Μπορείς ποτέ να ελέγξεις το παρασυμπαθητικό σύστημα; Ναι βρε, αυτό που δουλεύει τις νύχτες κι αυξάνει τους θανάτους ή τους τοκετούς; Αυτό που υποκαθιστά το συμπαθητικό σαν Εκαβ της νύχτας για τα ζωτικά όργανα. Αυτό που πολλές φορές φέρνει και τους εφιάλτες όταν οι πύλες του ασυνείδητου χαμηλώνουν, και στοιχειώνει το συνειδητό. Δεν μπορείς.
Μπορεί όμως και να δεις και κάποια όνειρα. Σαν προσδοκίες, σαν φαντασίες, σαν υπέρβαση στο κανονικό γίγνεσθαι. Στο οποίο, συναντήθηκε ο πρωθυπουργός με αυτόν που έχει απαγόρευση ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο, αλλά και με τον άλλον που δεν έχει σχέση με την ποδοσφαιρική εταιρεία. Νάναι εφιάλτης οτι ο Ερμής ήταν ο αγγελιοφόρος των θεών ή νάναι πραγματικά ο προπομπός των ψυχών για τον Άδη; Τον Άδη της κάθαρσης.
Θέλει κανείς να πεθάνει; Μα, γιατί το ρωτάς αυτό; Είπαμε, όνειρο είναι ή έστω εφιάλτης. Έχει κάποια σημασία τι συζήτησε το τρίο εν μόνας; Έχει κάποια σημασία μέσα στο όνειρο; Όταν είσαι κοιμισμένος, σημασία έχει να ξυπνάς και να βλέπεις ξαφνικά μιαν άλλη προοπτική. Οτι δεν έγινε τίποτα, αλλά η κάθαρση ξεκίνησε. Μπορεί να μην έφυγε κανείς από τους διωκόμενους, αλλά το κύπελλο θα γίνει.
Top management λέγεται ο υπάλληλος ή το λαμόγιο που έφερε την συμφωνία μεταξύ των κορυφαίων επιχειρηματιών του χώρου, που δεν ήθελαν και να συναντηθούν. Και που έδωσαν τα χέρια εμμέσως πλην σαφώς, για το άδειασμα του Ζακυνθινού και για την πορεία προς τα πακέτα, που δεν τα έχουν ανάγκη μεν σαν μεγιστάνες, αλλά τα θέλουν δε, καθότι διάγουμε και εποχάς κρίσης. Για την πατρίδα, μην τυχόν κι αυξηθεί η ανεργία.
Κεκλεισμένων των θυρών οι ημιτελικοί, η βαρειά απόφαση. Συγνώμη, και οι δυό ομάδες τιμωρημένες δεν είναι; Εν γνώσει και των δυό ομάδων, αυτός ο δικηγόρος που λέγεται Λίβας, δεν παρέστη στην εκδίκαση της έφεσης, που τελικά πήγε πακέτο; Μπας και δοθούν πίσω οι βαθμοί και μόνο. Διότι τον κόσμο τι να τον κάνουμε; Ποιά είναι λοιπόν η υπουργική απόφαση, που το έγραψε μάλιστα και σε χαρτί; Τρίχες.
Όμως πάντα στην διαπραγμάτευση, κάτι δίνεις και κάτι αφήνεις. Ένα container πιάνεις, κι εκατό περνάνε. Μπορεί ο κόσμος να βρίσκεται ανά πάσα στιγμή στα σημεία της νυκτός, που γίνονται τα νταραβέρια; Όχι βέβαια. Ο κόσμος οφείλει να κοιμάται, αλλά κι αν έχει αϋπνίες, μπορούμε άνετα να τον ξυπνάμε με ανεξάρτητους δημοσιογράφους, που δουλεύουν στα βοθροκάναλα, αλλά στα οποία πηγαία οι καταγγέλοντες πολιτικοί, πηγαίνουν για να δηλώσουν κάποια παπαριά, που όμως είναι όνειρο ή εφιάλτης για τον ξυπνήσαντα κοιμισμένο. Όνειρο ή εφιάλτης, εξαρτάται από πού εξαρτάται η τσέπη του.
