Είναι δυνατόν η χώρα να κυβερνιέται με e-mails; Σωστό. Δεν μπορούσε ο Χαρδούβελης να πάρει τα ποδάρια του και να πάει στις Βρυξέλες, όπως κάνει το “τρίο Στούτζες” της τωρινης ηγεσίας του Υπ. Οικονομικών;
Ο Ποκοπίκος ο Τσίπρας,έχει προσδώσει άλλον αέρα στις διαπραγματεύσεις. Πρώτα στέλναμε τον ξυνό τον στραβοσουγιά τον Σαμαρά,ή τον άλλον τον ανεκδιήγητο τον άνοστο βλάκα Παπανδρέου. Ενώ τώρα βλέπεις ότι υπάρχει άνεση,αέρας. Εχουν καταργηθεί τα πρωτόκολα,αφού τους έχουμε κερδίσει επικοινωνιακά τους Ευρωπάιους. Τον πιάνουν απ’το χεράκι,τον οδηγούν στα ενδότερα. Του τσιμπάνε το μαγουλάκι,του χαμογελάνε,αστειέυονται μαζί του. Λένε ανέκδοτα on camera.
Ο ΓΑΠ ήταν αντιπαθητικός για κείνους. Ο Βενιζέλος απωθητικός. Ο Σαμαράς “λίγος”. Με ποιον να σπάσεις πλάκα τόσες ώρες εκεί,με τόσες πολύωρες συσκέψεις; Ο Αλέξης είναι ταμάμ. Εκαναν διάνα στην επιλογή τους για πρωθυπουργό. Ο μικρός αυτός γελοτοποιός,είναι πολύ συμπαθητικός ο μπαγασάκος. Δεν βλέπουν την ώρα να τον ξαναδουν “εταίροι” μας.
Σαν μια παρέα παιδιών που πηγαίνουν στο Τζάμπο.Τέτοια ατμόσφαιρα υπάρχει πλέον στις Βρυξέλες. Βρήκαμε το κουμπί τους. Μετά από σειρά αποτυχημένων παιχνιδιών,επιτέλους τους στείλαμε το καταλληλότερο. Το “Tsipras toy” το έχουν λατρέψει.
Οι σοβαροφανείς μας κατέστρεψαν,ενας γελοτοποιός θα μας σώσει. Why not?