Αφιερώματα εξτρά, δεν πρόκειται να γίνουν. Ήδη οι φυλλάδες αυτήν την εβδομάδα, θα βγάλουν παραρτήματα για το επερχόμενο παγκόσμιο κύπελλο, καθώς και ειδικές εκδόσεις για τους τζογαδόρους. Όλα παίζουν στην διοργάνωση. Τα παρασκήνια της παγκόσμιας ομοσπονδίας, οι διαιτησίες και οι εντολές που έχουν ήδη πάρει, οι αθλητές που είναι εκθέματα για την ποδοσφαιρική σάρκα τους, και φυσικά και το μυστικό όπλο του ντοπαρίσματος. Το όπλο, που θα χρησιμοποιηθεί κατά το δοκούν.
Όπως λοιπόν τίποτα δεν αλλάζει, έτσι δεν αλλάζει ποτέ, και η ομάδα που υποστηρίζω από παιδάκι : Πάντα Ουρουγουάη. Αυτή η χώρα σφήνα ανάμεσα στην Βραζιλία και την Αργεντινή, η δεύτερη μικρότερη χώρα της λατινικής Αμερικής, με πληθυσμό ίσα με τέσσερα εκατομμύρια. Που δεν σταματά να παράγει όμως ποδοσφαιριστές, πολύ ειδικής κοπής. Με ιδιαίτερα προσόντα στην θέση που αγωνίζονται, την οποίαν την κατέχουν εντυπωσιακά καλά, λες και είναι ρολίστες σε ένα αιμοβόρο θεατρικό καστ.
Αιμοβόρο; Πολύ μάλιστα. Παίκτες παθιασμένοι με την πατρίδα τους, παίκτες αλάνας οι περισσότεροι, παίκτες με πολλά καντλάρια μπάλας στις φλέβες τους, και παίκτες που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Ειδικά σε καταστάσεις έκρυθμες ή τσαμπουκά. Εύκολα μπορούν να σου κόψουν την μπάλα, δίνοντας σου τα πόδια στο χέρι, ή να σε εκμηδενίσουν με την υπέρτατη τεχνική τους κατάρτιση.
Η φετινή εθνική ομάδα της Ουρουγουάης, μοιάζει έτοιμη για την υπέρβαση. Φυσικά θα βασιστεί στα κλασσικά χαρακτηριστικά της. Την αμυντική συνοχή της, το φοβερό πρεσάρισμα στον χώρο του κέντρου, και στην επιθετική της έμπνευση. Αυτά είναι πάντα τα στοιχεία της, αλλά φέτος μοιάζουν να υπηρετούνται καλύτερα λόγω επιλεγμένων παικτών, αλλά και λόγω της ευρωπαϊκής παρουσίας μπόλικων εξ αυτών.
Η ομάδα θα παίξει με 4-4-2, το οποίο όμως μέσα στο γήπεδο θα μοιάζει πιο πολύ με 4-3-1-2. Αυτήν την διάταξη έχει επιλέξει ο sir των πάγκων, ο Όσκαρ Ταμπάρες. Ένας επιθετικογενής προπονητής, που κάθεται για τέταρτη φορά στον πάγκο της εθνικής, που είναι λάτρης της κομπίνας και της παγίδας στην εξουδετλερωση του αντιπάλου. Γνωστός σαν ο el maestro, ελπίζει φέτος να προσωρήσει πολύ παραπάνω από μια απλή πρόκριση από τον όμιλο του.
Στηρίγματα της ΣΕΛΕΣΤΕ μεγάλα, θα έχουμε το κεντρικό αμυντικό δίδυμο, τον Γκοδίν και τον Χιμένες, που είναι το κεντρικό δίδυμο της Ατλέτικο Μαδρίτης, και φυσικά το επιθετικό δίδυμο, τον Καβάνι και τον Σοάρες, που δεν χρειάζονται κι άλλες συστάσεις. Το δάγκωμα στον Κελίνι, μοιάζει ανεξίτηλο στον χρόνο. Ο κινητήριος μοχλός θα είναι ο Βετσίνο της Ίντερ, ενώ στον άσο πίσω από τους επιθετικούς, ο Ντε Αρασκέτα, ελπίζω να βρει τις κάθετες μπαλιές για τους φονιάδες μπροστά.
