ΑΛΛΑ ΚΟΛΠΑ

Η αληθεια ειναι οτι καποια στιγμη τα ειδαμε ολα. Γιατι ειναι μια χαρα να εισαι σκαφατος μιας και δε κανεις τιποτε- και εκει σε θυμηθηκα Stevie-  οταν φτασαμε στο Rock και ειχαμε ηδη 3,000 χλμ στη ‘πλατη’, οποτε στο καθιερωμενο 15ημερο αναλογα φετος το δηλωσα οτι δεν θα κανω τιποτε απολυτως. Τιποτε ομως, ουτε καν να ασχοληθω σε ενα δεσιμο να πεταξω ΕΝΑ μπαλονι. Το καλο ειναι βεβαια οτι η φιλη μου οδηγει, και οχι μονο οδηγει αλλα ΘΕΛΕΙ να οδηγει, οποτε σε σχεση με αλλους ειχα το πλεονεκτημα της ‘ξεκουρασης’ στη πισω θεση. Ξεκουραση λογος το λεει, μιας και για οσους ξερουν, ο πισω επειδη ειναι πιο ψηλα απο τον εμπρος και δεν προστατευεται απο το fairing και τρωει αερα. Ειδικα εγω που ειμαι 1,85 και ολη αυτη η αντισταση στα 160km που αποφασισε το group οτι ηταν η ταχυτητα στις εθνικες, σε χτυπαει στο κρανος- αρα βαζεις κοντρα που σου βγαινει στον αυχενα.

Η Ευρωπη δεν ελεγε κατι για μενα, μεχρι την Ισπανια μιας και την εχω δει πολλες φορες, ειδικα μεχρι τη Νικαια. Ενδιαφερον αρχισε να γινεται στα συνορα του Gibraltar που ειναι κυριολεκτικα μια κουτσουλια: ενας βραχος- The Rock- με ενα αεροδρομιο που ειναι το μισο μεσα στη θαλασσα, και το διασχιζει ΚΑΘΕΤΑ ο κεντρικος δρομος. Ειναι το πιο κουλο αεροδρομιο που εχω δει, μετα της Κερκυρας που οταν προσγειωνεται αεροπλανο σταματανε τα αυτοκινητα για να μη σε χτυπησει ο αερας. Εκει οχι απλα σταματανε για λογους ασφαλειας αλλα για περασει το αεροπλανο κυριολεκτικα! Ο δε δρομος απο το διαδρομο ειναι στα 150-200 μετρα και ειναι πραγματικα περιεργο να το βλεπεις. Αγγλοι συν-μηχανοβιοι (4 μηχανες) εχουν βγαλει Union Jack σημαιες στην εισοδο, για να τη σπασουν στους Ισπανους που αναλογα εβγαλαν τις δικες τους. Εμεις μπορει να γελαγαμε- συμμετεχαμε με την πεμπτη σημαια ΦΥΣΙΚΑ-  αλλα το αστειο μαλλον δε το επιασαν οι συνοριακοι που μας εβαλαν χερι, σε ολους, να μη προκαλουμε ενταση. Συνοριακοι που ηταν τυπικοτατοι και αναλογα για να τη σπασουν στους ΜΗ Βρεττανους μιλουσαν αγγλικα με οσο πιο βαρια προφορα μπορουσαν την ωρα που σε εμας που ειδαν UK διαβατηρια χαμογελουσαν με το γνωστο υφακι..

