Ολοκληρώθηκαν όλα πλέον τα πρωταθλήματα σε όλα τα σπορ. Η ολοκλήρωση ήταν όπως αναμενόταν : Βιαιότατα εκρηκτική. Είτε μιλάμε για ποδόσφαιρο, είτε για μπάσκετ, είτε για βόλλεϋ. Φυσικά μιλάμε για ελληνική βία, όχι για τίποτα σπουδαίο με νεκρούς μπας και θεραπευθούμε επιτέλους. Ο Έλληνας είναι τόσο κότα που μόνο με νεκρούς μπορεί να σταματήσει αυτόν τον χαβαλέ τσαμπουκά.
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, οι δημοσιογραφάρες της Ελλάδας, μίλησαν οτι η βία οφείλεται στις παθογένειες του ποδοσφαίρου. Αυτό κατηγόρησαν κύρια οι έγκυροι ιατροδικαστές, αφού η ποδοσφαιρική κερκίδα έχει μετακομίσει και στα άλλα σπορ, τα μη παθογενή. Και βολεύτηκαν με αυτό το συμπέρασμα, με την ενημέρωση της κοινής γνώμης και με το γέμισμα μερικών σελίδων με αρλούμπες.
Δεν μας είπαν όμως ποιές είναι οι παθογένειες που πυροδοτούν την βία. Να μάθουμε ρε παιδί μου κι εμείς κάτι παραπάνω. Κι αν μπορούμε να βουτήξουμε το ποδόσφαιρο από το λαιμό, να το ταρακουνήσουμε, να το φέρουμε μπροστά στο πρόσωπο μας, και να το μπατσίσουμε. Δεν μπορεί το ποδόσφαιρο να συμπεριφέρεται σαν αλήτης και να εξάγει τις παθογένεις του όποτε γουστάρει.
Πώς όμως να μας το πουν αυτό αφού κάτι τέτοιο δεν υπάρχει; Είναι δυνατόν να φταίει ένα άθλημα; Πώς είναι δυνατόν οι δημοσιογραφάρες να μην κάνουν τσιμπούκια στην ελληνική κοινωνία και να μιλήσουν για τις παθογένειες της; Τρελοί είναι οι άνθρωποι; Είπαμε ενημέρωση αλλά όχι και τομή. Και μάλιστα και κόντρα στον πελάτη; Εξ άλλου, και τι είναι οι περισσότεροι από τους αθλητικούς συντάκτες; Πιο χούλιγκαν από τους χούλιγκαν δεν είναι; Θα φανερώσουν τις παθογένειες τους;
Βέβαια δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους δημοσιογράφους για όσα έγιναν. Διότι όσο μερίδιο ευθύνης κι αν έχουν, η βασική αιτία των αντιαθλητικών φαινομένων, είναι η άρρωστη, ρατσιστική και απολίτιστη ελληνική κοινωνία, παρέα με τον φουκαραδισμό των πολιτικών που εκλέγει και τους οποίους τους θέλει πουτάνες επί πληρωμή να κάνουν δημόσια τσιμπούκια. Και να εξυψώνουν την υγιή μάζα, που έχει πιαστεί υπόδουλη κάποιων μεμονωμένων ανεγκέφαλων.
Τα φαινόμενα όμως αυτά, δεν είναι τωρινά λόγω ανεπάρκειας κάποιου Κοντονή ή κάποιου Βασιλειάδη. Αυτά κρατάνε από τότε που γεννήθηκα. Και μάλιστα όσο πάνε γίνονται και χειρότερα, παρότι ο αριθμός των θεατών αθλητικών γεγονότων πέφτει σταθερά. Οπότε είμαστε σίγουρα στο συμπέρασμα οτι, όπως η δημοκρατία θεσμοθετείται από τους αγράμματους, έτσι και το αθλητικό περιβάλλον διοικείται από μια άρρωστη μάζα πολιτικών, παραγόντων και οπαδών, που κατουράνε το σύμπαν. Όπως ακριβώς διοικούνται τα Εξάρχεια ή το Μενίδι.
Επομένως η ελληνική κοινωνία, έτσι θέλει να συμπεριφέρεται κι έτσι θέλει αυτόν τον χώρο. Διότι είναι αδύνατον να με πείσει κάποιος οτι οι υπουργοί που έχουν τα μαχαίρια και τα καρπούζια, η αστυνομία που λαμβάνει διαταγές από τους υπουργούς και κρατάει ασπίδες και ρόπαλα, και η δικαιοσύνη που μπορεί να σε αποκεφαλίσει αν χρωστάς ένα ευρώ, οτι δεν παίρνουν διαταγές από την εκάστοτε πλειοψηφία, να μην κουνηθούν από την θέση τους. Δεν μπορεί όλοι αυτοί οι θεσμοί να είναι τόσο ευνουχισμένοι από μερικούς ανεγκέφαλους, όπως λένε οι δημοσιογραφάρες.
Και φωνή λαού, οργή θεού, λένε κάποιοι φιλόσοφοι. Αρχίδια λέω εγώ. Διότι βλέπω και τι γίνεται στην Ευρώπη. Και βλέπω την ελληνική κοινωνία να κάνει τσιμπούκια στην Ουέφα με τον φόβο να μην τιμωρηθεί. Οπότε η οργή του λαού γίνεται τσιριχτή φωνούλα στην διάρκεια κανονικού γαμησιού κότας. Εδώ όμως που υπάρχει η διάχυτη γνώση οτι οι πουστοκυβερνήσεις που εκλέγονται από το μεγαλύτερο πουσταριό του πλανήτη θα πέσουν στα τέσσερα μπροστά στην ατιμωρησία, οι παθογένειες κατακλύζουν τους πάντες αλλά κατά τους δημοσιογράφους, φταίει η μπάλα αν είναι στρογγυλή ή σπυριάρα. ΟΥΣΤ ΛΕΧΡΙΤΕΣ.
