ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ ;

Θα φαίνεται παράξενο-για να μη πω κάτι χειρότερο- σε πολλούς μη “εμποτισμένους” στον παρόντα ιστοχώρο,το ότι ενώ η ομάδα “πετάει” από νίκη σε νίκη,8 ή 9 συνεχείς,δεν θυμάμαι και καλά,εν τουτοις,σχεδόν το σύνολο τον μόνιμων αρθρογράφων της,αλλά και ένα -ολοένα και ογκούμενο- μεγάλο μέρος των επισκεπτών-σχολιαστών, δείχνουν-ουμε να μην αρκούμαστε σε ότι βλέπουμε,σε ότι παρουσιάζεται στα μάτια μας ως “ΑΕΚ” εταιρικά,ποδοσφαιρικά κλπ και θέλουμε συνεχώς,κάτι παραπάνω.

Αυτό,είναι φυσιολογικό. Οπως το βλέπουμε εμεις εδώ φυσικά. Για τα “χαρτζιλικωτα” sites και λοιπά μέσα, προφανώς και η “γκρίνια” ή η “αχαριστία” μας,να φάινεται από ενοχλητική έως και προβληματική για την εν γένει λειτουργία της ομάδας. Οτι δηλαδή μπορεί εμεις δώ-και όσοι άλλοι τέλος πάντων δεν “στραβώνονται” από το σερί των νικών και βλέπουν πισω από την κουρτίνα,την προχειρότητα,την τσαπατσουλιά και την ασχετοσύνη που έχει περιέλθει,που περιβάλει απ άκρη σε άκρη την ΑΕΚ.

Και όλο αυτό δεν είναι έργο δικό μου,μήτε των σχολιαστών,μήτε κάποιου άλλου,παρά μοναχά του αόρατου ανθρώπου. Του Μελισσανίδη,που σε λίγο καιρό θα γίνει ένας ακόμα ήρωας στα κόμικ της Marvel: Τhe invisible man from Nikaia”.
Πως φαίνονται,πως διαπιστώνονται τα λάθη και οι προχειρότητες; Μα όχι αυθαίρετα, Οχι μονομερώς. Οχι από εμάς τους “κακεντρεχείς”. Αλλά από τις απανωτές διορθωτικές κινήσεις που βλέπουμε κάθε 3-4 μήνες εδώ και 3 χρόνια. Τι σημάνει αυτό; Σημάινει απλά “έκανα λάθος,πάμε για άλλα”.
Δεν είναι κακό φυσικά αυτό.Το να διορθωνει κανεις τα λάθη του. Προυποθέτει παραδοχή αυτών και αυτό είναι εκ των πραγματών θετικό. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για έναν ξεροκέφαλο άνθρωπο.

Απ την άλλη όμως,το ότι διορθώνεις τα απανωτά λαθη σου,σου αφαιρεί πλέον το δικάιωμα να μιλάς για “σχεδιο”. Για “οργανόγραμμα”. Για πλάνο. Οχι. Μπορείς όμως να μιλάς για επιβίωση αλά Rambo: Δηλαδή “day by day”.

Δικαίωμα λοιπόν απόλυτο έχουν να πιστεύουν οσοι πιστεύουν πως η ΑΕΚ “είναι πλήρης” και “γαμάμε και δέρνουμε παντού” και δικαίωμα επίσης αναφαίρετο έχουν,έχουμε και ημείς οι “αιρετικοί”, οι συνεχώς “γκρινιάζοντες” για ακόμα καλύτερα πράγματα.Και πως η ΑΕΚ προρεύεται ως τωρα με τα ψέματα,με τσιρότα και παραμύθια. Με “υποσχετικές”. Δηλαδή με πράγματα ΗΔΗ ΥΠΟΣΧΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΝΤΑ.

Δεν έταξα εγώ 10 εκατομμύρια για το γήπεδο. Δεν “απείλησα” εγώ τον Μαρινάκη,εδώ και 20 μήνες πως “ΘΑ επενδύσω 10,ίσως και παραπάνω”. Αλλος τα έταξε και από αυτόν τον άλλον περιμένουμε να τα δούμε. (και άμα τα δεις γράψε μου)
Δεν είδαμε κάποιο-συμβολικό έστω- μύριο σαν κατάθεση προς αύξηση του Μ.Κ. της ΠΑΕ εκ μέρους του “μεγιστάνος”. Ακόμα και το ασυμβίβαστο,δεν απαγορευέι δωρεές. Νομίζω; Πούν’το; Είδατε κάτι;
Βάλτο και άστο να υπάρχει.Ας μη ξοδευτεί ποτέ. Είδατε κάτι; Οχι; Και ούτε πρόκειται.

Από τα δικά μου,τα δικά σου και του διπλανού,περιμένουν για να βγάλουν την χρονιά.
Και συνεχώς με “ασπίδες”. Χθες ο Δέλλας,παραπροχθές ο Λυμπερόπουλος, σήμερα ο Ποιγιέτ,αύριο κάποιος άλλος.
Ποτε μπροστά.Ποτέ ευθέως. Ποτέ σταράτα και ποτέ ρίσκα. Και ας μη βγουν.
Τώρα στα γεράματα,είμαστε για “ανοίγματα”; Σωστόν.

Γηπεδικά,δεν ξέρω σε τι σημείο βρίσκονται τα πράγματα,αλλά αν διαβάσουμε τον Steven μάλλον θα απογοητευτούμε. (εκείνα τα γραφεία απέναντι στο ΟΑΚΑ,πρέπει να είναι “κακό” σημάδι για τα γήεδο στα “άγια χώματα”). Mακάρι να βγούμε ψευτες. Γιατί αν δεν υπάρξει περιθώριο για κατασκευή γηπέδου εκει που ήταν το παλιο,δεν βλέπω να παραμένει για πολύ “εγγυητής” ο “εγγυητής”.