Ο τερματοφύλακας Μουσλέρα, δεν είναι τρομερός, αλλά έχει πλέον την εμπειρία για να καθοδηγήσει την άμυνα. Πολύ υπολογίσιμοι είναι κι ο Μάξι Περέιρα καθώς και ο Μάρτν Κασέρες, σε αυτήν την ομάδα που μάλλον έχει το πληρέστερο ρόστερ για Ουρουγουάη, όλων των εποχών. Ελπίζω να έχει και την απαραίτητη εμπειρία να διαχειριστεί τα νεύρα της, στο παιχνίδι των αντιπάλων της που θα προκαλέσουν για να εκτεθούν οι δικοί μου. Το σύστημα ποτέ δεν συγχώρησε στην Ουρουγουάη, την κατάκτηση δυό τροπαίων.
Για τις υπόλοιπες ομάδες, δεν έχω να πω και τόσα πολλά αφού δεν τις έχω παρακολουθήσει. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση που είναι ξανά πρώτο φαβορί η Βραζιλία. Πότε πρόλαβε και ξαναέγινε τόσο καλή ομάδα; Μακάρι να είναι. Εγώ σαν φαβορί βλέπω ξανά την Γερμανία, όσο κι αν η Ρωσία δεν της πολυπάει. Φυσικά περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία την Αργεντινή, και με κάποιο ενισχυμένο ποδοσφαιρικό ενδιαφέρον, το Βέλγιο και την Κροατία. Εντάξει περιμένω και το Περού, αλλά μην σας κουράζω και με δικά μου βίτσια.
Ελπίζω να δούμε κάποια καλά παιχνίδια, και να σπρώξουμε ευχάριστα τον χρόνο μέσα στο υγρό και δύσβατο καλοκαίρι. Ελπίζω να δούμε και κάποιους καινούργιους παίκτες που δεν τους ξέρουμε ή κάποιες τακτικές που θα δώσουν προοπτική στο άθλημα. Εύχομαι και οι γυναίκες να είναι υπομονετικές, κι εύχομαι και στους μη ποδοσφαιρόφιλους, να ερωτευθούν το διάστημα αυτό και να αδράξουν τις ευκαιρίες που απλώνονται. Και σε όσους δεν πάνε στην Ρωσία για να απολαύσουν θέαμα και γκόμενες, εύχομαι καλή τηλεθέαση και καλή προσομοίωση με τις εισαγόμενες.
VAMOS SELESTE
καλησπερα Στηβεν, να με συμπαθας που θα χαλασω λιγο το θεμα και θα σου σπασω τους ορχεις αλλα απο αυτα που ακουμε με την ΑΕΚ μονο Γ εθνικη δεν κινδυνευουμε να πεσουμε ακομα, να ανησυχησω?
Καλησπέρα Στηβεν.
