ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΜΕ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΑ ΕΞΟΔΑ

Ετελείωσε και αυτό. Δικαιότα η Γερμανία-για να μη λέμε και μαλακίες-σήκωσε το κύπελο του Μπλάτερ.

Ηταν,σε όλη την διάρκεια της διοργάνωσης η ομάδα με την μεγαλύτερη σταθερότητα. Πράγμα καθόλου παράξενο για Γερμανία. Και σε προηγούμενα Μουντιάλ,ετσι ήταν όμως. Και με καλυτερες μονάδες. Γιατί δεν το έπαιρνε; Γιατί πάντα υπήρχε μια τουλάχιστον ομάδα καλύτερη από αυτήν. Μια η Ιταλία, μια η Βραζιλία, μια η Γαλλία, μια η Ισπανία…

Ολο και κάποιος καλύτερος βρισκόταν να ξεπεράσει τους “σταθερούς και δουλευταράδες” κατσαβιδολόγους.

Φυσικά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και το πήρε και αυτή μετά από 20 χρόνια. Κάθε 20 χρόνια περίπου το σηκώνει.

Το ότι η Γερμανία “ηγείται” και ποδοσφαιρικά, εκτός από οικονομικά και πολιτικά,φυσικά δεν αποτελεί σύμπτωση.

Ηταν αναμενόμενο σχεδόν. Σαν προγραμματισμένο. Το “προεόρτιο” ήταν η ταυτόχρονη παρουσία σε τελικό C.L. δύο Γερμανικών ομάδων πέρσυ,της Μπάγερν και της Ντόρτμουντ.

Φέτος, ήταν η σειρά της ίδιας της “Εθνικής” ομάδας της Γερμανίας. Ενας παγκόσμιος τίτλος-βάλσαμο, ή καλύτερα ένας παγκόσμιος τίτλος-κόλλα, με την οποία-εδώ και καιρό- κολλάνε μεταξύ τους τα κρατίδια της Γερμανικής Συνομοσπονδίας. Και κάτω από την κόλλα αυτή, υπάρχει πολύ αντίθεση,πολύ έχθρα,πολύ μίσος και έτοιμη “διάθεση” για αυτονόμηση.

Αυτά όμως “στον καιρό”. Οχι ακόμα. Τώρα,έχουμε γιορτή. Είναι στο “πικ” του το “Γερμανικό θαύμα” και είναι ώρα για σαμπάνιες. Η καλύτερα για μπυρες,λουκάνικα και χορό Allemande.

Ο Νότος απέθανε-και- ποδοσφαιρικά. Η τουλάχιστον τραυματίστηκε. Τα χρέη δεν έρχονται μόνα τους. Εχουν και “αποπαίδια”.Αλλη Ευρωπαική χώρα που θα μπορούσε να κοντράρει τους “ασυναγώνιστους” Γερμανούς δεν υπάρχει.

Η Αργεντινή πάλι,είναι σκληρή,ναι,αλλά δεν έχει Μαραντόνα. Ο Μέσι, είναι για την Μπαρτσελόνα. Δηλαδή, “μη μου βάζετε δύσκολα”. Αυτός, πρέπει να είναι Βραζιλιάνος στην καταγωγή. Δεν εξηγείται διαφορετικά. Είναι αυτός Αργεντίνος; Είναι “έτσι” οι Αργεντίνοι;

Η δε Βραζιλία δεν υπάρχει ποδοσφαιρικά και οσονουπω δεν θα υπάρχει και σαν “7η οικονομική δύναμη παγκοσμίως”. Ακου ανέκδοτα τώρα. Οι φαβέλες σε οικονομικό φόρουμ. Μιλάμε ότι οι τραπεζίτες-τοκογλύφοι μας κάνουν τελείως πλάκα. Σε λίγο λοιπόν,για λογαριασμό της “ανεπτυγμένης” -κατά τον Τσίπρα,αλλά και άλλα “παπαγαλάκια”- Βραζιλίας, θα κάνουμε μαραθώνιους αγάπης παγκοσμίως για να σιτίσουμε τους αμέτρητους οι οποιοι φορολογούνται για να κάνει τα πανιγυρια του ο βρωμιάρης ο Μπλάτερ και η σκυλοπαρέα των κωλόγερων, οι οποίοι δεν λένε να κοιτάξουν κατά τον τάφο,παρά κοιτάνε μόνο κατά τις θυρίδες. Ενα παράξενο πράγμα ρε παιδί μου. Μερικοί,δεν ψοφάνε.

Μια χώρα-θύμα (άλλη μία δηλαδή), η Βραζιλία,ξεζούμισε τους ήδη ξεζουμισμένους κατοίκους της και έστησε ένα πολυδάπανο “πανιγύρι”,το οποίο “παρήγγειλε” η Γερμανία και ο λογαριασμός πάει στους παντοτινούς δούλους της εξουσίας,στα πλήθη,τα μιλιούνια,τα ανώνυμα δίποδα που αργοζούν και αργοπεθαίνουν στην σκιά της,ελπίζοντας για τις “καλύτερες μέρες”.

Τις οποίες καλές μέρες,διαπίστωσε όπως προείπαμε και ο οξύνους  Τσίπρας με την γναθοδυναμική παρουσία της Δούρου. Οι οποίοι ιδίοις όμμασοι διαπίστωσαν την αλματώδη ανάπτυξη της χώρας της Σάμπας,την κοινωνική της πολιτική και τα τιγκαρισμένα ταμεία του κράτους. Εκεί δηλαδή,τωρα, “λεφτά υπάρχουν”.(μη κάνετε συνειρμούς)

Μια Βουλγάρα πρόεδρος της ετοιμόροπης μα παρ όλα αυτά “ακμάζουσας”(!) Βραζιλίας. Ενας θηλυκός Σημίτης.

