Ο Αλί Μπαμπά και ο Χαλίφης

Συμβολικής σημασίας νίκη η χθεσινή,αφού βαθμολογικά ούτως ή  άλλως δεν “έπαιζε” και τίποτα.

Αρα,πολύ σημαντικότερη κατά την γνώμη μου. Γιατί είναι η απαρχή μιας εποχής, κατά την οποία θα δούμε “πράματα και θάματα”. Ενα συνεχές ντέρμπυ ανάμεσα σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ,από χθες (επίσημα) ως και εγώ δεν ξέρω πότε. Για το επόμενο όμως αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα,δεν ξέρω πόσα χρόνια, η βεντέτα που έχει ξεκινήσει υπόκωφα και με μισόλογα εδώ και 2 χρόνια,πλέον,λαμβάνει επίσιμο ένδυμα και από χθες και στο εξης ο όρος ντέρμπυ ανάμεσα στις δυο ομάδες θα έχει σαφώς διαφορετικό “ηχόχρωμα”.

Πίσω από την ΑΕΚ,(ή μαζί με αυτήν κατά άλλους) βρίσκεται ένα “μπλοκ” ανθρώπων,ομάδων ή συμφερόντων αν θέλετε) που θα ήθελε να δει την παντοκρατορία του Ολυμπιακού-και άρα του συστήματος ελέγχου που διαθέτει-να σκορπά ή και ακόμα καλύτερα,να περνά στα δικά τους χέρια. Αυτό είναι όλο το “στόρυ” της περίφημης ή διαβόητης “κάθαρσης” του χώρου, που επιχειρείται από ανθρώπους ετερόκλητους μεταξύ τους. Αλλη νοοτροπια ο Ιβαν,άλλη ο Αλαφούζος,άλλη ο Μελισσανίδης.

Από τον οποίον περιμένουν όλοι τα περισσότερα. Και θα γίνουν αυτά τα περισσότερα.Να είστε σίγουροι. Μόνο που θα λάβει ο ίδιος τηςν μερίδα του λέοντος. Και κατ’επέκταση η ΑΕΚ,όσο αφορά δηλαδή στην ανατροπή της κόκκινης δικτατορίας και της εφαρμογής μιας άλλης,κιτρινομαυρης αλλά όχι με όχι τόσο εξόφθαλμα χαρακτηριστικά,όπως αυτά που έως τώρα διέθετε η γνωστή “παράγκα”, η οποία ειχε “καταφέρει” να είναι αντιπαθής σε όλους οσους δεν είναι γαύροι. Για να μη πούμε και σε ένα μέρος των ίδιων των οπαδών της ομάδας του Πειραιά.

Γι αυτό θέλαμε όσοι  θέλαμε,την επιστροφή του Μελισσανίδη. Τι να τον θέλουμε άλλο; Για τα λεφτά του; Δεν ξέρουμε ποιος είναι; Ελα τώρα. Δεν μας ενδιαφέρει τόσο ο επιχειρηματίας Μελισσανίδης. Αλλά ο τραμπούκος Μελισσανίδης. Αλλωστε από την όποια επιχειρηματική του δράση,δεν έχουμε δει θεού πρόσωπο σαν ΠΑΕ. Θέλει να μάθει την ομάδα να κολυμπά μόνη της,λέει. Να είσαι τώρα κοτζαμ μαντράχαλος και να σου μαθαίνουν ποδήλατο με βοηθητικές. Ξεφτίλα,αλλά δεν βαριέσαι.

Τουλάχιστον ας αμολιέται εκεί στα επίσημα ή στα αποδυτήρια,να απειλεί,να βρίζει, να φωνάζει,να κάνει τέλος πάντων αυτό που ξέρει καλά.  Αλλωστε,μόνο έτσι καταλαβαίνουν οι πόυστιδες της λεγόμενης “παράγκας”.

Θα ήθελα να έχω ατμόσφαιρα Αγγλίας η Ισπανίας,στις κερκίδες και δη  στα επίσημα και γενικά στην κουλτούρα περί ποδοσφάιρου,αλλά οποσδήποτε δεν τρέφω αυταπάτες. Εδώ είναι Βαλκάνια λέμε. Αρα, περιμένω να μην είναι μεγάλη η “καμπάνα” από κάποια τιμωρία εξαιτίας της ηλίθιας είναι αλήθεια κίνησης του ΜΕλισσανίδη να την πέσει δημοσίως στον παρατηρητή,με “αφορμή” ένα πέσιμο του Σουκουλίνι στο 30′.

