Η ΜΑΛΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΗ

Περιδιάβαινα σήμερα, όλα τα γραπτά των δημοσιογράφων της ΑΕΚ. Αν έχετε την ευκαιρία, θα σας καλούσα να το κάνετε κι εσείς. Ειλικρινά τέτοιες κωλοτούμπες δεν έχετε δει ούτε από τον Ιωάννη, την αδερφάρα. Για πότε  ξαφνικά ανακαλύφθηκαν άχρηστοι μέσα στην εταιρεία ( ” την απόφαση την πήραν αυτοί που φοβούνται να αποφασίσουν ” ), και για πότε η τρομερή δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις έγινε μια μπούρδα και μισή ! Για πότε η τρομερή ποιότητα του ρόστερ από την μέση και μπροστά έγινε οτι η ΑΕΚ θέλει ενίσχυση !

Φυσικά στον αεκτζήδικο μικρόκοσμο, είναι γνωστοί οι πάντες για το τι ρόλο βαράνε. Αλλά δεν μπορεί κάποιοι εγκάθετοι και στημένοι, να αθωώνονται έτσι απλά. Διότι είναι και αυτοί υπεύθυνοι που τάισαν σανό τον κόσμο,  ή που κάλυψαν όλους εκείνους τους παρωχημένους που κουβαλάνε τίτλους εταιρικούς και το παίζουν σχεδιαστές. Τους θεωρώ μάλιστα το ίδιο ένοχους με όλους εκείνους τους δημοσιογράφους, που τρώγανε από την εγκληματική οργάνωση και κάλυπταν τα όργια.

Στην περίπτωση του Μοράις, η μαλακία ήταν εξ αρχής αυταπόδεικτη. Η σκληράδα του Πογιέτ με σαφέστατα χειρότερο ρόστερ, αντικαταστάθηκε από μια soft κατάσταση, ίδια με το πρόβλημα υγείας που κουβαλάει ο τύπος. Απόλυτα λογικό αφού ο άνθρωπος παίρνει χάπια και δεν σηκώνει καμία πίεση. Ούτε με νοιάζει αν είναι καλός άνθρωπος, ούτε με νοιάζει αν θα ήταν ιδανικός για τις ακαδημίες. Με νοιάζει μόνο οτι η ομάδα είναι στο μείον επτά βαθμοί από την περσινή της συγκομιδή.

Με νοιάζει οτι η ομάδα μπαίνει στο γήπεδο χωρίς κανένα σχεδιασμένο πλάνο. Χωρίς κατασταλαγμένο σύστημα, ή με σύστημα το οποίο δεν μπορούν να παίξουν οι παίκτες της ΑΕΚ. Με νοιάζει οτι στην διάρκεια του αγώνα, δεν μπορεί να κάνει αλλαγές, ή αν τις κάνει η ομάδα γίνεται κουλουβάχατο. Με νοιάζει αυτό που ακούω από την τηλεόραση : Ο Μοράις είπε στους παίκτες οτι δεν παίζουν σωστά, κι οτι πρέπει να βρουν έναν άλλο τρόπο για να απειλήσουν τον αντίπαλο. Με νοιάζει οτι οι παίκτες τον βλέπουν ήδη σαν έναν τέως.

Το χθεσινό λοιπόν παιχνίδι, ξεχείλησε το ποτήρι :

1. Χρησιμοποίηση ξανά του Πέκχαρτ.

2. Ένα αριστερό εξτρέμ, κι ένα δεξί μπακ, κάνανε σέντρες εντελώς άστοχες. Αυτό σημαίνει οτι στην προπόνηση κάτι άλλο γίνεται.

3. Τα δυό καλύτερα δεκάρια μας ( δεν τα θεωρώ δεκάρια, άλλοι τα θεωρούν ), Μάνταλος και Μπακασέτας, παριστάνανε τα εξτρέμ όταν συνύπήρχαν.

4. Η ομάδα τελείωσε το παιχνίδι χωρίς κανένα επιθετικό αλλά με έξι κεντρικούς.

5. Ο ανέτοιμος Αϊντάρεβιτς, έμεινε μέσα για 85 λεπτά, πλήρως εξαντλημένος από την δίαιτα των λιγοστών ημερών και την απώλεια των επτά κιλών.

6. Κανένας αυτοματισμός και καμία κομπίνα.

7. Στην πίεση του τέλους, έξω το σέντερ φορ κι έξω το εξτρέμ.

