Εφτασε ο Αραούχο.

Υπήρχε και ένας άλλος Αραούχο,ένα δεξί μπακ,αν θυμάστε. Πολύ καλό μπακάκι. Εφυγε νωρίς.

Ο συγκεκριμένος Αραούχο, ο Σέρχιο,είναι και αυτός Αργεντίνος. Σέντερ φορ. “Πρώτο ποτήρι”.

Στους τελευταίους 44 αγώνες, (και σε περίπου 2.500 λεπτά συμμετοχής του) έχει σκοράρει 7 φορές. Δηλαδή ένα γκολ ανα 6 ματς. Αν θεωρήσουμε πως ο βαθμός δυσκολίας στο Ελληνικό πρωτάθλημα είναι σαφώς μικρότερος σε σχέση με την Ισπανική La Liga, τότε μπορούμε να περιμένουμε τα διπλά τουλάχιστον από τον “Ορέστη Μακρή”. Δηλαδή στα εναπομείναντα 14 ματς πρωταθλήματος (χωρίς να περιλαμβάνουμε αυτά του κυπέλου,γιατί δεν γνωρίζουμε πόσα θα είναι) θα σκοράρει γύρω στα 4-6 γκολ. (με την προυπόθεση πως θα είναι παρόν  σε όλα,πράγμα δύσκολο αφού ελοχεύουν τραυματισμοί,τιμωρίες, πλύσεις στομάχου κλπ)

Είναι αρκετά τα χρήματα, δεδομένου του “ντόρου” για την απόκτησή του,αλλά και των απολαβών του ως δανεικός μεχρι το τέλος της σεζόν; Θα δείξει. (άλλωστε,αρκετές φορές, δεν έχει  τόση σημασία ο αριθμός των γκολ,αλλά η σημαντικότητα αυτών. Γκολ σε κρίσιμα ματς,είναι πολύ απαραίτητα και αποκτούν μεγαλύτερη αξία. Ενα  “χατ-τρικ” σε ένα 5-0 με μια υποδεέστερη ομάδα,είναι σαφώς μικρότερο κατόρθωμα  για έναν επιθετικό από ένα γκολ π.χ. σε έναν τελικό κυπέλου). Αλλο να πίνεις σαμπάνια αγναντεύοντας τον Σικουάνα και άλλο να πίνεις “Κουρτάκι” αγναντεύοντας  τον κώλο της  χοντρής  στον καφενέ της γειτονιάς.

Ενα ακόμα επιβαρυντικό -και ανησυχητικό- στοιχείο, είναι πως προέρχεται από -πολύ πρόσφατο-τραυματισμό στο γόνατο, που τον κράτησε εκτός δράσης για ένα μήνα, και που βέβαια δεν γνωρίζουμε τον βαθμο αποθεραπείας του. Εξετάσεις φυσικά θα πέρασε-όχι μόνο αλκοτέστ μη χέσω- και ακόμα και αν δείξουν μερικά “μικροπραγματάκια” “ψιλοανησυχητικά”και  κρίθηκε “ο.κ.”. Εδώ βρήκαν δουλειά ο Λέσκοτ, ο Αλμέιδα και ο Τσιγκρίνσκυ, των οποίων τα πόδια είναι  σε χειρότερη κατάσταση από ότι τα πόδια του κομοδίνου του παππού τους, θα κωλώσουμε στον Σέρχιο; Αλλωστε η “διψασμένη” επιθετική γραμμή της ΑΕΚ επιζητά μετά μανίας κάποια παραπάνω γκολ,και ως τώρα δεν τα βρίσκει- με εξαίρεση τον διάτοντα Πέκχαρτ,του οποίου την διάρκεια της ρέντας δεν γνωρίζουμε, όπως και δεν ξέρουμε αν μετά και την απόκτηση του Αραούχο, πέσει κι αυτός στο αλκοόλ έτσι ώστε να βρίσκεται” με κλειστά μάτια” με τον Αργεντίνο. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή εδώ.

Ενας πιθανός δεύτερος τραυματισμός στο ίδιο σημείο, είναι βέβαιο  θα τον αφήσει στην εξέδρα για μεγάλο διάστημα και ο χρόνος μέσα στον οποίο καλείται να “βγάλει” τα λεφτά του δανεισμού του δεν είναι μακρύς. Βέβαια σε αυτήν την περίπτωση θα ευνοηθεί ο ίδιος ο Μελισσανίδης,αφού έτσι θα βρει άνθρωπο να τσουγκρίζει κανένα ποτήρι στα επίσημα,αφού κανείς από την “αυλή” του -με εξαίρεση τον Μπιλ – δεν πίνει αλκοόλ. Τί ξενέρα!

