Μεγάλη Εβδομάς. Το “Champions League” της Ορθοδοξίας.
Μεγάλη Παρασκευή προς Μεγάλο Σάββατο,είναι η ανάπαυλα του πρώτου ημιχρόνου,του αγώνα “Σανχεντρίν – Ιησούς”. Το σκόρ ως τώρα είναι 1-0. Η “ανατροπή” δίνει απόδοση 33, για όσους θέλουν να ποντάρουν.
Και η μέρα αυτή,δεν είναι κάτι παραπάνω παρά η υπενθύμηση προς τον ασήμαντο μαλάκα με τα δύο πόδια, πως η κατάληξη του μονόδρομου που έχει πάρει άπαξ και βγήκε από τη μήτρα, δεν είναι άλλη παρά η κάσα.
Και στο μαύρο σκοτάδι πίσω απ’αυτήν, “παραμονεύουν” δύο εκδοχές: ‘Η τα Πάντα, ή το Τίποτα.
Οσοι γλυτώσουν από τον “αρμαγεδώνα” (και) του φετινού Πάσχα,όσοι δεν ξεκληριστούν από τις ρόδες ή τα αρνιά, ας κάνουν σχέδια,μέχρι το επόμενο.
Οσοι πάλι δεν μείνουν μαζί μας, ε τότε, “επέσατε θύματα αδέρφια εσείς”. Αλλωστε ,λένε, πως αν τα “τινάξεις” Μεγαλοβδομαδιάτικα, αγιάζεις. Θάνατος με “bonus” δηλαδή. Οπότε: “Οποιος πεθαίνει σήμερα, χίλιες φορές πεθαίνει”.
Till then, ας φάγωμεν και ας πίωμεν. Ολούρμο. Καλές γιορτές σε όλους εύχομαι.
Connect
Ωραίος, χτύπημα στο στομάχι και τους κοιτάς όλους στο πρόσωπο, χρονιάρες μέρες.
Λιαντίνης, μέγας δάσκαλός και απίστευτη πένα. Όταν τον μελετά κανείς αποσπασματικά κινδυνεύει να παρασυρθεί σε έναν αμείλικτο μηδενισμό, ωστόσο τα γραπτά του αφήνουν μια γλυκιά ματαιότητα σε όλα τα πράγματα (η χαρμολύπη του Λιαντίνη), αφενός δεδομένης της κάσας ως μόνου προορισμού, αφετέρου δεδομένων πραγμάτων όπως η ΑΕΚ, οι γκόμενες, η οικογένεια (ή όποιος άλλος αντιπερισπασμός βρίσκει ο καθένας στη ζωή του).
Όλοι εδώ μέσα είστε φοβερές πένες, ωστόσο διαφορετικοί, και αυτό συντίθεται σε κάτι καλό για το site. Όταν μάλιστα μιλιόσασταν όλοι μεταξύ σας, βλέπαμε και παροιμιώδεις διαλόγους στα σχόλια. Δεν είναι κακό να μην ταιριάζεις/συμφωνείς με κάποιον σε όλα, αλλά και εμείς τι φταίμε να στερούμαστε συζητήσεις-σεντόνια όπως αυτή με τη χούντα του ΟΠΑΠ (επικό) 🙂