Μα τι συζητας τώρα μωρέ Στίβεν? Για ποιους δημοσιογράφους? Με τι επίπεδο, που απευθύνονται που? Πλέον βγάζουν το ψωμί τους τρολαροντας κ προκαλώντας τους ανεγκεφαλους που τους παίρνουν στα σοβαρά. Δυστυχώς οποίος ασχολείται με το ποδόσφαιρο σε αυτή τη χώρα υποτιμα τον εαυτό του στον εσχατο βαθμό, από όλες τις απόψεις. Αλλά δυστυχώς, όπως ο τζογαδορος ή το πρεζακι, είναι μια αρρωστεια ,ένα πάθος που τυφλωνει.
Αυτό που παρατηρώ γενικά στα κείμενα σου είναι το γεγονός ότι δεν χρηζουν σχολιασμού. Ερωτήσεις απαντήσεις βρίσκονται ήδη μέσα στο κείμενο. Τουλάχιστον, θεωρω ,για την πλειοψηφία των αναγνωστών του συγκεκριμένου site. Χαιρετίσματα από Κρήτη.
Προς PERAKAS-21: Αδερφέ, σε χαιρετώ κι εγώ καθώς και όλη την λατρεμένη μου Κρήτη. Το κείμενο αυτό αποτελεί το πρώτο κομμάτι μιας τριλογίας. Ξεκινώ με όλο το πλαίσιο, στενεύω με το ποιοί επιχειρούν στο πλαίσιο, και καταλήγω στον μικρόκοσμο της ΑΕΚ, από την οποίαν συνειδητά και με χτισμένη επιχειρηματολογία, θα απέχω μέχρι και αν γίνει σοβαρό μαγαζί, έστω ελληνικό. Νάσαι καλά.
Υπάρχουν δύο κατηγορίες δημοσιογράφων. Καταρχήν εξαιρώ τους “Τσουκαλάδες” οι οποίοι είναι άρρωστοι -και αυτοί με το αζημίωτο- που τα βλέπουν όλα με τα οπαδικά γυαλιά τους. Το και καλά ποδόσφαιρο μας είναι 110% “παραγοντικό”. Έχουν περάσει στη νοοτροπία των προβάτων πως ένας μεγαλοπαράγοντας ασχολείται ολημερίς με την ομάδα και δεν σκέφτεται να πάει ούτε για τσίπουρα μια μέρα χωρίς να προασπίζεται την επένδυσή του. Άλλο αστείο αυτό. Άρα οι καψεροι αυτοί δημοσιογράφοι είναι σε εντεταλμένη υπηρεσία και είναι σε payrollου λέει ο παππούς μου. Μία άλλη κατηγορία είναι οι και καλά ανεξάρτητοι, αλλά μέσω των γραπτών τους πετάνε το ποπουδάκι τους για εκδούλευση. Αυτοί μετέπειτα γίνονται, πάντα ως ανεξάρτητοι, αρχισυντάκτες σε εφημερίδες, πλέον sites και χορεύουν στον σκοπό του εκάστοτε αφεντικού τους. Συνήθως στον ισχυρό. Ήδη το προφίλ του καλοκάγαθου Ιβάν που δίνει σε ολάκερη την Μακεδονία ψωμί αρχίζει και σκαλίζεται.
Δημοσιογραφοι… Ισως η χειρωτερη φαρα επι ελληνικου εδαφους.Δεν λεω για εξω,που κι εκει γινεται της πουτανας,λεω για εδω,που το εχουν αναγαγει σε λειτουργημα τρομαρα τους. Πλεον,εδω και χρονια,δεν κρατανε ουτε τα προσχηματα. Ειτε ειναι πολιτικοι,ειτε αθλητικοι (ειδικα εκει) ειναι να τους βαλεις σε μια μαουνα ολους και να την βυθισεις στην αβυσσο της Πυλου. Σε τηλεφωνο που ειχα πριν πολυ καιρο, με εναν απο τους παλιους στο επαγγελμα, ισως απο τους πολυ λιγους που εχουν δικαιωμα να αποκαλουνται δημοσιογραφοι και του εχω απεριοριστη εκτιμηση απο τις αρχες του `80 που τον “γνωρισα”, του ανεφερα το ενδιαφερον της κορης μου να σχοληθει με την δημοσιογραφια κατι που ειμαι αντιθετος ( επειδη ξερω την κορη μου) , λεγοντας του πως θεωρω αυτον τον κλαδο οτι πιο πουλημενο και σαπιο υπαρχει στην Ελλαδα. Η απαντηση του ηταν πως δεν ειναι ολοι ετσι,και πως ναι μεν υπαρχουν πολλοι στον χωρο που ειναι για φτυσιμο,αλλα υπαρχουν ακομα καποιοι που κανουν την δουλεια τους οπως πρεπει. Λιγοι,αλλα υπαρχουν.
Ποτε η συγκεκριμενη φαρα δεν ηταν ανεξαρτητη. Πλην ελαχιστων εξαιρεσεων, και οι οποιοι ηταν και ειναι χωμενοι ,ισως , σε καποιο μονοστηλο. Ειδικα δε οι αθλητικοι,τη σημερον εποχη, ειναι να μασας και να φτυνεις φυματικη ροχαλα στην μουρη τους.