ΗΡΑΚΛΗΣ – Α Ε Κ

Ματς από τα παλιά. Ντερμπάκι για το μέλλον κιόλας, αλλά και τέτοιο βάσει της βαθμολογίας των μπαράζ. Σε γήπεδο με ωραία ατμόσφαιρα και με προσδοκίες στο φουλ μετά από τόση αγωνιστική αποχή. Κάτι περιμέναμε ρε αδερφέ.

Τζάμπα προσδοκίες. Ένα πολύ κακό θέαμα, με άπειρα λάθη κι από τους δυό αντιπάλους. Μιλάω για το πρώτο ημιχρόνιο στο οποίο έψαχνες να βρεις διακριθέντα είτε από εδώ είτε από εκεί. Δυό ομάδες άναρχες, χωρίς πλάνο δημιουργίας που επιδίδονταν σε διαγωνισμό λαθών. Αποτέλεσμα; Μια κακοχυμένη σούπα.

Φεύγοντας όμως από την γενικότητα, οφείλω να γυρίσω στα δικά μας πιο πολύ. Και μπορώ να πω για χιλιάδες μύθους. Όπως το οτι έχουμε καλή άμυνα ή έναν Πίου που πετάει στα κεκλεισμένων των θυρών φιλικά στα Σπάτα, αλλά σε σοβαρό παιχνίδι, ούτε καν ξεκινάει. Για να ξέρετε και τι μαλακίες διαβάζετε γενικώς από τα sites που αγαπάνε την ομάδα μας αλλά πιο πολύ αγαπάνε το παραμύθιασμα.

Η ΑΕΚ ήταν κάκιστη κι ήταν σαν μην μπήκε στο γήπεδο. Και δεν μπορώ να πλακώσω στα μπινελίκια τον Δέλλα, αφού αυτούς έχει κι αυτούς έβαλε. Αυτοί αγαπητοί ήταν η καλύτερη ενδεκάδα που μπορούσαμε να έχουμε και πλέον είναι εξώφθαλμα, ακόμα και σε αδαή περί ποδοσφαίρου, τα πόσα κενά έχουμε. Φυσικά και στο τεχνικό τημ, αλλά τι να κάνουμε εκεί; Όσο υπάρχει ακόμα πίστη στον Σέρβο, αυτά θα τραβάμε.

Το ψάρι λοιπόν βρωμάει από το κεφάλι, αλλά όπως και να το κάνεις, υπάρχει και μιά ενδεκάδα. Ή πιο σωστά, μια δεκάδα, αφού παίκτης Ζόριτς δεν υπάρχει. Όλες τις θέσεις έχει αλλάξει μπροστά κι ακόμα ούτε ο ίδιος δεν έχει το φιλότιμο, να σηκωθεί να φύγει και να πάει να παίξει σε καμιά ομάδα νηπιαγωγείου. Που εκεί ούτε θα τον μαρκάρουν αλλά ούτε κι ο ίδιος θα χρειάζεται να κάνει κάτι παραπάνω. Θα περνάει τα τετράχρονα και θάχει να το διηγείται στην πιτσαρία που θα τον προσλάβει αύριο για ντελιβερά.

Μετα όμως από τον τίποτα, είχαμε κι όλη την άμυνα για τα γέλια. Με κορυφαίο τον Ανέστη που με δυό γκολ στην πλάτη αλλά και δυό άστοχες εξόδους χώρια την λάθος πάσα σε αντίπαλο, χάρισε πολλά στους επίδοξους managers ανεύρεσης τερματοφύλακα για του χρόνου. Ίδια που χάρισε κι ο Σοϊλέδης, ο Λαμπρόπουλος, αλλά κι ο Ανάκογλου, που κρίμα που δεν σκόραρε ο ίδιος το γκολ του Ηρακλή κι έχρισε σκόρερ τον Περόνε.

Υπάρχουν κι άλλα βέβαια. Χωρίς κίνηση η ομάδα και με τα δυό εξτρέμ ανύπαρκτα, τι να περιμένεις; Τρεις παίκτες είχαν μπει στο τερέν: Ο σοβαρός Τζανετόπουλος, ο Γιόχανσον με τα καλά και τα κακά του κι ο Αραβίδης με την τρέλα του, που έφερε και την τυχαία ισοφάριση μας. Απέναντι σε αντίπαλο, ψιλοϋπερτιμημένο. Και με την σκέψη του στην Τετάρτη και το κύπελλο. Που έκανε τα αυτονόητα. Εκμετάλλευση των λαθών μας και δίκαια προηγήθηκε.

