Εναρμόνηση

Η ΑΕΚ συνεχίζει να μοιάζει με την Ελλάδα και να βηματίζει μαζί της με εκπληκτικά σύγχρονο (ταυτόχρονο δηλαδή) ρυθμό και τέμπο.
Και είναι τόσο κρίμα,που η ομάδα η οποια απείχε,παραδοσιακά,παρασάγγας από το να ομοιάζει με την αρρωστημένη ελληνική πραγματικότητα, εν τούτοις
ΑΠΟ ΤΟ 2004 και εντέυθεν, θα λέγαμε πως η μία (η ΑΕΚ) “παρακολουθεί”, αντιγράφει,μημείται με τέτοια ακρίβεια και αντιστοιχία και παρουσίαζει τόσο όμοια συμπτωματολογία,με το το άλλο,το Ελληνικό κράτος, που-κατά έναν αδόκιμο τρόπο-άνετα θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε όχι “ομάδα του κράτους” (αυτό το “προνόμοιο” το έχει άλλος) αλλά κυριολεκτικά “ομόσταυλή” του.

Περιττή η αναδρομή και η παρουσίαση αντιστοιχίας γεγονότων και καταστάσεων μεταξύ των δύο,προκειμένου να καταφανεί το παραπάνω.
Οτι και να σκεφτεί κανεις, όποια περίπτωση και να πάρει,στην ΑΕΚ της περιοδου από το 2004 και εντευθεν και την εντάξει πάνω στην ανάλογη χρονική πέριοδο του Ελληνικού κράτους,θα βρει ΜΟΝΟ ομοιότητες και πουθενα διαφορές. Σε εκπληκτικό βαθμό.

Σε τέτοιο βαθμό,που μπορεί να πει κανεις άνετα πως μπορεί να “προβλέψει” την επόμενη “συμπεριφορά” του ενός,απλά κοιτώντας την τελευταία συμπεριφορά του άλλου. Χωρις να είχε μαντικές ικανότητες κάποιος,βλέποντας την Ελληνική κρατική πραγματικότητα,μπορούσε και να διαβλέψει το-άμεσο βέβαια- μέλλον της ΑΕΚ (σαν ΠΑΕ). Και τούμπαλιν.

Τί έχουμε ως τώρα; Εχουμε,μετα από την ψευδώς παχυλή περίοδο των Νικολαίδη-Καραμανλή και εκείνη του ΓΑΠ-Αδαμίδη των “τιττανικών” και των “τετέλεσται”, έχουμε-μετά από πολύωρες “μάχες”, την διαχείρηση,το “σταμπιλάρισμα” αυτών των καταστάσεων, με την παρουσία των-“ευτυχώς” “σωτήρων” Τσίπρα-Μελισσανίδη.
Εως και στους “προσορινούς” Παπαδήμο-Κασνακίδη, ταυτίζονται.Ως και στους Πικραμένο-Δημητρέλο. Ως και στα “επεισόδια” των “κουκολοφόρων” στο Σύνταγμα και στο Πανθρακικός-ΑΕΚ.

(πάντα το έλεγα πως ο Μήτσος παραμένει πιστός αριστερός,ανεξαρτήτου “βάρους” του Ε9 του. Αριστερός,δεν σημάινει φτωχός,σημαίνει δραστηριοποίηση προς επίλυση προβλημάτων που άπτονται των λαικώνε στρωμάτωνε. Χα!)

