Το 1883 ο συγγραφέας Max Nordau έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Τα κατά συνθήκην ψεύδη του πολιτισμού μας».
Με αφορμή την πορεία της Λέστερ (τρίτη στην premier league με ένα πόντο απόσταση από την κορυφή και προπονητή το γνωστό «μυρωδιά», το Ρανιέρι), σκέφτηκα να μαζέψω μερικά από τα κατά συνθήκην ψεύδη του ποδοσφαίρου. Εν συνεχεία, να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε γιατί τα ψεύδη αυτά εξακολουθούν να διαδίδονται (κυρίως από δημοσιογράφους) μκαι να γίνονται πιστευτά.
- Για την κακή πορεία της ομαδάρας μας, φταίει ο (εκάστοτε) προπονητής που είναι μυρωδιάς
Προφανώς την Εθνική Ελλάδος, πού έφτασε ένα βήμα πριν τους οκτώ του παγκοσμίου κυπέλλου, την κατέστρεψε ο Ρανιέρι. Μάλιστα. Και τώρα που ο μυρωδιάς έχει τη Λέστερ, τη 15η σε αξία παικτών ομάδα της Premier League, στην κορυφή σχεδόν της βαθμολογίας του πιο ανταγωνιστικού πρωταθλήματος στον κόσμο, τι λέμε; Έλα μωρέ τώρα, με τι ασχολείσαι; Γιατί να θυμηθούμε ότι εμείς τον αλλάξαμε με τον Τσάνα, για να σώσουμε την παρτίδα; Ποιον βολεύει αυτό;
Να πούμε, με την ευκαιρία, και κάτι που είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ: ότι τον άλλο μυρωδιά, το Ρεχάγκελ, ο Γκαγκάτσης τον είχε έτοιμο για σουτάρισμα πριν το ματς με την Ισπανία το 2003. Να θυμίσουμε ότι ο Φέργκουσον το 1989 είδε το περίφημο πανό «3 years of excuses and it’s still crap – Ta ra Fergie» («τρία χρόνια δικαιολογίες κι ακόμη είναι σκατά—αντίο Φέργκι») κι ότι σήκωσε κούπα μετά από έξι σεζόν.
Ίσως υπάρχει μια διαφορετική ερμηνεία της πορείας της Εθνικής: ότι ο Ρεχάγκελ έκανε το θαύμα απομονώνοντας την ομάδα από κάθε φορέα της γελοίας νοοτροπίας μας. Επειδή δεν μπορούσε να βρει αρκετά στελέχη της ομάδας που να μην έχουν μπολιαστεί απ’ αυτή τη νοοτροπία, προτίμησε να μείνει με τον Τοπαλίδη (που δεν είχε σχέση με την ελληνική πραγματικότητα) και να μην πάρει στην Πορτογαλία ούτε γυμναστή, ούτε προπονητή τερματοφυλάκων ούτε διατροφολόγο (η εναλλακτική ερμηνεία είναι ότι κάποιος που έχει κάτσει στον πάγκο της Μπάγερν δεν ήξερε ότι τέτοιοι συνεργάτες χρειάζονται, σε αντίθεση, ας πούμε, με τον παντογνώστη έλληνα δημοσιογράφο ή ποδοσφαιριστή). Ο Σάντος, καλός να συντηρεί ένα οικοδόμημα, είχε ένα ακόμη τεράστιο ατού στα χέρια του: τη δαιμονιώδη φόρμα του Μήτρογλου (και άλλων παικτών του Ολυμπιακού) χάρη στα γκολ του οποίου ήρθε η πρόκριση στο Μουντιάλ. Τη φόρμα αυτή ο Μήτρογλου (τον οποίο ο άλλος μυρωδιάς, ο Βαλβέρδε, δεν ήθελε να βλέπει ούτε χρωματιστό) δεν την ανάκτησε ποτέ, όπως ας πούμε κι Ολαϊτάν που ήταν επίσης έκανε παπάδες εκείνη τη χρονιά μέχρι να πέσει σέκος στον αγωνιστικό χώρο στο 0-3 με τον Παναθηναϊκό, χωρίς να μάθουμε ποτέ το γιατί.
