Πάει κι αυτό. Εψηφίσθει. Αναμένοντας “την δόση” ως μόνιμα χαρμάνια. “Σφοδρές οι αντιπαραθέσεις” στο οίκημα του Βασιλέως που σήμερα έχουν βάλει τους 300 ελληνόφωνους υπαλλήλους τους οι Βαυαροπροτεστάντες.
“Εγώ θα το έκανα καλύτερα…”. “ναι καλά,σε είδαμε και σένα.Ασε να το κάνω εγώ που ξέρω…”. Βρίζονται,σκούζουν, στριμώχνωνται στην αυλόπορτα των “συμμάχων-εταίρων-δανειστών”.
Τραβάνε πέρα-δώθε κάποια μέτρα, που κοστίζουν κάτι δις και ολημερής για κάτι νούμερα παριστάνουν ότι διαφωνούν,ενώ περνά σχεδόν ανέπαφα το σύνολο της για ακόμα μια φορά- ξεπουλημένης δημόσιας περιουσίας. Νερά,ρεύματα,παραλίες τραίνα, λεωφορεία,λιμάνια,αεροδρόμια.Ποιος άλλος θα το πετύχαινε καλύτερα αυτό,παρά ένας “αριστερός”.
Τι είναι ο “αριστερός σήμερα ; Είναι η χρονοκαθυστέρηση, προκειμένου να μπουν οι κλέφτες με άνεση στα ταμεία. (το “αριστερός” σε εισαγωγικά φυσικά) Δεν θα μπορούσαν να βρουν καλυτερους συνεργάτες οι δανειστές και οι παρατρεχάμενοι Σόροι. Πλέον καμιά Δεξιά δεν μπορεί να “τρέξει” τόσο γρήγορα,όσο μια “ελάφριά” (με ελαφρύ ήθος δηλαδή) “αριστερά”. Με το “ηθικό πλεονέκτημα”. Δηλαδή πολύ απλά με το σεντόνι ματωμένο στο παράθυρο. Η “παρθένα”.
Κατόπιν οι χωρικοί θα διαπιστώσουν πως επρόκειτο για αίμα κόκορα και πως η “παρθένα” είναι μια καραπουτανάρα. Φυσικά θα εξοργιστούν. Και θα ζητήσουν εκλογάς. Δηλαδή θα ζητήσουν από την αστυνομία ηθών να την συλλάβει και θα ξαναέχωμεν Δεξιά στον τόπο,αφού πάρα πολλοί θα έχουν ξεχάσει τί σημάινει. Και δώστου “σωσμοί” και “σωτηρίες”.”Καμένοι φάκελοι” και “συγχωροχάρτια” με αντάλλαγμα την σιωπή και την συνενοχή.
Ετσι θα πηγαίνει το πράγμα.Σαν μπουκάλι κλεισμένο,πεταμένο στη θάλασσα,από αμμουδιά σε αμμουδιά και από παραλία σε παραλία.
Φυσικά και ΣΥΜΦΩΝΩ με τις παρεχωρήσεις (sic) όπως λένε ευγενικά τις αναγκαστικές αυτές απαλοτριώσεις. ΟΥΤΕ ΝΥΧΙ στο κράτος. Με την προυπόθεση όμως ότι αυτοί που τα παίρνουν (και τα έχουν ξαναπάρει στο παρελθόν, π.χ. ΟΥΛΕΝ) να τα αξιοποιήσουν κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να υπάρχει αποτέλεσμα στον τελικό καταναλωτή-πελάτη. Οπως καριβώς δηλαδή συμβαίνει και στις χώρες τους.
Αυτή είναι μόνο η ένστασή μου. Και υποπτεύομαι πως απλά και κείνοι,αφού”παίξουν” με τις υπεραξίες και τις τριταγορές, σε καμιά 15αριά χρόνια,θα μας ξαναπετάξουν στη μούρη τις εταιρείες αυτές καταχρεωμένες και θα τις αποκαταστήσουμε,θα τις προικήσουμε ξανά με δημόσια χρήματα και κατόπιν, μετά από καμιά 30αριά χρόνια,αφού θα έχουν “παχύνει” θα τις ξαναδώσουμε ενέχυρο για να ξαναπάρουμε επόμενες δόσεις δανεικών, ως μόνιμα χαρμάνια.