Ελπίδα υπήρχε εν όψει δεύτερου μέρους; Γιατί να μην υπήρχε; Ο Ηρακλής θα οπισθοχωρούσε λόγω σκορ, θα προσπαθούσε να κάνει και συντήρηση δυνάμεων και η ΑΕΚ θα έπαιρνε το γήπεδο. Θα μπορούσαν λοιπόν να γίνουν πράματα. Και γίνανε στατιστικά. Πήραμε την κατοχή κι ο αντίπαλος έκανε κλασσικές ευκαιρίες με τις αντεπιθέσεις του. Εγώ δική μας ευκαιρία, δεν πολυθυμάμαι. Άντε πες μία, με τον Ντούνη;

Ντούνης; Ναι αμέ. Δεν ήταν μόνο αυτός που μπήκε στο συνοθύλευμα του Σέρβου. Μπήκαν όλοι πρακτικά. Ο Πίου, που άλλαξε τον Ζόριτς, οπότε στην ουσία αλλάξαμε το μηδέν με το μηδέν. Ο Ντούνης, που άλλαξε τον Ανάκογλου, που αν υπήρχε κάποια λογική, μόνο αυτός θα μπορούσε να κάνει κάποιο παιχνίδι δημιουργίας. Αλλά αντί λογικής, είδαμε αυτά που δεν είδαμε στη ρεβάνς με τον γάβρο. Εκεί που έπρεπε να παίξουμε άμυνα και βάζαμε επιθετικούς. Σήμερα λοιπόν, βάλαμε τα δυό εξτρέμ, να κάνουν τα δεκάρια. Ναι ρε παιδιά. Ο Πλατέλας, που ούτε στην Ξάνθη δεν μπορούσε να παίξει, μεταμορφώθηκε σε καντρώο. Παρέα με εκείνον τον Μπαρμπόσα. Τραβήξαμε τον Αραβίδη μακριά από την περιοχή, την οποίαν αφήσαμε στον Πίου, βγάλαμε τον Γιόχανσον από το κέντρο τραβώντας στα στόπερ και ρίξαμε για την ανατροπή του σκορ, τον Ρόβα. ΝΑΙ ΚΑΛΑ ΑΚΟΥΣΑΤΕ. ξΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΜΕ ΕΝΑ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΧΑΦ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΜΕ ΔΥΟ.

Ρε παιδιά, αρχίζω και πιστεύω οτι ο Δέλλας, πιο καλά κοουτσάριζε πριν πάρει το δίπλωμα της Ουέφα. Ούτε ο Φερέρ δεν θα είχε κάνει όλες αυτές τις αλχημείες, που φέρανε την πρώτη ήττα μας, την ισοβάθμιση με μια πολύ λίγη ομάδα στην πρώτη θέση αλλά και το δεδομένο οτι δυό παιχνίδια δύσκολα παίξαμε και πήραμε από τα τρία το μακρύτερο. Και που θα τα παίρναμε κι άλλο, αλλά είναι τέτοιο το αβαντάζ της ειδικής βαθμολογίας, που δεν νομίζω οτι υπάρχει κίνδυνος.

Για μια ομάδα, που κάθισε πολύ καιρό τώρα κι οι υπεύθυνοι τεχνικοί, μάλλον έχουν πάει διακοπές από τώρα. Διότι αυτή ήταν η εικόνα. Αδούλευτη ομάδα και το παιχνίδι στο σορολόπ. Τάλε κουάλε με τους χαρακτήρες του Σέρβου και του Δέλλα. Που σώθηκαν και φέτος, επειδή ο νότιος όμιλος που παίξαμε ήτανε της γειτονιάς. Ούτε θέλω να σκεφτώ τι θα γινόταν άμα παίζαμε στον βορά. ΚΑΙ ΜΙΛΑΩ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ. ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΟΜΑΔΑ, ΧΩΡΙΑ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΑΙΚΤΩΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ.

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΕΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΑΚΤΙΚΗ, ΤΟΤΕ ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ; ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ ΕΧΕΙΣ ΦΤΕΙΑΞΕΙ ΤΕΛΙΚΑ; ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΕΡΜΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟΠΕΡ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΠΑΚ, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΧΑΦ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΕΞΤΡΕΜ ΚΑΙ ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ, ΤΙ ΣΤΗΝ ΟΡΓΗ ΕΧΕΙΣ ΤΕΛΙΚΑ; ΑΝ ΔΗΛΑΔΗ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΚΙ Ο ΓΙΟΧΑΝΣΟΝ, ΜΕ ΤΙ ΘΑ ΕΠΑΙΖΕΣ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ; ΤΗΝ ΚΥΠ ΘΑΒΑΖΕΣ ΜΕΣΑ;

Κι εδώ το κλείνω το θέμα, διότι και πολύ ασχοληθήκαμε με τους κάργα ερασιτέχνες, που τους έχει πάρει ο άλλος σαν στελέχη. Τις καρακοτάρες, που ούτε τον Πορτουλίδη και τον Ιντζόγλου δεν μπορούν να κερδίσουν. ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΚΡΙΘΗΚΑΝ ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ, ΚΑΙ ΗΤΑΝ. Αλλά τι να περιμένεις τελικά; Το γήπεδο μας λείπει κι όλα τα άλλα είναι υπό έλεγχο. Που να κάνεις ανάλυση γιατί ο Σέρβος απολύθηκε από τον Σπανό;

Υγ. Αύριο ξεκινάει ο Δημάτος. Άντε νάρθει κι ο κοντός, μπας και δούμε και κανά παίκτη διότι έτσι όπως πάμε θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέραμε. Κοίτα ρε πού φτάσαμε. Να θέλουμε τον κοντό πίσω.