Τόσα λάθη σε ένα μόνο παιχνίδι, είναι αδύνατον να γίνουν. Ούτε ο Δέλλας δεν θα μπορούσε να τα κάνει. Ούτε φυσικά ο Κετσπάγια. Και φυσικά δεν θα μπορούσε να έχει πιο κατιούσες επιλογές η ΑΕΚ, στο θέμα επιλογής του προπονητή. Από τον Πογιέτ, σε κάποιον βοηθό, με ενδιάμεσες στάσεις κάποιους ανύπαρκτους. Μιλάμε οτι η ΑΕΚ – ΔΗΛΑΔΗ Ο ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ – πήγε να χτίσει σπίτι χωρίς αρχιτέκτονα, χωρίς μηχανικό και χωρίς εργολάβο. Αυτά έγραφα σε εκείνο το κείμενο ( οι ευχές ), που θεωρήθηκε εμπαθές.

Σήμερα όμως, και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, η εμπάθεια έγινε ποδοβολητό αλόγων και κλαγγή όπλων εναντίον του Μοράις, του Μπάγιεβιτς και ξέρω γω και ποιού άλλου. Γι’ αυτό λέω στον τίτλο οτι η μαλακία είναι αυταπόδεικτη ή καταδεικνυούμενη εγκαίρως μπας και η ΑΕΚ είχε καλύτερη πορεία. ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΕΚΡΥΒΕ ΜΠΟΛΙΚΕΣ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΙ ΤΗΣ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ. Και θα είχαμε χειρότερα μετά, όταν ο συρφετός θα κόμπαζε για ουτοπικές επιτυχίες.

Καλό είναι αυτό που γίνεται σήμερα, παραμονή των Φώτων. Είναι ευκαιρία να εξαφανιστούν καλικάντζαροι, που ως γνωστόν το έργο τους είναι να πριονίζουν τις ρίζες της γης. Κι όπως ξεκίνησε η δριμεία κριτική από την Ώρα ( φαντάζεστε σίγουρα γιατί ), έτσι είναι καλό που ακόμα και οι στρογγυλοποήσεις γωνιών ( ” φτειάχνει το ένα,  χαλάει το άλλο ”  ή ” Ο Μοράις είναι σίγουρο οτι θα τα καταφέρει αρκεί να κουλανδρήσει χαρακτήρες ” ) ξεσκέπασαν όλους εκείνους τους εγκάθετους καλικαντζαραίους, που στον βωμό του μπαξισιού πριονίζουν την ΑΕΚ.

Είναι καλό που ξεχωρίζει η ιδιοτέλεια των φερέφωνων από την ανιδιοτέλεια των πελατών. Οι οποίοι μάλιστα έχουν και την διακριτικότητα να μην πίνουν εις υγείαν του μαλάκα του λαού ή να μην καρπώνονται διαφημίσεις από τα κλικ των χάπατων, αλλά να απέχουν από το γήπεδο για να μην γκρινιάζουν και βαρυγκομούν σε κάθε μαλακία που γίνεται μέσα στο τερέν. Αν κι αυτό δεν είναι εκτιμητέο, τότε πάρα πολύ στραβά αρμενίζουμε.

Ένα πράμα όμως, που δεν το κάνουμε εδώ μέσα. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Καντάρια μπάλα ξέρουμε για το χόρτο, καντάρια μπάλα ξέρουμε για οργάνωση επιχειρήσεων, καντάρια μπάλα ξέρουμε για επιλογές προσώπων. Και φυσικά δεν τρώμε σότο για εκτελεστικούς διευθυντές, για διευθυντές επικοινωνίας και λοιπά κουραφέξαλα. Αν τα τρώγαμε, δεν θα είχαμε δικαιωθεί σήμερα που όλη η διοικούσα επιτροπή της τρίτης εθνικής, είναι σπίτι της. Διότι το να φας ένα παραμύθι για ρόστερ τρίτης εθνικής, άντε και το τρως. Διότι αυτό το ρόστερ είναι αρκετό. Όταν όμως στελέχη κατατάχτηκαν βάσει ιστορίας σαν τρίτης κατηγορίας, κι άρα σήμερα που οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες δεν κάνουν, τότε τζάμπα οι τότε καβγάδες που γίνανε. Τα στελέχη, δεν έχουν κατηγοριοποίηση. Αν όμως εγώ δεν ξέρω και ξέρει ο μεγιστάνας, τότε ο Μπάγιεβιτς γιατί είναι εκεί μέσα; Εύχομαι τα Φώτα να φωτίσουν αυτούς που πρέπει.