Ωραία ημέρα για γήπεδο θα ήταν. Με καλή θερμοκρασία, με τον ήλιο πιο χαμηλά και με αντίπαλο μια ενδιαφέρουσα ομάδα. Η τιμωρία όμως που έχουμε φάει εμείς που κάναμε φασαρίες, μας ανάγκασε να κάτσουμε στον πάγκο. Πάνω που θα ερχόμασταν στο γνώριμο σκηνικό του νότιου ομίλου, που πρακτικά αυτό μας έδωσε όλο το βαθμολογικό αβάντζο. Δεν πειράζει όμως.
Και με την τηλεόραση την περνάς την ώρα και κάνεις κι άλλες δουλειές ταυτόχρονα. Που οφείλω όμως να παραδεχτώ, οτι δεν έκανα και πολλές στο πρώτο ημιχρόνιο, αφού το πολύ γρήγορο γκολ μας, ούτε το άγχος των παικτών μας έλυσε, αλλά ούτε κι οδήγησε το παιχνίδι στην αδιαφορία. Στην αδιαφορία των θεατών εννοώ. Τους μόνους που έκανε αδιάφορους, ήταν αυτούς που φοράγανε κίτρινα.
Χωρίς καμία υπερβολή, η Πάτρα μας έσκισε. Με ένα πολύ τρεχαλατζήδικο κέντρο και με πολύ καλά οργανωμένη αμυντική λειτουργία που όμως ήξερε να βγάζει αντεπιθέσεις, έβγαλε πολύ κλασσικές ευκαιρίες για να είναι εκείνη μπροστά στο σκορ. Κι όπως είχαμε τύχη στο πέναλτυ μας, έτσι είχαμε τύχη σε δυό τουλάχιστον περιπτώσεις αλλά και στην μαλακία του Ανέστη που κατέληξε στο δοκάρι.
Ήταν κακιά η ΑΕΚ. Ένας μέτριος Πλατέλας μπροστά, φάνταζε σαν να βγάζει φλόγες συγκρινόμενος με τον Πίου ή τον Μπαρμπόσα. Ο Ανάκογλου ήταν σε πολύ ρηχά νερά μαζί με τον Αραβίδη, φυσικά παίκτης Πεταυράκης δεν υπάρχει, αλλά κι ο Μπακάκης ήταν σκέτος αρμενιστής. Λογικά χάσαμε το κέντρο κι είχαμε τις ατομικές πελαγοδρομήσεις. Που φέρανε κάποιες τελικές κατά την στατιστική, αλλά όχι τίποτε επικίνδυνο. Το μόνο που ευχόμουν ήταν να είχαμε πέσει σε λήθαργο λόγω εγνωσμένης ποιοτικής ανωτερότητας ( λέμε και καμιά μαλακία με βάση την μαλακία που είδαμε).
Κι ήρθε και το δεύτερο μέρος. Που συνέχισε να μας ταλαιπωρεί. Η ΑΕΚ παρέμενε στατική, χωρίς νεύρο κι εμπνεύσεις και συμπαρέσυρε μαζί της και τον αντίπαλο. Σταμάτησε κι αυτός να ψάχνει κάτι ουσιωδώς αφού κουράστηκε αλλά και σούπερ απογοητεύτηκε από το δεύτερο γκολ μας που πέτυχε ο Αραβίδης με φάουλ. Ένα γκολ που οφείλεται στο άνοιγμα του τείχους και σφράγισε την παραμονή του Κούγια στην δεύτερη κατηγορία.
Το γκολ λοιπόν αυτό, έδωσε κι άλλο χρώμα στο παιχνίδι. Μπορεί ο speaker να επέμενε οτι ο Δέλλας πήγαινε σε αλλαγή του Πίου για να έχει δυό αριστερά μπακ ίνα φυλάξουν κάποιον Στεργίδη, αλλά αλλού ήταν η αλήθεια ( μιλάμε για speaker νούμερο ) : ΒΑΡΕΘΗΚΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟΥ. Και μη έχοντας άλλο χαφ αλλά ούτε κι ένα εξτρέμ της προκοπής – ο Μπαρμπόσα είναι για κλωτσιές αλλά πώς να τον βγάλεις από το κέντρο ; – ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΡΟΣΤΕΡ, έβαλε τον Σοϊλέδη μπας κι αλλάξει λίγο το θέαμα.
Το οποίο άλλαξε πράγματι στο τελευταίο δεκάλεπτο, κύρια λόγω της λευκής πετσέτας της Πάτρας, για να ξέρουμε και τι μας γίνεται. Πήρε ρυθμό, απελευθέρωση και κίνηση. Ήταν ένα ευχάριστο φινάλε για τα μάτια μας σαν το πολύ ωραίο τρίτο γκολ του Μπακάκη και σαν το σουτ του Ανάκογλου που απέκρουσε ο αντίπαλος τέρμας. Και τέλος καλό κι όλα καλά για την τυπική μας υποχρέωση.
Φυσικά, ό,τι έχουμε γράψει για τους παίκτες σε προηγούμενα κείμενα, ξαναφάνηκε και σήμερα και βαριέμαι κι εγώ να τα επαναλαμβάνω. Όπως βαριέμαι να ξαναλέω για αυτήν την δήθεν πληρότητα του ρόστερ, με δεδομένη μόνο την απουσία του Ντακόλ και τον ένα εκ των δύο τραυματιών ( Μάνταλος, Κορδρέρο). ΕΝΑΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΟΥ ΤΥΧΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΣΑΙΖΟΝ. Οπότε οι σχεδιασμοί καλό θα ήταν να είναι πιο πλήρεις. Συγχαρητήρια λοιπόν, και προχωράμε.
Ενας παιχτης ηταν ολη η ΑΕΚ
Αν δεν δω εφτα παίχτες ενδεκαδας να έρχονται το καλοκαίρι, λεφτά απο εμένα δε θα δουν. Το 1,5 χιλιαρικάκι έτσι, για τα ωραία τους τα μάτια, δεν το δίνω. Τέρμα η κοροϊδία.
Όποιος αισθάνεται ότι τον κοροιδεύουν,να μη πάρει διαρκείας.Περισσότερα θα του κοστίσει το απλό εισιτήριο και πιο πολλά θα δώσει για να παρακολουθεί τη μεγάλη ΑΕΚ που έρχεται.Γιατί πιστέψτε με,η ΑΕΚ που φτιάχνεται θα αναγκάσει πολύ κόσμο να σηκωθεί από το καναπέ και να έρθει να τη δει.
Προς Ανώνυμο : ΕΤΣΙ ΜΠΡΑΒΟ. ΝΑ ΚΟΝΟΜΗΣΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΛΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ. ΑΜΑ ΔΟΥΝ ΚΑΘΙΖΗΣΗ ΣΤΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΟΥΝ. ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΜΩΡΗ ΤΡΕΛΗ