Η θεωρία ότι το Α και το Ω σε μια ομάδα είναι ο προπονητής, είναι βέβαια ιδιαίτερα βολική για τους ιδιοκτήτες των ομάδων. Ο προπονητής απολύεται και παίρνει επάνω του όλη την ευθύνη (ενώ η ευθύνη προφανώς είναι του προέδρου/ιδιοκτήτη που διαλέγει εξάλλου και τον προπονητή). Το γεγονός, ας πούμε, ότι ο Ματζουράκης (κύριος και καθόλου μυρωδιάς) έχει περάσει τέσσερις φορές από την Ξάνθη, κι από δύο φορές από Καλλονή, Καβάλα, ΑΠΟΕΛ κι Αιγάλεω δεν πρέπει να μας εκπλήσσει: ο ίδιος άνθρωπος, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, ήταν και το πρόβλημα και η λύση του προβλήματος.
Πως εξηγείται ότι αυτή η άποψη αποτελεί θέσφατο; Για τους δημοσιογράφους είναι πιο εύκολο «να τα ρίχνουν» στον προπονητή παρά στον πρόεδρο. Ο προπονητής ούτε μπράβους έχει, ούτε θέσεις στο γραφείο τύπου της ΠΑΕ μπορεί να κανονίσει (με την εξαίρεση ίσως ενός προπονητή). Κι όταν ο πρόεδρος μετά από λίγα χρόνια ξαναφέρει στην ομάδα το «μυρωδιά» που διώξαμε πριν χρόνια; Ε, σιγά μη θυμάται ο κόσμος τι γράφαμε παλιά.
- Αν δεν υπάρχει «αφεντικό» σε μια ομάδα, δε γίνεται τίποτε.
Ναι, ξέρω. Αν φέρει κανείς ως παραδείγματα την Μπαρτσελόνα, τη Ρεάλ, την Μπάγερν η απάντηση είναι «δε γίνονται αυτά στην Ελλάδα». Κι αν αναφέρει κανείς τον Πανιώνιο του 2015, η κουβέντα αλλάζει αμέσως. Βέβαια, με το να λιβανίζεις ως δημοσιογράφος τον ιδιοκτήτη της ομάδας (ακόμη και τον επίδοξο, τον Κοζώνη ή τον Βιντιάδη) κάτι μπορεί να βγάλεις. Υπάρχει και το γραφείο τύπου, μπορεί να κάνει και καμιά χορηγία η Empire στο μέσο που γράφεις.
- Δε γίνεται να φτιάξεις ανταγωνιστική ομάδα με νέους από τις ακαδημίες
Το έχει πει εξάλλου κι ο Άλαν Χάνσεν to 1995, που ξέρει καντάρια μπάλα: «You’ll never win anything with kids». Μόνο που το είπε για τη Γιουνάιτεντ του 1995/96, των Μπέκαμ, Σκόουλς, Γκιγκς και σία, που κατέκτησε το νταμπλ. Ούτε η Μπαρτσελόνα αποτελεί παράδειγμα που το 2012 κατέβασε ενδεκάδα με όλους τους παίκτες από την ακαδημία της, ούτε η Λυών παλιότερα.
