Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΗ

Πραγματικά αυτό που λέει ο τίτλος, και αποτελεί ρήση του τεράστιου Oscar Wilde, είναι ασύλληπτο. Και δεν μιλάμε μόνο για την ρήση. Μιλάμε για ανθρώπους που έστω κι αν έπιαναν στο 1% το φυσικό τους μειονέκτημα και μετά επήγαιναν να το παραδεχθούν στον εαυτό τους και μετά να λάβουν τα μέτρα τους για να αυτοπροστατευτούν, ειλικρινά θα τους άλλαζα κατηγορία. Και ψάχνω να βρω αν ένας βλάκας, που δεν το έχει παραδεχτεί, θα μπορούσε να κάνει κάποια καριέρα εκτός δημοσίου τομέα κολλώντας σφραγίδες ή εκτός συνδικαλισμού με σκοπό να μαζέψει σε κοπάδια περισσότερα ζώα που ακολουθούν τον βλάκα.

Φυσικά, όταν μιλάω για τον Κετσπάγια, αρχίζω κι αναρωτιέμαι αν εγώ είμαι τελικά ο βλάκας που αγόρασα εισιτήρια διαρκείας, κι όχι αυτός που προσελήφθη για την βλακεία του. Η οποία βέβαια βλακεία του είναι για να καλύψει άλλους βλάκες, κατά θέση προϊστάμενους του. Ή κατά φύση, περισσότερο βλάκες από αυτόν. Διότι η βλακεία έχει κι άλλο ένα προνόμιο : Την οργάνωση. Κι είναι πλέον πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί από τον μεμονωμένο σκεπτόμενο, αν είναι τέτοιος κάποιος που ξαναγόρασε εισιτήρια.

Αυτά όμως είναι στα όρια της φιλοσοφίας και της εξυπνάδας του οπαδισμού, αν υφίσταται και κάτι τέτοιο. Εδώ μιλάμε οτι εδόθη μαρκούτσι στον Κετσπάγια για να πει τις απόψεις του. Πως εδόθη στον Τσίπρα η κυβερνητική υπατία, κάπως έτσι εφέρθησαν οι δημοσιογράφοι, που έχουν χόμπυ να αφήνουν κάποιον να ξεκατινιάζεται, και στον συμπαθή τύπο που δεν ασχολείται με το σαμπουάν που διαφημίζει η Ρονάλντο.

Και σταχυολογώ : ” Μην ασχολούμαστε με αυτούς που ήταν στον πάγκο, αλλά με αυτούς που έπαιζαν στο γήπεδο “. Ξαφνικά μπορείς να πεις οτι ανακάλυψες την Αμερική, κι αν είσαι εξ ίσου βλάκας, να βρεις κι ένα αποκούμπι για την ήττα. Εξ άλλου Αεκτζής είσαι κι άρα έχεις βαρύ συναίσθημα για το παιδί σου. Όσο όμως Αεκτζής και να είσαι, δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς γιατί ο Μπακασέτας έγινε σέντερ φορ, ο Λαμπρόπουλος αμυντικό χαφ και γιατί τρέχανε τα χαφ να ρωτάνε στο δεκάλεπτο τον προπονητή τους, πού ακριβώς παίζουν. Ο οποίος βέβαια κοίταζε το χώμα και καμία αλλλαγή συστήματος δεν έκανε. Επίσης θα πρέπει να τονιστεί οτι είναι υπέρτατη ποδοσφαιρική φιλοσοφία οτι θα πρέπει να κοιτάμε τους εντός του αγωνσιτικού χώρου κι όχι τους παγκίτες. Απλά να πω στον φιλόσοφο, οτι αυτός έβαλε τους ακατάλληλους στο χόρτο και τους κατάλληλους στον πάγκο.

