ΤΟ “ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ” ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

“Και εγώ να παίξω θα το πάρουμε”. Το δίχως άλλο τόσο έυκολη θεωρεί την κατάκτηση του πρωταθλήματος ο “νομοταγής πολίτης” Πόντιος. Δεν εξηγείται διαφορετικά η απόφασή του να κρατήσει τον Δέλλα στον πάγκο (και με αυτό σαν δεδομένο,μπορούμε να φανταστούμε και τις μεταγραφικές κινήσεις οι οποίες θα είναι αναλόγου “κύρους”).

Για να σοβαρευτούμε όμως: Η πραγματικότητα είναι πως ο Μελισσανίδης,ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΔΡΑΜΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ. ΤΟ “ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ” ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ,ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ-ΖΙΓΚΟΥΡΑΤ.

Ο χρόνος επιστροφής του,δεδομένης της κατάστασης της ΑΕΚ που παρέλαβε (με πτώση και άρα ήδη έχει κάνει το “χρέος” του με την επανεμφάνηση της ομάδας στην Σούπερ Λίγδα) και σε συνάρτηση με το επιχειρηματικό “status” του,το οποίο είναι άρικτα συνδεδεμένο με ανώτερα συμφέροντα,αν δεχθούμε πως δεν ειναι “αυτόφωτος” αλλά ετερόφωτος,ολα συντείνουν στο ότι αυτό που πλέον παραμένει σαν εφικτός αλλά και “ακίνδυνος” στόχος για τον ασπρομάλη Μελισσανίδη,δεν μπορεί ποτέ να είναι το πρωτάθλημα (αν έρθει καλώς να έρθει,διαφορετικά τι είχαμε τί χάσαμε) αλλά η δημιουργία του γηπέδου το οποίο προφανέστατα θα συνδεθεί με το όνομά του. Αυτός είναι ο απότερος-και εν τέλει ο τελευταίος- στόχος του “τίγρεως”, ο οποίος αποζητά το κύκνειο άσμα του.

” Ο Μελισσανίδης που ξέρατε δεν υπάρχει πια”. Το έχει πει και ο ίδιος. Το λέμε και εμείς κατά καιρούς από δω. Εϊναι διαφορετικό να είσαι 40 και να πάιζεις “μπαλωθιές” με συν-λαμόγια ποδοσφαιρικά,μη έχοντας πίσω σου και πολλά να ρισκάρεις και είναι κάτι τελέιως διαφορετικό να είσαι 65 και να έχεις εταιρείες πίσω σου ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙ ΝΑ ΤΙΣ “ΤΡΕΧΕΙΣ” και να παίζονται τεράστια ποσά,τα οποία είναι τρέλα να τα “παίξεις” κάνοντας τον “κάουμπόυ”.

Οχι παρανομία. Ούτε διπλοπαρκάρισμα δεν “δικαιούται” να κάνει σαν παρανομία ο “άνθρωπος” των “Τσέχων” και των “Ροκφέλερ”. Φανταστείτε π.χ. τι θα συμβεί στην Aegean, ή στον ΟΠΑΠ αν μαθευτεί πως πήγε με “βαλιτσάκι” στον τάδε διαιτητή,ή ότι καβάλησε κάγκελα και πλακώθηκε με κάποιον στο γήπεδο. Δεν είναι απλά τα πράγματα πλέον.
Ο ίδιος φυσικά, πολύ θα τα ήθελε και τα δύο. Και πολλά περισσότερα,αφού είναι στη φύση του να “μανουριάζει”. Ελα όμως που ο δρόμος που επέλεξε,εκτός από χλιδές,κότερα και βίλες,έχει και ορισμένες βασικές “δεσμέυσεις”(sic)

Δεν είναι ο Αμπράμοβιτς,ή ο “τάδε” εμίρης που μπορεί να εκδηλώνει αυθόρμητα τις εκκεντρικότητές του, η να αυτορυθμίζει το προφίλ του κατά το δοκούν. Δεν υπάρχουν στρατιές ΜΜΕ και δημοσιογράφων από πίσω για να “διορθώνουν” τα λάθη. Οπως και δεν υπάρχουν δυνατά πολιτικά support δίπλα του για ασφάλεια. (απέχει παρασάγγας δηλαδή έστω και απ’τον Κόκκαλη που είχε τα 2/3 της βουλής στο “τσεπάκι”).