Αντίθετα, είναι προφανές ότι τίτλοι κερδίζονται με παικταράδες σαν τον Μπερμπάτοφ, τον Εσιέν και τον Γκούντγιονσεν. Μπορώ αν θέλετε να σας εξηγήσω το γιατί: ένα συμβόλαιο τύπου Γκούντγιονσεν είναι ας πούμε ένα εκατομμύριο το χρόνο (930 χιλιάρικα το συγκεκριμένο, αλλά ΦΠΑ δεν είχαμε να πληρώσουμε). Επί δύο χρόνια, και επί 10% που είναι τα μανατζερικά, μιλάμε για 186 χιλιάδες ευρώ. Καταλαβαίνετε, νομίζω, ότι υπάρχουν αρκετά επιχειρήματα προκειμένου να πειστεί κι ο πιο κακόπιστος δημοσιογράφος για την ανάγκη της συγκεκριμένης μεταγραφής αεροδρομίου. Για ποιο λόγο να στηρίξεις τη μεταγραφή Παπασταθόπουλου από το Πεταλίδι;
Τώρα, υπάρχουν κι οι παίκτες-κράχτες που κάνουν τη διαφορά: σαν το Ριβάλντο στον Ολυμπιακό, ας πούμε, ο οποίος έφερε τίτλους. Αργότερα δυστυχώς έκανε τη γνωστή δήλωση («έχω πάρει τρία πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό και άκουγα διάφορα πράγματα, όπως ότι πολλοί υπάλληλοι της Ομοσπονδίας δουλεύουν στον Ολυμπιακό. Τώρα βλέπω όλα όσα συμβαίνουν εκτός αγωνιστικών χώρων και αμφιβάλλω για τα τρία πρωταθλήματα που κατέκτησα με τον Ολυμπιακό») που θέτει ίσως εν αμφιβολία το πόσο σημαντική ήταν η δική του συνεισφορά στις τρεις κούπες, αλλά μην το σκαλίζουμε τώρα.
- Δεν μπορεί να υπάρξει μεγάλη ομάδα χωρίς δικό της γήπεδο
Αναμφισβήτητο αυτό. Η Μίλαν κι η Ίντερ υπήρξαν ως γνωστόν ομαδούλες. Η Γουβέντους κι η Ρόμα επίσης. Ακόμη κι Μπάγερν μέχρι να πάει στο Allianz Arena καφενείο ήταν.
Εξάλλου, όλοι είδαμε πόσο βοήθησε τον Άγιαξ το νέο γήπεδο (παίζοντας κυρίως στο Ολυμπιακό Στάδιο είχε πάρει είχε πάρει Champions League την τελευταία χρονιά πριν μπει στο νέο γήπεδο). Είδαμε επίσης τις τεράστιες επιτυχίες της Arsenal από τότε που μετακόμισε στο Emirates (το Emirates άνοιξε το 2006, το 2004 η Άρσεναλ είχε κερδίσει το τελευταίο πρωτάθλημα αήττητη–βέβαια, γι αυτ’ό φταίει ο άλλος «μυρωδιάς» ο Βεγκέρ). Να το εξηγήσουμε κι αυτό: αν έχει αλλάξει ο πρόεδρος πρόσφατα. τον προπονητή, έχει κάνει και τις μεταγραφές αεροδρομίου που ζήτησαν σύσσωμοι οι δημοσιογράφοι, τι άλλο μπορεί να φταίει; Αν παραέχει φορεθεί το ότι φταίει η διαιτησία και δεδομένου ότι ο πρόεδρος αποκλείεται να φταίει, τι να γράψει κι ο άμοιρος ο δημοσιογράφος; Φταίει ότι δεν έχουμε ιδιόκτητο γήπεδο. Κι αν το χτίσουμε ποτέ και δεν έρθουν οι κούπες, σιγά μη θυμάται κανείς ότι δημοσιογράφος είχε άδικο.
