Χαλαρός διάλογος. Κάπου, μέσα σε ένα κοινοβούλιο μιας ελεύθερης, αβασιλευτης δημοκρατικης χώρας το οποίο τιμητικά περιστοιχίζεσαι από λεωφορους περιλαμπρες με τις ονομασιες: Βασίλισσης Αμαλίας, Βασίλισσης Σοφίας, Βασίλισσης Όλγας και Βασιλέως Κωνσταντινου, κατά την ανάπαυλα των πολεμιστων που μάχονται για το ποιος έδιωξε αποτελεσματικοτερα την Βασιλεία, τη χούντα και επανέφερε την Δημοκρατία. Η οποία αφού τόσα χρόνια ήταν στο γύψο,λογικα της ενέκριναν και δια βίου σύνταξη σε λίρες,σε δολάρια και κατόπιν σε ευρώ.
Δυο τιτάνες αφήνουν για λιγο τα ρητορικά ρόπαλα και τις επιχειρηματικές ασπιδες τους και απολαμβανουν ένα βιαστικό soft drink πρώτου ξανανεβουν στην άμμο της αρένας.
Είναι ο πρωθυπουργος της αντιπολίτευσης και ο προέδρος της αξιωματικής κυβέρνησης:
-Έλα Αλεξ. Τι γίνεται;
– Ελα ρε man. Τί “λέει” ;
-Ποιος…;
-Εννοώ,τι άλλα;
-Εδώ. Περιμένω τριτολογία να φύγω. Η Μαρεβα έχει φτιάξει “τα σουτζουκάκια της Μαρικας”.Εσυ;
-Τίποτα… τα ίδια. Περιμένω να σε τριτολογισω… Έχουμε αφήσει μια παρέα με τη Περιστέρα σε ένα ουζερί, από χθες. Είναι ακόμα εκεί. Όταν τελειώσουμε από δω, πάμε βουρ εκεί. Έχει ένα χταπόδακι αδερφέ στο Παγκράτι…
-Έχει θάλασσα το Παγκράτι…;
-Όχι ρε. Το ουζερί λέω.
– Το κατάλαβα ρε. Απλά σε δοκίμαζα. Δε μου λες… Τι μαλακιες έκανες με την ομιλία; Απάντησες πριν καν την ξεκινήσω;
-Ναι μωρέ. Μαλακια. Σορυ. Είμαι βιαστικός, δεν ακούς που σου λέω; Η γυναίκα περιμένει στο αμάξι. Βιάστικα, τι να κάνω;
-Δεν πειράζει. Και εγώ είδα τις προτάσεις σου στο τέλος, για κάποια λαπτοπ,μερισματα, δώρα Χριστουγέννων. Αλλά ρε φίλε, δεν μπήκα στον πειρασμό να τα πω αντί για σένα. Περίμενα να μου τα προτείνεις, κανονικά.
-Δεν πειράζει, γράψε λάθος. Έχω κάνει και ένα στριφτό χωρίς τζιβανα και την έχω “ακουσει”.
-Ποια;
-Ασ’το.
-Λοιπόν όπως είπαμε. Εσύ κάνεις τις προτάσεις,εγω θα παριστάνω τον διαλλακτικο και τις υιοθετώ.Δεν είναι όμως αρκετά “χαμηλα” αυτές οι κοινωνικές ομάδες; Λες να πέφτω αρκετά χαμηλά για δεξιός;
-Όχι ρε, μη κολλάς. Γιατί εγώ που προτείνω δώρα Χριστουγεννων κερασμένα από το κράτος στις επιχειρήσεις, τι είμαι…; Καπιταλας;
-Σωστό. Το καλό με εσάς είναι ότι μπορείτε και αλλάζετε διαφορα ρούχα συχνά. Εμένα η γραβάτα με σφίγγει. Έτσι μου ρχεται να την πετάξω, να σηκώσω τα παντελόνια και τα μανίκια και να ανέβω σε ένα καρουζελ. Αλλά τι να κανω…
-Σε νοιώθω ρε συ. Γιατί εγώ δεν θέλω να ξαναπάω στο κότερο; Κυψελη-Κουμουνδουρου κάθε μέρα, σιχάθηκα να βλέπω αυτές τις κωλοφατσες με τους φραπεδες στα χέρια εκεί μέσα…
-Τι να πεις. Τέλος πάντων. Άκου… Όπως είπαμε: εσύ λες τα ανακουφιστικα μέτρα, εγώ τα υιοθετώ, αλλά από το Πολυτεχνειο μακρυά. Άσε τον Κουτσουμπα μόνο του.
-Ναι ρε συ. Άλλο που δεν θέλει άλλωστε. Το ΚΚΕ έχει να κατέβει μόνο του σε πορεία, από τοτε που ο Καραμανλής δεν είχε χωνέψει ακόμα το τελευταίο μπιφτέκι στου Σάββα.
