NATURA

Μόνο με τους Φυσικούς Νόμους μπορούν να εξηγηθούν-και- τα γεγονότα της ανθρώπινης δραστηριότητας-της οικονομικής εν προκειμένω.

Εφ’όσον η δράση του  ανθρωπου αναπόδραστα,αναπόφευκτα, καθορίζεται από αυτούς. Ασχετα μετο αν “βαφτίζουμε” “νόμους” τα τρέχοντα νομικά πλαίσια κάθε κράτους-κοινωνίας. Η αδήριτη ανάγκη για “αρπαγή”, για “λεία”, λειτουργεί με τους ίδιους Φυσικούς Νόμους,τόσο στα βάθη του Αμαζονίου,όσο και στο κέντρο της Νέας Υόρκης. Ολα τα υπόλοιπα και πολύ υποκριτικά.Τα περί “κράτους δικάιου” και “νόμων της αγοράς” και  λοιπών  “κανόνων στην οικονομική δραστηριότητα” είναι μόνο μπαρούφες  και αυτομασκάρεμα. Είναι σαν να κρατάς ομπρέλα σε τσουνάμι. Κοροιδεύει ο ένας μας τον άλλον.

Αρα, μόνο υπό το πρίσμα των Φυσικών νόμων, μπορούν να εξηγηθούν απλά οι οικονομικές (άρα και κοινωνικές) αναταράξεις που βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας.

Ανεξάρτητα από το αν η τρέχουσα οικονομική κρίση ήταν προσχεδιασμένη, ή απλά ένα “ατύχημα”,το αποτέλεσμα και οι επιπτώσεις της στην σειρά των Πραγμάτων (Οrder) όσο αφορά στις ζωές των ανθρώπων,είναι η ίδια.

Οταν ένα Φυσικό περιβάλον (ή οικονομικό  στην δική μας περίπτωση) μεταβάλεται για “χ” “ψ” λόγους,τότε οι επιπτώσεις είναι και παρόμοιες και-κυρίως-αναπόφευκτες.

Ποιοι πλήτονται από την κρίση; Σχεδόν όλοι. Ποιοι πλήτονται πρώτοι και πιο κάιρια; Οι “αντιλόπες”. Τα μικρομεσαία θηλαστικά που ζουν από την χλωρίδα,η οποία λόγω “ξηρασίας” (οικονομικής στην περίπτωσή μας) λιμοκτονούν. Μειώνεται δραματικά ο αριθμός τους. Αναπόφευκτο αποτέλεσμα ο “αποδεκατισμός” της-λεγόμενης- “μικρομεσαίας τάξης”. Της “ραχοκοκκαλιάς” του “οικοσυστήματος”.

Επόμενο στάδιο; Μα φυσικά η απίσχναση των θηρευτών,των σαρκοφάγων,τα οποία ζουν από το “κυνήγι” των “μικρομεσάιων” καταναλωτών-αντιλόπων. Οι “Ηλεκτρονικές”, οι “Μαρινόπουλοι”, οι “Μαμιδάκιδες”, τα “Μega chanel” κλπ. Και τα λεγόμενα “κανόνια” δεν θα σταματήσουν εδώ. Θα γίνουμε μάρτυρες και άλλων θανάτων περίφημων “θηρευτών” κατά μεσής της ξερής και άνυδρης κοινωνικής-οικονομικής σαβάνας.

Φυσικά προκαλεί μεγαλύτερο “ενδιαφέρον” (καμιά φορά συνοδευόμενο και από κακεντρέχια και επιδοκιμαστικά σχόλια) από μέρους των επιζησάντων ακόμα φυτοφάγων θηλαστικών που βλέπουν με  “ικανοποίηση” να συμπαρασύρονται μαζί του στην λαίλαπα της πείνας και της αποστέρησης, και οι λεγόμενοι “μεγάλοι”.

“να πεινάσει ο πούστης για να μάθει”… ή “καλά να πάθει ο κερατάς”, λέει  μεγάλο μέρος των δοκιμαζόμενων  “δορκάδων” και των “ιμπάλα” της σαβάνας,για τα “κακά” λιοντάρια και τις αιμοβόρες ύαινες, που τα  βλέπουν να  λιμοκτονούν και να τρέμουν από την πείνα παραπατώντας  και τέλος να πέφτουν ξερά στο χώμα,σαν τους “Μαμιδάκιδες”ακολουθώντας την μοίρα των φυτοφάγων που επιχαίρουν πριν και αυτά τα “τιναξουν”.

Ουδεμία απορία λοιπόν, μήτε και καμιά εξαίρεση, ή διαφορά. Ολα πάνε σύμφωνα με τις “Φυσικές Επιταγές”. Κύκλοι γίνονται. Δεν έχει να κάνει με το αν είναι “‘ασχημο”, “επιτρεπτό” “καλό” ή “κακό”. Δεν χωράνε τέτοιες έννοιες στην Φυσική διαδικασία. Οταν βλέπεις μια “εξαγορά” ή μιά σκηνή κυνηγιού,είναι το ίδιο. Είτε παρακολουθείς μια “αγέλη” ανθρώπων να “κατασπαράσουν” ένα “ανυποψίαστο” φυτοφάγο”,είτε βλέπεις μια αγέλη λεόντων να καταπίνουν,να ξεσκίζουν και να κομματιάζουν ένα “ανυποψίαστο” ελάφι, είναι ακριβώς το ίδιο.