Συνεχίζει όμως : ” Στο εξωτερικό, στην Ρεάλ, στην United, στην Μπαρτσελόνα, είναι όλα διαφορετικά. Εδώ ζούμε υπό το κράτος της πίεσης και του αποτελέσματος.  ” Κι εγώ ο άμοιρος συμφωνώ. Πράγματι ο Τιμούρ έπρεπε να είναι σε αυτές τις ομάδες προπονητής και να κάνει αβέρτα κουβέρτα λάθη, τα οποία να συγχωρούνται. Τι δουλειά έχει εδώ, που η πίεση να κερδίσεις τον Ηρακλή εντός έδρας βαράει κόκκινο και σε πιέζουν τόσο πολύ αυτοί οι μαλάκες οι οπαδοί που απλά θέλουν να ονειρεύονται οτι θα μείνουν κοντά στην διεκδίκηση κάποιου τίτλου; Είναι μια αδικία αυτή, το κατανοώ, αλλά όπως και να το κάνουμε κι ο Τιμούρ διάλεξε να δουλέψει εδώ που υπάρχει πίεση, ενώ στην Ευρώπη κάνουν χαβαλέ.

Κι έρχεται και το άλλο : ” Στην Ελλάδα, μετράει το αποτέλεσμα. Μπαίνεις με το πιστόλι στον κρόταφο. Στον Ολυμπιακό έφυγα αήττητος. Στον ΑΠΟΕΛ πήρα πρωτάθλημα. Κι από τις δυό ομάδες φύγαμε. ” Δηλαδή, σκέφτομαι εγώ, οτι μπορεί να υπήρχε πίεση, αλλά ο Τιμούρ τα κατάφερε. Οπότε έχει μια λογική πίκρα, που παρότι πετυχημένος, τον φύγανε. Γιατί δεν αναρωτιέται γιατί τον φύγανε; Στον γάβρο έσκισε και στους άλλους πήρε και τον υπέρτοτο τίτλο. Ποιό πιστόλι; Το πιστόλι είναι για τα αρνητικά αποτελέσματα. Αυτόν τον διώξανε για τα θετικά. Γιατί έγινε αυτό; Και καλά κι έγινε. Γιατί τα λέει αυτά την ώρα που είναι στην ΑΕΚ; Επειδή δεν τον έχουν διώξει ακόμα;

Οπότε έχουμε και το μέλλον, για το παιχνίσι με την Λάρισα : ” Δεν αλλάζουμε σύστημα και πάμε για νίκη…” Εδώ ίσα που μπορείς και να τρελαθείς. Δοκιμάζει στις τελευταίες προπονήσεις το 4-3-3 και δεν αλλάζουμε; Φυσικά μπορεί να το κάνει για τους δημοσιογράφους που παρακολουθούν προπονήσεις, και μετά να δοκιμάζει άλλα κατ’ ιδίαν με τους παίκτες. Δεν αποκλείω την δημιουργική ασάφεια του βλάκα, η οποία όμως κατά τεκμήριο μπρδεύει περισσότερο τα χάπατα που κλωτσάνε την μπάλα.

Εν πάσει περιπτώσει, ο βλάκας είναι συμπαθής, αρκεί να μην είναι σε θέση καθήκοντος. Όπως και το καθήκον να μην είναι να βγει από κάποιον ο οποίος δηλώνει βλάκας αλλά δεν το κατάλαβε κι ακριβώς. Όπως μπορεί και να μην καταλάβει γιατί μπορεί και να απολυθεί ακόμα κι αν κάνει διπλό την Δευτέρα. Αν χάσει, εύκολα θα κατηγορήσει την πίεση της Ελλάδας και την πουτάνα την κενονία. Όπως και να το κάνουμε ο βλάκας καταλαβαίνει τα χειροπιαστά. Πού να καταλάβει γιατί απολύθηκε από το ΑΠΟΕΛ ενώ πήρε πρωτάθλημα; Ο βλάκας ξέρετε, σιχαίνεται την αυτοκριτική. Προτιμά να γίνεται νούμερο και να μιλάει, λέγοντας το σύνηθες τίποτα του κρανίου του βλάκα.

Post By ...Το φως του φεγγαριού... (1.114 Posts)

Connect