- Οι φίλαθλοι δεν έχουν καμία δυνατότητα να επηρεάσουν τις εξελίξεις
Τι να κάνουν κι αυτοί; Είναι αδύναμοι μπροστά στους παντοδύναμους ιδιοκτήτες των ομάδων. Τώρα, το γεγονός ότι η θύρα 13 έδιωξε τον ισχυρότερο, πιθανότατα, επιχειρηματία της χώρας από τον Παναθηναϊκό (με τα γνωστά λαμπρά αποτελέσματα στη συνέχεια) είναι κάτι που δε θα πρέπει να μας απασχολήσει. Το ότι oι φίλαθλοι (προφανώς του Φωστήρα, γιατί φορούσαν κιτρινόμαυρα) έριξαν τσαμπουκά την ΑΕΚ στη Γ΄ Εθνική είναι μια θεωρία συνωμοσίας. Οι φίλαθλοι δεν μπορούν να κάνουν κάτι, όσο το αφεντικό είναι καλό μαζί τους, άσχετα τι κάνει με την ομάδα. Όταν το αφεντικό δε είναι καλό μαζί τους, κάτι θα βρουν να γκρινιάζουν, ασχέτως του πώς πάει η ομάδα (στην ανάγκη, ας είναι κι ο ύμνος). Κι αν η ομάδα δεν πάει και καλά, ε εκεί βρίσκουμε αφορμή και την πέφτουμε στα ίσα.
Δεν νομίζω ότι είναι “άσπρο-μαύρο” η οδός της επιτυχίας σε μια ομάδα.
Συμφωνώ, με την ανάδειξη του μέτρου. Της ισοροπίας ανάμεσα στην επένδυση και την ανάδειξη. Στην προεργασία υλικού, αλλά και στην εξαγορά έτοιμου. Απλά,ή δυσκολία έγκειται στις ορθες επιλογές. Εκέι είναι όλο το ζουμί και η λεπτομέρια μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας.
Ουτε με τα λεφτά κάνεις τα πάντα,ούτε και φυσικά με τα “κομμουνιστικά μανιφέστα” γίνεται προκοπή.Εδώ οι ίδιοι οι “αριστεροί” στην Ελλάδα,ζούνε με λεφτά του κεφαλάιου. Τις “δόσεις” των Σόιμπλε περιμένουν,για να καρδαμώσουν και να βγουν στις πλατείες για “νέους αγώνες”.
Διαφωνώ με το τελευταίο, πως δηλαδή μια χούφτα χαρμάνιδες “έπεισαν” τον “καπετάνιο”, να παρατήσει τον βάζελο.
Ε, όχι δα. Αμα υπόκειντο σε τέτοιες πιέσεις και ενέδιδε η φαμέλια κάθε φορά δεν θα θα ήταν η “αγία οικογένεια”,αλλά θα συντηρούνταν ακόμα από τους μισθούς των αξιωματικών του ναυτικού.
Επειδή αναφέρεις το εξαιρετικό βιβλίο του Νορντάου, μερικές σκέψεις γύρω απο αυτα που γραφεις:
Α) Οπως σημειώνει και ο Μποντριγιάρ, «όλες οι προσπάθειες για μια ριζική κινητοποίηση των μαζών είναι άχρηστες». Μπορουμε να το συζητήσουμε αυτό περισσότερο σε κάποια φάση καθώς ειναι μεγάλη συζήτηση και δεν ισχύει απόλυτα και καθολικά αλλα νομίζω ισχύει οριστικά και τελεσίδικα εδω και μερικά χρόνια για τον κόσμο της ΑΕΚ
Β) Πάσχουμε από ένα «συλλογικό σύνδρομο της Στοκχόλμης»: είμαστε όμηροι του κόσμου των πληροφοριών, στον οποίον παραδιδόμαστε σχεδόν ηθελημένα. Σε αυτό τον κόσμο τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην αναπαράσταση της πραγματικότητας (και παγκόσμια αλλα και ειδικά στην Ελλάδα της κρίσης και των νταβατζήδων) έχουν οριστικά διασαλευτεί. Ολοι λοιπόν θα συνεχίζουμε να αναφέρομαστε σε μια εκδοχή της πραγματικότητας με βάση την οποία θα συγκρίνουμε στο διηνεκές και θα κρίνουμε στο διηνεκές την εκάστοτε αναπαράστασή της ΑΕΚ. Για παράδειγμα το προτζεκτ της διαχειρισης της αναπαράστασης της ΑΕΚ το εχει αναλάβει εργολαβικά το αεκ365. Κάποιος έπρεπε να το πάρει.