Βλεπω ημιτελικούς Αργεντινη Γαλλια από την μια και Βραζιλια Γερμανια από την άλλη.Σφηνα σε αυτές το Βελγιο.Οποιος περασει από τον πρωτο ημετελικο είναι και αυτος που θα το παρει.Ευελπιστω σε Αργεντινη
Προς a better tomorrow : Νομίζω οτι υπερβάλεις, αλλά κι αν πέσουμε εκεί, και τι έγινε; Ουρουγουάη, γιατί είμαστε στην τελική;
Αδερφε,το μονιμο προβλημα των Ουρουγουανων ειναι ενα. ΤΑ ΝΕΥΡΑ. Αν νιωθουν οτι αδικουνται,αν γινει καμια στραβη με τον διαιτητη,η ο αντιπαλος παιξει παραπανω βρωμικα απασφαλιζουν. Αν αυτο που εκανε ο Ραμος στον Σαλαχ,το ειχε κανει σε Ουρουγουανο ,ο Ισπανος θα κυκλοφορουσε για καμια βδομαδα με την μασελα του Σοαρες στον σβερκο του. Απο μικρος υποστηριζα την Ουρουγουαη,χωρις καποιον ιδιαιτερα ποδοσφαιρικο λογο. Αλλωστε απο το `78 στην Αργεντινη- που ειναι το πρωτο μουντιαλ που θυμαμαι,και που στον τελικο ημουν με τους Ολλανδους- και μετα,δεν εκανε κατι ιδιαιτερο. Απλα,μου αρεσε το αλητικο,αλανιαρικο ποδοσφαιρο που επαιζε,και το οτι δεν υπηρχε το “διπλωματικο” φαουλ στο παιχνιδι τους. Η κανουν φαουλ κι ο αντιπαλος παει για ρεκτιφιε η δεν κανουν. Απλα πραγματα. Οπως ,σε καποια μουντιαλ καθομουν να δω τους Χιλιανους που ο ψηλοτερος επιθετικος στο 1,70 και πηδαγε ενα κεφαλι ψηλοτερα απο ντερεκια αμυντικους,και με κοινα στοιχεια στα φαουλ με τους Ουρουγουανους. Μιλαμε για φοβερη αλτικοτητα . Κι εγω πιστευω πως φετος θα καταφερει το κατι παραπανω λογω παικτων. Επειδη μας εχουν ζαλισει τα αρχιδια με την Βραζιλια,να πω ,πως παντα μου ηταν αδιαφορη σαν ομαδα. Οχι σαν παικτες-μοναδες,αλλα σαν εθνικη. Απλα,την τοτε εποχη “μαζευτηκαν” καποιοι πολυ καλοι παικτες και εγραψαν την ιστορια που τους ακολουθει. Το ιδιο ισχυει και για τους Ολλανδους. To be continue….
Επίσης με την μεγάλη Ουρουγουάη μας “συνδέει” κατα κάποιο τρόπο και το γεγονός πως έχουμε το ίδιο εθνικό μότο/σύνθημα “Ελευθερία ή Θάνατος”. Αυτήν ακριβώς τη στάση έχουν και όταν παίζουν μπάλα. Δεν υπολογίζουν την ανθρώπινη ζωή. Είτε εάν θα σακατέψουν για τα πολύ καλά κάποιον αντίπαλο ή θα σακατευτούν αυτοί οι ίδιοι. Μόνο αυτό είναι το αρνητικό, όπως γράψατε. Οι αντίπαλοι σίγουρα θα κοιτάξουν σε κάθε φάση να τους νευριάσουν, διότι γνωρίζουν την αντίδραση. Μακάρι να έγιναν λίγι “επαγγελματίες” και Ευρωπαίοι σε αυτό. Από την άλλη αυτό τους κάνει και ξεχωριστούς. Σημειωτέον πως στη Λατινική Αμερική έχουν τις περισσότερες κατακτήσεις copa America. Σε μία πρόσφατη συνέντευξη ο Γκοντίν είπε πως τώρα, όντας μεγαλύτερος, αντιλαμβάνεται πως σηκώνουν τα όνειρα και τις επιθυμίες, αλλά και το πως θα καθορίσουν την ευτυχία ή όχι ενός ολόκληρου λαού. Και τα τάκλιν στην καρωτίδα, τζατζαρίσματα στους χιαστούς και πάει κλαίγοντας….
CELESTE όπως Eagles ,άειντε γιατί είσαι και πρώτο παληκάρι μετά βάζω και Steelers.