Το πρώτο και κύρίαρχο στοιχείο,το οποίο ενώνει,ταυτίζει την ψευδο κομμουνιστο-αριστερή ιδεολογία με την κάπιταλ νεοφλιλελέ,είναι πως ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΕ ΣΥΝΟΡΑ. ΣΕ ΕΘΝΗ-ΚΡΑΤΗ (αν σας δημιουργεί συνειρμούς αυτός ο συνδυασμός, ειναι απολύτως λογικό). Δηλαδή λειτουργούν “ταμάμ”. Οι μεν “κόβουν” οι δε “ράβουν”. Ωραία φάμπρικα.
Να τα πάρουν λοιπόν Χιλιες φορές. Αλλά να λειτουργήσουν τελικά οι εταιρείες αυτές όπως στην Γερμανία,την Γαλλία,την Ελβετία.
Αυτή είναι η μόνιμη ένστασή μου. Τίποτα άλλο. Δεν είναι το “γιατί επεμβαίνουν οι ξένοι”. Οχι. Είναι το “γιατί δεν επεμβαίνουν σωστά,όπως θα έκαναν στις χώρες τους”.
Δεν είναι η “χαμένη Εθνική κυριαρχία” τάχα, που ποτέ δεν υπήρχε,αφού έχουμε πάψει να είμαστε αυτάρκεις και αυτόνομοι από την εποχή των Πτολεμαίων. Και ειδικά τα τελευταία 200 χρόνια,από όταν “μπουμπούνισαν” τον Καποδίστρια, έπαψε και η παραμικρή υπόνοια οιασδήποτε μορφής ελευθερίας. Πολιτικης, Οικονομικής, Στρατιωτικής και άρα Εθνικής.
Είναι το ότι αρνούνται πεισματικά να μας μετατρέψουν σε “κανονικό”, λειτουργικό κράτος. Τα “γιατί” δεν είναι της παρούσης. Ομως το αποτέλεσμα, είναι αυτό. Μας διατηρούν στη φορμόλη της ημι-ανυπαρξίας. Της ντεμί-ανάπτυξης. Της στρεβλής αντιπροόδου. Της μαϊμουδοποίησης και της αντιποίησης. Της μικροαστικής “κλεφτουριάς” και της αταξικής γκρίνιας. Δεν επεμβάινουν καθοριστικά. Αμετάκλητα. Οπως θα έκαναν στα κράτη τους. Μας αφήνουν στη μέση του δρόμου. Ανάμεσα στην βρώμικη “Ανατολή” και στην “παστρικιά” Δύση. Απρόσωποι. Ανερμάτιστοι. Δίχως κανόνες και δίχως αποστολή. Στο πουθενά.
Χωρίς παραμύθια λοιπόν και στρουθοκαμηλισμούς, μόνη ένστασή μου,διαφωνία μου, με τους “σακάτηδες”, τις “πλύστρες”, τους “πούστιδες” και τους “ζωόφιλους” Ούνους και Βισιγότθους,είναι ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΕΝ ΕΠΕΜΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ. ΚΑΘΟΛΙΚΑ. ΟΛΙΚΑ. ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥΣ. Εκείνες γιατί τις διατηρούν “τζάμι”, στην “πένα” και εδώ απλά χέζουν,αποπατούν, πειραματίζονται, και πετάνε τα σκουπίδια τους; Αυτή είναι η μοναδική μου και μεγάλη απορία. Κάνεις που κάνεις κάτι. Κάντο κανονικά. Φτιάξτε επιτέλους και εδώ μια “μικρή Ελβετία” γαμώ την πουτάνα μου. Να σας παραδεχτώ. Να προσκυνήσω τις ρόδες του Σόιμπλε. Κάντε το.
Αλλά όχι. Δεν θα γίνει ποτέ. Και αυτή είναι η μόνιμη τυρρανία μας. Να μη μπορούμε μόνοι μας να φτιάξουμε κράτος της προκοπής, αλλά να μας το αρνούνται και οι άλλοι που μπορούν.