Γ) Και (οχι οτι αυτό ηταν το μείζον σε αυτα που έγραψες- σε καμία περίπτωση) το να θες να αλλάξεις τον συγκεκριμένο ύμνο με τραγουδάκι του Φοιβου δεν είναι κάτι τόσο απλό όπως το παρουσιάζεις. Ουσιαστικά αυτή η επιλογή ήθελε να δείξει το οριστικό αισθητικό πέρασμα και στο γήπεδο στην εποχή που ζούσαμε ήδη απο τότε όπου η έλλειψη καλλιέργειας τέμνει εγκάρσια ολες τις οικονομικές και κοινωνικές τάξεις. Γιατι παρότι οι οικονομικά ανώτερες τάξεις έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες μόρφωσης, δεν χαρακτηρίζονται κατ’ ανάγκην από περισσότερη καλλιέργεια. Και ενώ δεν ηταν αφελής η σκέψη οτι ενα customized/commissioned σκυλοτράγουδο θα ένωνε γόνους καλών οικογενειών και χουλιγκάνια, διδακτορικούς και drop-outs τελικά -και προς μεγάλη μου έκπληξη- δεν ευδοκίμησε. Περίεργο και χρήζει ερμηνείας γιατί μόνο απλό δεν είναι να επιλέξεις να αλλάξεις τον εκάστοτε ”εθνικό ύμνο” μιας ομάδας/ μιας κοινότητας/μιας συλλογικής κατασκευής.
Δ) Άραγε η τωρινή αναπαράσταση της ΑΕΚ θα πετύχει επειδή το χρειαζόμασταν ή επειδή θα μας ανάγκασαν να το χρειαζόμαστε;
κ Κιντή θα συμφωνήσω σε όλα εκτός βεβαια απο το 2 κ το 3
Οι ομάδες που αναφερατε Μπαγερν-Μπαρτσα εκφραζουν πολεις περιοχες κρατίδια ειναι κατι εντελως διαφορετικό, ειναι σαν εθνικα συμβολα
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ταλέντα ειδικα απο τη στιγμη που αποχωρησαν οι γεννημενοι τη δεκαετια του 70(οι τελευταιοι που εμαθαν μπαλα στην αλλάνα).
Το ταλεντο δεν ειναι κατι αόριστο, ειναι μετρησεις στην ταχυτητα και τη δυναμη.
Κι εγω θα διαφωνησω στο 2. Φυσικα και “δε γινονται αυτα στην Ελλαδα”. Και ο Πανιωνιος του 2015 Νοεμβριο τι σημαινει; Ή μηπως θα παρει ποτε πρωταθλημα ο Πανιωνιος; Στα υπολοιπα συμφωνω απολυτα.
1. Όπως σε ΟΛΕΣ τις δουλειες, ο καθενας εχει το μεριδιο ευθυνης που το αναλογει. Αρα ΝΑΙ ΦΤΑΕΙ Ο ΡΑΝΙΕΡΙ που πηγε τη Λεστερ 3 επειδη εκατσε ένα φεγγαρι, αλλα δε φταιει στη εθνικη!!!!! όπως εκατσε και του Οττο το Euro να περασει με ένα (1) γκολ τον ομιλο με τη Ρωσσια, η να χανουν οι Τσεχοι τα αχαστα στον ημιτελικο. Εχεις δει φανταζωμαι το βιογραφικο του Ρανιερι, εχει από τις περισσοτερες αποζημιωσεις –απολυσεις. Μαλλον και εκει (Αγγλια-Ιταλια-Γαλλια) δε ξερουν ΟΛΟΙ αυτοι.Φυσικα και παιζουν ρολο οι συγκυρίες σε όλα, αλλα για να καταλαβω: Το αλαθητο και το μυρωδικο του Ρανιερι ο Τσανας γιατι δεν το εχει? Α και Ω δεν υπαρχει πουθενα, αλλα ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ αυτος που εχει τη δουλεια εχει και το μεγαλυτερο μεριδιο ευθυνης. Αλλιως η ο από πανω του (προεδρος?) θα τα εκανε όλα μονος του, η αυτος που αναλαμβανει και ΣΥΝΦΩΝΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ (ροστερ-ομαδα-γηπεδο ακομα και προισταμενο) αναλαμβανει και το ρισκο. Πως θα γινει δηλαδη? Για κάθε Λεστερ και Ελλαδα 2004 υπαρχουν αναλογες Μπαρτσα Μπαγερν Γερμανιες και Αργεντινες. Ποδοσφαιρο λεγεται το αθλημα και σε αντιθεση με το μπασκετ που 99 στις 100 κερδιζει ο καλυτερος-ακριβοτερος, στη μπαλλα γινωνται και εκπληξεις. Όπως ο Σερβος πηγε αηττητος στο ch.l με 6 ισοπαλιες – οι 2 με Ρεαλ- όπως και καποτε η Στεαουα και ο Αστερας πηραν το πρωταθλητριων.