Και τα διαρκείας πέφτουν συνεχώς. Και πώς μπορούν να σηκωθούν; Μα αν πάρουμε το κύπελλο με αυτήν την ομάδα, κι αν ρίξουμε και μερικές μπουλντόζες στην αλάνα, κι αν πάρουμε και τις εκλογές στην ομοσπονδία, τότε, δεν θα είμαστε πετυχημένοι; Τότε, δεν θα πάμε για πρωτάθλημα; Δηλαδή, τι άλλο να πούμε; Οτι τα βρήκαμε στο αλλιώς και να τα γράψουμε καλαμάρι στο χαρτί; Αυτά, δεν θα ήταν όνειρα, αλλά αλήθειες του Μητσοτάκη, που δεν πήρε το τηλεφωνικό κέντρο από την Siemens.
Μηνα σχολείστε βέβαια με τεχνικές λεπτομέρειες. Πώς θα γίνει; Όνειρο να βλέπετε, που θα είναι εφιάλτης για άλλους. Κάτι σαν το χρηματιστήριο, που όταν χαίρεται ο ένας, ο άλλος κλαίει. Συνήθως βέβαια αυτό ισχύει για τους λαϊκούς. Διότι οι λεγόμενοι μεγάλοι, ξέρουν τι απεμπολούν και ξέρουν το ουσιαστικό κέρδος για την πάρτη τους. Εφιάλτης θα λεγότανε αυτός; Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Αλλά και ποιός ασχολείται με τον τρόμο του μωρού, όταν το βαφτίζουν οι Χριστιανοί ή όταν του κάνουν περιτομή, οι τύποι που είχαν τον Χριστό απλό επαναστάτη;
Και να ξυπνάς τώρα και να μην ξέρεις τι να κάνεις. Ποιόν τελικά να πιστέψεις; Να δεις πιο πολύ Έλληνα την μουτσούνα του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη ή αυτήν του Μαυρομιχάλη και του Κωλέτη; Πόσοι σήμερα θέλουν να ήταν σαν τον στρατηγό και πόσοι σαν την αδερφή την πολιτισμένη; Όχι οτι ο άλλος με την φούστα δεν έβγαζε γούστα, αλλά μην το κάνουμε κι εφιάλτη και ρίξουμε κάστρα ανδροπρέπειας τότε ή κάθαρσης σήμερα; Άλλωστε κι ο Κοντονής, κάτι φέρνει σε μέσο όρο σε σχέση με όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για να είμαστε υποδουλωμένοι ελεύθεροι σήμερα.
Όμως, όνειρο ζω και μην με ξυπνάτε. Το κύπελλο, είπε ο δημοσιογράφος, θα συνεχίσει. Εξέλιπεν το πρόβλημα της βίας μαγικώς. Αυτό που ελόχευε μονομερώς στο κύπελλο και ουχί στο πρωτάθλημα. Μπορεί λοιπόν άρτος να μην έχει φτάσει ακόμα, αλλά το θέαμα θα υπάρξει. Κι αν μάλιστα φτάσει με τον Ολυμπιακό από το δέκατο λεπτό με οκτώ παίκτες, ζήτωσαν τα σενάρια της κάθαρσης. Όνειρο κι εφιάλτης ταυτόχρονα για όσους κοιμούνται παρέα και ξυπνάνε χαζοχαρούμενοι. Και ξέρουν κιόλας οτι διαιρώντας βασιλεύεις.
Οπότε ένας πρωινός καφές, είναι πολύ χρήσιμος. Γειασάν του Ιβαν που πήγε στο σπίτι του Μαρινάκη. Μιλάμε για πολύ γερή κόντρα και για κάθαρση κυρίων. Μιλάμε οτι η πραγματική χώρα υποφέρει από τον Τσίπρα, αλλά οι μεγιαστάνες πάνε και τον συναντάνε. Μιλάμε οτι ο λαός, ψάχνει σωτηρία. Μιλάμε οτι η ΑΕΚ θα πάρει το κύπελλο ή θα συντριβεί λόγω κάθαρσης.
Είναι στρατηγική επιλογή η βία στην Ελλάδα να βρίσκεται σε ελεγχόμενους χώρους π.χ γήπεδα.Αυτό έχει τα καλά του και τα κακά του π.χ σε σχέση με άλλες ευρωπαικες πόλεις έχουμε ησυχους δρόμους και σχετικά ασφαλή κυκλοφορία