-Πως τα λες ρε μπαγάσα.Ναι αλλά για στάσου…θα είναι και ο “carpe diem” εκεί.
-Ποιος είναι αυτός ρε;
-Ο καράφλας.
-Α.. Άστον αυτόν. Θα παρελάσει λέει με πορτοκαλι κελεμπία, θα βάλει και στρογγυλά γυαλιά…ιδιος ο Γκάντι. Θα ξεσηκώσει όλους τους Ινδοπακιστανους της Αθηνας. Αυτό φοβάμαι μόνο. Ότι Θα μετατραπεί η πορεία σε “Χολι”.Γιορτη των χρωμάτων στην Ινδία.
-Ε..! τι μου το εξηγείς; Λες να μη ξέρω το Ινδικό “Χολι”;
-Αλήθεια Αλεξ;
-Είσαι τρελός ρε; Εγώ μετά βίας ξεχωρίζω τη Ζάκυνθο από το φαγκρί.
-Α,ειπα και γω. Ακου:Νομίζω ότι έχω λύση, ώστε να αποφύγουμε έκτροπα στις 17 του μήνα και εκτεθούμε ετι περεταιρω.
-Έτη τί…;
-Περαιτέρω.
-Νέο ρήμα ρε;
-Ναι ρε Αλέξη. Περαιτέρω, περαιτερεις, περαιτερει..
-Τι μου λες τώρα ρε; πω πω… Τι γλώσσα έχουμε ρε!Αβυσσος.
-Και που να δοκιμάσεις την τσιπούρα. Ακου λοιπόν: Θα στήσουμε πορεία αστυνομικών.
-Δηλαδη-δηλαδη…;
-Θα κάνουν οι αστυνομικοί την πορεία. Κανονικά. Πανό, συνθήματα. “ψωμί παιδεία ελευθερία” και τέτοια.
-Ωραίο ρε. Ποιος σατανάς το σκέφτηκε;
-Η Ντόρα.
-Κυριολεκτικά!
-Πως το ακούς; Τέλειο;
-Σούπερ. Να είναι όμως πειστικοί. Δυνατές φωνές… Έξω το ΝΑΤΟ, κάτω η φούντα…
-Η “χουντα” εννοείς…
-Όχι, ξέρω τι λέω. Εκείνες τις τελευταίες εβδομάδες, είχαν πέσει κάτι χαλασμένες παρτίδες από Αλβανία, που όλοι στη Νομική ενώ τους πόναγε το κεφάλι αυτοί πιαναν το στομάχι τους…
-Σώπα!
-Ναι σου λέω, ασ’τα… Μου τα έλεγε ένας φίλος προχθές.
-Μάλιστα. Οπότε που λες, φίλτατε Αλέξη, θα μπουρδουκλωθει το σύμπαν. Πορεία οι “μπατσοι” όπως τους λέτε και τα αναρχοπαιδα των Εξαρχείων να φυλαττουν την ομαλή διεξαγωγή της.
-Και μολότοφ τέλος! Τρομερό. Ήθελα να ήξερα πως και δεν έγινε πρόεδρος της Νου-Δου η αδερφή σου ρε.
-Ποια αδερφή μου…;
-Η Ντόρα…
-Α,είπα και ‘γω…
-Ε, ναι ρε γιαπακι.
-Λοιπόν αυτά Άλεξ. Και όσο αφορά στη Φώφη, αστην πάνω μου. Θα την κράξω λίγο, θα κρατήσω αποστάσεις. Ότι πήρα πήρα από εκεί.Ανελαβε πια εσύ, αν μπορείς να πάρεις καμιά μονάδα από κει. Πόσο πράσινο ποια να χωρέσουμε κι εμείς; Όπως παμε, θα γίνουμε στην Πειραιώς σαν τον “HULK”.
-Ά ρε μπαγασακο. Έχεις και καλό χιούμορ ρε. Λοιπόν,’νταξει. Ότι ειπαμε.
-Πάμε;
-Μισο να κατουρήσω.
-Α, έρχομαι και γω. Η Μαρεβα δεν με αφήνει στο σπίτι.Χαλαει λέει το φενγκ σούϊ της λεκάνης.
-Και μένα το ίδιο. Δεν με αφήνει, γιατί λέει κατουράω στον τοίχο. Τι να κάνω. Μου έχει μείνει κουσούρι από τις αφισοκολλήσεις, στο πανεπιστήμιο. Αλήθεια ρε… Ωραίο αυτό που είπες για το Πολυτεχνείο. Άκου λέει “πολιτικά αβαταρ”
-“Αβατα” ρε Αλέξη. Α-βα-τα.
-Πω πω…! Γάματα ρε φιλε.Αντε, παμε.
Βρες ένα σκηνοθέτη και γρήγορα, αν όχι στείλτο στους “ράδιο αρβύλα” να το μονταρουν όπως ξέρουν αυτοί…