Οι τελευταίες κινήσεις “θυμίζουν” Μελισσανίδη από τα παλιά και όχι αυτόν τον αργόσυρτο αμπλαούμπλα παραπονιάρη που μας “συστήθηκε” από την επανενασχόλησή του με τα της ΑΕΚ,το 2013.
Βαρέθηκε κι αυτός να φοράει τη μάσκα του “προοδευτικού” και του σύγχρονου επιχειρηματία. Πόσο να αντέξει; Για κάποιους-καθόλου άδικα- αυτό ήταν και μια εσκεμένη και σχεδιασμένη από μέρους του συμπεριφορά, λόγω του ότι η ΑΕΚ όσο ανέβαινε από την Γ κατηγορία βρισκόταν υπό “κατάσκευή”- η καλύτερα εν υπνώσει- και επίσης έπρεπε να δείχνει θετικά πρόσιμα παντού.
Οπως και να έχει,φαίνεται πως υπαρχει “στροφή”.Από το “κλέψιμο” του Μπακασέτα,κατόπιν -μετά το εσκεμένο και αυτό- κάζο της περίπτωσης του Γάλλου προπονητού, και την αστραπιαία και καθόλου του ποδαριού επιλογή του “Μητσικώστα” της Γεωργίας για τον πάγκο, ύστερα την απόκτηση του πολλά υποσχόμενου Μπάρκα(παρ’όλο που είναι ήδη 22 ετών…τι χώρα είναι αυτή να θεωρούνται φερέλπιδες ακόμα και οι κοντά στην σύνταξη. Τέλος πάντων) και σήμερα την μεταγραφή του “Τζίζες” από την Ουκρανία. Με γεμάτο βιογραφικό, πέρασμα ενός έτους από Μπάρτσα και σε μεστή ποδοσφαιρικά ηλικία. Αν δεν παρουσιαστεί τεμπέλης και ραχατλής και σεβαστεί το όποιο όνομα έχει αλλά και τα όποια λεφτά θα βγάλει από την ομάδα,τότε ίσως ησυχάσουμε για τα επόμενα 2 χρόνια μινιμουμ στην πληγωμένη θέση του στόπερ.
Και “εξωαγωνιστικά”-παρασκηνιακά που λένε- έχει αρχίσει να ανεβάζει στροφές,αφού η τελική ευθεία πλησιαζει.
Ο σχεδιασμός,- η καλύτερα η έναρξη της σχεδιασμένης αντεπίθεσης για την ομαλοποίηση και την λογικοποίηση του ρόστερ- έχει ξεκινήσει πολύ ορθά λοιπόν. Απο πίσω προς τα μπροστά και από πάνω προς τα κάτω: Προπονητής, τέρματοφύλαξ,σέντερ μπακ και έπεται συνέχεια. Μισή ντουζίνα παίκτες χρειάζεται ακόμα η ομάς,ώστε να πάψει ο-εκάστοτε- προπονητής της να γυρνά το βλέμα του στον πάγκο κατά την διάρκεια του αγώνα και να βλέπει τον …Πλατέλα,τον Χρύσανθο και τον Ανάκογλα.
Καλά τράβηξε το έργο με τα μπαλώματα-ελέιψει αντιπάλων στις πιο κάτω κατηγορίες και στην φετεινή στην λίγδα και κυρίως με σιωπηλή αποδοχή πως ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Μα λέγαμεκαι μεις ρε παιδί μου: “Τι “ερχόμαστε” και μαλακίες; Πως ερχόμαστε; Με το φρεσκοβαμένο πούλμαν που δείχνει τον Τζεμπούρ και τον Αραβίδη, πάνω από τα κεφάλια δύο λευκών κοτόπουλων; ‘Η με τις απανωτές γκρινιάρικες δηλώσεις του “εγγυητού” και τις συνεχείς κλάψες για τις “γκρανκάσες” και τις “εγκληματικές οργανώσεις”; Καλά όλα αυτά,αλλά άμα δεν συνοδεύονται από σοβαρές και στοχευμένες κινήσεις, εύκολα περνάς στο πεδίο του γραφικού,ως δεύτερος Αλαφούζος.