Παντελώς άχρηστη και ολικώς “πλασμένη” στα μέτρα των “αφεντικών” της,έχει προκαλέσει αυτήν την τρομερή “έκρηξη” ευεξίας στον λαό,στις δουλειές,στα ταμεία,στις υπηρεσίες,στην “ανάπτυξη” γενικότερα.

( η λέξη αυτή, η “ανάπτυξη”, χρησιμοποιείται γενικα πετυχημένα,ακόμα και σε αποτυχημενα περιβάλοντα, ή σε ασθενικά και αρρωστιάρικα. Παντού. Η επιτυχία της εγκειται στο γεγονός ότι ‘εχει διττή έννοια.

“ΑΝΑΠΤΥΞΗ” ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ “ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ”. ΔΕΝ ΤΟ “ΛΕΕΙ” ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΥΤΌ Η ΛΕΞΗ “ΜΕΣΑ” ΤΗΣ. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΚΕΤΟ,ΕΙΝΑΙ. ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΌΤΙ ΚΑΛΛΙΣΤΑ ΑΥΤΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠ-ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ. Η-ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΠΟΝΗΡΑ ΣΗΜΕΡΑ- ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΑΥΤΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ,ΜΕΣΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΡΙΝΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΑΙΡΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΝ ΕΥΘΕΤΩ ΧΡΟΝΩ ΧΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΗ ΚΑΙ “ΔΑΝΕΙΚΗ” “ΑΝΑΠΤΥΞΗ” ΠΟΥ ΤΟΥΣ “ΔΩΘΗΚΕ” ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ,ΣΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΕΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΑΥΤΗ,ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΟΥΣ.

Βέβαια,θα πει κάποιος: “αν είναι να “αναπτύσεσαι” παροδικά και στην πορεία να υποσιτίζεσαι και να παθαίνεις σκορβούτο,τότε τι διάολο ανάπτυξη είναι αυτή”; Σωστή και εύλογη η ερώτηση. Δεν ξέρω. Ρωτήστε τον Αντρέα των πακέτων Ντελόρ. Η το Σημίτη της περασμένης “αναπτυξιακής” δεκαετίας και πως γίνεται από το “Ελληνικό θαύμα της σύγκλησης” να φτάσουμε στο σημείο να απασχολούμε την UNISEF και τους “Γιατρούς του Κόσμου”, κάνοντας έκληση για ανθρωπιστικές βοήθειες,εν έτι 2014 και να τρώμε απ’τους κάδους,αφού πρώτα “τσακωθούμε” με τις γάτες που βρίσκονται μέσα, οι οποίες δικαιολογημένα έχουν αγριέψει με εμάς,αφού μπαίνουμε στα “χωράφια” τους.

Το ένα τρίτο των διαβατών στο δρόμο,έχουν γρατσουνισμένες μούρες. Προσέξτε το. Νυχιές. Από την προηγούμενη βραδυνή “μάχη” με τα γατιά τις γειτονιάς.

Τέλος το γλέντι λοιπόν. Και για μας τέλος και πρέπει κάτι να βρούμε να κάνουμε τις ώρες που υπήρχαν τα ματς στην τηλεόραση. Εγώ λέω 19:00 – 21:00 να βγαίνουμε στους κάδους,που έχει ακόμα λίγο φως ημέρας και να διαλέγουμε τα καλύτερα ψαροκέφαλα και κονσερβοκούτια, πρωτού πλακώσουν οι αλανιάρες γάτες και μας κάνουν λωρίδες.

23:00 με 01:00 Να βάζετε  κανένα βιντεάκι με “κατώτερους”,ωστε να αισθάνεστε καλύτερα και να κοιμηθειτε έτσι δίχως άγχος. Να βλέπεις σε σλόου-μοσιον ας πουμε τον Μπλάτερ ή τον Κίσιγκερ και αυτόματα να αισθάνεσαι εφηβος.Να βάζεις τον Μέρκελ για να αισθάνεσαι ομορφος ή αυτό το τροχήλατο ζώο τον Σόιμπλε και να αισθάνεσαι τυχερός. Να βαζεις τον Ολάντ, τον ΓΑΠ,τον Σαμαρά και να νιώθεις ότι μπορείς να κάνεις τον Αινστάιν φέτες.

Και από τις 01:00 και μετά να βγάζουμε το στρώμα στο μπαλκόνι,αφού η ζέστη είναι ανυπόφορη και το ρεύμα-αν υπάρχει-είναι πανάκριβο και να κοιμόμαστε “ευθυγραμισμένοι” με την ανοιχτή μπαλκονόπορτα του απένατι γείτονα, η όποιου τέλος πάντων το air- contition ακούμε πως λείτουργεί. Ολο και λίγο κρύος αέρας θα φτάνει κατά δω.

Αν μάλιστα έχει και κόρη της παντριάς,μη διστάσετε να “δώσετε” το αγόρι σας πεσκέσι,στην κόρη που ο πατέρας της έχει κλιματιστικό. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί σας θα φάει με χρυσά κουτάλια και το κυριότερο,το εγγονάκι που θα κάνουν,δεν θα μεγαλώσει σαν σε “κρυφό σχολειό”.

Που να ψάχνεις τώρα για το σπαρματσέτο της ανάπτυξης.