στα ποδια των αφεντικων,τα οποια μιλανε για ”δουλειες”.
Σερβιτοροι που μοιαζουν με δημοσιογραφους κινουνται με την χαρη της ανυπαρξιας αναμεσα στους κυριους φροντιζοντας κανενα χερι να μην ειναι χωρις κοκτειλ,κανενας λαιμος χωρις ουισκυ και ολα αυτα χωρις να χρειαστει να σηκωσει το βλεμα του ο υπηρετων τον καλεσμενο,ωστε να προκαλεσει την αποστροφη του δευτερου.
Φυσικα,λαμπουν δια τις απουσιας τους,οι ψηφοφοροι. Το ερριτιμον εκλογικον σωμα,το οποιο καθως φαινεται ειναι σωμα φιλασθενον και καλον ειναι να απεχει απο τις υψηλες αποστολες,διακρισεις και ευθυνες. Μπορει καλιστα να δινει την-αχρειαστη ετσι κι αλλιως και για πατροπαραδοτους λογους ακομα επιβιωσασα-ψηφο του και εκ του μακροθεν.Μεςω διαδυκτιου.
Ολα αλλωστε εξ αποστασεως θα γινονται. Τα μονα που ακομα χρειαζονται δια ζωσης επαφη,ειναι η εκλογικη διαδικασια και η εξομολογηση. Αλλα και τα δυο πλεον ειναι δρομολογημενα να γινονται εντος ολιγων ετων,απο τους υπολογιστες. Απο το σπιτι.
Ολα απο εκει. Απο μακρυα. Να διακοπουν τελειως οι επιβλαβεις επαφες με το ποιμνιο,το ποπολο που μας βρωμιζει τον αερα με τις ανασες του. Να απομονωθουν οι γοεροι,βοεροι και ενοχλητικοι ”πλειοψηφικοι” που μολυνουν τον κοσμο μας.
– Ω κυριε Δημαρχε,πως ειστε….
– Καλως ορισατε στο σπιτι του λαου κυρια Σαρδελοπουλου…
– Αχ,αυτο το χιουμορ σας κυριε Δημαρχε…
– Καλησπερα σας κυριε Δημαρχε…
– Α…βρε τον κυριο Αρχιδοπουλο!Τι ευχαριστη εκπληξης.Δεν βλεπω την κυρια σας ομως.
– Ο πατερας της ητο ολιγον αδιαθετος και ετσι…
-Ωωω…πολυ λυπαμαι Τα σεβη μου και τις ευχες μου στον κυριο Πουσταριδη.
-Ευχαριστω πολυ.
-Καλησπερα σας κυριε προισταμενε….καλησπερα σας κυριε διευθυντα του τμηματος. Καλησπερα σας κυριε ενοματαρχα…καλησπερα σας κυριε αντιναυαρχε…καλησπερα σας κυρια ”Κοκοβικου”. Εκ του κομωτηριου;.
– Οχι. Το ”Κοκοβικος” ειναι το ονομα του συζυγου μου κυριε Δημαρχε.Μα ποσες φορες θα σας το πω πια.
-…..
Οπως πρεπει. Ολα οπως μας αξιζουν
Connect