Κανά μήνα να ξεφύγει το μυαλό από την καθημερινότητα της γραικυλοχαβούζας.
Περιμένω Σοάρες ,αυτή τη φορά να του βάλουν ,αν όχι φίμωτρο,πάντως σίγουρα strapless mouthguard… Kαλή (τηλε) θέαση σε όλους…
Αφου λειπουν οι Ιταλοι, ας το παρει οποιος να ναι εκτος απο τους Γερμανους. Και αν γινεται να τους ριξει καποιος μια 4-5αρα ακομα καλυτερα!
Δική μου αγαπημένη εθνική ομάδα η squadra azzurra, κοινώς italia. Οπότε από την τηλεόραση απέχω , στη Ρωσία δε θα βρίσκομαι επομένως διαθέσιμος για το γυναικείο πληθυσμό ημεδαπό και αλλοδαπό .
Αν προλάβω θα ετοιμάσω κι εγώ ένα κειμενάκι για τη μπλε ομάδα.
Συμπαθητική η Ουρουγουάη όσο συμπαθητική μπορεί να είναι οι μοικανοι οι ινδιάνοι και τα είδη προς εξαφάνιση, έμενα όμως με συγκινούν κυρίως οι οργανωμένοι στρατοί, οι ρωμαϊκές λεγεώνες φέρει ειπείν…
Στις εκλογές της επσν Αιτωλοακαρνανίας προτευεσε ο μελισσαν, κι ας είχε πολύ μικρότερη βαλίτσα από τον έτερο πόντιο. Από τα λίγα πράγματα που σου μαθαίνει η Σουζάνα η ζωή είναι ότι έκαστος στο είδος του κι ο λουμιδης στους καφέδες ….
ΑΑδέρφια ποδοσφαιρικό παρασκήνιο και ΠΑΟΚ είναι πολύ μικρά μεγέθη. Φαντάσου να γελάνε μαζί σου οι βλαχοεπαρχιοτες αιτωλοακαρνανες. Που πας ρε Ιβάν; τα τσακάλια θα σε γλεντάνε για χρόνια ρε…..
παντα συμπαθης η ουρουγουαη (μαζι εμ το μεξικο) αλλα το καλυτερο υλικο το εχουν γαλλια , ισπανια και γερμανια.
η βραζιλια εχει καλη 11αδα και μαλλον θα σπρωχτει για το κατι παραπανω οποτε βλεπω αυτες τις ομαδες τις πιο πιθανες για 4αδα.
η ισπανια διασταυρωνεται νομιζω με αργεντινη η οποια δεν ειναι στα καλα της. επιθετικα ειναι φωτια αλλα χαφ-αμυνα-τερμα δεν ειναι για μεγαλα πραγματα…
το βελγιο εχει παιχταραδες αλλα οταν αφηνεις εκτος ναϊγκολάν δειχνεις ποσο σοφτ εισαι…
θα ηθελα και την αγγλια να κανει κατι παραπανω αλλα εκει μονο ενας κεϊν υπαρχει να κανει τη διαφορα…
στις ομαδες εκπληξεις θα πονταρα σε πολωνια και ρωσια…
ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ,ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΗ!
Έχω καταντήσει ο γραφικός της παρέας ,μιας και τους πρήζω όλη την ώρα για τη μεγάλη Ουρουγουάη..
Θυμίζω ότι το 2014 στο παιχνίδι με την Κολομβία στους 16 όπου δεν έπαιζε και ο Σουάρες ο δάσκαλος το είχε κλειδώσει το ματς στο Χ και θα το πήγαινε ανετότατα στα πέναλτυ,αλλά ξεκωλώθηκε ο Χάμες κι έβαλε το γκολ που τον έκανε παγκόσμιας κλάσης παίκτη σε ένα βράδυ.Νομιζω ότι η Ουρουγουάη τότε εγκλωβιζόταν λόγω του Φορλάν σε ενα αδίεξοδο 4-3-3 ,στο οποίο τραβιόταν στη γραμμή ο Καβαννι και χάναμε επιθετικά πολλή από την ουσία.Δευτερη διαφορά από τότε το πιο γεμάτο κεντρο,μιας και μπορεί να απεχώρησε ο μεγάλος σκύλος Αρέβαλο αΡίος ,αλλά πλέον έχουμε και περισσότερη δημιουργία και γενικά περισσότερη ποιότητα κ φρεσκάδα στο κέντρο.