Οπως λοιπόν και ο Αλέξης- το κακέκτυπο του Αντρέα, με τα ταχύρυθμα Αγγλικά και τις μημιτικές κινήσεις, αυτό που έχει πλέον να διαχειριστεί είναι το οικονομικό χάος και την νεοπαγή κατηγορία ψηφοφόρων,το λέγόμενο και ως νεοπρολεταριάτο της μνημονιακής φτώχιας, έτσι και ο Μήτσος ο Μελισσανίδης,είπε-μετά από την μνημονιακή καταιγίδα και την διαφαινόμενη ανατολή του ουρανίου τόξου της μετριότητας και της έλειψης υψηλών προσδοκιών,είπε να “ασχοληθεί” με την ΑΕΚ. Αναπόφευκτο άλλωστε,αφού μετά από 20 χρόνια απουσίας του από τα Ελληνικά πράγματα,είπε να ασχοληθεί ΚΑΙ με το Ελληνικό κράτος,μπάινοντας σαν “μπροστινός” (σαν τί άλλο;) σε ένα “κονσόρτσιουμ” που κατάπιε τον πάντοτε κερδοφόρο ΟΠΑΠ για ένα κομμάτι ψωμί.

Ετσι,ήταν “μοιράιο”,αναπόφευκτο το ότι θα “ασχολούνταν” και με την ΑΕΚ. (θα πρέπει να είσαι πραγματικός μεγιστάνας για να κανεις δουλειές με το κράτος και παράλληλα να μην ασχολείσαι με κάποια ΠΑΕ έχοντάς την ως ασπιδα ή ως εκβιαστικό μέσο. Και ο Μελισσανιδης,κακά τα ψέματα,μεγιστάνας δεν είναι. Μεγιστάνας είναι εκείνος που θέτει τους όρους του στους κατά καιρους υπουργούς (του). Οχι εκείνος που τρέχει στα γραφεία τους)

Αναπόφευκτη λοιπόν η σειρά των πραγμάτων: Θα έθετε τους-αρχικά υψηλούς στόχους (δηλαδή θα “έσκιζε τα μνημόνια που έχει επιβάλει η “χούντα” του Πειραιά) και θα “βάραγε τους ζουρνάδες και θα χόρευαν όλοι”,(“κάντε υπομονή ενάμιση χρόνο”) εν τούτοις,-όπως και ο Αλέξης- αφού καταλάγιασε η αρχική σκόνη ενθουσιασμού, έδωσαν να καταλάβουν στους ολοένα και αυξανόμενα απογοητευμένους ψηφοφόρους-φιλάθλους της νεοπαγούς τάξης του μνημονιακού προλεταριάτου, πως μάλλον δεν ήταν σωστό να κρατούν μεγάλο καλάθι,αφού ούτως ή άλλως φρούτα πολλά και ζουμερά δεν υπάρχουν.

Και καλούν όλους λοιπόν,στην ρεαλιστική συμπεριφορά.Να συγκρουστούν με τα όνειρά και τις αιθεροβατούσες προεκλογικές προσδοκίες και να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να πουν: Δεν γίνονται αυτά. Ας είμαστε ρεαλισταί (όπως λέει και ο Τόλης). Ευτυχώς που δεν πτωχεύσαμε.Ευτυχώς που οι προηγούμενοι δεν μας “σκότωσαν” τελείως. Ευτυχώς που παρουσιάστηκαν αυτοί οι δυο “χριστιανοί” και μας έδωσαν ένα χεράκι πριν μας σκεπάσει το έρεβος. Δυσκολη η πορεία μπροστά,με πολλές απαιτήσεις (κυρίως οικονομικού χαρακτήρα)αλλά από τον πλήρη αφανισμό,προτιμότερη η χρηστη διαχείρηση.

Στο κάτω-κάτω,ας προσέχαμε εμεις οι ίδιοι, που θέλαμε “εφήμερες χαρές” και πως “λεφτά υπάρχουν” και έτσι μας έπιασαν “κώτσους” οι απατεώνες. Και τώρα νοσηλευόμαστε στο σανατόριο. Οχι δωρεάν φυσικά. Αλλά πάλι καλά. Ας είναι καλά ο Αλέξης και ο Δημήτρης.
Από όλοτελα,καλή και η Παναγιώταινα.
(Λογικά, όταν ξανακερδίσει εκλογές ο Τσίπρας,τότε θα ξαναδούμε πρωτάθλημα. Ετσι λέει η σειρά).

Connect

Κατηγορία άρθρου Άρθρο. Βάλτε Bookmark το μόνιμο σύνδεσμο.