Α Ε Κ – ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

Με δίψα πήγαμε στο γήπεδο. Για μπάλα εννοώ. Τόσα που είχαμε διαβάσει για την ομάδα που έπαιξε στο Αγρίνιο ! Τόχαμε πει βέβαια οτι είχαμε τις επιφυλάξεις μας, αλλά εμείς είμαστε και κακά παιντιά. Όπως κακά παιντιά είναι κι εκείνα τα δημοσιογραφάκια – υπαλληλάκια, που μιλάγανε για την μεταμόρφωση του Πίου. Εκτέθηκαν πολύ χοντρά.

Με δίψα λοιπόν, φύγαμε κι από το γήπεδο εγώ κι άλλες τριάντα χιλιάδες κόσμο. Δεν είδαμε τίποτα. Το απόλυτο μηδέν σε επίπεδο απόδοσης και θεάματος. Ένα μάτσο χάλια η τακτική, το διάβασμα του αγώνα και τα λοιπά με τα οποία ήταν επιφορτισμένος ο Δέλλας. Διότι εμείς μπορεί να μπερδευτήκαμε με τα ψεύτικα ρεπορτάζ για τον Πίου, αλλά τέλος πάντων εμείς δεν είχαμε δει το παιχνίδι. Εκείνος όμως το είχε δει υποθέτω, κι είναι απόλυτη ντροπή να χρησιμοποιεί τον Κρισάντους. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΑΧΡΗΣΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΤΣ ΜΙΛΗΜΕΝΟ.

Το παιχνίδι λοιπόν ήταν αυτό που λέμε, πήγαμε στην Ακρόπολη, πέσαμε αλλά βρήκαμε πορτοφόλι. Με μιά αργή ανάπτυξη στο πρώτο μέρος, ένα οριζόντιο ποδόσφαιρο και με το πρώτο σουτ  μας περί το ημίωρο. Μια αναρχία επικρατούσε, με τα μπακ μας να μην ξέρουν γιατί προωθούνται αφού σέντερ φορ δεν υπήρχε, αλλά και τα εξτρέμ μας να είναι ωσεί παρόντα πιο πολύ στον άξονα παρά στις γραμμές επάνω. Κάνουν προπόνηση όλοι αυτοί στην διάρκεια της εβδομάδας;

Στο μεταξύ, εννοώ για το μισάωρο, είχαμε φροντίσει να έχουμε φάει κι ένα γκολ, καθαρή ευθύνη του Μπαρόχα, που σιγά σιγά θα βγάλει τα θεματάκια του. Το σουτ του αντίπαλου είναι μεν γωνιακό, αλλά είναι από πολύ μακριά κι είναι εντελώς αδύναμο. Όλοι στην θύρα 9 αναρωτιόμασταν πώς θα σκοράρουμε.

Το ίδιο βεβαίως αναρωτιόταν και ο διαιτητής Μάνταλος, που μάλλον έχει μετακομίσει πλέον. Οπότε φρόντισε να εκτεθεί δια της βιασύνης του στον καταλογισμό του πρώτου πέναλτυ, που με έκανε να νομίσω οτι μεγάλωσα πλέον και δεν βλέπω καλά. Ένα φάουλ ήταν δυό μέτρα εκτός περιοχής κι έτσι τόχα δει. Θα μου πεις το διόρθωσε. Και κάποιοι διπλανοί μίλησαν για την ενδοσυνεννόηση με τον πλαϊνό. Μαλακίες. Ο linesman ήταν κανονικά στην θέση της εκτέλεσης της ποινής. Μάλλον ο τρίτος κανόνισε, αφού ο Μάνταλος με κάτι χλιαρές διαμαρτυρίες των παικτών του ΠΑΣ, το πήρε αμέσως πίσω. Όχι βέβαια και τις τέσσερις κίτρινες κάρτες, που είχε ήδη φορτώσει τους αντίπαλους αμυντικούς.

Το μήνυμα, το είχαμε πάρει όλοι πλέον. Τι να τον κάνεις τον σέντερ φορ; Αρκούσε μια ακόμη αστοχία σε κοντρόλ του Κρισάντους, λίγο μετά το κέντρο, για να πάρει την μπάλα ο Μπουανανότε, να ξεχυθεί και να πάρει ένα κανονικό πέναλτυ αυτήν την φορά, που ο διαιτητής το σφύριζε με πάθος από την σέντρα. Αυτό ήταν το πορτοφόλι. Χωρίς καμία ανάπτυξη – παρά μόνο μια ανούσια κατοχή μπάλας – , Μάνταλος και Αργεντίνος, γύρισαν το παιχνίδι. Ολική ανατροπή του σκορ, με το εύστοχο πέναλτυ αλλά και το σούπερ δεύτερο γκολ του σούπερ κοντού, που αναμένεται οτι θα δώσει λύσεις σε προσωπικό επίπεδο, αφού η ομάδα είναι καθαρά αδούλευτη.