Οσκαρ Ταμπαρες ο γηραιότερος προπονητης του τουρνουά και μάλιστα με σοβαρότατο πρόβλημα υγείας (νευρολογικό) , άλλος ένας λόγος να περιμένουμε συγκινήσεις από αυτήν την ομάδα που ταυτιζεται όσο καμμία άλλη με το λαό της(δε μιλώ για έθνος γιατι μάλλον δεν είναι δοκιμο να μιλάμε για ουρουγουανικο έθνος)
Κάθε χώρα έχει την ιστορία της κι ι Ουρουγουάη έχει το ποδόσφαιρο της.Ετσι λένε στη λατινική Αμερική κι αυτό τα λέει όλα.
Υγ) έχω την εντύπωση ότι αυτόν τον Πογιετ,χαρακτηριστικοτατο δείγμα Ουρουγουανού ,εγώ κι εσύ Στηβ τον συμπαθήσαμε από την πρώτη στιγμή,κι όχι λόγω βιογραφικού
Προς Κέλβιν Σέμπουε : Όπως τα λες ακριβώς.
Ρε τους ρούκουνες τους Σουηδούς τι μας κάνανε ! Ενα μάτσο άμπαλοι μυρωδιαδες ξυλοκόποι ειναι η αιτία που θα δούμε Μουντιάλ χωρις Ιταλία!Την απέκλεισαν στα μπαράζ. Για να μην πούμε και το οτι απέκλεισαν και την Ολλανδία στους ομίλους.Βεβαια και οι δυο ειναι σε παρακμή παραγωγής παιχτών,ειδικά οι Ολλανδοί.Αλλα Μουντιάλ χωρις την Ιταλία;
Προς Βραζιλία μεριά βλεπω να πηγαίνει το κύπελλο.Μου φαινεται οτι ειναι πλήρης σ όλες τις γραμμές,με ενα απο τα καλύτερα ρόστερ της ιστορίας της.Θεωρω την τριπλέτα Νευμαρ Φιρμινο Κουτινιο εφάμιλλη με του 2002 Ροναλντο Ριβαλντο Ροναλντινιο.Και οι τρεις ειναι στα “ανεβάσματα” τους,ο δε Νευμαρ ειναι έτοιμος να διαδεχθεί τον Μεσι ως ο επόμενος παιχταράς του πλανήτη.Εχει επίσης πρωτοκλασάτους παίχτες σ όλες τις θέσεις αλλα και στον πάγκο.Και καλούς τερματοφύλακες,θέση που κατα καιρούς έπασχε (μάλλον γιατι κανεις βραζιλιανος δεν θέλει να κάθεται τέρμα. Ολοι θέλουν να παίζουν μέσα).Οταν η Βραζιλία εχει παιχταράδες,εχει και ομαδα.Γιατι οταν Βραζιλιάνοι παιχταράδες μαζεύονται,η χημεια μεταξύ τους μοιάζει έμφυτη.Αυτη η εντύπωση μου εχει δημιουργηθεί απο το 82 που βλεπω μπάλα ως σημερα.Εδω διαφωνώ με τον conpater γιατί το πρώτο που μου ρχεται στο μυαλό απο την εθνική Βραζιλίας διαχρονικά ειναι η θεαματική λειτουργία της ως σύνολο,οι συνδυασμοί και μετα οι ατομικές ενέργειες.