Από φέτος τα ψέματα τελειώνουν. Τα γυαλιά της νοσταλγίας οι οπαδοί-φίλαθλοι-πελάτες της ΑΕΚ τα πετάνε και φοράνε 3D. Και περιμένουν να φύγουμε από τις “λάσπες” του καρόδρομου που εισήλθαμε εδώ και 3-4 χρόνια και να βγούμε στη δημοσιά. Να τρέξουμε στην “‘ασφαλτο”. Με “κανονικό” αυτοκίνητο και με ανάλογη ταχύτητα. Τέρμα πια στις αναμονές,στις υπομονές και στις καρτερίες. Και δεν μιλώ απαράιτητα για την-επιβεβλημένη από μια πλευρά- κατάκτηση του επόμενου πρωταθλήματος. Αλλά για την “εξόρμηση” της ΑΕΚ,ως ΠΑΕ,ως παρουσία, ως εταιρεία και κυρίως ως σημείο αναφοράς στα ποδοσφαιρικά πράγματα.
Ωρα για λίγο “κρέας” δηλαδή και να σταματήσει το παραμυθάκι να βαφτίζουν κάποιοι τις “φακές” ως βοδινό. Με τα “αλλάζουμε επίπεδο” επειδή ξαναβάφτηκε το πούλμαν και τα “ερχόμαστε” με το τσούρμο των μετριότατων παικτών που φόρεσαν την φανέλα της ΑΕΚ όλο αυτό το προηγούμενο διάστημα. Ούτε και οι γιορτές και οι φιέστες στα συμβολικά Τατόια και τις Ωνάσειες Στέγες προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στην ΑΕΚ,πέρα από το να τρενάρουν τον χρόνο και να “σπρώχνουν” τις εξελίξεις-οι οποιες απαιτούν κκαι κάποιο κόστος (sic) εις το απότερο μέλλον. Μέλλον το οποίο έφτασε. “Ηρθε” δηλαδή το πλήρωμα του χρόνου και περιμένει και την ΑΕΚ να “ερθει”. Κανονικά. Και όχι επιγραμματικά, ως σλόγκαν,μόνο και μόνο να πειστούν οι “διψασμένοι” οπαδοί και να γίνουν τα διαρκείας 30 χιλιάδες και να γεμισουν τα ταμεια της “Δικέφαλος”, με τις Παπανδρεικές υποσχέσεις. Αυτά,ετελείωσαν. Γιατί πολύ απλά,οι εποχές είναι ισχνές από κάθε άποψη. Οπότε, τον λόγο έχουν τα έργα,κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Φτιάξε ομάδα κανονική,ξεκίνα το γήπεδο και εδώ είμαστε εμείς για τους οβολούς. Οχι ως εισφορά. Οχι ως “ανταμοιβή”. Αλλά ως “εισητήριο”. Αμα τί παραδώση του εμπορεύματος. Οχι πριν. Οχι δίσκος και γυροβολιά στους φίλους της ομάδας ως ζητιάνος, κάνοντας βόλτα μια μακέτα και κάνοντας μετεγγραφές της δεκάρας (από πλευράς ποδοσφαιρικής αξίας εννοώ) ενώ εσύ μίστερ δεν έχεις βάλει “μία”.
Εντάξει.Εταιρεία είναι η ΑΕΚ. Η μάλλον ΚΑΙ εταιρεία. Και κουμάντο κάνει ο περιστασιακός ιδιοκτήτης-τες των μετοχών της.
