Ενδιαφέρον ακουγόταν το παιχνίδι και με πολύ ενδιαφέροντα καιρό. Φυσιολογικό δηλαδή για την εποχή. Βροχή και δόξα τω θεώ. Εν πάσει περιπτώσει, σήμερα θα βλέπαμε κι έναν πολύ ενδιαφέροντα διαιτητή. Ε, όλα αυτά μας ξανάστησαν μπροστά στην τηλεόραση, ελαφρώς με την ψυχή στο στόμα, αφού περιμένω και ζόρικους καλεσμένους εκεί κατά το τέλος του αγώνα.
Τερέν λοιπόν πολύ δύσκολο. Προμήνυμα για μπόλικα λάθη, καθόλου τεχνικό παιχνίδι, έλλειψη συρτής πάσας και σπρώξιμο στην δύναμη. Παιχνίδι δηλαδή για πολεμιστές και μέτρο για την φυσική κατάσταση των ομάδων. Εμείς με τις δυό αναγκαστικές αλλαγές και με την έκπληξη του Τσέχου μπροστά. Kαι με το κλασσικό σύστημα.
Τι κριτική να κάνεις για συστήματα; Περίπατο πήγανε όλα στο πρώτο μέρος. Η μπάλα για να προχωρήσει έπρεπε να σηκωθεί κι οπότε το κλωτσοσκούφι ήταν ο καλύτερος παράγοντας του αγώνα, αφού οι τεχνίτες εκατέρωθεν απλά εξαφανίσθηκαν. Λογικότατα και κανένα παράπονο δεν εκφράζω. Μπορώ να πω μάλιστα οτι ο ρυθμός ήταν καλός και το πάθος περίσσευε. Ένα πάθος όχι τόσο πολύ για να παίξεις μπάλα, αλλά για να μην κάνεις το λάθος. Ένα λάθος που το απέφυγε ο Σπάθας στην διάρκεια του πρώτου ημιχρόνιου, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο το απέφυγε όταν έκανε τον έλεγχο του χόρτου.
Γρήγορα λοιπόν θα ξεχάσουμε το θέαμα, ζήτημα ήταν να μέτρησα δυό τελικές, αλλά σίγουρα δεν θα ξεχάσουμε αυτήν την σκληράδα που έβγαζε η ΑΕΚ, που νομίζω οτι θα είχε προηγηθεί αν παιζόταν μπάλα κι όχι πόλο. Αλλά με τα αν δεν κάνεις ομελέτα, οπότε αναμένουμε την συνέχεια με την ευχή να μην κάνουμε εμείς το λάθος.
Φορτσάτο ξεκίνημα είχαμε λοιπόν. Εκείνο το τρακτέρ που μάζευε το νερό, κάποια δουλειά έκανε. Γίνανε τρεις τελικές στο πρώτο δεκάλεπτο. Και κάποιες κοκορομαχίες. Γλυτώσαμε μια κόκκινη και μας γλύτωσε κι ο Μπαρόχα. Όλα μοιάζανε πιο συναρπαστικά, φυσικά με φόντο πάντα τα όσα έχουμε πει για την δύναμη και τις προσωπικές μονομαχίες. Κατοχή μπάλας κι έλεγχος του ρυθμού, είναι άνοστα ανέκδοτα.
Στο μεταξύ, με τις δυό αλλαγές του Πογιέτ, βλέπαμε κι ένα 3-5-2 που σκοπό είχε όχι τόσο πολύ να κρατήσει το αποτέλεσμα, αλλά διάθεση να πάρει το ματς. Η λασπομαχία καλά κρατούσε όμως όπως και τα πολλά λάθη κύρια στο κέντρο. Τα οποία όμως δεν είχαν και κάποια ουσιαστική σημασία, αφού το διάβασμα του Πογιέτ, για ακόμη μια φορά, ήταν άψογο. Ο Πέκχαρτ μετά από δυό χρόνια είχε πλέον σκοράρει. Φυσικά ήταν αδύνατον να προβλέψουμε την απίστευτη γκέλα του Μπαρόχα, που έφερε την ισοφάριση.