Ολα αυτά τί σημάινουν; Σημαίνουν πως ο άνθρωπος,με τίποτα,ποτέ των ποτών δεν πρόκειται να κλωτσίσει την καρδάρα με το γάλα που με τόσο “κόπο” έχτισε όλα αυτά τα χρόνια και να βρεθεί με καμιά αιμόπτυση στα γεράματα.
Οταν ολόκληρος πρόεδρος ΔΝΤ και ολάκερος πρόεδρος της ΦΙΦΑ τυλίγονται σε ένα χασαπόχαρτο σαν μπακαλιάροι σε μια νύχτα, πόσο εύκολο δεν είναι ο ίδιος να βρεθεί στον Κορυδαλό,αυτή τη φορά όχι για ούζα αλλά να κάνει παρέα στον Ακη.Η πουτάνα η ζωή έχει “γυρίσματα” και ου Μήτσους δεν θα ήθελε να ζήσει κάτι τέτοιο.

ΑΡα λοιπον. Σαν κυρίαρχος στόχος, έχει απομείνει το γήπεδο. Στόχος ανώδυνος και απόλυτα εφικτός (αφού δεν υπαρχει αντίπαλος που να θέλει να χτίσει στο ίδιο μέρος και να του πάρει τα πρωτεία). Επίσης είναι “βροντερός και χρονοβόρος” στόχος. Δεν είναι μια κούπα εφήμερη. (σε αυτό φαντάζομαι θα συμφωνούν με τον “κοντό”). Δεν είναι μερικές νίκες στο γήπεδο που χάνονται. Εϊναι ολόκληρο οικοδόμημα.Σταθερό στο χρόνο που θα “φωνάζει” το όνομά του. Αυτό,δεν του το απαγορεύουν οι “δεσμέυσεις” οι εταιρικές που έχει. “Θες να κάνεις γήπεδο,με γειά σου με χαρά σου. Βρες λεφτά και κάντο”. Εχει το “ο.κ.” δηλαδή από τα αφεντικά.

Το πρόβλημα βρίσκεται σε δύο σημεία. Το πρώτο-και κύριο- είναι η χρηματοδότηση. Δεν ξέρω τί έχει και πόσα διαθέσιμα ΔΙΚΑ ΤΟΥ. Και ούτε και με νοιάζει δηλαδή. Ο Κούγιας τον ανεβάζει στο 1 δις (τόσα λέει έχει στη “άκρη” ο Μελισσανιδης) Αλλοι μιλάνε για καμια 200άρα μύρια. Σημασία έχει ένα πράγμα. Οτι δεν είναι διατεθημένος να βάλει ΟΥΤΕ ΚΕΡΜΑ. Αυτό είναι εκ των ουκ ανευ. Σιγουρο, όσο σίγουρο είναι πως ο ήλιος θα ανατήλει και αύριο. Οπότε την “χρηματοδότηση”για το “μαυσωλείο” του θα την αναζητήσει σε τρίτους. Δηλαδή στους ΑΕΚτζίδες-πελάτες και στην πολιτεία. Αν δεν μαζευτεί ένα ποσό “σίγουρο”,μέχρι τότε,η μεγαλύτερη μπουλντόζα που θα μπει στο οικόπεδο της ΑΕΚ θα είναι δυο Αλβανοί με γκασμάδες. Οπότε υπομονή. Κάτι τα διαρκείας,κάτι οι “παντελονάτοι” φίλοι και γνωστοί,κάτι η Περιφέρεια, όταν τα πρώτα 30 μύρια μαζευτούν,θα δούμε και μπουλντόζες.