2. Εχεις φαγωθει με τη Μπαρτσα και τη Μπαγερν που ναι μεν είναι λαικες βασεις ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΝ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, για να μη παμε στη Μπαγερν ειδικα που ο Ρουμενιγκε είναι κατι σαν ιδιοκτητης-προεδρος-τεχνικος διευθυντης και καλα που μεγαλωσε αλλιως θα ηταν και παικτης.. Φυσικα ισχυει ότι λιβανιζεται ο προεδρος για να κονομανε τα λιβανιστήρια
3. Ο Alan Hansen μια χαρα τα ειπε. Ωραία τα ειπες και εσυ αλλα ξεχασες τον Σμαιχελ ( το κορυφαιο τερμα της δεκαετιας), τον Ντενις Εργουιν βασικοτατο μελος της ομαδας με 368 συμμετοχες που ηρθε από την Oldham, το Καντονα (το κορυφαιο μεσο-χαφ τοτε) τον Ροι Κιν που ηρθε από τη Nottingham και ηταν το τειχος στο κεντρο και ο αρχηγος, το Σοσκιερ που εβαλε μολις ….18 γκολ σε 25 εμφανισεις μαζι με τον Johnsen (25 συμμετοχες στη σαιζον) και τον Andy Cole από τη Newcastle (195 εμφανισεις -95 γκολ). Οποτε καλο το παραδειγμα της ακαδημιας αλλα καπου χανει..αστο μη το ψαχνεις ειδικα για το Αγγλικο ποδοσφαιρο ΑΚΥΡΟ τελειως το παραδειγμα. 5 παικτες ειχε η περιφημη class of 92 και σπανια επαιζαν ταυτοχρονα και οι 5.
Εχεις ένα περιεργο κολλημα με τον Ριβαλντο. Ουτε εμενα μου αρεσει αλλα το δεκαρι της Μπαρτσελονα (που αλλου εξυμνεις ότι στηριζεται στις ακαδημιες της- που σιγουρα το κανει αλλα όχι και 11 στα 11 μην ειμαστε υπερβολικοι) πηρε 4 στα 4 στην Ελλαδα αφου ειχε παρει κατι παγκοσμια κυπελλα και κατι αλλα μικρα και ασημαντα. 3 με το γαυρο και ένα με εμας. Μπορει να μη μας κανει για αλλους λογους μπορει να εχει 1000 ασχημα σα παικτης αλλα τη μπαλλα που ξερει, δε τη ξερει ολη η ΑΕΚ του 2004 που ειχατε μαζεψει και αλλοι τοσοι μαζι. Μη τρελλαθουμε κιολας με το Ριβαλντο. Άλλο ο χαρακτηρας, άλλο ότι εκανε ανω κατω την ομαδα και οικονομικα και σαν παικτης με το στυλ του και άλλο αν ξερει μπαλλα η αν ΘΕΣ 3 Ριβαλντο να αγορασεις για να εχεις ομαδαρα.