Μια ισοφάριση που σηματοδότησε το υπόλοιπο του παιχνιδιού. Νεύρα, σκληράδα και πλέον τα πάντα για τον βαθμό. Τον οποίον τον μοιράστηκαν οι δυό αντίπαλοι σήμερα. Θεωρώ δίκαια βάσει της υπερπροσπάθειας που κατέβαλαν άπαντες σήμερα. Αλλά όπως και να το κάνουμε, μια μικρή πίκρα την έχουμε με τον τρόπο που φάγαμε το γκολ. Άλλο γκολ ίσως να άξιζε περισσότερο.
Να μην συνεχίσουμε όμως άλλο. Η ΑΕΚ ήταν πολύ σκληρή κι έκανε αυτό που απαιτούσαν οι συνθήκες. Την κατάλληλη στιγμή βρέθηκε στο τιμόνι – ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΦΕΙΛΕΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΤΗΣ – κι ένα μοιραίο λάθος της στοίχησε. Οπότε χωρίς να θέλω ή να μπορώ να δείξω κάποιον κορυφαίο, οφείλω συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά για το τρέξιμο, το πάθος και την δύναμη που βγάλανε.
Γειά σου Στήβεν.Σε προηγούμενο post, μιλούσες για αποδοχή από τον Ουρουγουανό τεχνικού διευθυντή.Ξέρουμε αν πρόκειται για Έλληνα ή ξένο?Σε ότι έχει να κάνει με το μάτς απόψε,ελπίζω να πείστηκε κι ο τελευταίος για την αναγκαιότητα απόκτησης ΚΑΛΟΥ τερματοφύλακα.
δε χωραει κριτικη το ματς σε τετοιο τερεν. το θετικο ειναι οτι η ομαδα δεν φοβηθηκε το δυνατο παιχνιδι.
ο πεκχαρτ απεδειξε γιατι στο ελληνικο πρωταθλημα ενας επιθετικος με τα στοχεια του ειναι χρησιμος σε μια ομαδα.
απο την αλλη ο μπαροχα εκανε μια εντυπωσιακη αποκρουση και μετα εφαγε μια μουφα γκολ…
τα πραγματα θα ηταν καλυτερα αν ειχαμε πιο σταθερη αποδοση και σιγουρια στους τερματοφυλακες μας.
όταν έρχεται ..μιά τρύπα μέσα στό νερό, όλοι ξυνίζουν .
Προς πατρινός: Καλημέρα αδερφέ. Φυσικά και δεν ξέρουμε τίποτα. Και πώς να ξέραμε; Μιλάμε για Μελισσανίδη, δηλαδή για άσχετο με κανονική ροή εταιρείας. Οψόμεθα.
αμ αυτο παλι που χανουεμ βαθμους και οι αλλοι δυο μαλακες δε μπορουν να μας φτασουν !
αντε την επομενη εγωνιστικη να τελειωνουμε μια και καλη με τουτους.
ειμαστε αεκ και πρεπει να παιζουμε επιθετικα με πολλα γκολ.ο πογετ είναι κακομοιρογλου.βαζουμε ένα γκολ και αντι να βαλουμε αλλα 3 κανουμε αμυνα.και γενικα δεν βλέπουμε μπαλα.δεν βλέπουμε θεαμα.να δουμε ποσο κοσμο θα εχει με βαζελο.δεν γουστάρω τη νοοτροπια της κακομοιριας που είχαμε όλα αυτά τα χρονια θελω να βαζουμε 4 και να λεμε ρε πουστη μου δεν παιξαμε καλα.και όταν χανουμε να εχουμε κανει 10 κλασικες ευκαιριες.και με τον πογετ δεν γινεται ποτε αυτό.είναι από την ουρουγουαη.δηλαδή κλασικος παιζω σκληρα ταμπουρι μηπως παρω καμια ισοπαλια από τη βραζιλια.να παρουμε προπονητη που παιζει πρεσινγκ ψηλα πιασιμο του αντιπαλου από το λαιμο να μην περναει τη σεντρα.να κανει και μεταγραφες ο μελλισανιδης γρηγορους δυνατούς με ταχυδυναμη και μπαλαδορους.μεχρι και ο γκετσετζογλου ειπε ότι θελουμε μεταγραφες ποιοτικες.