Το δέυτερο πρόβλημα-που καιρός ήταν- δείχνει να λύνεται και είναι τα διαδικαστικά,υπηρεσιακά και τεχνοκρατικά κολληματα. Από τον Αννα στον Καιάφα πάει το γήπεδο. Φυσικά αυτό ουδόλως στεναχωρεί το μεγιστάνα,αφού αν-παρ ελπίδα-είχε πάρει την οικοδομική άδεια με ταχύτητα “εξπρες”,δεν θα είχε τι να την κάνει,αφού όπως είπαμε λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν. ΑΛλά είτε έτσι είτε αλλιως,το θέμα του γηπέδου κόλλησε σε κάθε πιθανή αιτία που θα μπορούσε να κολλήσει και πέρασε από όλα τα σκουριασμένα γρανάζια, απλά και μόνο γιατί ο συγκεκριμένος δεν είχε ούτε την θέληση (είπαμε το λόγο) αλλά κυρίως ούτε την δύναμη να παρακάμψει διαδικασίες. Δεν είναι Κόκκαλης που σε μια νύχτα άλλαξε τους φακέλους και σε 12 μήνες είχε σηκώσει το νέο “Καραισκάκης”. Μιλάμε για διαφορετικές “ουσίες”. Ο “δικός” μας, εκτός από τον στραβοσουγιά Σαμαρά,τον Φαίλο και τον Καλεντερίδη, ουδεν άλλον γνωρίζει για να του πει “καλημέρα”. Οπότε και που φτάσαμε ως εδώ, με καθαρογραμμένη την αποφαση του Σ.τΕ. και προ της έκδοσης οικοδομικής άδειας,πρόκειται για πραγματικό κατόρθωμα. Και δεν ειρωνεύομαι.

Ακόμα και τώρα,χθες,παρακάλεσε το υπουργείο “να μη καθυστερεί άλλο”. Μιλάμε για μεγιστάνα τώρα όχι μαλακίες. Ετοιμος να αγοράσει την Μπαρτσελώνα,αλλά εν τω μεταξύ ψώνιζε παίκτες από την Αγία Βαρβάρα. Μιλάμε για τύπο που έχει το χάρισμα να αυτοπλασάρεται ως κάτι σημαντικό. “Ψήνει” δηλαδή τους γύρω πως πρόκειται για “λίρα εκατό” μα στην ουσία μιλάμε για έναν μπεκρή σαματατζή που από τύχη καθαρή είναι σήμερα έξω και ζωντανός.

Τέλος πάντων. Σημασία σήμερα έχουν τα εξής: ΑΕΚ “πρωταγωνίστρια” (ορθά το επισήμανε ο J.Patikas) και προσεχώς, (δεν βιαζόμαστε) γήπεδο.
Το δεύτερο σας το εγγυώμαι και υπογράφω με χέρια και με πόδια,αφου ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα χτιστεί. Αυτό είναι αναπόδραστον.
Οπως ακριβώς κάποια στιγμή έφτασε το ρεύμα στη Κάρπαθο και όπως ακριβώς κάποια στιγμή μπήκε άσφαλτος στους δρόμους της Αθήνας. Ολα κάποτε γίνονται.
Για πρωτάθλημα,δεν παίρνω όρκο. Θα “πρωταγωνιστήσουμε” ασφαλώς,αφού και επί “αμέτοχων” και επί Αδαμίδη η ομάδα βρισκόταν στις πρώτες 5 θέσεις.Από το 1924 η ΑΕΚ “πρωταγωνιστεί”. Δεν περιμένει τον κουτοπόνηρο από την Κοκκινιά να της ξυπνήσει τα ένστικτα.
Αρα η επιτυχία αυτή είναι εξασφαλισμένη. Για πρωτιά όμως,δεν ξέρω.

Οι μόνοι που θέλουν πρωτάθλημα,είναι οι θεατές. Στις κερκίδες.
Οπως θελουν κάθε μηνα το μισθό τους οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
Οπως θέλει ο Παλαιστίνιος την Δυτική όχθη.
Μέσα στην διοικούσα,ή διοίκηση, ή όπως θέτε πείτε το, ουδείς εχει τέτοια τρελή επιθυμία και ουδείς προβαίνει σε τέτοια τολμηρή σκέψη. Ολοι θέλουν να “πρωταγωνιστήσουν”. Την Πρωτιά δεν την μελετάνε.
Η είναι “ταπεινοί” σαν τον Σέρβο,ή απλά το πρωτάθλημα το έχουν χεσμένο,κυρίως ο “μεγιστάνας” της φακής, ο οποίος θέλει ΜΟΝΟ ΤΟ “ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ” ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ.
Και δυο αυγά Τουρκίας κατόπιν στην κάσα…