Τα -όποια- προβλήματά μπορεί να έχει  με το αλκοόλ- τα οποία ίσως να παρουσιάζονται και με “στόμφο” μέσα από τους μεγεθυντικούς φακούς των ΜΜΕ,όπως γίνεται συνήθως, ίσως να μην έχουν και μεγάλη σημασία. Δεν χρειάζεται να κάνουμε αναφορά στον Οκόνσκι, ο οποίος έπαιζε πιωμένος,αλλά στο γήπεδο έκανε “παπάδες”. Δηλαδή θεωρώ ελάσονος σημασίας τα προσωπικά “χούγια” κάποιου αθλητή, αν και εφόσον βέβαια αυτά δεν επιρρεάζουν την απόδοσή του. Αμα το “έχεις” κάτι, τότε δεν σε εμποδίζει να το δείξεις ούτε το “σφηνάκι”, ούτε το τσιγάρο και το “μαύρο”, ούτε τίποτα. Αμα δεν το “έχεις” και καλογερική ζωή να κάνεις,μέτριος θα παραμείνεις.

Αρκεί να μη το παρακάνει. Μη τον  βρίσκουν ξάπλα ανάισθητο τα ξημερώματα οι σκουπιδιάρες του δήμου και κάθε τόσο  οι υπάλληλοι τηλεφωνούν στην ΠΑΕ   εκνευρισμένοι: “την επόμενη φορά που θα τον ξαναβρούμε έτσι, θα του βάλουμε το Κοράνι παραμάσχαλα και μετά ας καθαρίσει με τους Μουσουλμάνους”.

Συμπέρασμα: Η παρατεταμένη περίοδος “αφλογιστίας” του σε συνδυασμό με τον -πολύ-πρόσφατο τραυματισμό του στο γόνατο (σημείο πολύ καθοριστικό,ειδικά για επιθετικό) καθιστά την περίπτωση Αραούχο,άλλο ένα “ρίσκο” -για να μη πούμε “στοίχημα” και ξυπνήσουμε πάθη-του οποίου την αποτελεσματικότητα και χρησιμότητα  καθιστούν αμφίβολη  και επισφαλή.

Η Λας Πάλμας- όπως και οποιαδήποτε ομάδα που θέλει να πετύχει τους στόχους της και έχει πληρώσει αδρά έναν ποδοσφαιριστή για να κάνει την δουλειά για την οποία πληρώθηκε,-φαίνεται να μη “χρειάζεται” τον εν λόγω παίκτη. Βρίσκεται στη μέση της βαθμολογίας με 25 βαθμούς, απέχοντας αρκετά από την ζώνη του υποβιβασμού. Δεδομένου πως κύριος στόχος της είναι η παραμονή στην μεγάλη κατηγορία και πως αυτός δείχνει να επιτυγχάνεται και μάλιστα δίχως την ενεργή συμμετοχή του Αραούχο,προτιμά να τον δανείσει,  απαλλασόμενη έτσι  από ένα σημαντικό μέρος του κόστους παραμονής του σε αυτήν.

Δηλαδή,καλά κάνει εκείνη και τον παραχωρεί-τουλάχιστον ως  το καλοκάιρι-η ΑΕΚ δεν ξέρω αν κάνει καλά που τον αποκτά ως τότε,καλώντας τον να κάνει αυτό που δεν -φαίνεται να- κάνει ο Αλμέιδα.

Η ΠΑΕ πλήρωσε 400-500  χιλιάρικα για τον Σέρχιο, “πάνω” στα 400 χιλιάρικα του Ούγκο. Αυτό είναι που λένε “διπλά  έξοδα”. Και δεν είναι τα μόνα. Τέλος πάντων

Από την μεριά μας φυσικά,ευχόμαστε το αυτονόητο. Να μην λείψει ποτέ και να θεωρηθεί από τον προπονητή του “αναντικατάστατος”. Να βάλει όσα περισσότερα γκολ μπορεί συμβάλοντας στην ανάδειξη τόσο της ομάδας όσο και του ιδίου.

Να μπούμε στα “πλέυ-ουφ” να δούμε και τί θα γίνουμε. Δεν μπορεί το Ευρωπαικό ποδόσφαιρο χωρίς την ΑΕΚ.