Για κάθε ένα Παπασταθοπουλο υπαρχουν 10 κατιδηδες, μπουγαιδηδες, σοιλεδηδες, γροντηδες κλπ. Ελεος δηλαδη που πιανουμε ΕΝΑΝ-ΔΥΟ και το παμε να το κανουμε κανονα αλλα ξεχναμε τις ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ που απετυχαν.
4. Η Ιντερ ΕΙΝΑΙ ομαδουλα. Ο Αγιαξ πουλησε ΟΛΟ το ροστερ του μετα το ch.l και όχι δικο του γηπεδο αλλα και στη τουαλετα του σπιτιου τους να επαιζαν τιποτε δε θα επαιρναν. Το Ολλανδικο ποδοσφαιρο είναι σε πτωση, όπως και το Ιταλικο εδώ και δεκαετια + και δεν φταιει κανενα γηπεδο γι αυτό, κοιτα ΠΟΙΟΥΣ νεους παικτες εχουν βγαλει. ΟΥΔΕΙΣ λεει ότι ο Βεγκερ είναι μυρωδιας αλλωστε είναι και 20 χρονια στην ομαδα, ΙΣΑ ΙΣΑ που είναι κυριος και εχει περασει εδώ και χρονια σε άλλο level: δεν είναι προπονητης μονο αλλ ο αναμορφωτης του club όχι επειδη πηρε 3 κιουπια αλλα επειδη πηρε ένα παλιομοδιτικο μαγαζι και το εκανε ελκυστικο: επαιξε μπαλλα, ΕΧΤΙΣΕ ΓΗΠΕΔΟ, πουλησε παικτες, εκλεισε επικερδείς συμφωνιες και φυσικα ΑΥΤΑ ΜΕΝΟΥΝ.
Σιγουρα δεν είναι 100% παραγωντας το δικο σου γηπεδο, αλλα ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΩΝΤΑΣ, ειδικα στην Ελλαδα που αμα δεν εχεις γηπεδο η εναλλακτικη (για εμας μιλαω γιατι για αλλους είναι πολύ χειροτερα) η το παγωμενο ΟΑΚΑ η τσαντιρια τυππυ Ριζουπολης και Νιονιου.
5. Οι φιλαθλοι επηρεζουν τις εξελιξεις που αφηνει ο ιδιοκτητης, ΕΚΤΟΣ αν είναι ομαδα λαικης βασης που εχουν ψηφο. ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ μπορουν να επιλεξουν και αυτο ανα 4 χρονια. Αντε στα μεγαλα ζορια να κανουν καμμια αποχη από το γηπεδο επειδη δεν τους κανει ο Χ-Ψ.
Αν πραγματικα πιστευεις ότι εχει φυγει ο Βαρδινογιαννης από το ΠΑΟ και το εδιωξε η 13 και ο ….Μιδας τοτε πραγματικα πρεπει να το δεις. Αν παλι πιστευεις ότι οι φιλαθλοι ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟΙ από το αφεντικο (που ως εκ θαυματος βρηκε χρονο στο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ να είναι παρων) εριξαν την ομαδα στη Β’ (και όχι στη Γ’ όπως αναφερεις λανθασμενα) παλι πρεπει να το δεις…
Βγάζεις μια πικρία σε όλα σου τα γραπτά παρά την εμφανή προσπάθεια να τσιγκλήσεις τον αναγνώστη. Έχει μείνει πολύ καιρό τώρα αναπάντητο το γιατί ο Πέτρος δεν σε εμπιστεύτηκε, γιατί οι προτάσεις σου εκτός από ένα χρόνο επί Ντέμη, απορρίφθηκαν και αποδοκιμάστηκαν. Στο ΤΟΤΕ οικονομικοπολιτικό περιβάλλον, διότι στο σημερινό ασφαλώς και οι θέσεις σου είναι αυτονόητες. Το κορυφαίο ερώτημα βέβαια παραμένει. Παπάς και Νοτιάς δεν σε εμπιστεύτηκαν στην ομάδα, ασχέτως αν σε εκτιμούν/ούσαν προσωπικά.