Σιωπηλοί σύμμαχοι λοιπόν αρκετοί δίπλα στην ΑΕΚ-στον Μελισσανίδη δηλαδή- προσδοκώντας ότι η αλλάγή “φρουράς” θα τους βρει με καλύτερες ισοροπίες και πιθανότητες στον νεοπροβαλόμενο “γενναίο νέο ποδοσφαρικό κόμο”  στην Μνημονιακή Ελλάδα, όπου άπαντες σε κάθε επίπεδο,αναζητούν συμμάχους,υποστηρικτές,βοηθήματα,”πατερίτσες”,αφού η δυνατότητα της αυτονομίας,της αυτοκυριαρχίας δηλαδή,είναι πάρα πολύ δύσκολη, αυτες τις πολύ ζόρικες-για όλους- εποχές.

Μπορεί ναμη διδάσκει ήθος ο Ολυμπιακός,αλλά και εμεις εώ που τα λέμε,δεν μπορούμε να παρουσιαζόμαστε ως παιδαγωγοί,με δάσκαλο τον τραμπούκο από την Κοκκινιά. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον “καπετάνιο” του βάζελου παλαιότερα κλπ-κλπ. Ο κόσμος του Ελληνικού ποδοσφαίρου,είναι ένας σταύλος και μόνον.

Αρα,συντασόμενοι άπαντες οι “αντι”Ολυμπιακοί” πίσω από την ΑΕΚ του Μελισσανίδη,αυτό φέρνει την ΑΕΚ ποδοσφαιρικά αλλά και παρασκηνιακά στην πρώτη θέση δώ,στην  Ελληνική ποδοσφαιρική “Ιουδαία”. Είμεθα κάτι σαν τον Πιλάτο. Επιτετραμένοι και υπεύθυνοι για την ομαλή λειτουργία του συστήματος.

Η νέα εποχή λοιπόν στις “σχέσεις” Ολυμπιακού ΑΕΚ ανέτειλε κανονικά. Της πουτάνας το μαγκάλι θα γίνεται στα μεταξύ μας παιχνίδια. Θα αποκτούν “όγκο”,ακόμα και αν μας χωρίζουν 5 κατηγορίες. Και τα ντέρμπυ τα λεγόμενα μεταξύ ΟΣΦΠ-ΠΑΟ, θα περνάνε σε δεύτερη μοίρα, εφόσον και εκεί,στον ΠΑΟ δεν διαφάινεται κάποια αλλαγή τέτοια,που να τον καθιστά και αυτόν “ισότιμο” ανταγωνιστή, η και διεκδικητή τόσο του πρωταθλήματος και πολύ περισσότερο του “παρασκηνίου”. Ετσι λοιπόν,εφόσον θα υφίστανται αυτές οι κατανομές ισχύος, θα άρχει,θα βασιλεύει σαν γεγονός  ο κιτρνινοκόκκινος πόλεμος.

Δεν έχει μεγάλο νόημα να αναλύσουμε τακτικά και ποδοσφαιρικά τον χθεσινό αγώνα,αφού τα περισσότερα συμπεράσματα βγήκαν  από τις κερκίδες. Εκεί όπου ο Μελισσανίδης-ενθυμούμενος τον παλιό καλό εαυτό του- όρμηξε στον αποσβολωμένο και κασκολοφορεμένο παρατηρητή διαιτησίας Κύρκο και του είπε,παρουσία πολλών αποσβολωμένων επίσης θεατών-μαρτύρων του γεγονότου: “θα σε λιώσω…θα σε κρεμάσω με το κασκόλ…θα σε γαμίσω…θα σε τινάξω στον αέρα”  και λοιπά ωραία τα οποία έιχαμε καιρό να ακούσουμε, όλοι εμείς οι νοσταλγοί του Κοκκινιώτικου  “rock and roll”.