Η Αφρικη ειχε ενδιαφερον. Ειδικα η Casablanca που ειναι μια δυτικη πολη και δεν εχει καμμια σχεση με οτι μπορει να φανταζεται κανεις (και περιμενα και εγω). Τα μερη της πολης που ειδαμε- 1 νυχτα μειναμε- ηταν τα πιο Morocco με τα αναλογα market στη παλια Medina που ολο το σκηνικο θυμιζε αλλη εποχη και αγορασαμε 3-4 βλακεις μονο και μονο για να κανουμε παζαρι με τους ντοπιους. Η εννοια μας ηταν η ασφαλεια περισσοτερο γι αυτο και αποφασιστηκε να μη πηγαινουμε πουθενα κατω απο 3 μηχανες με 2 αναβατες η καθεμια. Οπως αποφασιστηκε με εξαιρεση ενα ξενοδοχειο με κλειστο parking πενταστερο οπου δεν ειχαμε θεμα, στην υπολοιπη διαδρομη που μειναμε σε κατι απιθανους 3 βραδυα, να κανουμε 2ωρες βαρδιες για να φυλαμε τις μηχανες -27 τον αριθμο με ενα αλλοθρησκο με Triumph κλασσικο ΑΓΓΛΟ- ανα ζευγη.

Νομιζαμε οτι θα εχουμε θεμα με τη βενζινη αλλα τελικα καναμε λαθος. Αυτο δε μας απετρεψε να εχουμε εξτρα tanks, just in case, ειδικα σε κομματια μεγαλα που εισουν στη μεση του πουθενα επι ωρες. Το λιτρο κανει κατω απο 0,90 ευρω χονδρικα δωσαμε γυρω στα 90 ευρω για 2,000χλμ!!! Με αυτες τις τιμες και σε συγκριση με την ακριβη Ευρωπη φυσικα στην Τυνιδα ο βενζινας τα ειδε ολα μιας και 27 GS 1200 (και ο αλλοθρησκος) πηγαν να γεμισουν μηχανες και tanks πριν μπουμε στο φερυ για Παλερμο, η σταση στο βενζιναδικο κρατησε πανω απο 2 ωρες για ολους!

@ Koreas: μερικα που μου ειπες ισχυουν, λιγα ομως. Ισως γιατι εβλεπαν ενα καραβανι μεγαλο και δεν εκαναν μαγκιες. Ισως γιατι εχουν αλλαξει τα πραγματα, μπορει αν εισαι βεβαια μονος σου να ειναι αλλιως. Γενικα ηταν ευγενικοι, εμεις αναλογα παντα διναμε το εξτραδακι.. και ειμαστε ολοι happy.

Πολυ- παρα πολυ- αμμος, ερημος κλπ. Καλτ καταλληματα, ακομη πιο καλτ κουζινα που προσεχαμε να ειμαστε οσο πιο safe στις επιλογες μιας και δε λεει να σε πιασει τιποτε στη μεση του πουθενα. Καμηλες- πολλες καμηλες- και οσο περιεργα ηταν για εμας αλλα τοσο μας κοιταγαν και αυτοι. Πολυ κουραση, ειδικα προς το τελος, πολλα χιλιομετρα μιας και πλεον δεν ειμαστε και πιτσιρικαδες αλλα αξιζε το κοπο. Αν θα το ξαναεκανα? Τωρα λεω οχι μιας και ειναι προσφατο, αλλα ποτε δεν ξερεις.

Η φωτο κατω απο το απιστευτο μερος στα συνορα με την Αλγερια, εξω απο την Ουτζα. Πρωινο με τσαι και κατι spices που μονο τα δοκιμασα για τη γευση.

Επιστροφη στα πατρια, τα βραδυα χαζευα τα της Ελλαδος-ΑΕΚ και δεν ξερω ποσο πιο τσιρκο μπορουμε να γινουμε πλεον.

ΥΓ ΟΛΑ τα λεφτα παρακολουθηση ματς της Liverpool σε καφενειο με ντοπιους 40+ ετων ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ σε μια μικρη πολη-χωριο που ειχαν κασκολ!! και τραγουδαγαν You never walk alone χωρις να μιλανε αγγλικα!! στο γκολ του Φιρμινο με τη Στοουκ..

Ειπαμε: Η ΠΙΟ ΒΑΡΙΑ ΦΑΝΕΛΛΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