Οπότε, “όποιος έχει τα γένια,έχει και τα χτένια”. Με τα “donations” δεν λειτουργούν οι Α.Ε. αλλά οι ΜΚΟ και οι φιλανθρωπικές οργανώσεις. Δια ποίον λόγο έχει βγάλει δίσκο ου Μήτσους 3 χρόνια τώρα; Υπάρχει εταιρεία που σου ζητιανεύει ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ να συμβάλεις ωστε να παράξει το όποιο προιόν της; Σου έχει ζητήσει ποτέ λεφτά η “Κόκα-Κόλα”, η “Microsoft” ή τα μπισκότα “Παπαδοπούλου”,ωστε να αγοράσουν καινούριες μηχανές και καλύτερο υπαλληλικό προσωπικό; Οι τρόποι είναι γνωστοί: ‘H με ίδια κεφάλαια, ή μέσω χρηματηστηρίου, ή με τραπεζικό δανεισμό. Οχι με δίσκο,σαν τον Ανθιμο. Που βρισκόμαστε; Στο 1950;
Κάντε ότι είναι να κάνετε,και ο κόσμος της ΑΕΚ θα “απαντήσει”, θα ανταποκριθεί αναλόγως. Το πλασάρισμα της “σωτηρίας” της ΑΕΚ από τον όψιμο “σωτήρα” της, δεν πιάνει. Πρέπει να το έχει κατανοήσει και ο ίδιος. Πάτος στα διαρκείας. Πάτος στις εισφορές στην κατασκευαστική “Δικέφαλος”. Τι σημαίνουν αυτά; Σημαίνουν το εξής απλό δια τον Μήτσουλα: “Οχι όπως ήξερες,αλλά όπως βρήκες”.
Υ.Γ.: Αυτή η-αλά Αδαμίδη- περιφορά του Κυπέλου στην παραλιακή για να λουστεί τα άσματα του Ρέμου,δεν μου πολυάρεσε. Ενα κύπελο πήρε η ομάς. Ανυπόλυπτο. Ενα από τα πολλά. Καμιά πρωτοτυπία και καμιά σοβαρή κατάκτηση. Τί το γυροφέρνετε στα σκυλάδικα,λες και είναι τα οστά της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας; Δεν έχουμε ανάγκη από “μεγεθυντικούς φακούς”. Βλέπουμε καλά τί είναι. Γυροφέρνει το κουφάρι του Γκιρτζίκη ο Μελισσανίδης με το κύπελο ανα χείρας. Σαν τον Αχιλέα που έσουρνε τον Εκτορα έξω από τα τείχη της Τροίας. Μιλάμε για τρομερό κατόρθωμα. Για το πρώτο λέω. Αντε ρε,πανιγυριτζίδες.
Υ.Γ.: Δεν κρατιούνται οι Αγγλοι. Τους κρατάνε με τον “Θατσερικό” τρόπο εντός συνόρων σαν Παναγίες στις κερικίδες,αφού επισύρονται ποινές Δρακόντιες. Οταν παίρνουν πλοίο και αεροπλάνο όμως και “ξεπορτίζουν” από το νησί, βλέπουμε την “κανονικότητα”. Την ωμή αλήθεια. Οπως χθες στη Γαλλία.Οι “υπομονετικοι θεατές” της Premier, “μεταμορφώθηκαν” σε μπεκρίδες,σαματατζίδες. Πως αυτοί οι “εκπαιδευμένοι” άνθρωποι,βγάζουν ότι χειρότερο όταν βρεθουν εκτός επιτήρησης; Απλό: Αυτό πραγματικά έχουν μέσα τους και αυτό θέλουν να βγάλουν έξω τους . Και αφού δεν το μπορούν στο νησί,το κάνουν εκτός συνόρων. Ετσι είναι. Γιατί να χέσεις στην δικιά σου λεκάνη,αφού θα σου σπάσει το κεφάλι ο επιτηρητής σου, ενώ πρόκειται να πας επίσκεψη στον μισητό γείτονα; Χέζεις εκεί. Και μάλιστα στο δάπεδο. Αλλο να αποπατείς, να χέζεις,να ξερνοβολάς και να τρεκλίζεις στο θολό Λονδίνο και άλλο στα Ηλίσια Πεδία, στη “Φοντάνα ντι Τρέβι”, και στο “Φαληράκι”. Εχει μια διαφορά όσο να πεις.Σιβιλιζασιόν.
Τον “αράπη” και αν τον πλένεις…
Connect