Στα διοικητικά δε,τα έχουμε πει και εχουν γραφεί και από άλλους σχολιογράφους, ένα κάρο πράγματα. Κύριο και κοινό συμπέρασμα; Του κώλου τα εννιάμερα. Οτι πάει και ότι έρθει.
Τους “αιχμαλώτους” από την “λευκή γραμμή” να μπάσουμε για λίγο στην ΠΑΕ,μετά να τους κλωτσήσουμε,νε φέρουμε άλλους. Και δώστου αυτή η βιόλα ως σήμερα. Τρία χρόνια, ο Μελισσανίδης μας παρουσιάζει τους “αιχμαλώτους” του 20ετους και πλέον πολέμου του.

Κάτι Δέλλες,κάτι Δημητριάδηδες, κάτι Σέρβους “βρυκόλακες”, κάτι Μπορμπόκιδες, κάτι Νικολαίδιδες πιθανώς εις το μέλλον,κάτι Μιλοβάνοβιτς, κάτι Βρεττάκου,κάτι Ασλανίδηδες κάτι “τζόκερ”, κάτι Λυμπερόπουλους κάτι Μάυρους,κάτι Δημητρέλους,κάτι “πειρατές”,κάτι μπυραρίες,κάτι λάχανα και κάτι βολβούς.
Οτι έχει στο αμπάρι ο “Κάπταιν Σπάρου”,μας το βγάζει στο κατάστρωμα.

Τζάμπα. Με υποσχετικές όλοι. Με το “μπλα-μπλα” ο ένας. Με εκβιασμό ο άλλος. Με απειλή ο παραπέρα. Με τάξιμο λαγών στον παραπέρα.
Ολους τους έχει κουβαλίσει εδώ στη γαλέρα,λες και είναι προβλήτα με Πακιστανούς. Οτι να’ναι.

Και άμα πει και κανεις τίποτα μπροτά του, θα του πει με αυστηρό και καλά ύφος ο “εγγυητής”: “γιατί πριν ασχοληθώ εγώ,είχες τίποτα καλύτερο σαν παρουσία ή και σαν προοπτική”;
Και εκεί σκας.
Η πολύ απλά λες: “όχι δεν είχα,αλλά αυτό δεν σημάινει πως θα συμφωνώ σα Πακιστανός με ότι λες ή ότι κάνεις. Και να φροντίσεις να ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΑΠΌ ΚΑΙΡΟ ΑΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΤΟ ΧΡΕΟΣ ΣΟΥ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΖΑΜΠΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΟΥΛΑ.

Πως θα γίνει δηλαδή.Με ξένα κόλυβα τα πάντα; Και “σωτήρας” από πάνω;
Να έρθω εγώ να σε σώσω με τα λεφτά τα δικά σου; Και να μου λες και “ζήτω”; Ωραια βιόλα.
Με λεφτά του κόσμου και με εθελοντικη-η και “υποχρεωτική”- εργασία των “φίλων” και των “αιχμαλώτων”.

Ουτε αν ταιριάζει στην θέση αυτή ο ταδε. Ούτε αν μπορεί να προσφέρει. Ούτε αν προκαλέι ζημιά μελλοντική. Τίποτα. Τζάμπα να τη βγάλουμε. Να μη πληρώνουμε φράγκο. Ολοι δεμένοι στο μαγκανοπήγαδο του “σωτήρος”. Θεατές και πρωταγωνιστές. Είτε είσαι υπάλληλος είτε είσαι πελάτης-θεατής,καλόν είναι να κάνεις τον σταυρό σου που έχεις την τύχη να “συνεργάζεσαι” με έναν “μεγιστάνα” που κάνει παντού “δουλειές” να πούμε.

Πήραμε την ΑΕΚ και την κάναμε αμαξα να φέρνουμε βόλτες στην πλάτη της τζάμπα. Ρε ούτε ένα ευρώ; ΡΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΡΕ; Οχι δίευρο. Ευρώ. Ενα κέρμα ρε πούστη μου.

Ουτε ένα “τάμα” έστω; Εδώ ο άλλος ούτε στην εκκλησία δεν μπαίνει άμα δεν ανάψει κερί.Ντρέπεται. Σου λέει “θα με δουν οι γνωστοί και οι γειτόνοι.Ξεφτίλα”
Μπα. Ετούτος εδώ ο ρεμπεσκές, μπήκε μέσα,ούτε κερί άναψε,ούτε κέρμα αφησε στο παγκάρι. Ούτε στο υπερ πτωχών. Ούτε να κοιτάξει δεξιά-αριστερά. Στα αρχίδια του πόσοι τον βλέπουν και τί λένε.
Αυτό θα πει “αφεντικό”. Αρχηγός κολίγων. Φεουδάρχης. Γράφεις στα παπάρια σου τους πάντες και τα πάντα.

Και αυτό, όσο “και γαμώ” κι’αν ακούγεται, πιστέψτε με,δεν είναι να το έχεις και περί πολλού ρε παιδιά. Αλλα πράγματα υποδηλώνει και άλλες νοοτροπίες θυμίζει. Και άλλα περιβάλοντα. Ζωώδη. Οπου πρωταγωνιστούν τα σαγόνια και τον κυρίαρχο ρόλο έχουν τα ένστικτα.
Για ζώα μιλάω.