Τι να του πεις του μπάρμπα στο καφενείο και τί στη Μαριώ με τα ρολά στα μαλιά. Οτι “τί είναι ο ELA” και τέλος πάντων από πούθε θα παίρνουμε τα λεφτά μας. Δεν πα νά έρθουν και με δουλεμπορικό από τα παράλια της Μικρασίας.
“Δεν θα έχουμε λεει λεφτά ως το τέλος του μήνα ή του αλλουνού. Μας δουλεύουν; Εδώ δεν έχουμε “μία” κάθε μήνα, οποιαδήποτε μέρα. Αν δεν έχεις λεφτά στις προηγούμενες 29 μέρες του μήνα,σε νοιάζει αν δεν έχεις λεφτά και την 3οή”;
Τι είναι αυτός ο “Ελας”; Ο παλιός “Ελληνικός Λαικός Απελευθερωτικός Σύνδεσμος” του ΕΑΜ; Και το “Σ” που πήγε;
Να είνα άραγε η Ελληνική Αστυνομία αυτό το “ELA” Και πάλι όμως αυτό το “Σ” που είναι;
Νομίζω ότι κάτι δεν μας λένε. Τι σημάινει κερατάδες το “Σ”; “Σχ’έδιο” Πάει καλά. Στην Ελλάδα “Σχέδιο” σημαίνει “Φαί” (σχέδιο Μάρσαλ κλπ) Μήπως σημάνει “Σχεδία”; Αν σημάινει αυτό-ότι είμαστε ναυαγοί δηλαδή,αυτό δεν μας αρεσει. Θα σας πάρει ο διάολος τον πατέρα.
Οι “κυβερνήσεις” ΓΑΠ-Σαμρά ειχαν πετύχει να τρομάξουν αρκούντως όσους είχαν και έχουν κάτι να χάσουν.
Η “κυβέρνηση” του Τσίπρα,κάνει προσπάθεια να τρομάξουν και οι υπόλοιποι,όσοι δεν έχουν τίποτα-από οικονομικής πλευράς- να χάσουν.
Απο αυτήν την οπτική, είναι μια επιτυχημένη προσπάθεια της Γερμανίας να τρομοκρατίσει πλέον ακόμα και τα αδέσποτα σκυλιά του Συντάγματος.
Σίγουρα,στο μυαλό των περισσοτέρων ψηφοφόρων του κοπαδιού του εκλογικού σώματος-και περισσότερο φυσικά οι υπέρμαχοι της αντιμνημονιακής ρητορίας του Αμερικανόφερτου Τσίπρα- τριγυρίζει με μεγάλες πιθανότητες ένα δίδυμο σκέψεων το οποιο αφήνει άγρυπνα τα μάτια ακόμα και όταν πέφτουν στο κρεβάτι για τον ύπνο:
“έπρεπε να ψηφίσουμε ανθρώπους που ή θα αναγκαστούν να κάνουν μεγαλόπρεπες κωλοτούμπες,ή θα γινουν αφορμή να στραγγαλιστούμε οικονομικά,ή έπρεπε να φανούμε περισσότερο ρεαλιστές (δεν λέω “υποτελείς” γιατί είναι άκομψο) και να αφεθουμε στην καταστρεπτική μεν αλλά χωρίς τραγικές και απότομες αναταράξεις διακυβέρνηση των μνημονιακών υπερασπιστών;
Η διαφορετικά: “πρόκειται για άλμα στο κενό και απονενοημενο διάβημα η στήριξη μιας κυβέρνησης “ενος τσούρμου αριστερών” (όπως πολύ λανθασμένα είπε ο Baroufakis, ή πρόκειται για “προσυνενοημενους” και ήδη συμφωνημένους κλακαδόρους που πουλάνε “αριστεριλίκι” εντος Ελλάδος,ενώ πρόκειται για υπαλλήλους των μεγάλων “τραστ” και της άυλης οικονομίας, τα οποία δύο αυτά ξεκάθαρα διαφεντεύουν τον κόσμο και ανεβοκατεβάζουν “κυβερνήσεις”-“μασκαράτες”;
Να έυχονται όλοι,να συμβάινει το δέυτερο. Αλλωστε είναι και το πιο πιθανό. Εκλογικά “ατυχήματα” σε χώρες απολύτως ελεγχόμενες,δηλαδή σε προτεκτοράτα, αποκλείεται να υπάρχουν. Δεν “παίζει” δηλαδή το σενάριο του “δημοκρατικού αντάρτικου” σε χώρες-όπως η Ελλάδα- των οποίων το εκλογικό και εν γένει το πολιτικό κλίμα ελέγχεται σε σημείο εκατοστού του βαθμού Κελσίου. Βρίσκεται δηλαδή ΟΛΟΚΛΗΡΟ σε πλήρη και απόλυτο έλεγχο.