Να τα αφήσουν  λοιπόν κατά μέρος οι πολλοί και “εγκάρδιοι” συμπονετικοί τα κροκοδείλια δάκρυα. Οπως και τις κατάρες τους  να τις αφήσουν στην άκρη οι λεγόμενοι “αδικημένοι” της ζωής. Το ίδιο και τα παράπονά τους οι “κυνηγοί” για την μη στήριξή τους από το κράτος ή τους κατασκευασμένους μηχανισμούς. “κάντε κάτι,πεθαίνουμε. Και αν πεθάνουμε  εμείς,θα πεθάνεται και εσείς μαζί μας”. Ναι,τώρα χεστήκαμε.

Οπως χέστήκε και η Φύση, που παρακολουθεί χαμογελώντας το μαλακισμένο δίποδο, που παριστάνει το “πολιτισμένο” με το “σαβουάρ βίβρ”, ενώ βρίσκεται ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ της τροφικής αλυσίδας. Μα να είσαι πρώτος και να μυξοκλαίς; Να έχεις καταγαμίσει τα πάντα και σε στιγμές που οι εποχές “αλλάζουν”, να παραπονιέσαι για “έλειμα τροφής” και -εδώ είναι το “καλό”- για ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΙ ΜΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ;

Κοροιδεύουμε ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί (νομίζουμε)  τη Φύση,της οποίας είμαστε αναπόσπαστο μέλος και υπό τους άχρονους Νόμους της δρούμε και υπάρχουμε. Κατασκευάζοντας “πολιτείες”,”αγαθά”, “υπηρεσίες” , “νόμους” και “κανονισμούς”, νομίζουμε πως απομακρυνόμαστε από την  Φυσική Ζούγκλα και γινόμαστε “καλύτεροι”.

Το ότι μετά από 3.00 σχεδόν χρόνια καθαρού “πολιτισμικού χρόνου”,τελικά ο άνθρωπος έχει καταφέρει να ψωμολυσάνε,να πεθάινουν πριν μεγαλώσουν και να υποφέρουν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του παγκοσμίως,αυτό μάλλον είναι μια λεπτομέρια.

Εχετε ξαναδεί πιο σπαραξικάρδιο σύστημα; Αλλωστε ποιος ενδιαφέρεται “πάρα πέρα”; Ο καθένας “το σπίτι του” κατά βάση δεν προσέχει; Δηλαδή ότι επιτάσσει η μάνα Φύση. Τα υποκριτικά και τραγελαφικά φιλοσοφικά και δυσνόητα οικονομικοκοινωνικοπολιτικα μανιφέστα και λοιπές θεωρίες και μπουρδολογίες, να μπουν  όλα λοιπόν κατά μέρος. Λεχρίτη άνθρωπε.

Ποιοι επιβιώνουν “at the end of the day” που λένε και οι Αγγλοι; Μα τα πολύ μικρά θηλαστικά. Αυτά που ζουν με τα ελάχιστα. Αυτά που  αποθήκευσαν όταν ο καιρός έλεγε “σκόρπα”. Αυτά που έχουν μειώσει τις ανάγκες τους στο ελάχιστο. Αυτά που έμαθαν να ζουν κάτω από το χώμα. Αυτά που στον καιρό των καταστροφικών-και τόσο απαραίτητων για τους “κύκλους” της ζωής- αλλαγών,έμειναν σχεδόν “ακίνητα”. Και φυσικά, τα μικρά το δέμας. Τα “ποντικάκια” της ιστορίας. Τα άρουρα είδη. Και ορισμένα έντομα.

Φυσικά όλα θα ξαναπάρουν την θέση τους. Θα “ξαναβρέξει”,θα “ξανανθήσουν” οι στέπες, θα φουσκώσουν ξανά οι “ποταμοί”, θα επανέλθουν τα φυτοφάγα για τροφή και αναπαραγωγή,θα σκάσουν μύτη ξανά τα σαρκοφάγα και θα ξαναπάρει “μπροστά” το αέναο κυνηγητό για “τροφή”,”αναπαραγωγή” και κτητισμό. Μέχρι θανάτου. Οπως πάντα,αιώνες τώρα.

Μη κλαίτε λοιπον για τους “Μαμιδάκιδες”, τους “Αλουμιν” και τους “Κωστόπουλους” και τους “Βωβούς”. Αν τα λιοντάρια και οι ύαινες γνώριζαν και είχαν άισθηση του χρόνου και των Νόμων, θα είχαν εφεύρει το ψυγείο πριν από μας.

Οπως μη κλαίτε για τις μικρομεσάιες “δορκάδες” που σχεδόν εξαφανίστηκαν από την έλειψη “μαρουλιών” τα οποία δε τα “ποτίζουν” πλέον με βροχή δανειων οι αραχνοτράπεζες. Και αντί να καταλήξουν στο στόμα κάποιου σαρκοφάγουν,τελικά ψυχοραγούν σκελετωμένα σε κάποια άκρη της ανθρώπινης σαβάνας. Η οποία όπως και να έχει, ότι και να γίνει,θα τραβάει τον δρόμο της. Τον “χαβά” της. Με Νόμους πάντοτε χαραγμένους από την Μητέρα Φύση, μέχρι το τελευταίο κύτταρο. Από την οποία τάχα αγωνίζεται να ξεφύγει και να απεγκλωβιστεί ο “πολιτισμένος”  μαλάκας. Το χαιβάνι της Φύσης.