Ξεθάφτηκε ο νυχοκόπτης του πολέμου

Μπαίνεις σε ένα μαγαζί,βλέπεις ένα φούτερ. “Πόσο έχει”; ρωτάς. “50 ευρώ” σου λέει ο μαγαζάτωρ. “κάτι ανάλογο, με 10 ευρώ, υπάρχει”; ματαλές. “βεβαίως” ματαλέει ο μαγαζάτωρ. “ορίστε”. Και σου δείχνει με το δάχτυλο το απέναντι πεζοδρόμιο, όπου  έχουν αραδιασμένα τα προιόντα τους οι πωλητές του δρόμου.

Εναν φτηνό Πογιέτ, πρσπάθησε να βρει ο “μικρός καουμπόυ”  εγγυητής. Ο κανονικός ζήταγε πέρσυ κάτι “τρελά” λεφτά. Λένε. Αφού πέρασε από την δοκιμασία ενός κατατονικού προπονητή που καθόταν εκ δεξιών του Μουρίνιο παλιά,άρα κάτι θα έχει μάθει. (Οσα έμαθε από μαγειρική κι’ο Ταρνανάς δίπλα στη Λωξάντρα). Δεν έπιασε η “μαιμού” περίπτωση του μικρού Μουρίνιο και αφού χτύπησε τόοοοσες πόρτες το τελευταίο διάστημα και καμιά δεν άνοιγε τζάμπα,να προσφερθεί έστω ένας προπονητής αφιλοκερδώς και αυτοθέλητα, αποφάσησε ο “Τζιμ Ανταμς από την Κοκκινιά”  να πάει στον μικρό Ισπανό “Τσιπιρίπο”  ( ο κανονικός ήταν αν δεν κάνω λάθος Κομάντσι,αλλά δεν πειράζει.Δεν θα μας κάνει μήνυση ο Στρατίκης).

Ο οποίος καθόταν άπραγος,μετά την τελευταία περιπέτειά του στην χώρα με τις κελεμπίες. Πρωτού πάρει την απόφαση ο “μικρός  καουμπόυ”,σίγουρα θα ρώτησε και τον καλό του φίλο. Τον περιορισμένης “εμβέλειας” αλλά έμπιστο Πεπίτοβιτς. Εκείνος βέβαια είχε ορισμένες ενστάσεις,γιατί ο Τσιπιρίπο ήταν ο αντικαταστάστης του το 2011 εις το τέυχος αν θυμάμαι καλά 487 με τίτλο “ένα γαιδούρι πάνω στο άλλο”.

Ο “μικρός σερίφης” όμως κατάφερε και έπεισε τον μουδιασμένο Πεπίτο τάζοντάς του “tortiljias de frijoles” (πίτα με φασόλια),όταν θα έφταναν στο επόμενο σαλούν.

Η Αγγελική-Ντιάνα Μόρισον,-η μεγαλομέτοχος ντε- ήταν φυσικά έτοιμη σαν από καιρό. Δεν την ενδιέφερε ποτέ  τόσο το ποιος ήταν δίπλα της στην μάχη,αλλά  μόνον ο εχθρός. Ηξερε ότι βάζοντας κίτρινα,θα έπρεπε να πολεμά  το κόκκινο. Βάζοντας κόκκινα, να πολεμα το κίτρινο. (για κραγιόν μιλάμε πάντα)

Αφού λοιπόν κανείς δεν είχε αντίρηση, ο Τσιπιρίπο, έγινε μέρος του θρυλικού γκρουπ το οποίο αλωνίζει στο μνημονιακό φαρ-ουέστ της ψωροκώσταινας,παλεύοντας να κλείσει στη φυλακή του κακούς  συμμορίτες που ζουν στην παράγκα, με αρχηγό τον Ατατουρκ από τον Πειραιά, οι οποίοι έχουν ρημάξει τις τράπεζες και τις ταχυδρομικές άμαξες.

Η τετράδα πλέον είναι έτοιμη για νέες περιπέτειες. Και ξεδίπλωσε χάρτες  και παλιά σχέδια.Ο Γιόχανσον ήδη προωθηθηκε μέχρι το αντίπαλο τέρμα-ως θα έκανε ο κανονικός Πογιέτ -και η άμυνα δείχνει να μαζεύεται λίγο “προς τα μέσα”. Φυσικά ο αντίπαλος ήταν παθητικός και ασφαλές συμπέρασμα δεν βγαίνει.

Αλλά όπως φαίνεται το πράγμα,θα πάει έτσι. Θα ακούμε παιάνες. Θα φτάνουν στα αυτιά μας ποδοβολητά. Θα ξεθάβονται κάθε Κυριακή τσεκούρια και  σκεπάρνια. Θα καπνίζουμε πίπες. Ενίοτε θα τις “παίρνουμε” κι όλας,αφού δεν μπορούμε να νικάμε συνεχώς. Ερχονται δύσκολα ματς. Αλλά όπως και να έχει, οι υπερασπιστές του νόμου,με προεξάρχοντα τον “μικρό αρχηγό-εγγυητή”, προσδοκούν να τους βρει το τέλος της σεζόν σε τέτοια θέση,ώστε να ανανεώσσουν την συνεργασία τους και τον επόμενο χρόνο.

Αν για τον 2ο γύρο ο Μανόλο-Τσιπιρίπο είναι ευχαριστημένος με 200 χιλιάρικα,τότε αυτό σημαίνει πως με μια πεντακοσάρα θα υπογράψει για όλη την επόμενη χρονιά,με χέρια και με πόδια. “δεν φταίω εγώ” είπε σωστά το σοφό χλωμο πρόσωπο, ο αργηγός Τζιμ Ανταμς. “ας μου φέρνατε το Champions League, για να σας έπαιρνα καραμέλες στο λούνα παρκ. Τώρα,πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή στη μέση της σεζόν. Και οταν ξεκινήσει η νέα,του χρόνου,τότε συνεχίζουμε αυτό που σταματήσαμε”.

Κανείς δεν έδειχνε να καταλαβαίνει τίποτα από τα λεγόμενα του “αρχηγού”, αλλά ήταν όλοι τόσο συνεπαρμένοι,που δεν  έβλεπαν την ώρα να ριχτούν με τα μούτρα στις νέες περιπέτειες,τις οποίες υποσχόταν το μικρό ελληνόπουλο.Που έφτασε στην Αμερική κολυμπώντας και γύρισε με κότερο. Και ολα αυτά,υπερασπιζόμενο το νόμο (αφού στις αρχές ήταν κυνηγός κεφαλών και έκανε “σιρμαγιά” με τις συλλήψεις επικηρυγμένων”)

Και κάτσε εσύ και περίμενε τους “Ντίας” και τους  “Αραούχο”.  Είπαμε: Ψωμί με φασόλια.