Εαν συμβαίνει το πρώτο,τότε τσοραφ στο ριζικό. Θα επαναληφθεί άλλη μια οικονομικο-κοινωνική καταστροφή,από τις πάμπολλες που έχουμε υποστεί ανα τους αιώνες με συνέπειες ανυπολόγιστες για εμας αλλά και που αφήνουν παγερά αδιάφορες τις “μεγάλες δυνάμεις”.
Εϊναι έτοιμος ο κόσμος; Ποτέ δεν ήταν,είναι η αλήθεια. Αλλωστε οι αποφάσεις,τα “λάθη”, οι “παραλήψεις” των υπαλλήλων που ονομάζονται “πολιτικοί ηγέτες”,ποτέ δεν έλαβαν υπόψην τους τους κινδύνους και τις συνέπειες, εφ όσον οι ιδιοι ειχαν εξασφαλισμένη την οικονομική επάρκεια της οικογένειας τους για τα επόμενα 200 χρόνια.
Οι “προδοτικές” συμπεριφορές των πουλημένων- ως επί τω πλείστον- πολιτικών που κυριαρχούσαν και κυριαρχούν στην Ελλάδα τα τελευταία 100 χρόνια,ποτέ δεν έλαβαν υπόψην το ανθρώπινο κόστος. Απλά κάποιοι είναι τυχερόί και τους πέφτει το φλουρί της εποχής του “Τσοβόλα δώστα όλα” και περνάνε στην αθανασία σαν ευεργέτες και σε κάποιους άλλους πέφτει το φλουρί της εποχής του “Καστελόριζου” και περνάνε στην Ιστορία σαν μικρόψυχοι ηλίθιοι.
Και στην μια περίπτωση όμως και στην άλλη,τα οφέλη -ώ τι παράξενο!- βρίσκονται από την πλευρά της πολιτικής οικογένειας και – οι όποιες- ζημίες από την άλλη.Ολες πάνω στους άβουλους πελάτες-ψηφοφόρους.
Ουτε και καμια κοινωνία ποτέ,παγκοσμίως,ερωτήθηκε “θες να πολεμίσεις”; ..ή “θες να υποφέρεις”; Καμια κοινωνία δεν είναι τρελή να απαντήσει θετικά σε τέτοια ερωτηματα αν της τεθούν.
Απλα βρίσκεται αντιμέτωπες με αυτά,κάθε φορά ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΡΩΤΑΤΑΙ.
Αυτή είναι η μοίρα της, από την εποχή που ζούσαμε σε πασαλόσπιτα.
“Πάλη”. “Αντίσταση”. “Πόλεμος νεύρων”. “Ως το τέλος” μάχες και ύστατες προσπάθειες να αποφευχθούν γκρεμοί και καταστροφές. Γελάμε φαρδιά.
“Δεν εκβιαζόμαστε” λέεν οι μεν… “μη μας εκβιάζετε” λένε οι δε. Καραγκιοζιλίκια.
Το ψεύτικο,το σικέ το “πιασμάν” “μπρα-ντε-φερ” ανάμεσα σε ομόχνωτους υπαλλήλους που οφείλουν την ύπαρξή τους και την σταδιοδρομία τους σε κοινά αφεντικά.
