…Γιατί πάλι οι Ελλληνες θα ήταν στους δρόμους. Ετσι. Φορ φαν.Στην Ελλάδα,φτιάχνουμε συνέχεια δρόμους,για να μπορούμε να βγαίνουμε σε αυτούς και να πανιγυρίζουμε.
Δεν θέλει πολύ. Και είναι καλό που μπορεί και ιεραρχεί τους λόγους. Δεν βγαίνει για πλάκα. Οχι. Του τα έχουν πάρει όλα στην ζωή του πλέον,τον σακατεύουν στη τσέπη,στο σβέρκο και τον γύρισαν εργασιακά στον μεσαίωνα και έτσι η Εθνική Ελλάδος μοιάζει κάτι σαν το φανάρι στο δρόμο. Είναι το “πράσινο” για να πανιγυρίσει ο μάλαξ. Στο “κόκκινο” του Σοιμπλε κάνει μόκο. Ξέρει τι κάνει.
Σου λέει, “όποτε βγαίνω δια πολιτικούς λόγους τρώω ξύλο και γυρίζω σπίτι μαυρισμένος. Ενώ, όποτε βγαίνω όξω δια αθλητικούς λόγους,δε με πειράζει κανείς.Γυρίζω σπίτι αβλαβής”.
Σωστή σκέψη και κυρίως ενστικτώδης αντίδραση. Αυτό κάνει και ένα σκυλί. Αποφεύγει τα μέρη όπου το κλωτσάνε και πάει εκεί που του ρίχνουν κανένα μεζεδάκι. Σωστός.
Ευτυχώς που δεν περάσαμε,γιατί οι μπαστουνόβλαχοι Καραγκουνογκεκοκατσουρανιδες θα μας φορτώνονταν στο σβέρκο σαν κάργα απαραίτητοι ξανά. Οχι μόνο ποδοσφαιρικά-μακάρι να ήταν μόνο αυτό-αλλά θα έπρεπε να τους ακούσουμε για άλλη μια φορά να λένε το γνωστό παραμύθι: “πόσο υπαρήφανους ΚΑΝΑΜΕ τους Ελληνες και απόψε το βράδυ.” Και ότι “ΠΡΕΠΕΙ να αισθάνονται περήφανοι οι Ελληνες”. Υποχρεωτική η ανατριχίλα δηλαδή. Και ποιους Ελληνες κάνουν περήφανους; Τους ίδιους από τους οποίους κατηγορούνται κάθε φορά για την αμπαλοσύνη και την ασχετοσύνη τους την ποδοσφαιρική. Αντί να μας ψέγουν τα παιδιά,μας κάνουν περήφανους και απο πάνω. Ορίστε ρε,τι φωνάζετε;
Μόνο ο Χριστός έχει συγχωρήσει περισσότερους αμφισβητίες και εχρθούς από τον Καραγκούνη και τον Κατσουράνη.
Πρόταση στον Ιερώνυμο: Να ανακηρυχθούν Αγιοι της Ορθοδοξίας.
Ο “Κύριλος και ο Μεθόδιος” που έμαθαν τα βαλκάνια ποδόσφαιρο.
Δεν έχουμε δυστυχώς αλλους λόγους περισσότερο ουσιαστικούς-όντως- ώστε να αισθανόμαστε κάποια αδιόρατη περιφάνεια και έτσι αναγκαζόμαστε και “ξεπέφτουμε” στην ανάγκη μερικών παλιόπαιδων,παλιοχαρακτήρων και αγράμματων νεαρών με 7ψηφιους λογαριασμούς στην τράπεζα, οι οποίοι μας επαναφέρουν στην τάξη.: Να είμεθα υπερ ήφανοι. Εστω και για αυτόν τον λόγο. Τι να κάνουμε.Δεν έχουμε πλέον κάτι άλλο. Κάτι είναι κι’αυτό.
Φυσικά ευτυχώς που δεν περάσαμε και για ξερά ποδοσφαιρικους λογους. Η ανυπαρξία και τα χάλια των άλλων δεν είναι άλλοθι για να προχωράω εγώ με τα ψέματα.Αν στο χωριό,δεν έρθουν “πάρσιμες” τουρίστριες,απλά πας στο κεφαλοχώρι. Δεν γαμάς την κατσίκα του γείτονα.
Δεν έχω ποδοσφαιριστές ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ,ΑΡΑ ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΤΑ ΑΥΓΑ ΜΟΥ. Οχι με τους Γκέκες και τους Μήτρογλες και Σάλπιδες. Καλύτερα να έρθουν πίσω στην πατρίδα να βοηθήσουν σε καμιά ταβέρνα σαν σερβιτόροι,μιας και “ήρθε η ανάπτυξη” και “βούλιαξαν τα νησιά”.
Και τέλος,ευτυχώς που δεν περάσαμε και έτσι δώσαμε λίγη λύπη στα άδεια,πουλημένα και δοσίλογα πολιτικάντικα κοστούμια,τα οποία χθες είχαν και γιορτή στο Ζάππειο. Για ποιο λόγο δεν ξέρω. Μάλλον γιατί επεκτίνεται η συνεργασία με τους γαμιάδες τους. Και κάποια-ακόμα μία- πρόκριση του “πειρατικού”,θα τους έρχονταν “ταμάμ”, ωστε να αναδείξουν το πόσο κάλο είναι να συνεργάζεται κανείς με πραγματικούς πειρατές.
Και έτσι έχασαν μια καλή ευκαιρία να κρυφτούν ακόμα πιο βαθιά μέσα σε κάποια-άλλη μια- “Εθνική επιτυχία”- και να την αναδείξουν πάνω απ΄τα κεφάλια τους-και κατ’επέκταση σαν Εργο τους .Ακόμα και αυτό.Την πορεία του “πειρατικού”, με τον Χελάκη στο κατάρτι κρατώντας τηλεσκόπιο,να διατρανώνει την νίκη της προχειρότητας ενάντια στον σχεδιασμό και την πρόνοια.
Και βέβαια όλα αυτά είναι “ενδειξη του τί πετυχαίνει ο Ελληνας όταν μπορεί και θέλει” και “η Ελλαδα,είναι παρούσα στις εξελίξεις” και “δείχνει το δρόμο” και τα αρχίδια μας κουνιούνται πλώρα-πρίμα.
Οταν κάτι ΔΕΝ το έχεις και λές ότι το διαθέτεις,τότε είσαι τσαρλατάνος. Ναι ή Οχι;
“Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει” γιατί πολύ απλά είναι πλέον μια μούμια.
Και τις μούμιες απλά πληρώνεις ενα εισητήριο και τις βλέπεις μέσα από το προστατευτικό γυαλί. Δεν “συνομιλείς” με τις μούμιες. Ούτε κάνεις σχέδια. Ουτε συνεργάζεσαι με μούμιες. Απλά τις βλέπεις,κουνάς το κεφάλι σου και πας παραπέρα,στην άλλη αίθουσα.
Connect