Αίολοι Ψηφοφόροι-σαχλοκούδουνα. Εκρεμείς. Από την μια η ψευδαίσθηση του “πάλι με χρόνια με καιρούς…” και απ΄την άλλη η ανερυθρίαστη επαιτεία και η βαλκανογυφτιά του ψωμοπάτη. Οταν έκοβε σε “φέτες” τα γλυπτά του Παρθενώνα ο Ελγιν,υποτίθεται ότι έκλεβε αγράμματους που δεν κατανούσαν την κληρονομιά τους.
Ελα όμως που 200 χρόνια αργότερα, οι “Ελγιν” συνεχίζουν να πριονίζουν κομμάτια της ατελείωτης Ελληνικής “πίττας”, κατά το δοκούν και οι εδώ κάτοικοι, υπνωτισμένοι, άβουλοι, δειλοί,μα κυρίως ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΙ, συνεχίζουν να τους κοιτούν στωικά, καρτερώντας να πέσουν κάποιες λίρες απ΄τις τσέπες τους. ‘Η έστω κάποιες υποσχέσεις για “καλύτερο μέλλον”. Να υπάρχει ρε παιδί μου έστω μια δικαιολογία ότι “δεν τα δώσαμε τζάμπα”. Ω, ναι.
“Δεν ήξεραν” θα λέμε σε 100 χρόνια ξανά. Οντως. Η τέλεια δικαιολογία. Η αμορφωσιά, νομικά,είναι ένα είδος ελαφρυντικού. Πλησιάζει την νοητική καθυστέρηση, ως όρος. Πάλι καλά. Καλύτερα να μη γνωρίζεις.
Γιατι δεν επεμβαινουν; Μηπως γιατι με οτι αρπαζαν και αρπαζουν απο εμας αλλα και απο αλλες τριτοκοσμικες χωρες συντηρουν τις κοινωνιες τους;
Προς “Π Κ”: Αυτό περνά από το μυαλό των περισσοτέρων. Αλλά μια εξαίρεση,θα μπορούσαν να την κάνουν. Υπήρχαν και υπάρχουν αποικίες Αυτοκρατοριών,κατά το παρελθόν-αλλά και στη σημερινή εποχή-λίγες,κάποιες από αυτές οι οποίες άνθισαν και “παρακολουθούσαν” κατά πόδας την οικονομική-πολιτιστική πορεία των “μητρικών” κρατών.
Οι περισσσότερες βέβαια,αφήνονταν στις τύχες τους. Εσκεμένα και μεθοδικά παραμένουν στην μιζέρια και στην απαξία δια τους λόγους που αναφέρεις.
Αλλά σε εμάς,ρε γκαμώτο. λόγω του ότι είμεθα παιδόγγονα του Πλάτωνα, δεν θα έπρεπε να κάμουν μιαν καλύτερη προσφορά;
Εδώ που τα λέμε όμως,ας μην είμαστε και πλεονέκτες. Αν κοιτάξει κανεις γύρω-γύρω,το “στεφάνι” από το το οποίο είμεθα περιβεβλημένοι,γεωγραφικά, γίνεται- και γίνονταν- της πουτάνας. Δύο κλάσεις κάτω είναι όλες οι περιβαλόμενες ημών χώρες. Οαση είναι εδώ.
Οπότε και έτσι αν το δει κανεις,εντάξει. Την “χάρη” η σημερινή “Ρώμη” μας την εχει κάνει.Απλόχερα.
Εν μέσω κόλασης,πείνας,πολέμων,διωγμών, καταστροφών, χρόνιων εχθροπραξιών, πολιτικών-θρησκευτικών διενέξεων και αιματοκυλισμάτων,κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά,επιπλέει ένα μπουρδέλο με σμαραγδένια νησιά,καυτό ήλιο, και τα μεσημέρια δεν ακούγονται φωνές πόνου, μήτε όλμοι και μπαζούκας, μήτε κλάματα. Αλλα μόνο τα τζιτζίκια.
Αφεριμ!