Απαντες λογοδοτούν στους έχοντες τον πλούτο οι οποίοι και ορίζουν τις ροές των κεφαλάιων. Και άρα το ποιος θα ζήσει και το ποιος θα πεθάνει. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Η Ελλάδα ήταν-και θα παραμείνει- μια “δύσκολη” περίπτωση. Οχι φυσικά λόγω επικινδυνότητας και πιθανότητας απελευθέρωσής της-ΔΕΝ παίζουν αυτά-αλλά γιατί σαν φιλέτο χώρα με μαζεμένα πλεονεκτήματα τόσα που την κάνουν μήλο της έριδος στις κατά καιρούς “μεγάλες δυνάμεις”,αυτό γίνεται αιτία μόνιμου “μπρα-ντε-φερ” ανάμεσα στους μεγαλονταβάδες οι οποίοι κάθε φορά έχουν ή προσδοκούν να έχουν την μοίρα της τυχεροάτυχης αυτής χώρας στα χέρια τους.
Υπό αυτήν την έννοια και μόνο μπορούμε να μιλάμε για “μπρα ντε φερ μεταξύ Ελλάδος και … (βάλτε όποιον θέλετε στην άλλη μεριά).
Γιατί δεν υπάρχει κανένα μπρα ντε φερ για να επιδωθεί η Ελλάδα.
Οι τωρινοί ή και οι επίδοξοι “προστάτες” της βρίσκονται σε θέση μάχης κάθε λίγο και λιγάκι.
Η Ελλάδα απλά,πληρώνει ή πληρώνεται. Επί Αντρέα πληρώθηκε, επί ΓΑΠοΣαμαράδων πλήρωσε.
Αυτή τη φορά,πραγματικά όλοι απορούν και όλοι ανησυχούν,τι από τα δύο θα συμβεί.
Η λογική λέει πως αν την προηγούμενη φορά πληρώσες,έ τότε η επόμενη φορά,είναι η σειρά να πληρώθείς.
Μακάρι,-για πάρα πολύ κσόμο- εύχομαι να ειναι έτσι η σειρά.
Γιατί εαν η σειρά δεν είναι έτσι αλλά πρόκειται να ξαναπληρώσουμε,τότε πραγματικά θα ζήσουμε τις εμπειρίες “άγριων ημερών”.
Μιλώντας προσωπικά,δεν με απασχολεί και τόσο,αφού έχω τα πάντα χεσμένα.Οχι μόνο επί κρίσης,αλλά και επί ψευδοπαχαίων αγελάδων σε προηγούμενα χρόνια. Οπως και όσο και αν ακουστεί αυτό.
Μιλώντας όμως σαν άνθρωπος που δεν αγαπά να βλέπει πόνο και δάκρυα,ούτε και να δοκιμάζονται άνθρωποι-πολύ περισσότερο ανάιτια δοκιμαζόμενοι όπως τα παιδιά,εύχομαι,ελπίζω, να μην πέσει βαρύς ο πέλεκις και οι ελέφαντες να ηρεμίσουν σύντομα,χωρίς να χρειαστεί να δώσουν μάχη τέτοια, που θα καταπατηθούν χιλιάδες άμοιρα ποντίκια.
Να αποδειχθεί πως “το τσούρμο των αριστερών” όπως λέει ο υπερασπιστής της “αυλής” των Παπανδρέου,δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα τσούρμο πεινασμένων για εξουσία και χρήμα καραδεξιών, το σύνολο σχεδόν των οποίων έχει με τον ένα τρόπο ή τον άλλον υπηρετήσει στις “αυλές” του συστημικού καπιταλισμού.
Και άρα την “γλυτώσαμε”. Δηλαδή “νενικήκαμεν” again.
Με την έννοια ότι θα συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε την “ελευθερία” του δούλου που έχει ισχυρό αφεντικό και την “ανεξαρτησία” του υπαλλήλου που έχει την συμπάθεια του προέδρου της εταιρείας στην οποία εργάζεται.
Γαμάμε και δέρνουμε μιλάμε!
Connect