Πιστευω ότι θα δούμε θεαματικό Μουντιάλ γιατι σε πολλες ομάδες υπάρχουν πολλοί και καλοί επιθετικοί.Εγω ως ουδετερος(μιας και οι Σουηδοί,οπως είπαμε,μας στείλανε για πίτσες και μακαρονάδες)ειμαι με Αργεντινή γιατι θελω να το παρει ο Μεσι γιατί ειναι υπερπαιχτης και αξίζει να το εχει στη συλλογή του.Για εμένα βέβαια και να μην το πάρει δεν αλλάζει τιποτα.Αρκουν τα ch. league που χει παρει και το ποδόσφαιρο που έχει παίξει.Λεω επίσης οτι η Γερμανία θα παει νωρίς σπιτι της,το πολύ μεχρι τους 8.
Ολα αυτα βέβαια ειναι προσωπικές εντυπώσεις και προβλέψεις.Αυτο που ξέρω ΣΙΓΟΥΡΑ παντως ειναι ποιος ΔΕΝ θα το παρει: η Αγγλια.Το Μαροκο μπορει,η Ιαπωνια μπορει,η Σενεγαλη μπορει.Εδω πηρε η Ελλαδα το euro…
Εκτός από δρεπανοφόρα και τσεκούρια δεν εχω δει κατι απο την Ουρουγουάη.Εγώ είμαι πάντα με την Αγγλία.
@προσφυγάκι: Τελικά η αιτωλοακαρνανία εάλω? Ή είναι ακόμα στο βικτωριανό-νοτιοποντιακό άρμα? Άλλα λέει ο Γεωργίου, άλλα οι άλλοι…
Τελικα,οσοι υποστηριζουν Ουρουγουαη το κανουν για οχι και τοσο ποδοσφαιρικους λογους..Οι μεχρι τωρα σχολιαστες δεν θελουν την Γερμανια ουτε στους 16,πλην του “εξοδουχου του Μεσολογγιου”(πλακα κανω αδερφε).Στηβεν,ειναι διαφορετικο να εισαι ΑΕΚ….
Προς Γιώργης ο Γαρατζέος : Δική μας κανονικά. Μπορεί κάτι να αλλάξει στο διαιτητικό, αλλά δεν νομίζω.
Προς conpater : Χώρα πιο μικρή από την Ελλάδα, ακούραστη να βγάζει καντάρια μπάλας, ψυχή, τσαμπουκά και όλα όσα μας αρέσουν.
@conpater
φίλε μου αν αναφέρεσαι σε εμένα δε έχω πάρει θέση για τη γερμανία….για να καταλάβεις πόσο συμπαθώ τους γερμανούς, ένας από τους λόγους που υποστηρίζω την ιταλία είναι ότι όπου βρίσκουν τους γερμανούς τους κατατροπώνουν. είναι οι μόνοι που παραδοσιακά το κάνουν αυτό…….παρόλα αυτά εννοείτε κάθε πλακιτσα ειναι αποδεκτή. το εξοδούχος πολύ ωραίο (χαχαχα)
@steven & γιωργης ο γαρατζέος
οι εκλογές στην επσ αιτωλοακαρνανίας ήταν ξεκάθαρη νίκη κι επίδειξη δύναμης (περίπατος) του μελισσάν….τυχαίνει ο πρόεδρος της επσνα να έιναι προσωπικός μου φίλός απο πολύ παλιά…..όσα λέει ο γεωργίου παρόλο που έχουν δόση αλήθειας είναι υπερβολές.
Στηβ,θα ανοίξεις ποστ για Ουρουγουάη?? 😉
Είχαμε θεματάκια ,βέβαια,παρά τη σπουδαιότητα της νίκης.
Προς Κέλβιν Σέμπουε : Αδερφέ, δεν θα ανοίξω κάτι διότι δεν είδα το παιχνίδι λόγω δουλειάς.