Αυτό μάλιστα φάνηκε κύρια στο δεύτερο μέρος. Εκεί που πήρε τα ηνία του αγώνα ο αντίπαλος και μας έκλεισε στα καρέ μας. Όχι βέβαια οτι περάσαμε και τίποτε δύσκολες στιγμές, αλλά όταν έχεις Μπαρόχα πίσω, τα πάντα είναι πιθανά. Σε ένα σουτ που πήγε πάνω του, φάνηκε αυτό που λέω. Οπότε χρειαζόταν κάτι πάλι να γίνει, διότι πλέον σφυρίζανε τριάντα χιλιάδες οπαδοί.

Μια ανύπαρκτη κόκκινη στον αντίπαλο, ισορρρόπησε την απουσία του Πίου. Μετά ξύπνησε κι ο Δέλλας και τον έβγαλε έξω. Κάτι ελπίσαμε κι ακόμα περισσότερο όταν βγήκε κι ο κουρασμένος Αργεντίνος και μπήκε ο Βάργκας. Πάλι δεν δούλεψε καλά η ομάδα, οπότε μάλλον ξεκλειδώσαμε με την δεύτερη κόκκινη, απόλυτα δικαιολογημένη αυτή. Και το άγχος έφυγε με το καταπληκτικό τρίτο γκολ, προϊόν τέλειου συνδυασμού των μπροστινών.

Σαν σκορ λοιπόν, είμαστε ευχαριστημένοι. Τολμώ μάλιστα να πω, οτι αν έπαιζε από την αρχή ο Αραβίδης, θα είχαμε κι άλλα δυό γκολ. Επίσης τολμώ να προβλέψω, οτι μόλις πάνε στον πάγκο οι Πλατέλλας και Μπαρμπόσα – μετά τον Πίου ήταν ο χειρότερος παίκτης μας – θα έχουμε ακόμα μεγαλύτερες προσδοκίες. Προσδοκίες που γεννιούνται κι από τον ερχομό του παίκτη Μάνταλου, αλλά κι από την απόδοση του διαιτητή Μάνταλου.

Συνολικά λοιπόν, ήταν ένα από τα πιο βαρετά παιχνίδια που έχουμε δει. Σκεφθείτε οτι με τον Δημήτρη δίπλα μου, μιλάγαμε για κάποιο καλό σουβλατζήδικο για δέκα λεπτά στην διάρκεια του δεύτερου μέρους. Μετά αναρωτιόμασταν γιατί οι δυό του κέντρου μας, σχεδόν ποτέ δεν προωθούν την μπάλα μπροστά παρά μόνο την γυρνάνε στα σέντερ μπακ και στο τέλος είχαμε άλλη μια απορία: Όταν ο αντίπαλος παίζει με εννιά, τι περιμένεις για να ξεδιπλώσεις το ταλέντο σου; Ή μήπως δεν έχεις;

Επίσης πρέπει να τονίσω οτι ήταν μια νίκη ψυχολογίας, που λένε κι οι ψαγμένοι, αφού ήρθε με ανατροπή. Ανατροπή που ευτυχώς ήρθε στο πρώτο μέρος, διότι αν μπαίναμε με εις βάρος μας σκορ στην επανάληψη, θα χρειαζόταν κι άλλη αύξηση η ταρίφα. Και διπλά budget δεν έχουμε. Όπως δεν είχαμε για προπονητή, για σέντερ φορ ή για υπεύθυνο επικοινωνίας με τους πρεζάκηδες που αφού τους άνοιξε την πόρτα στην θύρα 34 για να πάνε να παίξουν ξύλο με τους υποστηρικτές του ΠΑΣ στο διάλειμμα, μετά θυμήθηκαν τα ματ για να τους μαζέψουν.

Υγ1. Καλή επιστροφή και καλή υγεία στον Μάνταλο μας.

Υγ2. Τα προσεχή έξι παιχνίδια πιστεύω οτι θα εξαφανίσουν οριστικά τον Πίου.

Υγ3. Κορυφαίοι πάντα οι Σιμόες, Γιόχανσον, αλλά πολύ κοντά τους σήμερα ο Κωλοβέτσιος. Mvp της αναμέτρησης, σίγουρα ο Μπουανανότε.