Xρόνια και χρόνια,πολύς κόσμος υπέμενε βροχες,κρύα και πείνες,μέχρι να έρθει η χθεσινή μέρα. Οχι τόσο γιατί ήρθε μια νίκη με  κάποιο 1-0 επί ενός “μισητού αντιπάλου”,αλλά γιατί επετεύχθει κυρίως επί της συμμορίας του “Αλί Μπαμπά” (άλλη ωραία ατάκα αυτή) και των 40 κλεφτών. Και κυρίως γιατί είναι το έναυσμα ενός ντέρμπυ το οποίο θα κρατήσει για καιρό το ενδιαφέρον μας και θα λάβει άλλες διαστασεις το μονότονο  Ελληνικό πρωτάθλημα,από του χρόνου φυσικά όπου και θα γίνει του Κουτρούλη ο γάμος.

Φυσικά αυτό το “πέσιμο”  του Μελισσανίδη,άλλους-τους περισσότερους-θα τους  ικανοποίησε και κάποιους άλλους θα τους “χάλασε”. Για τους ΑΕΚτζίδες μιλάω.” Πως είναι “διαφορετικό” να είσαι ΑΕΚ”;  “Ετσι θα έρθουμε και εμείς; Τα ίδια θα κάνουμε; Χαλίφιδες στην θέση του χαλιφη θε να γίνουμε”;

Ναι παιδιά. Δεν γίνεται διαφορετικά. Τουλάχιστον σε αυτήν την Γη και σε αυτή τη ζωή. Ετσι αλλάζουν τα πράγματα. Ντοκιμαντέρ δεν βλέπετε; Δεν παρατηρείτε  πως αλλάζουν χέρια τα “ηνία” και με τί τρόπο κυρίως; Εχετε δει ποτέ και πουθενά “βελούδινες” αλλαγές σκήπτρων και ανάιμακτες ανακατατάξεις στις αγέλες των ζώων,όσο αφορά στην ιεραρχία μέσα σε αυτές;

Οι υπερβολικά ευαίσθητοι λοιπόν,ας αποστρέψουν τα βλέματα από το “αιματοβαμένο” τοπίο. Οι έχοντες ψευδαισθήσεις,ας πάρουν των ομματίων τους αν θέλουν. Ας απόσχουν από την “γιορτή της σάρκας”. Οσοι  σοκάρονται από  τα “κακά λόγια” και τις “παρεκτροπές”,ας αλλάξουν βαγόνι και ας μεταφερθούν μπροστά,με τα γάντια και το τσάι. Εδώ γίνεται πόλεμος.

Οσοι πάλι πιστεύουν πως η Βυζαντινή Αυτοκρατορία -όπως και κάθε Αυτοκρατορία-δεν επεβλήθει δια ψηφοφοριών με ανάταση της χειρός ή  ατέρμονων συζητήσεων με κυρίες της αυλής, παρά με σπαθί,φωτιά και αίμα, ας ακολουθήσουν σε αυτήν την ωραία διαδρομή όπου θα γίνουν μάρτυρες πολλών ακόμα “ομορφιών”. Οπου στα αλήθεια,το δίχως άλλο,θα κάνει ακόμα περισσότερο  ενδιαφέρον τον μαραμένο και κοιμησμένο κόσμο του Ελληνικού ποδοσφαίρου και θα δωσει μια ξεχωριστή νότα στην μονότονη εδώ και χρόνια μουσική του “θα ήθελα να είχα ένα και δυο και τρία και τέσσερα παιδιά”. Νισάφι πια με τα παιδιά του Πειραιά. Να ακουστεί και κανένα μοιρολόι,έτσι για αλλαγή.

Δεν υπάρχει αγέλη που να μην αλλάζει ο “Alpha”. Το κυρίαρχο αρσενικό δηλαδή. Ετσι και εδώ. Ο χρόνος  για την κόκκινη κυριαρχία παρέρχεται. Η τουλάχιστον  για την δίχως αντίπαλο δέος  επιβολή της. Και γινόμαστε αυτόπτες μάρτυρες της μάχης.

Καθείστε πίσω λοιπόν αναπαυτικά στις καρέκλες  σας και απολαυστε την “σκυλομαχία”. Ούτως ή άλλως που θα πάτε; Εχετε πολλά να κάνετε,σε μια Ελλάδα που δεν κάνει τίποτα και περιμένει την Βελκουλέσκου να αλλάξει κυλότα στις τουαλέτες του “Χίλτον”;